بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 

 
 



 

رقعه حاجت
مؤ لّف گويد: كه در باب چهارم ادعيه بسيارى براى حوائج دنيا و آخرت ذكر نمائيم و شيخ كفعمى در بلدالا مين براى حاجت مهمّه ذكر كرده كه بنويسد اين كلمات را در كاغذى و بيندازد در آب :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ مِنَ الْعَبْدِ الذَّليلِ اِلَى الْمَوْلىَ الْجَليلِ رَبِّ اِنّى

بنام خداى بخشاينده مهربان از بنده خوار و ذليل بسوى مولى و سرور بزرگوار پروردگارا براستى

مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

من به گرفتارى دچار گشته ام و تو مهربانترين مهربانانى به حق محمد و آلش درود فرست بر محمد و آلش

وَاكْشِفْ هَمّى وَ فَرِّجْ عَنّى غَمّى بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و بزداى اندوهم را و بگشاى از من غم و غصه ام را به رحمتت اى مهربانترين مهربانان # * * * * * * * *

نماز حاجت ديگر
و ايضاً نماز حاجت سيد بن طاوس در مزار در باب اعمال مسجد كوفه در ذيل اعمال محراب حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرموده ذكر نماز حاجتى كه در خصوص اين مكان بايد به عمل آورد و آن چهار ركعت است يعنى به دو سلام مى خوانى در ركعت اوّل حمد و ده مرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و در ركعت دوّم حمد و بيست و يك مرتبه توحيد و در كعت سيّم حمد و سى و يك مرتبه توحيد و در ركعت چهارم حمد و چهل و يك مرتبه توحيد و چون سلام نماز دادى و تسبيح خواندى بخوان پنجاه و يك مرتبه توحيد و پنجاه مرتبه استغفار كن و پنجاه مرتبه صلوات بر پيغمبر و

آل آن حضرت بفرست و پنجاه مرتبه بگو: لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ

پس بگو: يا اَللّهُ الْمانِعُ [اى يمنع قدرته عن ايصال الضّرر الى خلقه و الحاصل انّه

* * * اى خدائى كه مانع است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تعالى لايفعل فيه ما يقدر عليه من التّعذيب والا نتقام ((منه ))] قُدْرَتَهُ خَلْقَهُ وَالْمالِكُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * از اينكه آسيب قدرتش را به خلق برساند و نگهدارد

بِها سُلْطانَهُ وَالْمُتَسَلِّطُ بِمافى يَدَيْهِ عَلى كُلِّ مَوْجُودٍ وَ غَيْرُكَ يَخيبُ رَجآءُ

بدان قدرت سلطنتش را و مسلط است بدانچه در دست دارد بر هر موجود و جز تو نااميد شود اميد اميدوارش و اميدوار تو

راجيهِ وَ راجيكَ مَسْرُورٌ لايَخيبُ اَسْئَلُكَ بِكُلِّ رِضىً لَكَ وَ بِكُلِّ شَىْءٍ اَنْتَ

خوشحال است كه نااميد نشود از تو خواهم به هرچه خوشنودى دارى و بهر مقامى كه تو درآنى

فيهِ وَ بِكُلِّ شَىْءٍ تُحِبُّ اَنْ تُذْكَرَ بِهِ وَ بِكَ يا اَللَّهُ فَلَيْسَ يَعْدِلُكَ شَىْءٌ اَنْ تُصَلِّىَ

و بهرچه دوست دارى كه بدان ياد شوى و به حق خودت اى خدا كه هيچ چيزى با تو برابر نيست كه درود فرستى

عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَْحفَظَنى وَ وَلَدى وَ اَهْلى وَ مالى وَ تَحْفَظَنى

بر محمد و آل محمد و نگهدارى مرا و اولاد و خانواده و داراييم را و به نگهدارى خود

بِحِفْظِكَ وَ اَنْ تَقْضِىَ حاجَتى فى كَذا وَ كَذا و ذكر كن حاجت خود را

نگاهم دارى و حاجاتم را برآورى در مورد فلان قضيه و فلان قضيه * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ايضا نماز حاجت
روايت شده كه هر كه را بسوى خدا حاجتى باشد و بخواهد برآورده شود چهار ركعت نماز گذارد و بخواند در هر ركعت فاتحة الكتاب و انعام و در عقب نماز بگويد:

يا كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا اَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظيمٍ يا

اى بزرگوار اى بزرگوار... اى بزرگ ... اى بزرگتر از هر بزرگ اى

سَميعَ الدُّعآءِ يا مَنْ لاتُغَيِّرُهُ اللَّيالى وَالاَْيّامُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَارْحَمْ

شنواى دعاء اى كه تغييرش ندهد شبها و روزها درود فرست بر محمد و آلش و رحم كن

ضَعْفى وَ فَقْرى وَفاقَتى وَ مَسْكَنَتى فَاِنَّكَ اَعْلَمُ بِها مِنّى وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِحاجَتى

به ناتوانى و ندارى و تنگدستى و بى نواييم زيرا كه تو خود آنها را بهتر از من دانى و داناترى به حاجتم

يا مَنْ رَحِمَ الشَّيْخَ يَعْقُوبَ حينَ رَدَّ عَلَيْهِ يُوسُفَ قُرَّةَ عَيْنِهِ يا مَنْ رَحِمَ اَيُّوبَ

اى كه رحم كردى به يعقوب پير آنگاه كه يوسف نور چشمش را به او بازگرداندى اى كه رحم كردى به ايوب

بَعْدَ طُولِ بَلاَّئِهِ ي ا مَنْ رَحِمَ مُحَمَّداً وَ مِنَ الْيُتْمِ آو اهُ وَ نَصَرَهُ عَلى جَب ابِرَةِ

پس از بلاى طولانيش اى كه به محمد(ص ) رحم كردى و او را از يتيمى سرپرستى كردى و بر گردنكشان و سركشان

قُرَيْشٍ وَ طَواغيتِها وَ اَمْكَنَهُ مِنْهُمْ يا مُغيثُ يا مُغيثُ يا مُغيثُ * مى گوئى : اين

قريش ياريش دادى و بر آنها مسلطش ساختى اى فريادرس ... اى فريادرس ... * * * * * * *

را مكرّر پس سؤ ال مى كنى از خداوند تعالى حاجات خود را كه حق تعالى عطا مى فرمايد آن را
ايضاً نماز حاجت
سيّد بن طاوس (ره ) روايت كرده فرموده كه در شب جمعه و شب عيد اضحى دو ركعت نماز بكن و در هر ركعت سوره فاتحه بخوان و آيه اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ را صد مرتبه بگو پس حمد را تمام كن و بعد از حمد بخوان دويست مرتبه سوره توحيد را و چون سلام گفتى

هفتاد مرتبه بگو: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ پس به سجده برو و دويست

* * * * * * * * * * جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مرتبه بگو يا رَبِّ يا رَبِّ پس هر حاجت كه دارى بطلب كه انشاءاللّه بر آورده است
ايضاً نماز حاجت
كه جماعت بسيارى از علماء مانند شيخ مفيد و طوسى و سيّد بن طاوس و ديگران آن را نقل كرده اند از حضرت صادق عليه السلام و كيفيّت آن موافق روايت سيّد چنان است كه هرگاه تو را حاجت مهمّى روى دهد بسوى خداوند عزّوجلّ پس سه روز متوالى كه چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد روزه بگير و چون روز جمعه شد غسل كن و جامه نو و نظيف بپوش پس بالا رو به بامى كه بلندترين بامهاى خانه ات باشد و دو ركعت نماز بجا آور پس دستها را

بسوى آسمان بلند كن و بگو: اَللّهُمَّ اِنّى حَلَلْتُ بِساحَتِكَ لِمَعْرِفَتى بِوَحْدانِيَّتِكَ وَ

* * * * * * * * * * * خدايا من به آستان تو فرود آمدم چون به يگانگى و

صَمَدا نِيَّتِكَ وَ اَنَّهُ لا قادِراً عَلى قَضآءِ حاجَتى غَيْرُكَ وَ قَدْ عَلِمْتُ يا رَبِّ اَنَّهُ

بى نيازيت آشنا بودم و مى دانستم كه كسى جز تو قدرت برآوردن حاجتم را ندارد و به خوبى دانسته ام پروردگارا كه

كُلَّما تَظاهَرَتْ نِعْمَتُكَ عَلَىَّ اشْتَدَّتْ فاقَتى اِلَيْكَ وَ قَدْ طَرَقَنى هَمُّ كَذا وَ كَذا به

بهراندازه نعمت بيشتر بر من باريده احتياج و نيازم به تو سختتر شده و اكنون اندوه فلان كار و فلان جريان به من وارد شده *

جاى كذا وكذا حاجت خود راذكركند وَ اَنْتَ بِكَشْفِهِ عالِمٌ غَيْرُ مُعَلَّمٍ واسِعٌ غَيْرُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * و تو براى برطرف كردن آن داناى بدون معلم هستى و بدون مشقت رفع آن

مُتَكَلِّفٍ فَاَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَى

توانى پس از تو خواهم به حق آن نامت كه نهادى بر كوهها و آنها از هم پراكنده شد و نهادى آنرا بر

السَّمواتِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَى الاَْرْضِ فَسُطِحَتْ وَ

آسمانها و آنها از هم شكافت و بر ستارگان و آنها فروريخت و بر زمين نهادى پس گسترده شد و

اَسْئَلُكَ بِالْحَقِّ الَّذى جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عِنْدَ عَلِىٍّ وَ

از تو خواهم بدان حقى كه قرار دادى آنرا در پيش محمد صلى اللَّه عليه وآله و در نزد على و

الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ

حسن و حسين و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على

وَالْحَسَنِ وَ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ

و حسن و حضرت حجت عليهم السلام كه درود فرستى بر محمد و خاندانش و اينكه

تَقْضِىَ لى حاجَتى وَ تُيَسِّرَلى عَسيرَها وَ تَكْفِيَنى مُهِمَّها فَاِنْ فَعَلْتَ فَلَكَ

حاجتم برآورى و دشواريش را آسان كنى و مهمش را كفايت كنى پس اگر انجام دادى كه

الْحَمْدُ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَكَ الْحَمْدُ غَيْرُ جآئِرٍ فى حُكْمِكَ وَلا مُتَّهَمٍ فى قَضآئِكَ

ستايشت كنم و اگر هم انجام ندهى باز هم ستايشت كنم كه ستمى در حكم تو نيست و نه در داوريت

وَلاحآئِفٍ فى عَدْلِكَ * پس رخسار خود را مى چسبانى به زمين و مى گويى : اَللّهُمَّ اِنَّ

متهم هستى و نه از عدالت روگردانده اى * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا همانا

يُونُسَ بْنَ مَتّى عَبْدُكَ دَعاكَ فى بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُكَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ اَنَا

يونس بن متى بنده ات تو را در شكم ماهى خواند و به خاطر اينكه بنده ات بود دعايش را مستجاب كردى و من نيز

عَبْدُكَ اَدْعُوكَ فَاسْتَجِبْ لى

بنده توام تو را مى خوانم پس دعايم مستجاب كن * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وظيفه خواننده حاجت
حضرت صادق عليه السلام فرمود بسا حاجتى از براى من پيدا مى شود و من مى خوانم اين دعا را پس مراجعت مى كنم و حاجتم برآورده شده است . مؤ لف گويد كه سيّد بن طاوس در جمال الا سبوع كلامى فرموده كه حاصلش اين است كه هرگاه از خداى تعالى حاجتى خواستى لااقلّ چنان باشد حال تو مثل آنكه هرگاه حاجت مهمّه بطلبى از يكى از پادشاهان دنيا چه هرگاه حاجتى به ايشان داشته باشى طلب رضا و خوشنودى ايشان مى نمائى به هر چه ممكنت شود پس همچنين در وقت حاجت خواستن از خدا كوشش كن در تحصيل رضاى او و مبادا كه اقبالت بخدا كمتر باشد از اقبالت بر ملوك دنيا كه اگر چنين باشد حال تو پس تو از مستهزئين هالكين خواهى بود و چگونه جايز خواهد بود كه اهتمام تو به رضاى خدا كمتر باشد از اهتمام بر رضاى مخلوقين پس هرگاه منزلت خدا نزد تو كمتر باشد از منزلت ملوك دنيا كه ايشان بندگان خداى تواند پس تو استخفاف و استهزاء كرده اى به خدا و حقير شمرده اى عظمت و جلالت او را و از او اعراض كرده اى و هيهات كه در اين صورت ظفريابى به حاجت خود به سبب نماز يا روزه خود و بايد روزه و نماز تو كه بجهت حاجت بجا مى آورى از روى تجربه نباشد چه آنكه انسان تجربه نمى كند مگر كسى را كه بدگمان است در حقّ او و حق تعالى مذمّت فرموده آنهائى را كه گمان بد در حقّ او بردند بقوله تعالى يَظُنُّونَ بِاللّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دآئِرَةُ السَّوْءِ بلكه بايد در كمال اطمينان و اعتماد باشى به رحمت خدا و به وعده هاى او و اميد تو به خدا در طلب حاجت خود زيادتر باشد از آنكه قصد كنى حاتم را بجهت طلب يك قيراط چه اگر بجهت يك قيراط قصد حاتم كنى يقين دارى كه به تو عطا خواهد كرد به هر نحو كه باشد پس بدانكه حاجت تو نزد حق تعالى پست تر و كمتر است از يك قيراط نزد حاتم پس البّته مبادا كه اعتمادت به حقّ تعالى كمتر باشد و نيز سزاوار است از براى تو كه هرگاه بجهت حاجتى روزه يا نمازى بجا آورى نيّت كنى آن عمل خود را بجهت الا همّ فالا همّ از حاجات دينيّه خود و بدانكه اهَمِّ آنها حوائج آن كسى است كه تو در پناه هدايت و حمايت اوئى و آن امام زمان تو صلوات اللَّه عليه است پس بايد نماز و روزه تو اوّل بجهت قضاء حاجات آن حضرت باشد و بعد بجهت حوائج دينيّه تو و بعد بجهت آن حاجتى كه عارض تو شده و قصد آن را داشته مثلاً هرگاه ظالمى در صدد كشتن و هلاكت تو باشد و تو روزه حاجت گرفتى براى خلاصى از شرّ او و بدانكه اهمّ از آن حاجت دينيّه تو است كه آن عفو و رضاى حق تعالى باشد از تو و آنكه بر تو اقبال فرمايد و عمل تو را قبول خود كند زيرا كه در كشته شدن تو دنياى تو فاسد شود هرگاه دين تو سالم باشد بعلاوه آنكه اگر كشته نشوى لابد خواهى مرد و لكن اگر عفو و رضاى خدا براى تو حاصل نشود در دنيا و آخرت هلاك خواهى شد و هولها و شدايدى براى تو حاصل خواهد شد كه به خيال تو نخواهد رسيد و امّا اينكه گفتيم مقدّم بدار حاجت امام زمان خود را بر حوائج خود پس بجهت آن است كه بقاى دنيا و اهل آن بواسطه وجود اوست پس هرگاه وجود تو محفوظ باشد بوجود يك نفر ديگر چگونه مقدّم بدارى حوائج و مراد خود را بر حوائج او بلكه واجبست مقدّم دارى حوائج او را بر حوائج خود و مراد او را بر مراد خود و بدانكه آن جناب در حاجات خودش از روزه و نماز تو مستغنى است و حاجتى به تو ندارد لكن مقتضاى بندگى و وظيفه تو آن است كه چنين كنى چنانكه استفتاح مى كنى دعاهاى خود را به صلوات بر ايشان صَلَواتُ اللَّه عَليهِمْ اَجْمَعينَ
نماز استغاثه
در مكارم است كه چون خواستى در شب بخوابى بگذار نزد سَر خود ظرف نظيفى كه در آن آب طاهر باشد و بپوشان آن را به پارچه نظيفى و چون بيدار شدى در آخر شب از براى نماز شب از آن آب بياشام سه جرعه پس وضو بگير به باقى آن آب و رُو به قبله كن و اذان و اقامه بگو و دو ركعت نماز كن و بخوان در آن هر سوره كه بخواهى از قرآن و چون از قرائت فارغ شدى به ركوع مى روى و مى گوئى در ركوع بيست و پنج مرتبه يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ پس سر از ركوع بر مى دارى و بيست و پنج مرتبه مى گوئى و همچنين در سجده اوّل و بعد از سربرداشتن و در سجده دويّم و بعد از سربرداشتن در هر كدام بيست و پنج مرتبه مى گوئى و برمى خيزى و ركعت دوّم را نيز به همين كيفيّت بجا مى آورى كه مجموع سيصد مرتبه گفته شود پس تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و بعد از نماز سر بسوى آسمان مى كنى و سى مرتبه مى گوئى :

مِنَ الْعَبْدِ الذَّليلِ اِلَى الْمَوْلَى الْجَليلِ * و حاجت مى طلبى همانا به زودى حاجت روا

از جانب بنده ذليل بسوى سرور بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خواهد شد انشاءالله تعالى .
نماز استغاثه به حضرت بتول صلّى اللّه عليها
روايت شده كه هرگاه تو را حاجتى باشد بسوى حقّ تعالى و سينه ات از آن تنگ شده باشد پس دو ركعت نماز بكن و چون سلام نماز گفتى سه مرتبه تكبير بگو و تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها بخوان پس به

سجده برو و بگو صد مرتبه : يا مَوْلاتى يا فاطِمَةُ اَغيثينى پس جانب راست رو را بر

* * * * * * * * * * * * اى مولاى من اى فاطمه به فريادم برس * * * * * * * * * * * *

زمين گذار و همين را صد مرتبه بگو پس به سجده برو و همين را صد مرتبه بگو پس جانب چپ رو را بر زمين گذار و صد مرتبه بگو پس باز به سجده برو و صد و ده مرتبه بگو و حاجت خود را ياد كن بدرستى كه خداوند برمى آورد آن را انشاءالله تعالى .
مؤ لف گويد كه شيخ حسن بن فضل طبرسى در مكارم الا خلاق فرموده نماز استغاثه به بتول سلام الله عليها دو ركعت نماز مى كنى پس به سجده مى روى و مى گوئى يا فاطِمَةُ صد مرتبه پس ‍ جانب راست رُو را بر زمين مى گذارى و صد مرتبه مى گوئى پس جانب چپ مى گذارى و صد مرتبه مى گوئى پس دوباره به سجده مى روى و صد و ده مرتبه مى گوئى پس از آن مى گوئى :

يا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْى ءٍ وَ كُلُّ شَيْى ءٍ مِنْكَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُكَ بِاَمْنِكَ مِنْ كُلِّ

اى امان بخش از هر چيز و هر چيز از تو ترسان و بيمناك از تو خواهم به همان امان بخشيت از هر

شَىْءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَىْءٍ مِنْكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِيَنى اَماناً

چيز و همان ترس هر چيز از تو كه درود فرستى بر محمد و به من امان بخشى

لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى حَتّى لا اَخافَ اَحَداً وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَىْءٍ اَبَدَاً

براى خود و خانواده و مال و فرزندم تا بدانجا كه از هيچكس نترسم و هرگز از چيزى بيم نداشته باشم

اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْى ءٍ قَديرٌ و نيز در اين كتاب شريف از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود هرگاه يكى از شما خواهد استغاثه كند بسوى خداوند پس دو ركعت نماز كند پس ‍ به

كه براستى تو بر هر چيز توانايى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نماز استغاثه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سجده رود و بگويد: يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللَّهِ يا عَلِىُّ يا سَيِّدَىِ الْمُؤْمِنينَ

* * * * * * * اى محمد اى رسول خدا، اى على اى دو آقاى مؤ منين

وَالْمُؤْمِناتِ بِكُما اَسْتَغيثُ اِلَى اللَّهِ تَعالى يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ اَسْتَغيثُ بِكُما يا

و مؤ منات به شما دو آقا استغاثه بسوى خداى تعالى كنم اى محمد اى على بوسيله شما فريادخواهى كنم

غَوْثاهُ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِي وَ فاطِمَةَ * و مى شمارى هر يك از امامان را پس

اى فرياد بوسيله خدا و محمد و على و فاطمه * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مى گوئى : بِكُمْ اَتَوَسَّلُ اِلَى اللَّهِ تعالى * پس بدرستى كه در همان ساعت به فرياد تو

* * * * بوسيله شما توسل جويم بسوى خداى تعالى * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خواهند رسيد انشاءاللَّه تعالى .
نماز حضرت حجّت عليه السلام در مسجد جمكران
مسجد جمكران كه در يك فرسخى بلده طيّبه قم مى باشد شيخ مرحوم در نجم ثاقب كيفيّت بناء اين مسجد شريف را به امر امام صاحب الزّمان عليه السلام نقل كرده در حكايت اوّل از باب هفتم آن كتاب و در آن حكايت است كه آن جناب فرمود به حسن مثله جمكرانى مردم را بگو تا رغبت كنند بدين موضع و عزيز دارند و چهار ركعت نماز اينجا بگذارند دو ركعت تحيّت مسجد در هر ركعتى يك بار الحمد و هفت بار قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و تسبيح ركوع و سجود هفت بار بگويند و دو ركعت نماز امام صاحب الزّمان عليه السلام بگذارند بر اين نسق چون فاتحه خواند به اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَغينُ رسد صد بار بگويد و بعد از آن فاتحه را تا آخر بخواند و در ركعت دويّم نيز به همين طريق بگذارد و تسبيح در ركوع و سجود هفت بار بگويد و چون نماز تمام كرده شد تهليل بگويد و تسبيح فاطمه زهرا سلام الله عليها و چون از تسبيح فارغ شود سر به سجده نهد و صد بار صلوات بر پيغمبر و آلش صلوات اللَّه عليهم بفرستد و اين نقل از لفظ مبارك امام عليه السلام است كه فَمَنْ صَليّهُما فَكَاَنَّما صَلّى فِى الْبَيْتِ الْعَتيقِ يعنى هر كه اين دو ركعت نماز را بگذارد همچنين باشد كه دو ركعت نماز در كعبه گذارده باشد
نماز امام زمان عليه السلام در شب جمعه
در نجم الثّاقب از كتاب كنوز النّجاح شيخ طبرسى نقل كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسّه حضرت صاحب الزّمان عليه الصَّلوةُ والسَّلامُ كه هركس را بسوى حق تعالى حاجتى باشد پس بايد كه بعد از نصف شب جمعه غسل كند و بجاى نماز خود رود و دو ركعت نماز گذارد در ركعت اوّل بخواند سوره حمد را و چون به اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ برسد صد مرتبه آن را مكرّر كند و بعد از آنكه صد مرتبه تمام شود تتمّه سوره حمد را بخواند و بعد از تمام شدن سوره حمد سوره قُلْ هُوَاللَّه اَحَد را يك مرتبه بخواند و ركوع و دو سجده بجا آورد و سُبْحانَ رَبَّىِ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ را هفت مرتبه در ركوع بگويد و سُبْحانَ رَبِّىَ الاَْعْلى وَ بِحَمْدِهِ را در هر يك از دو سجده هفت مرتبه بگويد و بعد از آن ركعت دويّم را نيز مانند ركعت اوّل بجا آورد و بعد از تمام شدن نماز اين دعا را بخواند پس بدرستى كه حق تعالى البّته حاجت او را برمى آورد هرگونه حاجتى كه باشد مگر آنكه حاجت او در قطع كردن صله رحم باشد و دعا اين است :

اَللّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُكَ فَالْمَحْمِدَةُ لَكَ وَ اِنْ عَصَيْتُكَ فَالْحُجَّةُ لَكَ مِنْكَ الرَّوْحُ وَ

خدايا اگر فرمانبرداريت كنم پس حمد و ستايش از آن تو است و اگر نافرمانيت كنم تو حجت دارى از تو است مهر و يارى و

مِنْكَ الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَكَرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ وَ غَفَرَ اللّهُمَّ اِنْ كُنْتُ

از تو است گشايش منزه است آنكه نعمت داده و قدردانى كرد منزه است آنكه مقدر كرد و آمرزيد خدايا اگر من

عَصَيْتُكَ فَاِنّى قَدْ اَطَعْتُكَ فى اَحَبِّ الاَْشْيآءِ اِلَيْكَ وَ هُوَ الاْ يمانُ بِكَ لَمْ اَتَّخِذْ

تو را نافرمانى كردم ولى در عوض فرمانبرداريت كردم در محبوبترين چيزها در نزد تو و آن ايمان به تو است كه برايت

لَكَ وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَكَ شَريكاً مَنّاً مِنْكَ بِهِ عَلَىَّ لا مَنّاً مِنّى بِهِ عَلَيْكَ وَ قَدْ

فرزندى نگرفتم و برايت شريكى قائل نشدم و اين منتى بود از تو بر من نه اينكه منتى باشد از من بر تو و اينكه تو را

عَصَيْتُكَ يا اِلهى عَلى غَيْرِ وَجْهِ المُكابَرَةِ وَ لاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِيَّتِكَ وَلاَ

نافرمانى كردم اى خدا نه از روى كبر و عنادورزى بود و نه بخاطر اينكه از تحت بندگيت بيرون رفته

الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ وَلكِنْ اَطَعْتُ هَواىَ وَ اَزَلَّنىِ الشَّيْطانُ فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَىَّ وَ

و پروردگاريت را منكر شده باشم بلكه پيروى كردم هواى نفسم را و شيطان مرا لغزاند پس تو را بر من حجت و

الْبَيانُ فَاِنْ تُعَذِّبْنى فَبِذُنُوبى غَيْرُ ظالِمٍ لى وَ اِنْ تَغْفِرْلى وَ تَرْحَمْنى فَاِنَّكَ

بيان هست و اگر عذابم كنى بخاطر گناهان من است و تو ستمكار بر من نيستى واگر بيامرزى مرا و رحمم كنى پس براستى تو

جَوادٌ كَريمٌ * و بعد از آن تا نفس او وفا كند يا كريمُ يا كَريمُ * را مكرّر بگويد و بعد از

بخشنده و بزرگوارى * * * * * * * * * * * * * * * * اى كريم اى كريم * * * * * * * * * * * * * * * *

آن بگويد: يا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْى ءٍ وَ كُلُّ شَيْى ءٍ مِنْكَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُكَ بِاَمْنِكَ

* * * * اى ايمن از هر چيز و هرچيز از تو ترسان و بيمناك از تو خواهم به همان امانى

مِنْ كُلِّ شَيْى ءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَيْى ءٍ مِنْكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ

كه از هر چيز دارى و آن ترسى كه هرچيز از تو دارند كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و

اَنْ تُعْطِيَنى اَماناً لِنَفْسى وَ اَهْلى وَ وَلَدى وَ سآئِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ حَتّى

به من امانى دهى براى خود و خانواده و فرزندان و ساير چيزهايى كه به من عطا فرموده اى تا

لااَخافَ وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَيْى ءٍ اَبَداً اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْى ءٍ قَديرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ

نترسم و بيم نداشته باشم از چيزى هرگز كه براستى تو بر هر چيز توانايى و

نِعْمَ الْوَكيلُ يا كافِىَ اِبْراهيمَ نُمْرُودَ وَ يا كافِىَ مُوسى فِرْعَوْنَ اَسْئَلُكَ اَنْ

كافى است ما را خدا و نيكو وكيلى است اى كفايت كننده ابراهيم از نمرود و اى كفايت كننده موسى از فرعون از تو خواهم كه

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَكْفِيَنى شَرَّ فلان بن فلان * به جاى فلان

درود فرستى بر محمد و آل محمد و كفايت كنى از من شر فلان پسر فلان را * * * * * * *

بن فلان نام شخصى را كه از ضرر او مى ترسد و نام پدر او را بگويد و از حق تعالى طلب كند كه ضرر او را دفع نمايد و كفايت كند پس بدرستى كه حق تعالى البّته كفايت ضرر او خواهد كرد انشاءاللّه تعالى و بعد از آن به سجده رود و حاجت خود را مسئلت نمايد و تضرّع و زارى كند بسوى حق تعالى پس بدرستى كه نيست مرد مؤ منى و نه زن مؤ منه اى كه اين نماز را بگذارد و اين دعا را از روى اخلاص ‍ بخواند مگر آنكه گشوده مى شود براى او درهاى آسمان براى برآمدن حاجات او و دعاى او مستجاب مى گردد در همان وقت و در همان شب هرگونه حاجتى كه باشد و اين به سبب فضل و انعام حق تعالى است بر ما و بر مردمان ((انتهى )).
مؤ لّف گويد كه نجل جليل شيخ طبرسى رضىّ الدّين حسن بن فضل نيز اين نماز را در مكارم الا خلاق نقل كرده و در اوّل دعا بجاى اَللّهُمَّ اِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ، اِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ ذكر كرده و بعد از حَتّى لا اَخافَ كلمه اَحَداً اضافه كرده و بعد از فِرْعَوْن اَسْئَلُكَ و بقيّه مثل هم اند
نماز خوف از ظالم
منقول از مكارم غسل مى كنى و دو ركعت نماز مى گذارى و زانوهاى خود را برهنه مى كنى در نزد جا نماز خود و صد مرتبه مى گوئى :

يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا حَيّاً لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بِرَحْمَتِكَ اَسْتَغيثُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ

اى زنده اى پاينده اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست به رحمت تو پناه جويم پس درود فرست بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَاَغِثْنىِ السّاعَةَ السّاعَةَ * پس چون فارغ شدى از اين بگو: اَسْئَلُكَ اَللّهُمَّ

محمد و همين ساعت به فريادم برس الساعة * * * * * * * * * * * * * * * * * * * # از تو خواهم خدايا

اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَلْطُفَ لى وَ اَنْ تَغْلِبَ لى وَ اَنْ

كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و اينكه نسبت به من لطف فرمايى و غالب گردانى به نفع من و

تَمْكُرَلى وَ اَنْ تَخْدَعَ لى وَ اَنْ تَكيدَلى وَ اَنْ تَكْفِيَنى مَؤُنَةَ فلان بن فُلان

مكر كنى و خدعه كنى و كيد كنى به نفع من و كفايت كنى از من زحمت فلان ... را

و اين دعاى حضرت رسول صلى الله عليه و آله است در روز اُحُد.
نماز بجهت تيزى ذهن و قوّت حافظه
در مكارم الاخلاق روايت شده از صادقين عليهماالسلام كه مى نويسى با زعفران در ظرف نظيفى حمد و آية الكرسى و اِنّا اَنْزَلْناهُ و يسَّ و واقعه و سوره حشر و تبارك و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد و دو قُلْ اَعُوذُ را پس اين سوره ها را مى شوئى به آب زمزم يا به آب باران يا آب نظيفى پس مى اندازى در آن آب دو مثقال كُندر و ده مثقال شكر و ده مثقال عسل پس بگذار آن را شب در زير آسمان و بگذار بر روى آن آهنى پس آخر شب كه مى شود دو ركعت نماز مى خوانى در هر ركعت حمد و پنجاه بار قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و چون فارغ شدى از نماز آب را مى آشامى كه نيكو و مُجرّب است براى حفظ انشاءاللّه و بيايد در اواخر باب ششم چيزهائى كه سبب كثرت حافظه خواهد بود.
نماز براى آمرزش گناهان
دو ركعت بجا آورد در هر ركعت شصت مرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد بخواند چون از نماز فارغ شود گناهانش آمرزيده شود
نماز ديگر شيخ طوسى در مصباح در اعمال روز جمعه گفته روايت شده از عبداللَّه بن مسعود كه گفت فرمود رسول خدا صلى الله عليه و آله هر كسى كه در روز جمعه بعد از نماز عصر دو ركعت نماز گذارد بخواند در ركعت اوّل فاتحه و آية الكرسى و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بيست و پنج مرتبه و در ركعت دوّم فاتحه و قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بيست و پنج مرتبه و چون از نماز فارغ شود بيست و پنج مرتبه بگويد:

لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ از دنيا بيرون نرود تا بنماياند حق تعالى بهشت

جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

را در خواب به او و ببيند مكان خود را در بهشت .
مؤ لّف گويد كه سيد بن طاوس در فصل سى و سيّم جمال الا سبوع نماز براى آمرزش گناهان نقل كرده و فرموده اين نمازى است جليل القدر و عظيم الشاءن حامل اسرار الهى مى شناسد آن را و مَبادا كه در حقّ آن سُستى كنى هر كه طالب است به آن كتاب رجوع كند.
نماز وصيّت
كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله به آن وصيّت فرموده دو ركعت است بين مغرب و عشاء در ركعت اوّل حمد و سيزده مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ و در دوّم حمد و پانزده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَد اگر هر شب بجا آورد ثوابش را غير از خدا كسى نتواند شماره نمايد.
نماز عفو و استغفار
دو ركعت است در هر ركعت حمد و يك مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و بعد از قرائت رَبِّ عَفْوَكَ عَفْوَكَ پانزده مرتبه و در ركوع ده مرتبه تمام مى كنى مثل نماز جعفر
مؤ لّف گويد نماز استغفار مثل نماز عفو است مگر آنكه عوض رَبِّ عَفْوَكَ بايد اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ گفته شود و اين نماز براى توسعه معاش نافع است انشاءالله تعالى .
ذكر نمازهاى ايّام هفته
نماز روز شنبه سيّد بن طاوس از حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام روايت كرده كه فرمود خواندم از كتابهاى پدرانم عليهم السلام كه هر كه روز شنبه چهار ركعت نماز گذارد بخواند در هر ركعتى حمد و قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَد و آية الكرسى بنويسد خداوند عزّوجلّ او را در درجه پيغمبران و شهداء و صالحين و نيكو رفيقانند ايشان .

 
 
 
 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved