كَما شَرَّفْتَنى بِهذَا التَّشْريفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضيلَةِ وَخَصَصْتَنى

چنانچه مرا مفتخر ساختى بدين افتخار و برتريم دادى به اين فضيلت و مخصوصم داشتى

بِهذِهِ النِّعْمَةِ فَصَلِّ عَلى مَوْلاىَ وَسَيِّدى صاحِبِ الزَّمانِ وَاجْعَلْنى

بدين نعمت پس درود فرست بر مولا و آقايم حضرت صاحب الزمان و قرارم ده

مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْياعِهِ وَالذّآبّينَ عَنْهُ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ

از ياران و پيروان و دفاع كنندگان آن حضرت و بگردانم از شهادت يافتگان

بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِى الصَّفِّ الَّذى نَعَتَّ اَهْلَهُ فى كِتابِكَ

در پيش رويش از روى ميل و رغبت بدون اكراه و ناراحتى در آن صفى كه اهل آن را در كتاب خود (قرآن ) توصيف كرده

فَقُلْتَ صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصوُصٌ عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسوُلِكَ

و فرمودى : ((صفى كه گويا بنائى استوارند)) در راه فرمانبردارى تو و فرمانبردارى رسول تو

وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَللّهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فى عُنُقى اِلى يَوْمِ الْقِيمَةِ

و آل رسولت كه بر تمامى آنها سلام باد خدايا اين بيعتى است از آن جناب در گردن من تا روز قيامت

مؤ لّف گويد كه علاّمه مجلسى در بحار فرموده كه من در بعض كتب قديمه ديده ام كه بعد از اين زيارت دست راست را به دست چپ بزند مثل زدن در بيعت و بدان نيز كه ما در اعمال سرداب مقدّس ‍ چهار زيارت نقل كرديم و اين زيارت ، زيارت پنجم كتاب ما محسوب مى شود و در باب اوّل در ذكرزيارات حجج طاهره در ايّام هفته زيارتى نيز براى آن حضرت نقل كرديم كه در روزهاى جمعه به آن نيز زيارت كرده شود
دعاى عهد
امر سوّم دعاى عهداست ازحضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركه چهل صباح اين عهد را بخواند از ياوران قائم ما باشد و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد خدا او را از قبر بيرون آورد كه در خدمت آن حضرت باشد و حقّتعالى به هر كلمه هزار حسنه او را كرامت فرمايد و هزار گناه از او محو كند و آن عهد اينست

اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظيمِ وَرَبَّ الْكُرْسِىِّ الرَّفيعِ وَرَبَّ الْبَحْرِ

خدايا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار كرسى بلند و پروردگار درياى

الْمَسْجُورِ وَمُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالاِْنْجيلِ وَالزَّبُورِ وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ

جوشان و فرو فرستنده تورات و انجيل و زبور و پروردگار سايه و آفتاب داغ

وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ وَرَبَّ الْمَلاَّئِكَةِ الْمُقَرَّبينَ وَالاَْنْبِي اَّءِ

و فرو فرستنده قرآن برزگ و پروردگار فرشتگان مقرب و پيمبران

وَالْمُرْسَلينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَبِنُورِ وَجْهِكَ

و مرسلين خدايا از تو خواهم به ذات بزرگوارت و به نور جمال

الْمُنيرِ وَمُلْكِكَ الْقَديمِ يا حَىُّ يا قَيُّومُ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اَشْرَقَتْ

تابانت و فرمانروائى ديرينه ات اى زنده اى پاينده از تو خواهم بدان نامت كه روشن شد

بِهِ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ وَبِاسْمِكَ الَّذى يَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ

بدان آسمانها و زمينها و بدان نامت كه صالح و شايسته گشتند بدان پيشينيان

وَالاْخِرُونَ يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَي وَيا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَي وَيا حَيّاً حينَ لا

و پسينيان اى زنده پيش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام كه

حَىَّ يا مُحْيِىَ الْمَوْتى وَمُميتَ الاَْحْيآءِ يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَللّ هُمَّ

زنده اى وجود نداشت اى زنده كن مردگان و اى ميراننده زندگان اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست خدايا

بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقآئِمَ بِاَمْرِكَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ و

برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه يافته و قيام كننده به فرمان تو كه درودهاى خدا بر او و

عَلى ابآئِهِ الطّاهِرينَ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ

پدران پاكش باد از طرف همه مردان و زنان با ايمان در شرقهاى

الاَْرْضِ وَمَغارِبِها سَهْلِها وَجَبَلِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَعَنّى وَعَنْ

زمين و غربهاى آن هموار آن و كوهش ، خشكى آن و دريايش ، و از طرف من و

والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ وَما اَحْصاهُ

پدر و مادرم درودهائى هموزن عرش خدا و شماره كلمات و سخنان او و آنچه را دانشش احصاء

عِلْمُهُ وَاَحاطَ بِهِ كِتابُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى صَبيحَةِ يَوْمى هذا

كرده و كتاب و دفترش بدان احاطه دارد خدايا من تازه مى كنم در بامداد اين روز

وَما عِشْتُ مِنْ اَيّامى عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً لَهُ فى عُنُقى لا اَحُولُ

و هر چه زندگى كنم از روزهاى ديگر عهدو پيمان و بيعتى براى آن حضرت در گردنم كه هرگز از آن سرنه پيچم

عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَالذّابّينَ

و دست نكشم هرگز، خدايا قرار ده مرا از ياران و كمك كارانش و دفاع كنندگان

عَنْهُ وَالْمُسارِعينَ اِلَيْهِ فى قَضآءِ حَوآئِجِهِ وَالْمُمْتَثِلينَ لاَِوامِرِهِ

از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هايش و انجام دستورات و اوامرش

وَالْمُحامينَ عَنْهُ وَالسّابِقينَ اِلى اِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ

و مدافعين از آن حضرت و پيشى گيرندگان بسوى خواسته اش و شهادت يافتگان پيش رويش

اَللّهُمَّ اِنْ حالَ بَيْنى وَبَيْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً

خدايا اگر حائل شد ميان من و او آن مرگى كه قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى

مَقْضِيّاً فَاَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً كَفَنى شاهِراً سَيْفى مُجَرِّداً

و مقرر پس بيرونم آر از گورم كفن به خود پيچيده با شميشر آخته و نيزه برهنه

قَناتى مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى اَللّهُمَّ اَرِنىِ

پاسخ ‌گويان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و باديه خدايا بنمايان به من

الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَميدَةَ وَاكْحَلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ منِّى اِلَيْهِ

آن جمال ارجمندو آن پيشانى نورانى پسنديده را و سرمه وصال ديدارش را به يك نگاه به ديده ام بكش

وَعَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَاَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَاسْلُكْ بى مَحَجَّتَهُ

و شتاب كن در ظهورش و آسان گردان خروجش را و وسيع گردان راهش را و مرا به راه او درآور

وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدُدْ اَزْرَهُ وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ وَاَحْىِ بِهِ عِبادَكَ

و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محكم كن و آباد گردان خدايا بدست او شهرها و بلادت را و زنده گردان بوسيله اش بندگانت را

فَاِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ

زيرا كه تو فرمودى و گفته ات حق است (كه فرمودى ): ((آشكار شد تبهكارى در خشكى و دريا بخاطر كرده هاى

اَيْدِى النّاسِ فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِيَّكَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ

مردم )) پس آشكار كن براى ما خدايا نماينده ات را و فرزند دختر پيامبرت كه همنام

رَسُولِكَ حَتّى لا يَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ اِلاّ مَزَّقَهُ وَيُحِقَّ الْحَقَّ

رسول تو است تا دست نيابد به هيچ باطلى جز آنكه از هم بدراند و پابرجا كند حق را

وَيُحَقِّقَهُ وَاجْعَلْهُ اَللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ وَناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ

و ثابت كند آن را و بگردان آن بزرگوار را خدايا پناهگاه ستمديدگان بندگانت و ياور كسى كه جز تو

لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ وَمُشَيِّداً لِما

ياورى برايش يافت نشودو تازه كننده آن احكامى كه از كتاب تو تعطيل مانده و محكم كننده آنچه

وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَاجْعَلْهُ

رسيده از نشانه هاى دين و آئينت و دستورات پيامبرت صلى اللّه عليه و آله و قرارش ده

اَللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَاْسِ الْمُعْتَدينَ اَللّهُمَّ وَسُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً

خدايا از آنانكه نگاهش دارى از صولت و حمله زورگويان خدايا شاد گردان (دل ) پيامبرت محمد

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ وَارْحَمِ

صلى اللّه عليه و آله را به ديدارش و هم چنين هم كه در دعوتش از آن حضرت پيروى كرد و رحم كن

اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ اَللّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ

به بيچارگى ما پس از آن حضرت ، خدايا بگشا اين اندوه را از اين امت به حضور

وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ اِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَنَريهُ قَريباً بِرَحْمَتِكَ يا

امام زمان و شتاب كن براى ما در ظهور آن جناب كه اينان ظهورش را دور پندارند ولى ما نزديك مى بينيم به مهرت اى

اَرْحَمَ الرّاحِمينَ # پس سه مرتبه دست بر ران راست خود مى زنى و در هر مرتبه

مهربانترين مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مى گويى : ((اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ يا مَوْلاىَ يا صاحِبَ الزَّمانِ))
دعاء براى امام زمان عجّل الله تعالى فرجه
امر چهارم سيّد بن طاوس فرموده كه چون خواستى مرخّص شوى از حرم شريف آن حضرت برگرد بسوى سرداب منيف و نماز كن در آن هرچه بخواهى پس بايست رو به قبله و بگو اَلّلهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ و اين دعا را تا به آخر ذكر نموده آنگاه فرموده پس بخوان خدا را بسيار و برگرد با سعادت انشاءالله تعالى مؤ لّف گويد كه شيخ در مصباح اين دعا را در اعمال روز جمعه از حضرت امام رضاعليه السلام نقل كرده و ما نيز اين دعا را به نحويكه شيخ از آن حضرت نقل كرده نقل مى نماييم فرموده روايت كرده يونس بن عبدالرّحمن كه حضرت امام رضاعليه السلام امر مى فرمودند به دعا كردن از براى

حضرت صاحب الا مرعليه السلام به اين دعا: اَللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ وَخَليفَتِكَ

* * * * * * * * * * * * * * * خدايا دور كن (هر بلائى را) از نماينده و خليفه ات

وَحُجَّتِكَ عَلى خَلْقِكَ وَلِسانِكَ الْمُعَبِّرِ عَنْكَ النّاطِقِ بِحِكْمَتِكَ

و حجت تو بر آفريدگانت و زبان گويايت و سخن گوينده به حكمتت

وَعَيْنِكَ النّاظِرَةِ بِاِذْنِكَ وَشاهِدِكَ عَلى عِبادِكَ الْجَحْجاحِ الْمُجاهِدِ

و ديده بيناى تو به اذن خودت و گواه تو بر بندگانت آن بزرگ مرد مجاهد

الْعائِذِ بِكَ الْعابِدِ عِنْدَكَ وَاَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَميعِ ما خَلَقْتَ وَبَرَاْتَ

و پناهنده به تو و پرستش كننده در نزد تو، پناهش ده از شر تمام آنچه آفريده و خلق كردى و پديد آوردى

وَاَنْشَاْتَ وَصَوَّرْتَ وَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ وَعَنْ يَمينِهِ

و صورت بخشيدى و نگهداريش كن از پيش رويش و از پشت سرش و از طرف راستش

وَعَنْ شِمالِهِ وَمِنْ فَوْقِهِ وَمِنْ تَحْتِهِ بِحِفْظِكَ الَّذى لا يَضيعُ مَنْ

و از سمت چپش و از بالاى سر و از زير پايش به نگهدارى خودت كه تباه نگردد هر كه را بدان

حَفِظْتَهُ بِهِ وَاحْفَظْ فيهِ رَسوُلَكَ وَ ابآئَهُ اَئِمَّتَكَ وَدَعآئِمَ دينِكَ

نگهدارى كنى و نگهدارى كن در وجود او (و بوسيله آن حضرت ) پيامبرت و پدران او كه پيشوايان و پايه هاى دين تو

وَاجْعَلْهُ فى وَديعَتِكَ الَّتى لا تَضيعُ وَفى جِوارِكَ الَّذى لا يُخْفَرُ

هستند و قرار ده آن حضرت را در سپرده خودت كه چيزى در آن ضايع نگردد و در جوار تو كه قرقش شكسته نشود

وَفى مَنْعِكَ وَعِزِّكَ الَّذى لا يُقْهَرُ وَآمِنْهُ بِاَمانِكَ الْوَثيقِ الَّذى لا

و در حفظ و عزت خودت كه مقهور كسى نگردد و ايمن دار او را به امان محكمت كه هر كه را بدان ايمن كردى

يُخْذَلُ مَنْ آمَنْتَهُ بِهِ وَاجْعَلْهُ فى كَنَفِكَ الَّذى لا يُرامُ مَنْ كانَ فيهِ

خوار نگردد و در كنف حمايت خودت قرارش ده كه هر كه در آن بود مورد دستبرد كسى واقع نگردد

وَانْصُرْهُ بِنَصْرِكَ الْعَزيزِ وَاَيِّدْهُ بِجُنْدِكَ الْغالِبِ وَقَوِّهِ بِقُوَّتِكَ وَاَرْدِفْهُ

و ياريش كن به يارى نيرومندت و كمكش كن به لشگر پيروزمندت و نيرومندش كن به نيرويت

بِملاَّئِكَتِكَ وَو الِ مَنْ و الا هِ وَع ادِ مَنْ ع اد اهُ وَاَ لْبِسْهُ دِرْعَكَ

و فرشتگانت را پشت سرش بدار و دوست دار دوستدارش را و دشمن دار دشمنش را و بپوشان به برش

الْحَصينَةَ وَحُفَّهُ بِالْمَلاَّئِكَةِ حَفّاً اَللّ هُمَّ اشْعَبْ بِهِ الصَّدْعَ وَارْتُقْ بِهِ

زره محكمت را و گرداگردش فرشتگانت را بطور منظم بدار خدايا ترميم كن بوسيله اش شكستگى (دين ) را و پيوست كن

الْفَتْقَ وَاَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَاَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَزَيِّنْ بِطوُلِ بَقآئِهِ الاَْرْضَ

بوسيله اش گسيختگى را و بميران بدستش ستم را و نمايان كن بوسيله اش عدالت را و زينت ده به درازى عمرش زمين را

وَاَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَانْصُرْهُ بِالرُّعْبِ وَقَوِّ ناصِريهِ وَاخْذُلْ خاذِليهِ

و كمكش كن به يارى خود و ياريش كن به ايجاد رعب (او در دل دشمنان ) و نيرومند كن ياورش را و خوار گردان

وَدَمْدِمْ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَدَمِّرْ مَنْ غَشَّهُ وَاقْتُلْ بِهِ جَبابِرَةَ الْكُفْرِ وَعُمَدَهُ

خوددارى كننده از ياريش را و به هلاكت رسان و نابود كن كسى كه به او خيانت كند و بكش بدست او گردنكشان كفر و استوانه ها

وَدَعآئِمَهُ وَاقْصِمْ بِهِ رُؤُسَ الضَّلالَةِ وَشارِعَةَ الْبِدَعِ وَمُميتَةَ السُّنَّةِ

و پايه هاى آن را و بشكن بوسيله آن حضرت (شوكت ) رؤ ساى گمراهى و بدعت گذاران و آنانكه آئين اسلام را نابود كرده

وَمُقَوِّيَةَ الْباطِلِ وَذَلِّلْ بِهِ الْجَبّارينَ وَاءَبِرْ بِهِ الْكافِرينَ وَجَميعَ

و باطل را تقويت كنند و خوار كن بدستش گردنكشان را و ريشه كن ساز بوسيله آن جناب كافران و تمام

الْمُلْحِدينَ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها

بى دينان را در شرقهاى زمين و غربهاى آن و خشكى و درياى آن و سرزمينهاى هموار

وَجَبَلِها حَتّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَيّاراً وَلا تُبْقى لَهُمْ آثاراً اَللّهُمَّ طَهِّرْ

و كوه آن تا آنجا كه فردى از آنها باقى نگذارى و اثرى از ايشان بجاى نگذارى خدايا پاك كن

مِنْهُمْ بِلادَكَ وَاشْفِ مِنْهُمْ عِبادَكَ وَاَعِزَّ بِهِ الْمُؤْمِنينَ وَاَحْىِ بِهِ سُنَنَ

از وجود آنها شهرها و بلادت را و شفا ده به نابوديشان دل بندگانت را و عزت بخش بدان وسيله مؤ منان را و زنده كن بوسيله

الْمُرْسَلينَ وَدارِسَ حُكْمِ النَّبِيّينَ وَجَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحى مِنْ دينِكَ

آن جناب آئين پيمبران مرسل و احكام كهنه پيمبران را و تازه كن بوسيله اش آنچه محو گشته از دينت

وَبُدِّلَ مِنْ حُكْمِكَ حَتّى تُعيدَ دينَكَ بِهِ وَعَلى يَدَيْهِ جَديداً غَضّاً

و تغيير يافته از فرمانت تا اينكه بازگردد دين تو بوسيله او و بدست آن جناب تر و تازه

مَحْضاً صَحيحاً لا عِوَجَ فيهِ وَلا بِدْعَةَ مَعَهُ وَحَتّى تُنيرَ بِعَدْلِهِ ظُلَمَ

و خالص و صحيح كه اعوجاجى در آن نباشد و بدعتى همراهش نباشد و تا اينكه روشن گردد بوسيله عدالتش تاريكيهاى

الْجَوْرِ وَتُطْفِئَ بِهِ نيرانَ الْكُفْرِ وَتوُضِحَ بِهِ مَعاقِدَ الْحَقِّ وَمَجْهوُلَ

بيدادگرى و خاموش گردد بوسيله اش آتشهاى كفر و آشكار گردد بدان جناب مشكلات و گره هاى حق و موارد مجهول

الْعَدْلِ فَاِنَّهُ عَبْدُكَ الَّذىِ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِكَ وَاصْطَفَيْتَهُ عَلى غَيْبِكَ

عدل و داد زيرا كه او آن بنده بزرگوار تو است كه انتخابش كردى براى خودت و برگزيديش براى جريانات غيب

وَعَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنوُبِ وَبَرَّاْتَهُ مِنَ الْعُيوُبِ وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ

(و پس پرده ) خود و نگاهش داشتى از گناهان و مبرايش گردانيدى از عيوب و پاكش كردى از پليدى

وَسَلَّمْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اَللّهُمَّ فَاِنّا نَشْهَدُ لَهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَيَوْمَ حُلوُلِ

و سالمش داشتى از چركى خدايا ما براى او گواهى دهيم در روز قيامت و روز وقوع آن حادثه

الطّآمَّةِ اَنَّهُ لَمْ يُذْنِبْ ذَنْباً وَلا اَتى حوُباً وَلَمْ يَرْتَكِبْ مَعْصِيَةً وَلَمْ

بزرگ كه براستى او گناهى مرتكب نشده و دست به كار زشتى نزده و مرتكب معصيتى نشده و هيچ

يُضَيِّعْ لَكَ طاعَةً وَلَمْ يَهْتِكْ لَكَ حُرْمَةً وَلَمْ يُبَدِّلْ لَكَ فَريضَةً وَلَمْ

فرمانبردارى تو را وانگذارده و حرمتى را از تو هتك نكرده و واجبى را تغيير نداده و

يُغَيِّرْ لَكَ شَريعَةً وَاَنَّهُ الْهادىِ الْمُهْتَدىِ الطّاهِرُ التَّقِىُّ النَّقِىُّ الرَّضِىُّ

آئينى را به هم نزده و او است راهنماى راه يافته پاك پرهيزكار پاكيزه پسنديده

الزَّكِىُّ اَللّهُمَّ اَعْطِهِ فى نَفْسِهِ وَاَهْلِهِ وَوَلَدِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَاُمَّتِهِ وَجَميعِ

و زبده خدايا به او عطا كن درباره خودش و درباره خاندان و فرزندان و نژاد و ملت و تمام

رَعِيَّتِهِ ما تُقِرُّبِهِ عَيْنَهُ وَتَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَتَجْمَعُ لَهُ مُلْكَ الْمُمْلَكاتِ

افراد رعيت (و فرمانبردارانش ) آنچه ديده اش را بدان روشن كنى و دلش را بدان خوشحال گردانى و گردآورى براى او فرمانروائى

كُلِّها قَريبِها وَبَعيدِها وَعَزيزِها وَذَليلِها حَتّى تُجْرِىَ حُكْمَهُ عَلى كُلِّ

همه ممالك را نزديك و دورش را و نيرومند و خوارش را تا اينكه حكم و فرمانش را فوق همه حكمها جارى كنى

حُكْمٍ وَتَغْلِبَ بِحَقِّهِ كُلَّ باطِلٍ اَللّهُمَّ اسْلُكْ بِنا عَلى يَدَيْهِ مِنْهاجَ

و بوسيله آئين حق او هر باطلى را مغلوب گردانى خدايا ما را وادار بدست آن بزرگوار به راه روشن

الْهُدى وَالْمَحَجَّةَ الْعُظْمى وَالطَّريقَةَ الْوُسْطَى الَّتى يَرْجِعُ اِلَيْهَا

هدايت و جاده بزرگ (ديانت ) و طريقه مستقيمى كه بازگردد بدان راه

الْغالى وَيَلْحَقُ بِهَا التّالى وَقَوِّنا عَلى طاعَتِهِ وَثَبِّتْنا عَلى مُشايَعَتِهِ

پيش افتاده تندرو و خود را برساند بدان عقب مانده ، و نيرويمان ده براى فرمانبرداريش و پابرجايمان دار بر پيرويش

وَامْنُنْ عَلَيْنا بِمُتابَعَتِهِ وَاجْعَلْنا فى حِزْبِهِ الْقَوّامينَ بِاَمْرِهِ الصّابِرينَ

و منت گذار بر ما به متابعت از آن حضرت و درحزب و گروه او قرارمان ده آنانكه بدستورش قيام كنند و با او صبر كنند

مَعَهُ الطّالِبينَ رِضاكَ بِمُناصَحَتِهِ حَتّى تَحْشُرَنا يَوْمَ الْقِيمَةِ فى

و در خيرخواهى كردن نسبت به آن جناب طالب رضا و خوشنودى تو مى باشند تا اينكه در روز قيامت ما را

اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَمُقَوِّيَةِ سُلْطانِهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْ ذلِكَ لَنا خالِصاً

جزء ياران و اعوان او و هم جزء تقويت كنندگان حكومتش محشورمان دارى و اين كار را براى ما

مِنْ كُلِّ شَكٍّ وَشُبْهَةٍ وَرِياءٍ وَسُمْعَةٍ حَتّى لا نَعْتَمِدَ بِهِ غَيْرَكَ وَلا

از هر شك و شبهه و خودنمائى و شهرت طلبى خالص و بدور گردان تا در اين كار به غير تو اعتماد نداشته

نَطْلُبَ بِهِ اِلاّ وَجْهَكَ وَحَتّى تُحِلَّنا مَحَلَّهُ وَتَجْعَلَنا فِى الْجَنَّةِ مَعَهُ

و جز رضا و خوشنودى تو چيزى نخواهيم و تا اينكه ما را به جايگاه آن حضرت وارد كنى و جايمان را در بهشت با آن بزرگوار

وَاَعِذْنا مِنَ السَّاْمَةِ وَالْكَسَلِ وَالْفَتْرَةِ وَاجْعَلْنا مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ

قرار دهى و نگاهمان دارى از خستگى و كسالت و سستى و ما را از جمله كسانى قرار ده كه بدست آنها

لِدينِكَ وَتُعِزُّ بِهِ نَصْرَ وَلِيِّكَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بِنا غَيْرَنا فَاِنَّ اسْتِبْدالَكَ بِنا

دينت را يارى كنى و شوكتمند گردانى بدانها پيروزى ولى و نماينده خود را و اين افتخار را نصيب ديگرى

غَيْرَنا عَلَيْكَ يَسيرٌ وَهُوَ عَلَيْنا كَثيرٌ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى وُلاةِ عَهْدِهِ

غير از ما مكن زيرا كه براى تو آسان است كه ديگران را جاى ما بگذارى ولى اين كار بر ما بسيار گران و ناگوار است خدايا درود فرست

وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَبَلِّغْهُمْ آمآلَهُمْ وَزِدْ فى آجآلِهِمْ وَاَعِزَّ نَصْرَهُمْ

بر پيمانداران و پيشوايان پس از او و آنان را به آرزوهاشان برسان و عمرشان را طولانى گردان و شوكتمند كن پيروزيشان را

وَتَمِّمْ لَهُمْ ما اَسْنَدْتَ اِلَيْهِمْ مِنْ اَمْرِكَ لَهُمْ وَثَبِّتْ دَعآئِمَهُمْ وَاجْعَلْنا

و كامل كن براى آنها آنچه از دستورات خود را كه به آنها مستند كردى و پايه هاى (حكومت ) آنان را پابرجا كن

لَهُمْ اَعْواناً وَعَلى دينِكَ اَنْصاراً فَاِنَّهُمْ مَعادِنُ كَلِماتِكَ وَخُزّانُ

و ما را از اعوان او و از ياران دين و آئينت قرار ده زيرا كه آنها معادن كلمات (و فرامين ) تو و خزينه دارهاى

عِلْمِكَ وَاَرْكانُ تَوْحيدِكَ وَدَعآئِمُ دينِكَ وَوُلاةُ اَمْرِكَ وَخالِصَتُكَ

دانش تواءند و آنهايند اركان يگانه پرستيت و استوانه هاى دينت و سرپرستان دستورت و زبده هاى

مِنْ عِبادِكَ وَصَفْوَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ وَاَوْلِيآؤُكَ وَسَلاَّئِلُ اَوْلِي آئِكَ

از بندگانت و برگزيدگان از آفريدگانت و بندگان مقربت و نژاد دوستانت

وَصَفْوَةُ اَوْلادِ نَبِيِّكَ وَالسَّلامُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

و چكيده فرزندان پيامبرت و سلام بر او و بر ايشان و رحمت خدا و بركاتش

فصل يازدهم
مقام اوّل زيارات جامعه
زيارت جامعه صغيره
در زيارات جامعه و دعايى كه بعد از زيارات خوانده مى شود و صلوات بر حجج طاهره عليهم السلام و محتوى بر چند مقام است مقام اوّل در زيارات جامعه كه هر امامى را به آن زيارت مى توان نمود و آنها بسيار است و ما به ذكر چند زيارت از آنها اكتفا مى نماييم زيارت اوّل شيخ صدوق در كتاب من لايحضره الفقيه روايت نموده كه از حضرت امام رضاعليه السلام سؤ ال كردند در باب آمدن به نزد قبر امام موسى عليه السلام فرمودند كه نماز بگذاريد در مسجدهايى كه در اطراف قبر آن حضرت است و مجزى است در همه مواضع يعنى در زيارت هر يك از ائمّه عليهم السلام يا مطلق مزارهاى شريفه مقدسه مانند مراقد انبياء و ساير اوصياءعليهم السلام ((كَما هُوَ الظّاهِرُ))

اينكه بگويى : ***اَلسَّلامُ عَلى اَوْلِيآءِ اللَّهِ وَاَصْفِيآئِه اَلسَّلامُ عَلى اُمَنآءِ اللَّهِ

* * * * * سلام بر بندگان مقرب خدا و بر برگزيدگانش سلام بر آنانكه امين خدا

وَاَحِبّآئِهِ اَلسَّلامُ عَلى اَنْصارِ اللَّهِ وَخُلَفآئِهِ اَلسَّلامُ عَلى مَحآلِّ مَعْرِفَةِ

و دوستان اويند سلام بر ياران خدا و جانشينانش سلام بر جايگاههاى معرفت

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلى مَساكِنِ ذِكْرِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلى مُظْهِرى اَمْرِ اللَّهِ وَنَهْيِهِ

خدا سلام بر مسكنهاى ذكر خدا سلام بر آشكار سازندگان امر و نهى خدا

اَلسَّلامُ عَلَى الدُّعاةِ اِلَى اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَى الْمُسْتَقِرّينَ فى مَرْضاتِ

سلام بر خوانندگان (مردم ) بسوى خدا سلام بر استقرار يافتگان در خوشنوديهاى

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَى الْمُخْلِصينَ فى طاعَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَى الاَْدِلاّءِ عَلَى

خدا سلام بر مخلصان در فرمانبردارى خدا سلام بر راهنمايان بسوى

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَى الَّذينَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والَى اللَّهَ وَمَنْ عاداهُمْ فَقَدْ

خدا سلام بر آن بزرگوارانى كه هر كه دوستشان دارد خداى را دوست داشته و هر كه دشمنشان دارد

عادَى اللَّهَ وَمَنْ عَرَفَهُمْ فَقَدْ عَرَفَ اللَّهَ وَمَنْ جَهِلَهُمْ فَقَدْ جَهِلَ اللَّهَ

خداى را دشمن داشته و هر كه آنان را بشناسد خداى را شناخته و هر كه نشناسدشان خداى را نشناخته

وَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ وَمَنْ تَخَلّى مِنْهُمْ فَقَدْ تَخَلّى مِنَ

و هر كه بدانان چنگ زند به خدا چنگ زده و هر كه آنان را رها كند خداى عزوجل را رها

اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاُشْهِدُ اللَّهَ اَنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمْتُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبْتُمْ

كرده است و خداى را گواه گيرم كه من تسليمم براى هر كس كه شما تسليم اوئيد در جنگم با هر كه شما در جنگيد

مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ مُفَوِّضٌ فى ذلِكَ كُلِّهِ اِلَيْكُمْ لَعَنَ اللَّهُ عَدُوَّ

ايمان دارم به نهان و آشكار شما و اختيار همه اين كارها را به شما واگذار كنم خدا لعنت كند دشمن

آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَاَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى

آل محمد را از جنّ و انس و بيزارى جويم بدرگاه خدا از ايشان و درود خدا بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ # و اين زيارت در كتاب كافى و تهذيب و كامل الزّيارة نقل شده و در همه

محمد و آلش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

كتب بعد از اتمام زيارت مذكور است كه اين يعنى اين كلماتى كه ذكر شد مُجزى است در همه زيارتها و بسيار صلوات مى فرستى بر محمّد و آل محمّدعليهم السلام و نام مى برى يك يك را به نامهاى ايشان وبيزارى مى جويى ازدشمنان ايشان واختيار مى نمايى هر دعايى را كه خواهى از براى خود و مؤ منين و مؤ منات مؤ لّف گويد كه ظاهر آنست كه تتمّه مذكوره جزء حديث بوده باشد وبر تقديرى كه عبارت بعضى ازمحدّثين باشد چون اعاظم مشايخ حديث چنين فهميده اند كه در همه زيارتها كافى است چنانچه ظاهر اوّل حديث بر آن دلالت دارد و در باب زيارات جامعه نقل نموده اند و الفاظ زيارت همه از صفات جامعه است كه اختصاص به بعضى ندارد بنابر اين خاطر از جامعه بودن اين زيارت جمع و خواندن آن در همه مشاهد حتّى در مشاهد انبياء و اوصياءعليهم السلام چنانچه جمعى از علماء در مشهد جناب يونس عليه السلام نقل كرده اند مناسب است و چون در ذيل زيارت امر به صلوات بر هر يك بخصوص وارد شده است اگر صلوات منسوبه به ابوالحسن ضرّاب اصفهانى را كه در آخر اعمال روز جمعه نقل كرديم بخوانى بسيار مناسب است .
زيارت جامعه كبيره
زيارت دوّم ايضا شيخ صدوق در فقيه و عيون روايت كرده از موسى بن عبدالله نخعى كه گفت عرض كردم به خدمت حضرت امام على النّقى عليه السلام كه يابن رسول الله مرا تعليم فرما زيارتى با بلاغت كه كامل باشد كه هرگاه خواستم زيارت كنم يكى از شما را آنرا

بخوانم فرمود كه چون بدرگاه رسيدى بايست و بگو شهادتين را يعنى بگو: اَشْهَدُ اَنْ لا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * گواهى دهم كه

اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ

معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد كه درودهاى خدا بر او

وَآلِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ و با حال غسل باشى و چون داخل حرم شوى و قبر را به بينى

و آلش باد بنده و رسول او است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *