بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 
 
 


وَالاْخِرَةِ وَاجْعَلْنى مِنْ عِبادِكَ الَّذينَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ الْبَلايا

و آخرت و قرارم ده از آن بندگانت كه گردانى از ايشان بلاها

وَالاَْمْراضَ وَالْفِتَنَ وَالاَْعْراضَ مِنَ الَّذينَ تُحْييهِمْ فى عافِيَةٍ

و بيماريها و آشوبها و عوارض (و پيش آمدها) را از آنهائى كه زنده شان دارى در تندرستى

وَتُميتُهُمْ فى عافِيَةٍ وَتُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ فى عافِيَةٍ وَتُجيرُهُمْ مِنَ النّارِ

و بميرانيشان در سلامتى و وارد بهشتشان كنى در سلامتى و پناهشان دهى از آتش

فى عافِيَةٍ وَوَفِّقْ لى بِمَنٍّ مِنْكَ صَلاحَ ما اُؤَمِّلُ فى نَفْسى وَاَهْلى

در سلامتى و فراهم كن برايم به منت خود صلاح آنچه را آرزو دارم درباره خودم و خاندانم

وَوَُلَْدى وَاِخْوانى وَمالى وَجَميعِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ يا اَرْحَمَ

و فرزندانم و برادرانم و مال و دارائيم و همه آن نعمتهائى كه از كرم به من داده اى مهربانترين

الرّاحِمينَ

مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اعمال حرم مطهر امام حسين عليه السلام
صلوات بر آن حضرت
چهاردهم از جمله اعمال در حرم امام حسين عليه السلام صلوات فرستادن بر آن
حضرت است و روايت شده كه مى ايستى پشت سر نزد كتف شريف آن حضرت و صلوات مى فرستى بر پيغمبر صلى الله عليه و آله و بر حسين صلوات اللّه عليه و سيّد بن طاوس در مصباح الزّائرين

صلوات را براى آن حضرت در ضمن يكى از زيارات نقل كرده : اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدايا درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهيدِ قَتيلِ

محمد و آل محمد و درود فرست بر حسين مظلوم و شهيد كشته

الْعَبَراتِ وَاَسيرِ الْكُرُباتِ صَلوةً نامِيَةً زاكِيَةً مُبارَكَةً يَصْعَدُ اَوَّلُها

اشكهاى ديدگان و اسير گرفتاريها درودى فزاينده و پاكيزه و با بركت كه بالا رود آغازش

وَلا يَنْفَدُ آخِرُها اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ على [اَحَدٍ مِنْ] اَوْلادِ الاَْنْبِياَّءِ

و پايان نپذيرد انجامش بهترين درودى كه فرستى بر يكى از فرزندان پيمبران

وَالْمُرْسَلينَ يا رَبَّ الْعالِمينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الاِْمامِ الشَّهيدِ

و رسولان اى پروردگار جهانيان خدايا درود فرست بر امام شهيد

الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَالسَّيِّدِ الْقاَّئِدِ وَالْعابِدِ الزّاهِدِ وَالْوَصِىِّ

كشته (راه حق ) آن مظلوم بى كس و آن آقاى پيشوا و آن عابد پارسا و وصى

الْخَليفَةِ الاِْمامِ الصِّدّيقِ الطُّهْرِ الطّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبارَكِ [ وَ ] الرَّضِىِّ

جانشين و امام راستگو و پاك پاكيزه خوب و مبارك آن راضى

الْمَرْضِىِّ وَالتَّقِىِّ الْهادِى الْمَهْدِىِّ الزّاهِدِ الذّائِدِ الْمُجاهِدِ الْعالِمِ

و پسنديده و با تقواى راهنماى راه يافته آن زاهد مدافع (دين ) و مجاهد (راه حق ) و عالم

اِمامِ الْهُدى سِبْطِ الرَّسُولِ وَقُرَّةِ عَيْنِ الْبَتُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ

پيشواى هدايت نوه رسول (خدا) و نور ديده زهراى بتول درود خدا بر او و آلش

وَسَلَّمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى سَيِّدى وَمَوْلاىَ كَما عَمِلَ بِطاعَتِكَ وَنَهى

و سلام ، خدايا درود فرست بر آقا و سرور من چنانچه عمل كرد به طاعت تو و نهى كرد

عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَبالَغَ فى رِضْوانِكَ وَاَقْبَلَ عَلى ايمانِكَ غَيْرَ قابِلٍ

از نافرمانيت و سخت كوشيد در راه خوشنوديت و رو آورد بر ايمان تو بدون آنكه درباره تو

فيكَ عُذْراً سِرّاً وَعَلانِيَةً يَدْعُو الْعِبادَ اِلَيْكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلَيْكَ وَقامَ بَيْنَ

عذر و بهانه اى بپذيرد چه پنهانى و چه آشكارا مى خواند بندگانت را بسوى تو و راهنمائيشان مى كرد بر تو و بپاخواست در

يَدَيْكَ يَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوابِ وَيُحْيِى السُّنَّةَ بِالْكِتابِ فَعاشَ فى

پيش رويت ، ويران كرد (كاخ ظلم و) جور را با درستى و زنده كرد طريقه و آئين (پيمبر) را به قرآن پس زندگى كرد در

رِضْوانِكَ مَكْدُوداً وَمَضى عَلى طاعَتِكَ وَفى اَوْلِياَّئِكَ مَكْدُوحاً

خوشنودى تو با سختى و مشقت و درگذشت بر حال اطاعت تو و در زمره دوستانت با حال رنج و ناراحتى

وَقَضى اِلَيْكَ مَفْقُوداً لَمْ يَعْصِكَ فى لَيْلٍ وَلا نَهارٍ بَلْ جاهَدَ فيكَ

و جان خود را به تو تسليم كرد چون گمگشته ، نافرمانيت نكرد نه در شب و نه در روز بلكه پيكار كرد درباره تو

الْمُنافِقينَ وَالْكُفّارَ اَللّهُمَّ فَاَجْزِهِ خَيْرَ جَزاَّءِ الصّادِقينَ الاَْبْرارِ

با منافقان و كفار خدايا پس او را پاداش ده به بهترين پاداش راستگويان نيك كردار

وَضاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ وَلِقاتِليهِ الْعِقابَ فَقَدْ قاتَلَ كَريماً وَقُتِلَ

و چند برابر كن بر آنها (يعنى منافقان و كفار) عذاب را و براى كشندگانش كيفر را زيرا كه آن حضرت بزرگوارانه جنگيد

مَظْلُوماً وَمَضى مَرْحُوماً يَقُولُ اَ نَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَابْنُ مَنْ

ومظلومانه كشته شد و درحالى كه مورد مهر خدا بود درگذشت ، در آن حالى كه مى فرمود منم فرزند رسول خدا محمد، وفرزند

زَكّى وَعَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الاْيمانِ وَ اَطاعُوا فى

آنكس كه زكات داد و خدا را پرستش كرد پس او را دانسته و از روى عمد كشتند، كشتندش بر حال ايمان و پيروى كردند در

قَتْلِهِ الشَّيْطانَ وَلَمْ يُراقِبُوا فيهِ الرَّحْمنَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى سَيِّدى

(اين كارشان يعنى ) كشتن آن حضرت از شيطان و ملاحظه نكردند درباره آن حضرت از خداى رحمان خدايا درود فرست بر آقا

وَمَوْلاىَ صَلوةً تَرْفَعُ بِها ذِكْرَهُ وَتُظْهِرُ بِها اَمْرَهُ وَتُعَجِّلُ بِها نَصْرَهُ

و مولايم درودى كه بالا برى بدان نامش را و چيره سازى بدان فرمانش را و شتاب كنى بدان در ياريش

وَاخْصُصْهُ بِاَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضاَّئِلِ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَزِدْهُ شَرَفاً فى اَعْلى

و مخصوصش گردان به بهترين اقسام فضائل در روز قيامت و بيفزا بر شرفش در بلندترين

عِلِّيّينَ وَبَلِّغْهُ اَعْلى شَرَفِ الْمُكَرَّمينَ وَارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِكَ فى

درجات بهشت و برسان او را به برترين شرافت گرامى داشتگان و بالا بر او را از شرافت رحمتت

شَرَفِ الْمُقَرَّبينَ فىِ الرَّفيعِ الاَْعْلى وَبَلِّغْهُ الْوَسيلَةَ وَالْمَنْزِلَةَ الْجَليلَةَ

به شرافت مقربان در بلندترين جايگاهها و او را برسان به مقام وسيله و منزلت شايسته

وَ الْفَضْلَ وَالْفَضيلَةَ وَالْكَرامَةَ الْجَزيلَةَ اَللّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنّا اَفْضَلَ ما

و فضل و فضيلت و بزرگوارى بس شايان خدا، پس او را پاداش ده از ما بهترين پاداشى كه

جازَيْتَ اِماماً عَنْ رَعِيَّتِهِ وَصَلِّ عَلى سَيِّدى و مَوْلاىَ كُلَّما ذُكِرَ

به يك پيشوا از رعيتش مى دهى و درود فرست بر آقا و سرورم هر زمان كه نامش برده شود

وَكُلَّما لَمْ يُذْكَرْ يا سَيِّدى و مَوْلاىَ اَدْخِلْنى فى حِزْبِكَ وَزُمْرَتِكَ

و هرگاه كه برده نشود اى آقاى من و اى مولاى من مرا در حزب خود و زمره خود داخل گردان

وَاسْتَوْهِبْنى مِنْ رَبِّكَ وَرَبّى فَاِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ جاهاً وَقَدْراً وَمَنْزِلَةً

و بخواه بخششم را از پروردگار خودت و پروردگار من زيرا تو را نزد خدا آبرو و مقام و منزلتى

رَفيعَةً اِنْ سَئَلْتَ اُعْطيتَ وَاِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اَللَّهَ اللَّهَ فى عَبْدِكَ

والا است كه اگر چيزى بخواهى به تو مى دهد و اگر وساطت كنى پذيرفته مى شود خداى را خداى را (در نظر بگير) درباره بنده

وَمَوْلاكَ لا تُخَلِّنى عِنْدَ الشَّداَّئِدِ وَالاَْهْوالِ لِسُوَّءِ عَمَلى وَقَبيحِ

و دوستت وامگذار مرا هنگام سختيها و هراسها در برابر كردار بد و رفتار زشت

فِعْلى وَعَظيمِ جُرْمى فَاِنَّكَ اَمَلى وَرَجآئى وَثِقَتى وَمُعْتَمَدى

و گناه بزرگم زيرا توئى آرزو و اميد و تكيه گاه و محل اعتماد

وَوَسيلَتى اِلىَ اللَّهِ رَبّى وَرَبِّكَ لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ اِلَى اللَّهِ

و وسيله ام به درگاه خدا پروردگار من و پروردگار تو كسى متوسل نشود به خدا

بِوَسيلَةٍ هِىَ اَعْظَمُ حَقّاً وَلا اَوْجَبُ حُرْمَةً وَلا اَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْكُمْ

بوسيله اى كه حقش بزرگتر و حرمتش لازمتر و مقامش شايسته تر باشد در پيش او از شما

اَهْلَ الْبَيْتِ لا خَلَّفَنِىَ اللَّهُ عَنْكُمْ بِذُنُوبى وَجَمَعَنى وَاِيّاكُمْ فى جَنَّةِ

خاندان ، خدا مرا از شما جدا نكند بخاطر گناهانم و گرد آورد مرا با شما در بهشت

عَدْنٍ الَّتى اَعَدَّها لَكُمْ وَلاَِوْلِياَّئِكُمْ اِنَّهُ خَيْرُ الْغافِرينَ وَ اَرْحَمُ

عدن كه آماده كرده است آن را براى شما و دوستان شما كه براستى او بهترين آمرزندگان و مهربانترين

الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ اَبْلِغْ سَيِّدى وَمَوْلاىَ تَحِيَّةً كَثيرَةً وَسَلاماً وَارْدُدْ

مهربانان است خدايا برسان به آقاى من و سرورم تحيتى بسيار و سلامى (زياد) و بازگردان

عَلَيْنا مِنْهُ السَّلامَ اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ وَصَلِّ عَلَيْهِ كُلَّما ذُكِرَ السَّلامُ

از او نيز بر ما سلامى كه براستى تو بخشنده و بزرگوارى و درود فرست بر او هر زمان كه ذكر سلامى بشود

وَكُلَّما لَمْ يُذْكَرْ يا رَبَّ الْعالَمينَ # مؤ لّف گويد كه ما آن زيارت را در اعمال روز

و هرگاه نشود اى پروردگار جهانيان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عاشورا نقل كرديم و در اواخر باب صلواتى بر حجج طاهره عليهم السلام نقل خواهيم كرد كه صلوات مختصرى بر امام حسين عليه السلام نيز در آن مندرج خواهد بود و خواندن آن را نيز ترك مكن
دعاى مظلوم نزد قبر مطهر آن حضرت
پانزدهم از جمله اعمال اين روضه منوّره دعاى مظلوم است بر ظالم يعنى سزاوار است از براى كسى كه از ظلم ظالمى مضطّر شده باشد اين دعا را در آن حرم منوّر بخواند و دعا چنان است كه شيخ الطّائفه ره در مصباح متهجّد در اعمال جمعه ذكر نموده فرموده مستحب است دعاى مظلوم را نزد قبر ابى عبداللّه الحسين عليه السلام بخوانند و آن دعا اين است :

اَللّهُمَّ اِنّى اَعْتَزُّ بِدينِكَ وَاَكْرُمُ بِهِدايَتِكَ وَفُلانٌ يُذِلُّنى بِشَرِّهِ

خدايا من عزت يافته ام بواسطه دين تو و گرامى گشته ام به سبب راهنمائى تو فلان كس خواريم خواهد بواسطه شر خود

وَيُهينُنى بِاَذِيَّتِهِ وَيُعيبُنى بِوَِلا ءِ اَوْلِيآئِكَ وَيَبْهَتُنى بِدَعْواهُ وَقَدْ

و پستيم خواهد بوسيله آزار خود و بر من عيب گيرد بخاطر دوستى دوستانت و مبهوتم سازد با ادعاى خود و من

جِئْتُ اِلى مَوْضِعِ الدُّعآءِ وَضَمآنِكَ الاِْجابَةَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

آمده ام بجاى دعا كردن و محل ضمانت كردنت از اجابت خدايا پس درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَعْدِنى عَلَيْهِ السّاعَةَ السّاعَةَ # پس خود را بر قبر

محمد و آل محمد و پيروز گردان مرا بر او همين ساعت همين ساعت * * * * * * * * *

بيندازد و بگويد: مَوْلاىَ اِمامى مَظْلُومٌ اسْتَعْدى عَلى ظالِمِهِ النَّصْرَ

* * * * * * * * * * * * اى سرور من و اى پيشواى من ستمديده اى يارى خواهد بر ستمكارش يارى (خواهم )

النَّصْرَ آنقدر مكرّر كند النَّصْرَ را تا نفس منقطع شود

يارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شانزدهم از جمله اعمال در آن حرم دعائى است كه ابن فهدره در عُدَّة الدّاعى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمودند هر كه از براى او حاجتى باشد بسوى خداوند عزّوجل پس بايستد در نزد سر امام حسين عليه السلام وبگويد:

يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَشْهَدُ اَ نَّكَ تَشْهَدُ مَقامى وَتَسْمَعُ كَلامى وَاَ نَّكَ حَىُّ

اى ابا عبداللّه گواهى دهم كه براستى تو جاى مرا مى نگرى و سخنم را مى شنوى و تو زنده اى

عِنْدَ رَبِّكَ تُرْزَقُ فَاسْئَلْ رَبَّكَ وَرَبّى فى قَضآءِ حَوآئِجى

در پيش پروردگارت و روزى مى خورى پس بخواه از پروردگار خودت و من ، برآوردن حاجاتم را

بدرستى كه حاجت او برآورده مى شود انشاءاللّه تعالى
هفدهم از جمله اعمال دو ركعت نماز است در آن حرم مطهّر نزد سر مقدّس با سوره الرّحمن و سوره تبارك سيّد بن طاوس روايت كرده كه هر كه اين نماز را بخواند خداوند منان مى نويسد براى او بيست و پنج حجّه مقبوله مبروره كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله به عمل آورده باشد
هجدهم از جمله اعمال در آن قبّه ساميه استخاره است و كيفيّت آن چنانست كه علامه مجلسى ره نقل نموده و اصل روايت ازكتاب قرب الا سناد حميرى است فرموده به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر بنده اى كه در امرى از امور صد مرتبه طلب خير از خداوند عالميان بكند كه بايستد نزد سَر حضرت امام حسين عليه السلام ((وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلااِلهَ اِلا اللّهُ وَسُبْحانَ اللّهِ)) بگويد وخدا را به بزرگوارى ياد كند و حمد و ثناى خدا بگويد چنانچه سزاوار او است و صد مرتبه طلب خير از خدا بكند البته حق تعالى آنچه خير او است در آن امر به او مى نمايد و پيش او مى آورد و موافق روايات ديگر طلب خير به اين نحو مى كند كه صد مرتبه مى گويد اَسْتَخيرُ اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ خِيَرَةً فى عافِيَةٍ
نوزدهم شيخ اجل كامل ابوالقاسم جعفربن قولويه قمى ره روايت كرده از حضرت صادق عليه السلام كه فرمود هرگاه زيارت كرديد حضرت ابوعبداللّه عليه السلام را ملازمت كنيد سكوت را مگر از خير و بدرستى كه ملائكه شب و روز از حفظه حاضر مى شوند نزد ملائكه كه در حائرند و مصافحه مى كنند با ايشان ملائكه كه در حائرند جواب نمى دهند ايشان را از شدّت گريستن و پيوسته مشغول گريه و زارى هستند مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر كه در اين دو وقت ساكت مى شوند پس ملائكه حفظه منتظر مى شوند تا ظهر شود وتا فجر ظاهر شود كه در اين دو وقت با ايشان تكلّم مى نمايند و ايشان سؤ ال مى نمايند ازچيزهائى از امر آسمان و امّا مابين اين دو وقت ملائكه حائر نطق نمى كنند و از دعا و گريستن آرام نمى گيرند و نيز از آن حضرت روايت كرده كه حق تعالى چهار هزار ملك را موكل كرده است به قبر امام حسين عليه السلام ژوليده مو و گردآلود به هياءت اصحاب مصيبت مى گريند بر آن حضرت از طلوع صبح تا ظهر و چون ظهر مى شود چهار هزار ملك فرود مى آيند و آن چهار هزار ملك بالا مى روند پس پيوسته گريه مى كنند تا طلوع صبح و احاديث به اين مضمون بسيار است و از اين روايات ظاهر مى شود كه گريستن بر آن حضرت در آن حرم مطهّر محبوب بلكه شايسته است كه شمرده شود از اعمال آن بقعه مباركه كه بيت الاحزان شيعيان است گريستن و مرثيه خواندن براى آن حضرت و از حديثى كه مروى از صفوان از حضرت صادق عليه السلام است مستفاد مى شود كه تضرّع ملائكه در درگاه خدا در لعنت كردن بر قاتلان اميرالمؤ منين و بر قاتلان امام حسين عليهماالسلام و نوحه كردن جِنيّان بر ايشان و گريه كردن ملائكه كه در دور ضريح امام حسين عليه السلام اند و بسيارى اندوه ايشان به نحوى است كه اگر كسى آنها را بشنود خوردن و آشاميدن و خواب كردن بر او گوارا نخواهد بود و در حديث عبداللّه بن حمّاد بصرى است كه حضرت صادق عليه السلام به او فرمود به من خبر رسيده كه گروهى مى آيند نزد قبر حسين عليه السلام از اطراف كوفه و مردمانى از غير ايشان و زنانى كه براى آن حضرت نوحه گرى مى كنند و اين درنيمه ماه شعبان است پس بعضى قرائت مى كنند و بعضى قصّه مى خوانند يعنى كيفيّت شهادت و سائر مصائب را ذكر مى نمايند و پاره اى نوحه گرى مى كنند و برخى مرثيه مى خوانند پس گفتم آرى فدايت شوم من مشاهده كرده ام پاره اى از آنچه بيان فرمودى پس فرمود حَمد خداوندى را كه قرارداد در ميان مردم كسانى را كه به نزد ما مى آيند و ما را مدح مى كنند و مرثيه مى خوانند براى ما و قرارداد دشمن ما را كسانى كه طعنه مى زنند بر ايشان از خويشان ما يا از غير ايشان و تهديد مى نمايند ايشان را و زشت مى شمارند كارهاى ايشان را و در صدر همين حديث است كه هر كه به زيارت او مى رود بر او مى گريد و هر كه به زيارت او نمى رود بر مصيبت او اندوهناك مى باشد و دلش مى سوزد هر كه او را به ياد مى آورد و ترحّم مى كند هر كه نظر مى كند بسوى قبر پسرش در پايين پاى او افتاده در بيابانى كه خويشى و دوستى نزد او نيست و حقّ او را غصب كردند و جمع شدند جمعى از كافران و مرتدّان از دين و ياورى يكديگر كردند تا او را كشتند و در بيابان دفن نكرده انداختند و منع كردند از او آب فراتى را كه سگان مى خوردند و ضايع كردند حقّ رسول خدا صلى الله عليه و آله را و وصيّتى را كه در حقّ او و اهلبيتش كرده بود و نيز ابن قولويه روايت كرده از حارث اَعْوَر كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود پدر و مادرم فداى حسين شهيد در پشت كوفه به خدا قسم گويا مى بينم جانوران دشتى را از هرنوعى كه گردنها را كشيده اند بر قبراو و بر او گريه مى كنند شب را تا صباح ((فَاِذا كانَ كَذلِكَ فَاِيّاكُمْ وَالْجَفاءَ)) واخبار دراين باب بسيار است
بيستم سيّد بن طاوس ره فرموده كه مستحب است آدمى را كه هر وقت از زيارت آن حضرت فارغ شود و خواهد كه از روضه مقدسه بيرون رود خود

را به ضريح بچسباند و ببوسد و بگويد: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

* * * * * * * * * * * * * * * سلام بر تو اى مولاى من سلام بر تو

يا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خالِصَةَ اللَّهِ

اى حجت خدا سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى بنده زبده خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قَتيلَ الظَّمآءِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا غَريبَ الْغُرَبآءِ

سلام بر تو اى كشته تشنگى سلام بر تو اى غريب تر ازهر غريب

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا سَئْمٍ وَلا قالٍ فَاِنْ اَمْضِ فَلا عَنْ مَلالَةٍ

سلام بر تو سلام خداحافظى كننده اى كه نه خسته شده و نه خشمگين پس اگر بروم نه از روى ملال است

وَاِنْ اُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍ بِما وَعَدَ اللَّهُ الصّابِرينَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ

و اگر بمانم نه از روى بدگمانى به وعده اى است كه خدا به بردباران داده قرارش ندهد خدا آخرين

الْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكَ وَرَزَقَنِىَ اللَّهُ الْعَوْدَ اِلى مَشْهَدِكَ وَالْمَقامَ

بار زيارت من از تو و روزيم كند خدا بازگشت بسوى زيارتگاه تو را و ماندن

بِفِنآئِكَ وَالْقِيامَ فى حَرَمِكَ وَاِيّاهُ اَسْئَلُ اَنْ يُسْعِدَنى بِكُمْ وَيَجْعَلَنى

در آستانت و ايستادن در حرمت را و از خدا خواهم كه مرا بوسيله شما سعادتمند كند و با شما قرارم

مَعَكُمْ فى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ
دهد در دنيا و آخرت
مقصد سوّم : كيفيت زيارت حضرت حسين و عباس بن على عليهم السلام
زيارت مطلقه امام حسين عليه السلام
در كيفيّت زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام و زيارت حضرت عباس قَدَّسَ اللَّه روحه است بدان كه زيارات منقوله براى جناب امام حسين عليه السلام بر دو قسم است يكى مطلقه كه مُقَيَّدْ به وقتى نيست و ديگرى مَخْصوصه كه عكس آن است و بيايد ذكر اين زيارات در ضمن سه مطلب
مطلب اوّل در زيارات مُطْلَقه حضرت امام حسين عليه السلام است و آنها بسيار است و ما در اينجا به ذكر چند زيارت از آنها اكتفا مى كنيم .
زيارت اوّل شيخ كلينى در كافى به سند خود روايت كرده از حسين بن ثُوَيْر كه گفت من و يونس بن ظَبْيان و مفضّل بن عمرو ابوسلمه سرّاج نشسته بوديم نزد حضرت ابى عبداللّه جعفر بن محمّد عليهماالسلام و سخنگو در ميان ما يونس بود كه سنّش از همه ما بزرگتر بود پس به حضرت عرض كرد فدايت شوم من حاضر مى شوم در مجلس اين قوم يعنى اولاد عبّاس پس چه بگويم فرمود هرگاه حاضر شدى و ما را به ياد آوردى پس بگو ((اَللّهُمَّ اَرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرُورَ)) كه آنچه مى خواهى از ثواب يا رجوع در رجعت خواهى دريافت گفت گفتم فدايت شوم من بسيار شود كه امام حسين عليه السلام را ياد كنم پس در آن وقت چه بگويم فرمود كه سه مرتبه بگو صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ [يا] اَبا عَبْدِ اللَّهِ كه سلام مى رسد به آن حضرت از نزديك و دور پس حضرت فرمود زمانى كه حضرت ابوعبداللّه الحسين عليه السلام شهيد شد گريه كرد بر آن حضرت آسمانهاى هفتگانه و هفت زمين و آنچه در آنها و آنچه در مابين آنها است و هر كه در بهشت و در آتش است از مخلوق پروردگار ما و آنچه ديده مى شود و آنچه ديده نمى شود همه گريستند بر ابى عبداللّه الحسين عليه السلام مگر سه چيز كه گريه نكرد بر آن حضرت گفتم فدايت شوم آن سه چيز كدامست ، فرمود: نگريست بر آن حضرت بصره و نه دمشق و نه آل عثمان گفتم فداى تو شوم مى خواهم به زيارت آن حضرت بروم پس چه بگويم و چه بكنم فرمود چون به زيارت آن حضرت روى پس غسل كن در كنار فرات پس بپوش جامه هاى پاك خود را پس با پاى برهنه روانه شو پس بدرستى كه تو در حرمى هستى از حرمهاى خدا و حرم رسول خدا و بسيار بگو در وقت رفتن ((اَللّهُ اَكْبَرُ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ سُبْحانَاللّهِ)) وهر ذكرى كه متضمّن تمجيد و تعظيم حق تعالى باشد وصلوات بفرست برمحمّد واهلبيت او تاآنكه برسى به در حائر پس بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا مَلائِكَةَ اللَّهِ

سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند حجت خدا سلام بر شما اى فرشتگان خدا

وَزُوّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِىِّ اللَّهِ # پس ده گام بردار پس بايست و سى مرتبه بگو اَللَّهُ اَكْبَرُ

و زائرين قبر فرزند پيغمبر خدا * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

پس برو به جانب قبر ازپيش رو ومقابل كن روى خود را با روى آن حضرت وقرارده قبله را مابين

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دو كتف خود يعنى پشت به قبله باش پس بگو: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قَتيلَ اللَّهِ وَابْنَ قَتيلِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللَّهِ

حجت خدا سلام بر تو اى كشته راه خدا و فرزند كشته راه خدا سلام بر تو اى خون (ريخته در راه )

وَابْنَ ثارِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وِتْرَ اللَّهِ الْمَوْتُورَ فِى السَّمواتِ

خدا و فرزند چنين خونى سلام بر تو اى خون بازجسته خدا كه انتقام نگرفتى از كشتگانت در آسمانها

وَالاَْرْضِ اَشْهَدُ اَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِى الْخُلْدِ وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ اَظِلَّةُ

و زمين گواهى دهم كه خون تو جايگير شد در بهشت جاويد و بلرزيد براى آن سايه هاى

الْعَرْشِ وَبَكى لَهُ جَميعُ الْخَلايِقِ وَبَكَتْ لَهُ السَّمواتُ السَّبْعُ

عرش و گريه كردند برايش تمام خلائق و گريست بر آن آسمانهاى هفتگانه

وَالاَْرَضُونَ السَّبْعُ وَما فيهِنَّ وَما بَيْنَهُنَّ وَمَنْ يَتَقَلَّبُ فى الْجَنَّةِ

و زمينهاى هفتگانه و آنچه در آنها و مابين آنها است و هر كه مى گردد در بهشت

وَالنّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا وَما يُرى وَما لا يُرى اَشْهَدُ اَ نَّكَ حُجَّةُاللَّهِ وَابْنُ

و دوزخ از مخلوقات پروردگار ما و آنچه ديده شود و آنچه ديده نشود گواهى دهم كه تو حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ وَاَشْهَدُ اَ نَّكَ قَتيلُ اللَّهِ وابْنُ قَتيلِهِ وَاَشْهَدُ اَ نَّكَ ثارُ اللَّهِ وَابْنُ

حجت خدائى و گواهى دهم كه تو كشته خدا و فرزند كشته خدائى و گواهى دهم كه توئى كسى كه خداخونخواهيت كند و فرزند

ثارِهِ وَاَشْهَدُ اَ نَّكَ وِتْرُ اللَّهِ الْمَوْتُورُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاَشْهَدُ

چنين خونى و گواهى دهم كه توئى كشته اى كه انتقام كشتگانت را نگرفتى در آسمانها و زمين و گواهى دهم

اَ نَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَنَصَحْتَ وَوَفَيْتَ وَاَوْفَيْتَ وَجاهَدْتَ فى سَبيلِ اللَّهِ

كه تو برساندى (آنچه برعهده داشتى ) و خيرخواهى كردى و وفادارى كردى و حق را بطور كامل ادا كردى و در راه خدا جهاد كردى

وَمَضَيْتَ لِلَّذى كُنْتَ عَلَيْهِ شَهيداً وَمُسْتَشْهِداً وَشاهِداً وَمَشْهُوداً اَ نَا

و بدنبال آن هدفى كه داشتى از جهان درگذشتى بصورت شهادت و شهادت جوئى و گواه و مورد گواهى (حق ) من

عَبْدُاللَّهِ وَمَوْلاكَ وَفى طاعَتِكَ وَالْوافِدُ اِلَيْكَ اَلْتَمِسُ كَمالَ الْمَنْزِلَةِ

بنده خدا و دوست تو و در تحت اطاعت تو و وارد بر تواءم كه جويايم مقام كاملى را

عِنْدَ اللَّهِ وَثَباتَ الْقَدَمِ فِى الْهِجْرَةِ اِلَيْكَ وَالسَّبيلَ الَّذى لا يَخْتَلِجُ

در پيش خدا و پايدارى در هجرت كردن بدرگاهت و (ورود بدان ) راهى كه در پيش تو اضطراب (و دغدغه ) ندارد

دوُنَكَ مِنَ الدُّخُولِ فى كِفالَتِكَ الَّتى اُمِرْتَ بِها مَنْ اَرادَ اللَّهَ بَدَءَ بِكُمْ

از وارد شدن در تحت سرپرستى تو كه بدان ماءمور گشته اى ، هر كه آهنگ خدا كند از شما آغاز كند، بوسيله

بِكُمْ يُبَيِّنُ اللَّهُ الْكَذِبَ وَبِكُمْ يُباعِدُ اللَّهُ الزَّمانَ الْكَلِبَ وَبِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ

شما خدا آشكار كند دروغ را و بخاطر شما دور كند خداوند روزگار دشوار و گزنده را و بوسيله شما خداوند (در خير) بگشايد

وَبِكُمْ يَخْتِمُ اللَّهُ وَبِكُمْ يَمْحُو ما يَشآءُ وَيُثْبِتُ وَبِكُمْ يَفُكُّ الذُّلَّ مِنْ

و به شما ببندد و بوسيله شما محو كند آنچه را خواهد و (يا) ثبت كند و به شما باز كند (طوق ) خوارى را از

رِقابِنا وَبِكُمْ يُدْرِكُ اللَّهُ تِرَةَ كُلِّ مُؤْمِنٍ يُطْلَبُ بِها وَبِكُمْ تُنْبِتُ

گردنهاى ما و به شما بگيرد خدا انتقام خون هر مؤ منى را كه مورد مطالبه است و به شما بروياند

الاَْرْضُ اَشْجارَها وَبِكُمْ تُخْرِجُ الاَْرْضُ ثِمارَها وَبِكُمْ تُنْزِلُ السَّمآءُ

زمين بر خود درختان را و به شما بيرون آرد زمين ميوه هاى خود را و به شما ببارد آسمان

قَطْرَها وَرِزْقَها وَبِكُمْ يَكْشِفُ اللَّهُ الْكَرْبَ وَبِكُمْ يُنَزِّلُ اللَّهُ الْغَيْثَ

قطرات بارانش و روزيش را و به شما برطرف گرداند خدا گرفتارى را و به شما فرو بارد خدا باران را

وَبِكُمْ تُسَبِّحُ الاَْرْضُ الَّتى تَحْمِلُ اَبْدانَكُمْ وَتَسْتَقِرُّ جِبالُها عَنْ

و بوسيله شما تسبيح گويد زمينى كه بدنهاى مطهر شما را برخود دارد و مستقر گردد كوههايش

مَراسيها اِرادَةُ الرَّبِّ فى مَقاديرِ اُمُورِهِ تَهْبِطُ اِلَيْكُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ

بوسيله لنگرهاى آن ، و خواست پروردگار در اندازه گيرى كارهايش بسوى شما فرود آيد و

بُيُوتِكُمْ وَالصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِنْ اَحْكامِ الْعِبادِ لُعِنَتْ اُمَّةٌ قَتَلَتْكُمْ

از خانه هاى شما صادر گردد و نيز آنچه صدور يابد از تفصيل احكام بندگان ، لعنت بر آن امتى كه شما را كشتند

وَاُمَّةٌ خالَفَتْكُمْ وَاُمَّةٌ جَحَدَتْ وَلايَتَكُمْ وَاُمَّةٌ ظاهَرَتْ عَلَيْكُمْ وَاُمَّةٌ

وآن مردمى كه با شما مخالفت كردند و آن جمعيتى كه منكر شدند ولايت شما را و آن امتى كه از دشمن شما پشتيبانى كردند وآن ملتى

شَهِدَتْ وَلَمْ تُسْتَشْهَدْ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ النّارَ مَاْويهُمْ وَبِئْسَ

كه حاضر بودند ولى تن به شهادت ندادند ستايش خدائى را كه دوزخ را جايگاهشان قرار داد و بد جائى است

وِرْدُ الْوارِدينَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ پس

براى واردين و چه بد جايگاهى است ورودگاهشان و ستايش براى خدا پروردگار جهانيان * * *

بگو سه مرتبه : وَصَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ پس سه مرتبه بگو: اَ نَا اِلَى اللَّهِ

* * * * * * * * * و درود خدا بر تو اى ابا عبداللّه * * * * * * * * من بسوى خداوند


 
 
 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved