بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 



 

زمین بهشت که از مشک ناب است درختان غرس کند و دیوارى بر دور آنها بکشد و درى بر آن نصب کند و بر آن دربنویسد که این بستان فلان پسر فلان است و سید به روایت معتبر دیگر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که هر که این تسبیح را بگوید در غیر مقام تعجّب حق تعالى هزار گناه او را محو کند و هزار حسنه براى او ثبت نماید و هزار شفاعت براى او بنویسد و هزار درجه براى او بلند کند و براى او از این کلمه مرغ سفید خلق کند که تا روز قیامت این تسبیح را گوید و ثوابش براى او نوشته شود یازدهم قطب راوندى از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت کرده است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود که هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند مى ترسم که نعمت خدا از او زایل گردد:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى عَرَّفنى نَفْسَهُ وَ لَمْ یتْرُکنى عَمْیانَ الْقَلْبِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى

ستایش خدایى را سزاست که خود را به من شناساند و مرا کوردل وامگذارد ستایش خدایى را سزاست که

جَعَلَنى مِنْ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ رِزْقى فى

مرا از امت محمد صلى الله علیه و آله قرارم داد ستایش خدایى را سزا است که روزى مرا در

یدَیهِ وَ لَمْ یجْعَلْ رِزْقى فى اَیدى النّاسِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى سَتَرَ ذُ نُوبى وَ

اختیار خود قرار داد و قرار نداد روزیم را در اختیار مردم ستایش خدایى را سزاست که گناهان و

عُیوبى فَلَمْ یفْضَحْنى بَینَ الْخَلایقِ

عیبهایم را پوشاند و در میان خلایق رسوایم نکرد

یعنى سپاس خداوندى را سزاست که خود را به من شناسانید و مرا کور دل نگذاشت سپاس خداوندى را رواست که مرا از امّت محمّد صلى الله علیه و آله گردانید حمد مى کنم خداوندى را که روزى مرا خود متکفّل شد و بدست مردم نگذاشت ستایش ‍ مى کنم خداوندى را که گناهان مرا پوشانید و مرا میان خلایق رسوا نگردانید دوازدهم در بلدالا مین از سلمان فارسى روایت کرده است که هر بنده که داخل صبح شود بگوید سه مرتبه :

اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ حَمْداً کثیراً طَیباً مُبارکاً فیهِ

ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان ستایش براى خدا ستایش بسیار و پاک و مبارک

حق تعالى هفتادنوع بلاازاو رفع کندکه کمترآنها اندوه باشد سیزدهم شیخ ‌کلینى به سندمعتبرازحضرت باقرعلیه السلام روایت کرده است که چون صبح کنى بگو:

اَصْبَحْتُ بِاللّهِ مُؤمِناً عَلى دینِ مُحَمَّدٍ وَسُنَّتِهِ وَدینِ عَلِی

بامداد کردم در حال ایمان به خدا و بر دین محمد و روش او و دین على

وَ سُنَّتِهِ وَ دینِ الاَْوصِیآءِ وَ سُنَّتِهِمْ آمَنْتُ بِسِّرِهِمْ وَ عَلانِیتِهِمْ وَ شاهِدِهِمْ وَ

و روش او و دین اوصیاء و روش آنها ایمان دارم به نهان و آشکارشان و حاضر و

غاَّئِبِهِمْ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ عَلِىُّ

غایبشان و پناه برم به خدا از آنچه پناه جست از آن رسول خدا صلى الله علیه و آله و على

عَلَیهِ السَّلامُ وَالاَْوْصیآءُ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَاَرْغَبُ اِلَى اللّهِ فیما رَغِبُوا اِلَیهِ

علیه السلام و اوصیاء علیهم السلام و توجه کنم بسوى خدا در آنچه ایشان بسوى او توجه کردند

وَلاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ

و جنبش و نیرویى نیست جز به خدا

 

چهاردهم شیخ کلینى از حضرت امام محمّد باقرعلیه السلام فضیلت بسیارى نقل کرده براى خواندن این دعا بعد از صبح پیش از طلوع آفتاب :

اَللّهُ اَکبَرُ اَللّهُ اَکبَرُ کبیراً وَ سُبْحانَ اللّهِ بُکرَةً وَ اَصیلاً وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ کثیراً

خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است به کمال بزرگى و منزه است خدا در بامداد و پسین و ستایش بسیار خاص خدا پروردگار جهانیان است

لاشریک لَهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

که شریکى ندارد و درود خدا بر محمد و آلش

 

پانزدهم در بلد الا مین از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که هر که در صبح سه مرتبه این دعا بخواند تا شام به او بلائى نرسد و اگر در شام بگوید تا صبح به او بلائى نرسد:

بِسْمِ اللّهِ الَّذى لایضُرُّ مَعَ اِسْمِهِ

بنام خدایى که زیان نرسد با بودن نام او

شَىْءٌ فِى الاَْرْضِ وَلا فِى السَّمآءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

به چیزى در زمین و نه در آسمان و او است شنواى دانا

 

شانزدهم کلینى و ابن بابویه و دیگران به سندهاى موثَّق و معتبر از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام روایت کرده اند که حق تعالى حضرت نوح علیه السلام را بنده بسیار شکر کننده نامید براى آنکه هر صبح و شام این دعا مى خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُک اَنَّهُ ما اَمْسى وَ اَصْبَحَ بى مِنْ نِعْمَةٍ اَو عافِیةٍ فى

خدایا من تو را گواه گیرم که براستى هرچه در شام و صبح به من رسیده از نعمتى یا تندرستى در

دینٍ اَوْ دُنْیا فَمِنْک وَحْدَک لاشَریک لَک لَک الْحَمْدُ وَ لَک الشُّکرُ بِها عَلَىَّ

دین یا دنیا پس آن از تو است یگانه اى که شریک ندارى ستایش خاص تو است و سپاس براى آن نعمت از تو است

حَتّى تَرْضى اِلهَنا

تا بدان حد که خوشنود گردى اى معبود ما


و در بعضى روایات است :

اَللّهُمَّ اِنَّهُ ما اَصْبَحَ بى مِنْ نِعْمَةٍ اَوْ

خدایا براستى هر نعمتى که روزانه به من رسد یا

عافِیةٍ فى دینٍ اَوْ دُنْیا فَمِنْک وَحْدَک لاشَریک لَک لَک الْحَمْدُ وَ لَک الشُّکرُ بِها

سلامتى در دین یا دنیایى که دارم از تو است شریکى براى تو نیست ستایش خاص تو است و سپاس براى تو در آن نعمت

عَلَىَّ حَتّى تَرْضى وَ بَعْدَ الرِّضا

تا حدى که خوشنود گردى و بالاتر از خوشنودى

ده مرتبه مى خواند و هر دو خوبست.

 

هفدهم کلینى و برقى به سندهاى معتبر از حضرت صادق و کاظم علیهماالسلام روایت کرده اند که چون نزدیک شود به غروب آفتاب این دعا بخوان تا ایمن گردى از شرّ هر درّنده و از شرّ شیطان لعین و فرزندان او و از هر گزنده و صاحب زهرى و از دزدان و غولان :

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

بنام خداى بخشاینده مهربان

اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ یتّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یکنْ لَهُ شَریک فِى الْمُلْک وَالْحَمْدُلِلَّهِ

ستایش خاص خدایى است که نگیرد فرزندى و نیست برایش شریکى در فرمانروایى و ستایش خاص خدایى است

الَّذى یصِفُ وَلا یوصَفُ وَ یعْلَمُ وَلایعْلَمُ یعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْینِ وَ ما تُخْفِى

که توصیف کند ولى به وصف نیاید مى داند ولى حقیقتش دانسته نشده حرکت دیدگان را با آنچه در سینه ها پنهان است

الصُّدُورُ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِاللَّهِ الْکریمِ وَ بِاسْمِاللَّهِ الْعَظیمِ مِنْ شَرِّ ما ذَرَءَ وَ بَرَءَ وَ

مى داند و پناه برم به ذات کریم خدا و بنام بزرگ خدا از شر آنچه خلق کرده و آفرید و

مِنْ شَرِّ ما تَحْتَ الثَّرى وَ مِنْ شَرِّ ما ظَهَرَ وَ ما بَطَنَ وَ مِنْ شَرِّ ما کانَ فِى اللَّیلِ

از شر آنچه در زیر زمین است و از شر آنچه آشکار و آنچه نهان است و از شر آنچه در شب

وَالنَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ اَبى قِتْرَةَ وَ ما وَلَدَ وَ مِن شَرِّ الرَّسیسِ وَ مِنْ شَرِّ ما وَصَفْتُ

و روز است و از شر شیطان و فرزندانش و از شر افساد (یا بیماریهاى ثابت ) و از شر آنچه گفتم

وَ ما لَمْ اَصِفْ وَالْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

و آنچه به زبان نیاوردم و ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است

 

هیجدهم کلینى به سند معتبر از حضرت باقرعلیه السلام روایت کرده است که هر که در صبح این دعا را بخواند در آن روز هیچ چیز به او ضرر نرساند و هر که در شام بخواند در آن شب چیزى او را ضرر نرساند انشاءاللَّه تعالى :

اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ فى ذِمَّتِک وَ جِوارِک اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَوْدِعُک دینى وَ نَفْسى وَ دُنْیاىَ وَ

خدایا من بامداد کردم در پناه و جوار تو خدایا من به تو مى سپارم دینم و خودم و دنیا و

آخِرَتى وَ اَهْلى وَ مالى وَ اَعُوذُبِک یا عَظیمُ مِنْ شَرِّ خَلْقِک جَمیعاً وَ اَعُوذُبِک

آخرتم و خانواده و داراییم را و به تو پناه برم اى خداى بزرگ از شر همه خلقت و به تو پناه برم

مِنْ شَرِّ ما یبْلِسُ بِهِ اِبْلیسُ وَ جُنُودُهُ

از شر آنچه ابلیس و لشگریانش بدو سرگردانمان کنند

 

نوزدهم ایضاً کلینى به سندٍ کالصَّحیح روایت کرده است که مردى به خدمت حضرت صادق علیه السلام عرض کرد که مرا دعائى تعلیم فرما که هر صبح و شام بخوانم حضرت فرمود که این دعا رابخوان :

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى یفْعَلُ ما یشآءُ

ستایش خدایى را سزا است که مى کند آنچه خواهد

وَلایفْعَلُ ما یشآءُ غَیرُهُ اَلْحَمْدُلِلَّهِ کما یحِبُّ اللّهُ اَنْ یحْمَدَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ کما هُوَ

و جز او نمى کند آنچه را خواهد و ستایش براى خدا چنانچه دوست دارد که ستایش شود، ستایش براى خدا چنانچه

اَهْلُهُ اَللّهُمَّ اَدْخِلْنى فى کلِّ خَیرٍ اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ اَخْرِجْنى مِنْ

شایسته آنست خدایا مرا درآور در هر خیرى که درآوردى در آن محمد و آل محمد را و بیرونم آر از

کلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

هر بدى که بیرون آوردى از آن محمد و آل محمد را درود خدا بر محمد و آل محمد

 

بیستم در بلدالا مین از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت کرده است که هر که در صبح هفت مرتبه بخواند این دعا را در آن روز از بلاها محفوظ باشد:

فَاللّهُ خَیرٌ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ

خدا بهترین نگهبان است و او مهربانترین

الرّاحِمینَ اِنَّ وَلِیىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْکتابَ وَ هُوَ یتَوَلَّى الصّالِحینَ فَاِنْ تَوَلَّوْا

مهربانان است براستى سرپرست من خدایى است که قرآن را فرستاد و او شایستگان را دوست دارد پس اگر روگرداندند

فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیهِ تَوَکلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ

بگو خدا مرا بس است که معبودى جز او نیست بر او توکل کنم که او پروردگار عرش بزرگ است

 

بیست و یکم در بعضى از کتب معتبره مروى است که هر که سه مرتبه در بامداد و سه مرتبه در آخر روز این صلوات را بخواند گناهانش آمرزیده شود و شادى او همیشه باشد و دعایش مستجاب گردد و روزیش فراخ شود و بر دشمن یارى یابد و در بهشت از رفیقان محمد صلى الله علیه و آله باشد این است صَلَوات :

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِى الاَْوَّلینَ وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد در زمره پیشینیان و درود فرست بر محمد

وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِى الاْخِرینَ وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِى الْمَلاَءِ الاَعْلى

و آل محمد در آیندگان و درود فرست بر محمد و آل محمد در گروه عالم بالا

وَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِى الْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً الْوَسیلَةَ وَ

و درود فرست بر محمد و آل محمد در زمره رسولان خدایا بده به محمد(ص ) وسیله (مقامى است در بهشت ) و

الشَّرَفَ وَالْفَضیلَةَ وَالدَّرَجَةَ الْکبیرَةَ اللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لَمْ اَرَهُ

شرافت و فضیلت و مقام و درجه بزرگ خدایا من ایمان آوردم به محمد و آل او با اینکه او را ندیدم

فَلا تَحْرِمْنى یوْمَ الْقِیمَةِ رُؤْیتَهُ وَارْزُقْنى صُحْبَتَهُ وَ تَوفَّنى عَلى مِلَّتِهِ

پس محرومم مساز در روز قیامت از دیدارش و روزیم کن هم نشینیش را و بمیرانم بر کیش او

وَاسْقِنى مَنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِیاً سآئِغاً هَنیئَّاً لا اَظْمَاءُ بَعْدَهُ اَبَداً اِنَّک عَلى

و بنوشانم از حوض او نوشاندنى بسیار و سیراب کننده و گوارا که هرگز پس از آن تشنه نشوم که براستى تو بر

کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ کما آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ لَمْ اَرَهُ فَاَرِنى

هرچیز توانایى خدایا چنانچه من به محمد صلى الله علیه و آله بى آنکه او را ببینم ایمان آوردم

فِى الْجِنانِ وَجْهَهُ اَللّهُمَّ بَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ عَنّى تَحِیةً کثیرَةً وَ سَلاماً

پس در بهشت صورتش را نشان من بده خدایا به روح محمد(ص ) از جانب من تحیت و سلام فراوان برسان

 

مؤ لف گوید که این صلوات همان صلواتى است که کفعمى از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده که هر که بخواهد مسرور کند محمّد و آل محمّدعلیهم السلام را در صلوات بر ایشان آن را بخواند و ما در مفاتیح در اعمال روز عرفه آن را ذکر نمودیم و بدانکه دعاهاى وارده در صبح و شام بسیار است واین مختصر را گنجایش بیش از این نیست و بیاید در باب چهارم ذکر ده دعا از کافى که در وقت صبح و شام خوانده مى شود و اگر وقت داشتى بخوان دعاى عشرات و دعاى معروف به یستشیر و دعاى نور و دعاى عهد اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ را و این دعاها را در مفاتیح ما ذکر نمودیم و در آداب تربت نیز ذکر نمودیم دعاى اَصْبَحْتُ اَللّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِک را که تسبیح تربت بر دست گرفته و آن دعا را در صباح و مساء براى ایمنى از هر خوف بخوانند.

 

فصل ششم : ادعیه ساعات روز

ساعت اوّل منسوب به امام على علیه السلام

در دعاهایى که در ساعات روز باید خواند و دعاهاى هر روز که خصوصیتى به ساعتى ندارد بدانکه شیخ طوسى وسید بن باقى وشیخ کفعمى هر روز را به دوازده ساعت منقسم ساخته اند و هر ساعتى را به امامى از ائمّه اِثنى عشر صلوات اللّه علیهم اجمعین نسبت داده اند و براى هر ساعتى دعائى که مشتمل بر توسّل به آن امام عالیمقام است ذکر کرده اند و اگر چه روایتش را بخصوص ایراد نکرده اند امّا معلوم است که چنین امرى را بدون روایت ذکر نمى کنند و ما در این رساله اکتفا مى کنیم به آنچه در مصباح المتهجّد است فرموده ساعت اوّل از طلوع فجر است تا طلوع آفتاب منسوب است به امیرالمؤمنین علیه السلام و دعاى آن این است :

اَللّهُمَّ رَبَّ الْبَهآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالْکبْریآءِ وَالسُّلْطانِ اَظْهَرْتَ الْقُدْرَةَ کیفَ شِئْتَ

خدایا اى پروردگار زیبایى و بزرگى و بزرگوارى و پادشاهى قدرت خود را به هر سان که خواستى نمایاندى

وَ مَنَنْتَ عَلى عِبادِک بِمَعْرِفَتِک وَ تَسَلَّطْتَ عَلَیهِمْ بِجَبَرُوتِک وَ عَلَّمْتَهُمْ شُکرَ

و طبق معرفت خویش بر بندگانت نعمت دادى و بوسیله مقام جبروتت بر ایشان مسلط گشتى و یادشان دادى شکر

نِعْمَتِک اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ عَلِی الْمُرْتَضى لِلدّینِ وَالْعالِمِ بِالْحُکمِ وَ مَجارِى التُّقى

نعمتت را خدایا به حق على آن پسندیده براى دین و داناى به حکم و راههاى تقوى

اِمامِ الْمُتَّقینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِى الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ

پیشواى پرهیزکاران درود فرست بر محمد و آلش در زمره پیشینیان و پسینیان و او را

یدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

پیش روى حاجاتم بدارم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنى


ساعت دوّم منسوب به امام حسن مجتبى علیه السلام

از طلوع شمس است تا ذهاب حُمره و منسوب است به حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام :

اَللّهُمَّ لَبِسْتَ بَهآئَک فى اَعْظَمِ قُدْرَتِک وَ صَفا نُورُک فى اَنْوَرِ

خدایا لباس درخشندگى را در بزرگترین نیرویت به بردارى و صاف گشته نورت در روشن ترین

ضَوْئِک وَ فاضَ عِلْمُک حِجابَک وَ خَلَّصْتَ فیهِ اَهْلَ الثِّقَةِ بِک عِنْدَ جُودِک

پرتوت و زیاده گشت دانشت بر پرده ات و خالص گردانیدى آنرا به کسانى که به هنگام جودت

فَتَعالَیتَ فى کبْرِیآئِک عُلُوّاً عَظُمَتْ فیهِ مِنَّتُک عَلى اَهْلِ طاعَتِک فَباهَیتَ بِهِمْ

به تو اعتماد کنند پس برتر شدى در کبریاى خود بدان حد که نعمتت بر اهل طاعتت بزرگ شد و تو بوسیله آنها

اَهْلَ سَمواتِک بِمِنَّتِک عَلَیهِمْ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی عَلَیک اَسْئَلُک وَ بِهِ

بر اهل آسمانها به همان نعمتى که بدیشان داده اى مباهات کردى خدایا به حق حسن بن على بر تو از تو خواهم و بوسیله

اَسْتَغیثُ اِلَیک وَاُقِدِّمُهُ بَینَ یدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

او به تو استغاثه کنم و او را پیش روى حاجاتم مینهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد

وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

و درباره من چنین و چنان کنى

 

ساعت سوّم منسوب به امام حسین علیه السلام

از ذهاب شعاع است تا ارتفاع نهار ومنسوب است به حضرت امام حسین علیه السلام

یا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَینٌ تَراهُ یا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطُرُ الْقُلُوبُ

اى که بزرگى دارى پس دیده اى نیست که تو را بیند و اى که عظمت دارى پس به دلها

بِکنْهِهِ یا حَسَنَ الْمَنِّ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا حَسَنَ الْعَفْوِ یا جَوادُ یا کریمُ یا مَنْ

خطور نکند کنهش اى نیکو درگذر اى نیکو نعمت اى نیکو گذشت اى بخشنده اى بزرگوار اى که چیزى از خلقش

لا یشْبِهُهُ شَىْءٌ مِنْ خَلْقِهِ یا مَنْ مَنَّ عَلى خَلْقِهِ بِاَوْلِیآئِهِ اِذْاِرْتَضیهُمْ لِدینِهِ وَ

شبیه او نیست اى که بوسیله دوستانش بر خلق خویش منت نهادى زیرا آنان را براى دین خود پسندیدى

اَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ وَ جَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلى خَلْقِهِ اَسْئَلُک بِحَقِّ

و بندگانت را بدیشان ادب کردى و آنان را از روى نعمت بخشى بر خلق خود حجتها و دلیلها قرارشان دادى از تو خواهم به حق

الْحُسَینِ بْنِ عَلِی عَلَیهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التّابِعِ لِمَرْضاتِک وَ النّاصِحِ فى

حسین بن على علیهماالسلام آن سبط پیغمبر که پیرو خوشنودیهاى تو و خیرخواه در

دینِک وَالدَّلیلِ عَلى ذاتِک اَسْئَلُک بِحَقِّهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ یدَىْ حَوآئِجى اَنْ

دین تو و راهنماى بر ذات تو بود از تو خواهم به حق او و او را پیش روى حاجاتم قرار دهم

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درباره من چنین و چنان کنى


ساعت چهارم منسوب به امام على بن الحسین علیه السلام

و آن از ارتفاع نهار است تا زوال شمس

اَللّهُمَّ صَفا

خدایا صاف گشته

نُورُک فى اَتَمِّ عَظَمَتِک وَ عَلا ضِیآؤُک فى اَبْهى ضَوْئِک اَسْئَلُک بِنُورِک الَّذى

نور تو در کاملترین مقام بزرگیت و والا گشت درخشندگیت در روشن ترین پرتوت از تو خواهم بدان نورت که

نَوَّرْتَ بِهِ السَّمواتِ وَ الاَْرَضینَ وَ قَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ وَاَحْییتَ بِهِ الاَْمْواتَ

آسمانها و زمینها را بدان منور کردى و پشت گردنکشان را بوسیله آن درهم شکستى و مردگان را بدان زنده کردى

وَ اَمَتَّ بِهِ الاَْحْیآءَ وَ جَمَعْتَ بِهِ الْمُتَفَرِّقَ وَ فَرَّقْتَ بِهِ الْمُجْتَمِعَ وَ اَتْمَمْتَ بِهِ

و زندگان را بدان میراندى پراکنده ها را بدان گرد آوردى و گردآورده ها را بدان پراکنده کردى و سخنانت را بدان تمام کردى و

الْکلِماتِ وَ اَقَمْتَ بِهِ السَّمواتِ اَسْئَلُک بِحَقِّ وَلِیک عَلِىِّ بْنِ الْحُسَینِعلیه السلام

آسمانها را برپا داشتى از تو خواهم به حق ولى تو على بن الحسین علیهماالسلام

الذّآبِّ عَنْ دینِک وَالْمُجاهِدِ فى سَبیلِک وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ یدَىْ حَوآئِجى اَنْ

دفاع کننده از دینت و جهاد کننده در راهت و او را پیش روى حاجتهایم مى دارم که

تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

درود فرستى بر محمد و آل محمد و درباره من چنین و چنان کنى


ساعت پنجم منسوب به امام محمّد باقر علیه السلام

و آن از زوال شمس است تا مقدار چهار رکعت از آن

اَللّهُمَّ

خدایا

رَبَّ الضِّیآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالنُّورِ وَالْکبْرِیآءِ وَالسُّلْطانِ تَجَبَّرْتَ بِعَظَمَةِ بَهآئِک

اى پروردگار روشنى و بزرگى و نور و کبریاء و پادشاهى برترى گرفتى به عظمت درخشندگیت

وَ مَنَنْتَ عَلى عِبادِک بِرَاْفَتِک وَ رَحْمَتِک وَ دَلَلْتَهُمْ عَلى مَوْجُودِ رِضاک وَ

و منت نهادى بر بندگانت به مهر و رحمتت و راهنماییشان کردى بر موجودى خوشنودیت و

جَعَلْتَ لَهُمْ دَلیلاً یدُلُّهُمْ عَلى مَحَبَّتِک وَ یعَلِّمُهُمْ مَحآبَّک وَ یدُلُّهُمْ عَلى

براى ایشان راهنمایى قرار دادى که آنها را به محبتت راهنمایى کند و یادشان دهد وسایل دوستى تو را و بر

مَشِیتِک اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی عَلَیهِمَا السَّلامُ عَلَیک وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ یدَىْ

خواسته تو راهنماییشان کند خدایا به حق محمد بن على علیهماالسلام بر تو که او را پیش روى

حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

حاجتهاى خود قرار دهم مى خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنى


ساعت ششم منسوب به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام

و آن از مقدار چهار رکعت از زوال گذشته است تا نماز ظهر

یا مَنْ لَطُفَ عَنْ اِدْراک الاَْوْهامِ یا مَنْ کبُرَ عَنْ مَوْجُودِ

اى که دقیقتر آمد از رسیدن خیالها اى که بزرگتر آمد از دیدن

الْبَصَرِ یا مَنْ تَعالى عَنِ الصِّفاتِ کلِّها یا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِى اللُّطْفِ وَ لَطُفَ

چشمها اى که برتر آمد از همه اوصاف اى که والاتر آمد از مفاهیم دقیق ، و دقیقتر آمد

عَنْ مَعانِى الْجَلالِ اَسْئَلُک بِنُورِ وَجْهِک وَ ضِیآءِ کبْرِیآئِک وَ اَسْئَلُک بِحَقِّ

از معانى جلال از تو خواهم به نور ذاتت و روشنى بزرگیت و از تو خواهم به حق

عَظَمَتِک الْعافِیةَ مِنْ نارِک وَ اَسْئَلُک بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیک وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ

عظمتت معافیت از دوزخت را و از تو خواهم به حق جعفر بن محمد بر تو و او را پیش

یدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

روى حاجات خود قرار دهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنى


ساعت هفتم منسوب به موسى بن جعفرعلیه السلام

و آن از نماز ظهر است تا مقدار چهار رکعت قبل از عصر

یا مَنْ تَکبَّرَ عَنِ الاَْوْهامِ صُورَتُهُ یا مَنْ تَعالى عَنِ الصِّفاتِ نُورُهُ

اى که بزرگتر است از پندارها صورتش اى که برتر است از اوصاف نورش

یا مَنْ قَرُبَ عِنْدَ دُعآءِ خَلْقِهِ یا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ وَ لَجَاَ اِلَیهِ الْخائِفُونَ وَ

اى که نزدیک است هنگام خواندن مخلوقش اى که خوانندش درماندگان و به او پناه برند خائفان و

سَئَلَهُ الْمُؤْمِنُونَ وَ عَبَدَهُ الشّاکرُونَ وَ حَمِدَهُ الْمُخْلِصُونَ اَسْئَلُک بِحَقِّ نُورِک

از او خواهند مؤ منان و او را پرستش کنند سپاسگزاران و ستایشش کنند مخلصان از تو خواهم به حق نور

الْمُضیىَّءِ وَ بِحَقِّ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَیک وَ اَتَقَرَّبُ بِهِ اِلَیک وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ یدَىْ

تابانت و به حق موسى بن جعفر بر تو و من بوسیله آن حضرت بدرگاهت تقرب جویم و او را پیش روى

حَوْآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

حاجتهاى خویش قرار دهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد که درباره من چنین و چنان کنى


ساعت هشتم منسوب به علىّ بن موسى الرّضاعلیه السلام

و آن از مقدار چهار رکعت بعد از ظهر است تا نماز عصر:

یا خَیرَ مَدْعُوٍّ یا خَیرَ مَنْ اَعْطى یا خَیرَ مَنْ سُئِلَ یا مَنْ اَضآءَ

اى بهترین خوانده شده اى بهترین عطاکننده اى بهترین درخواست شده اى که روشنى بخشید

بِاسْمِهِ ضَوْءُ النَّهارِ وَ اَظْلَمَ بِهِ ظُلْمَةُ اللَّیلِ وَ سالَ بِاسْمِهِ وابِلُ السَّیلِ وَ رَزَقَ

بوسیله نامش روز روشن را و تاریک کرد بدان شب تار را و ریزان شد بنامش باران سیل آسا و روزى کرد

اَوْلِیآئَهُ کلَّ خَیرٍ یا مَنْ عَلاَ السَّمواتِ نُورُهُ وَ الاَْرْضَ ضَوْئُهُ وَالشَّرْقَ

به دوستانش هر خیر را اى که برتر آمد از آسمانها نورش و از زمین پرتوش و از شرق

وَالْغَرْبَ رَحْمَتُهُ یا واسِعَ الْجُودِ اَسْئَلُک بِحَقِّ عَلِىِّ بْنِ مُوسىَ الرِّضا عَلیهِمَا

و غرب رحمتش اى پهناور بخشش از تو خواهم به حق على بن موسى الرضا علیهما

السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَینَ یدَىْ حَوآئِجى اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ

السلام و او را پیش روى حاجتهاى خود قرار دهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و با

تَفْعَلَ بى کذا وَ کذا

من چنین و چنان کنى


ساعت نهم منسوب به حضرت امام محمّد تقى علیه السلام

و آن از نماز عصر است تا دو ساعت بعد مى گوئى :

یا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَاَجابَهُمْ وَالْتَجَاَ

اى که خوانندش درماندگان پس اجابت کند و ملتجى شوند

اِلَیهِالْخائِفُونَ فَامَنَهُمْ وَعَبَدَهُ الطّائِعُونَ فَشَکرهُمْوَشَکرَهُالْمُؤْمِنُونَ فَحَباهُمْ

به درگاهش خائفان و بدانها ایمنى بخشد و بپرستندش مطیعان پس قدردانى کند و سپاسگزاریش کنند مؤ منان

وَ اَطاعُوهُ فَعَصَمَهُمْ وَ سَئَلُوهُ فَاَعْطاهُمْ وَ نَسُوْا نِعَمَتَهُ فَلَمْ یخْلِ شُکرَهُ مِنْ

پس عطایشان بخشد و فرمانش برند و او نگهشان دارد و بخواهند از او و او بدیشان بدهد و نعمتش را فراموش کنند ولى او

قُلُوبِهِمْ وَامْتَنَّ عَلَیهِمْ فَلَمْ یجْعَلِ اسْمَهَ مَنْسِیاً عِنْدَهُمْ اَسْئَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ

دل آنها را از شکر خود خالى نگذارد و منت گذارد بر ایشان که نامش را از یاد آنها نبرد از تو خواهم به حق محمد بن

عَلِی عَلَیهِمَا السَّلامُ حُجِّتِک الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِک السّابِغَةِ وَ مَحَجَّتِک الْواضِحَةِ وَ

على علیهماالسلام حجت رسایت و نعمت ریزانت و راه روشن و واضحت و



 
 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved