يك رياضی دان در استدلالات خود به كار می‏برد ، بعضی ديگر ارزش اقناعی‏
دارد مانند مواد و عناصری كه غالبا اهل خطابه در سخنان خود به كار می‏برند
كه اگر موشكافی شود بسا كه مورد ترديد واقع شود ، ولی مادام كه شكافته‏
نشده عملا حركتی ايجاد می‏كند ، و بعضی صرفا ارزش تهييجی و احساساتی دارد
و بعضی ارزش ديگر .

ارزش اعجاز و كاربرد آن از نظر قرآن چيست ؟

قرآن همان طور كه آثار خلقت را " آيات خدا " و دليل قطعی غير قابل‏
ترديد بر وجود او می‏داند ، معجزات انبياء را نيز به عنوان آيات و
بينات ياد می‏كند و دليل قاطع و حجت مسلم عقلی و منطقی بر صدق مدعای‏
آورنده آنها می‏شمارد .
قرآن درباره معجزه به تفصيل بحث كرده و تقاضای مردم را از پيامبران كه‏
بدون آيت و بينه تسليم نمی‏شدند ، تقاضايی معقول و منطقی دانسته و پاسخ‏
مثبت و عملی پيامبران را به اين تقاضاها در حد آيت و بينه خواستن يعنی‏
در حد معقول و منطقی كه گواه بر صدق مدعای آنها باشد نه در حد " اقتراح‏
" و دلبخواهی مردم كه می‏خواهند از پيامبران و اعجازشان وسيله سودجويی و
يا سرگرمی و تماشا بسازند با آب و تاب فراوان نقل كرده و آيات بسياری‏
را به آنها اختصاص داده است قرآن كوچكترين اشاره ای ندارد كه معجزه‏
دليل اقناعی است برای اذهان ساده و عاميانه و متناسب با دوره كودكی بشر
، بلكه نام " برهان " روی آن گذاشته است ( 1 ) .

پاورقی :
. 1 رجوع شود به تفسير الميزان ، ذيل آيه 23 از سوره بقره و كتاب وحی‏
و نبوت آقای محمد تقی شريعتی ، ص 214 به بعد .