ارزش اعجاز و كاربرد آن از نظر قرآن چيست ؟
قرآن همان طور كه آثار خلقت را " آيات خدا " و دليل قطعی غير قابل ترديد بر وجود او میداند ، معجزات انبياء را نيز به عنوان آيات و بينات ياد میكند و دليل قاطع و حجت مسلم عقلی و منطقی بر صدق مدعای آورنده آنها میشمارد . قرآن درباره معجزه به تفصيل بحث كرده و تقاضای مردم را از پيامبران كه بدون آيت و بينه تسليم نمیشدند ، تقاضايی معقول و منطقی دانسته و پاسخ مثبت و عملی پيامبران را به اين تقاضاها در حد آيت و بينه خواستن يعنی در حد معقول و منطقی كه گواه بر صدق مدعای آنها باشد نه در حد " اقتراح " و دلبخواهی مردم كه میخواهند از پيامبران و اعجازشان وسيله سودجويی و يا سرگرمی و تماشا بسازند با آب و تاب فراوان نقل كرده و آيات بسياری را به آنها اختصاص داده است قرآن كوچكترين اشاره ای ندارد كه معجزه دليل اقناعی است برای اذهان ساده و عاميانه و متناسب با دوره كودكی بشر ، بلكه نام " برهان " روی آن گذاشته است ( 1 ) .پاورقی : . 1 رجوع شود به تفسير الميزان ، ذيل آيه 23 از سوره بقره و كتاب وحی و نبوت آقای محمد تقی شريعتی ، ص 214 به بعد .