قرآن كريم آثار خارق العاده ای را كه پيامبران به اذن خدا برای گواهی‏
بر صدق گفتار خود ارائه می‏كرده اند ، " آيت " يعنی نشانه و علامت‏
نبوت می‏خواند و متكلمين اسلامی از آن نظر كه اين علامتها عجز و ناتوانی‏
ساير افراد را آشكار می‏سازد " معجزه " می‏نامند قرآن كريم نقل می‏كند كه‏
مردم هر زمان از پيامبران زمان خويش تقاضای " آيت " و " معجزه "
می‏كردند و آن پيامبران به اين تقاضا كه تقاضايی معقول و منطقی بود - زيرا
از طرف مردمی جويای حقيقت صورت می‏گرفت و بدون آن برای آن مردم راهی‏
به شناخت پيامبری آن پيامبر نبود جواب مثبت می‏دادند ، ولی اگر تقاضای‏
معجزات به منظور ديگری جز جويندگی حقيقت صورت می‏گرفت مثلا به صورت "
معامله " پيشنهاد می‏شد كه اگر فلان كار را بكنی ما در عوض دعوت تو را
می‏پذيريم پيامبران از انجام آن استنكاف می‏كردند قرآن كريم معجزات زيادی‏
برای پيغمبران نقل كرده است ، از مرده زنده كردن و بيمار لاعلاج را شفا
دادن تا در گهواره سخن گفتن و عصا را تبديل به اژدها كردن و از نهان و
آينده خبر دادن .

2 عصمت

از جمله مختصات پيامبران " عصمت " است عصمت يعنی مصونيت از گناه‏
و اشتباه ، يعنی پيامبران نه تحت تاثير هواهای نفسانی قرار می‏گيرند و
مرتكب گناه می‏شوند و نه در كار خود دچار خطا و اشتباه می‏شوند . بركناری‏
آنها از گناه و از اشتباه ، حد اعلای