جهت هدايت پيامبر
معجزه ختميه به حكم اينكه كتاب است و از مقوله سخن و بيان و دانش و فرهنگ است ، معجزه جاودانه است معجزه كتاب تدريجا وجوه اعجازش روشن تر میگردد امروز شگفتيهايی از قرآن بر مردم زمان ما روشن شده كه ديروز روشن نبود و ممكن نبود باشد معجزه كتاب را انديشمندان بهتر از مردم عوام درك میكنند معجزه ختميه از آن جهت از نوع " كتاب " شد كه اين مزايای متناسب با دوره ختميه را داشته باشد . اما . . . آيا اين معجزه از آن جهت از نوع كتاب شد كه ضمنا توجه بشر را از غيب به شهادت ، از نامعقول به معقول و منطقی ، و از ماورای طبيعت به طبيعت هدايت كند ؟ آيا محمد ( ص ) میكوشد تا كنجكاوی مردم را از امور غير عادی و كرامات و خوارق عادات به مسائل عقلی و منطقی و عملی و طبيعی و اجتماعی و اخلاقی متوجه سازد و جهت حساسيت آنها را از " عجايب و غرايب " به " واقعيات و حقايق " بگرداند ؟ به نظر نمیرسد كه اين نظريه صحيح باشد اگر چنين باشد بايد بگوييم همه پيامبران دعوت به غيب كرده اند و محمد ( ص ) دعوت به شهادت پس چرا صدها آيه از قرآن به همين " عجايب و غرايب " اختصاص يافته است ؟ بدون شك يك امتياز اساسی قرآن دعوت به مطالعه عالم طبيعت و شهادت به عنوان آيات الهی است ، ولی دعوت به مطالعه طبيعت به معنی منصرف ساختن اذهان از توجه به هر امر غير طبيعی