مورد هدايت جمادات و نباتات و حيوانات به كار برده است .
هيچ موجودی در اين جهان ثابت و يكنواخت نيست ، دائما منزل و جايگاه‏
عوض می‏كند و به سوی مقصودی روان است .
از طرف ديگر ، همه علامتها نشان می‏دهد كه نوعی " ميل " و " كشش "
در هر موجودی به سوی مقصدی كه به آن مقصد روان است وجود دارد ، يعنی‏
موجودات با نيروی مرموزی كه در درونشان هست به سوی مقصدشان كشيده‏
می‏شوند اين نيرو همان است كه از آن به " هدايت الهی " تعبير می‏شود
قرآن كريم از زبان حضرت موسی نقل می‏كند كه به فرعون زمان خويش گفت :
" پروردگار ما همان است كه به هر موجودی آن آفرينشی كه شايسته آن بود
عنايت كرد و سپس آن را در راه خودش هدايت نمود " ( 1 ) .
جهان ما جهانی هدفدار است ، يعنی در درون موجودات كششی به سوی هدف‏
كمالی‏شان موجود است و هدفداری همان هدايت الهی است .
كلمه " وحی " در قرآن كريم مكرر به كار رفته است شكل استعمال اين‏
كلمه و موارد مختلف استعمال آن نشان می‏دهد كه قرآن آن را منحصر به انسان‏
نمی‏داند ، در همه اشياء و لااقل در موجودات زنده ساری و جاری می‏داند ، از
اين رو در مورد زنبور عسل به وحی تعبير می‏كند چيزی كه هست درجات وحی و
هدايت ، بر حسب تكامل موجودات متفاوت است .
عالی‏ترين درجه وحی همان است كه به سلسله پيامبران

پاورقی :
. 1 " ربنا الذی اعطی كل شی‏ء خلقه ثم هدی » " ( طه / 50 ) .