كه واقعا ترديد دارند و دنبال دليل و برهان و بينه می‏گردند ، نيست اين‏
آيات و آيه 50 سوره عنكبوت ( 1 ) منطق خاص مشكران را در معجزه خواهی و
منطق خاص قرآن را در فلسفه معجزه پيامبران روشن می‏كند .
در آيات 90 - 93 سوره اسراء سخن مشركان اينچنين آغاز می‏شود : "
« لن نؤمن لك حتی تفجر لنا ». . . "
يعنی ما به سود تو به تو نمی‏گرويم و وارد گروه و دار و دسته تو نمی‏شويم‏
، مگر آنكه تو " به سود ما " در مقابل ، در اين سرزمين خشك مكه چشمه‏
ای از زمين جاری سازی ( يعنی يك معامله ) ، يا باغی پر درخت كه در آن‏
نهرها جاری باشد ، يا خانه ای پر از طلا داشته باشی كه ما هم از آنها
استفاده كنيم ( يعنی باز هم يك معامله ) ، يا پاره ای از آسمان را
آنچنانكه خود می‏پنداری در قيامت چنين خواهد شد بر ما بيفكنی ( يعنی‏
عذاب و مرگ و پايان كار نه معجزه ) ، يا خدا و فرشتگان را نزد ما احضار
كنی ، يا به آسمان بر شوی و برای ما و به نام و افتخار ما نامه خصوصی‏
بياوری ( باز هم يك معامله اما نه پولی ، بلكه عنوانی و تفاخری ، بدون‏
توجه به محال بودن موضوع ) .
مشركان نگفتند : " لن نؤمن بك " كه به معنی اين است كه تا فلان‏
معجزه را نكنی به تو ايمان نمی‏آوريم ، گفتند : " « لن نؤمن لك »" كه‏
به معنی اين است كه به سود تو به گروه تو ملحق نمی‏شويم ، يعنی يك تصديق‏
مصلحتی ، يك خريد و فروش عقيده فرق است ميان " آمن به " و " آمن له‏
" علمای اصول فقه در مورد آيه 61 سوره توبه كه

پاورقی :
. 1 درباره اين آيه بعدا بحث خواهيم كرد .