انداختن نيروهای آنها يا به فحشاء و هرزگی افتادن انسانها و يا تباهی‏
جامعه انسانی و انحطاط مجتمع انسانی باشد ، خود دليل قاطعی است بر اينكه‏
اين مدعی در دعوی خودش صادق نيست اقبال لاهوری در اينجا نيز سخن ارزنده‏
ای دارد ، می‏گويد :
" راه ديگری برای داوری كردن در ارزش تجربه دينی يك پيغمبر ( حقيقی‏
بودن رسالتش و واقعيت داشتن اتصال درونی‏اش با خدا ) آزمودن انواع‏
انسانيتی است كه ايجاد كرده و نيز توجه به آن جهان فرهنگ و تمدنی است‏
كه از رسالت وی برخاسته است " ( 1 ) .

6 درگيری و مبارزه

درافتادن با شركها ، خرافه ها ، جهالتها ، ساخته های خيالبافانه ،
ظلمها و ستمها و ستمگريها يكی ديگر از علائم و نشانه های صداقت پيامبری‏
يك مدعی پيامبری است ، يعنی محال است كه يك نفر پيامبر واقعی از
جانب خدا برگزيده شود و در پيامش چيزی باشد كه بوی شرك بدهد و يا به‏
كمك ظالم و ستمگر بشتابد و ظلم و بی‏عدالتی را تاييد نمايد و يا در برابر
شركها ، جهالتها ، خرافات و ستمگريها سكوت كند و به ستيزه و مبارزه‏
برنخيزد .
توحيد ، عقل ، عدل از اصول دعوت همه پيامبران است و تنها دعوت‏
افرادی كه در اين مسير دعوت می‏كنند ، قابل مطالعه و مطالبه دليل و معجزه‏
است ، يعنی اگر شخصی در پيام خود چيزی بر ضد

پاورقی :
. 1 " احيای فكر دينی در اسلام " ، ص . 144