غرايب " يعنی معجزه است ، بعلاوه بيش از صد آيه در همان مقوله آورده
است ؟
من معنی اين جمله را نمیفهمم كه : " كتاب تنها معجزه ای است كه
اعتقاد به آن تنها به معتقدان به امور غيبی منحصر نيست " .
چه اعتقادی ؟ اعتقاد به اينكه كتابی است و مطالب عالی دارد و يا
اعتقاد به اينكه معجزه است ؟ اعتقاد به معجزه بودن چيزی به معنی آيت و
بينه الهی بودن ، مساوی است با اعتقاد به غيب چطور ممكن است يك نفر
در آن واحد ، هم اعتقاد به غيب داشته باشد و هم نداشته باشد ؟
گفته شد : " معجزه محمد از مقوله امور غير بشری نيست ، اگر چه يك
عمل غير بشری است " .
معنی اين جمله نيز برای من مبهم است و دو گونه ممكن است تفسير شود :
يكی اينكه معجزه محمد ( قرآن ) به حكم اينكه وحی است نه سخن خود آن
حضرت ، پس يك عمل غير بشری است ، اما در عين اينكه سخن بشر نيست و
سخن خداست ، از مقوله امور بشری است و كاری است عادی در رديف كارهای
بشری .
بعيد به نظر میرسد كه مقصود اين باشد ، زيرا در اين صورت قرآن امتيازی
از ساير كتب آسمانی ندارد همه آن كتابها به حكم اينكه از مبدا وحی صادر
شده اند عمل غير بشری هستند ، ولی به حكم اينكه جنبه خارق العاده ندارند
از مقوله امور غير بشری نيستند ، همچنانكه پاره ای كلمات داريم كه به
نام " احاديث قدسيه " معروف اند و عينا سخن خدايند كه وحی و الهام
شده اند ، اما معجزه و از مقوله امور غير بشری نيستند .
|