5 - ابهام طرحهای آينده
فرض كنيم ساختمان فرسوده و بیقوارهای را كه در آن با ناراحتی بسر میبريم میخواهيم خراب كنيم و به جای آن ، ساختمانی نو و زيبا كه فاقد نواقص قبلی باشد و آسايش ما را كاملا تأمين كند بسازيم . اينجا دو احساس داريم . يك احساس منفی در باره ساختمان موجود كه میخواهيم هر چه زودتر خود را از شر آن راحت سازيم و ديگر احساس مثبت در باره ساختمان جديدی كه میخواهيم بسازيم و هرچه زودتر يك زندگی خانوادگی ايدهآل در آن به وجود آوريم . از نظر احساس منفی تكليف ما روشن است . نياز زيادی نيست كه ضرورت تخريب آن برای ما توضيح داده شود ، زيرا عملا ناراحتيها را لمس میكنيم . اما از نظر احساس مثبت اگر طرحی و نقشه ای مشخص جلو ما بگذارند ، يا ماكتی تهيه كنند و جلو ما بگذارند كه ساختمان آينده اينست با اين مزايا و محاسن و ما در مجموع نقصی نتوانيم پيدا كنيم قطعا تسليم میشويم و قبول میكنيم . ولی اگر طرحی ارائه نشود ، و از طرف متخصصان مورد اعتماد به طور اجمال گفته شود بعد از خراب كردن ، ساختمانی بسيار عالی به جای آن خواهيم ساخت ، بديهی است كه شوق ما تحريك میشود اما نوعی دلهره هم در ته دل خواهيم داشت . حالا اگر دو گروه مهندس پيشنهاد ساختمان جديد بدهند . يك گروه نقشه ای معين از هم اكنون ارائه میدهد كه