شرائط تقويمی ، يعنی مصادف بودن فردا كه پانزدهم شعبان است با ميلاد
مسعود بزرگ مصلح جهانی و بزرگ منجی بشريت حضرت حجةبن الحسن عجل الله‏
تعالی فرجه ، و هم شرائط اجتماعی معاصر كه در متن نهضتی اصلاحی كه امواج‏
آن سراسر كشور ما را فرا گرفته است قرار گرفته‏ايم و روح اصلاح خواهی در
اكثريت قريب به اتفاق مردم ما پديد آمده است ، به من اين الهام را
بخشيد كه بحث خود را به اصلاح و اصلاح طلبی خصوصا در صد ساله اخير اختصاص‏
دهم .

واژه اصلاح

اصلاح يعنی سامان بخشيدن ، نقطه مقابل افساد است كه به معنی نابسامانی‏
ايجاد كردن است . اصلاح و افساد يكی از زوجهای متضاد قرآن است كه مكرر
در قرآن مطرح می‏شوند . زوجهای متضاد يعنی آن واژه‏های اعتقادی و اجتماعی‏
كه دو به دو در برابر يكديگر قرار گرفته‏اند و به كمك يكديگر بهتر شناخته‏
می‏شوند از قبيل توحيد و شرك ، ايمان و كفر ، هدايت و ضلالت ، عدل و ظلم‏
، خير و شر ، اطاعت و معصيت ، شكر و كفران ، اتحاد و اختلاف ، غيب و
شهادت ، علم و جهل ، تقوا و فسوق ، استكبار و استضعاف و غيره .
برخی از اين زوجهای متضاد از آن جهت در كنار يكديگر مطرح می‏شوند كه‏
يكی بايد نفی و طرد شود و ديگری جامه تحقق بپوشد . اصلاح و افساد از اين‏
قبيل است . مورد استعمال اصلاح در قرآن گاهی رابطه ميان دو فرد است (
اصلاح ذات البين ) و گاهی محيط خانوادگی است و گاهی محيط بزرگ اجتماعی‏
است كه