بيانی كه ذكر شد روشن است .
از اينجا ميشود چنين استنتاج كرد كه هر مرتبه ای از حركت بالقوه متضمن‏
دو چيز است ، يكی وجود مرتبه بعد او ديگر عدم خودش ، منتهی نه اينكه دو
استعداد در آن هست بلكه اصل وجود ، وجود محدودی است ، و بالقوه مرتبه‏
ديگر بودن ، عين بالقوه معدوم .