پاورقی : . 1 عجبا ! آيا علت اين كه نيروی كارگر قادر است بيش از مقدار كاری كه صرف توليد و ايجاد آن شده است كار ايجاد كند جز اين است كه طبيعت زنده است و طبيعت زنده مطلقا ولو در زراعت يا حيوان ، اين توانايی در او هست ؟ ! .
ارزش ايجاد نمايد . در مثال بالا اگر كارگر برای ايجاد يك روز كار ده
ريال مزد میگيرد ، فقط پنج ساعت كار او برای ايجاد ارزش معادل ده ريال
كافی است ، ولی كارفرما به پنج ساعت كار قناعت نمیكند بلكه كارگر را
ده ساعت يا بيشتر به كار وا میدارد . اگر باز فرض كنيم اين كارگر در
يك روز ده ساعت كار میكند ، زمان كار او به دو قسمت كه هر يك پنج
ساعت است تقسيم میگردد . مدت پنج ساعت اول ، لازم و كافی است تا
كارگر به اندازه مزدی كه میگيرد ( ده ريال ) ارزش ايجاد نمايد ( 1 ) .
اين مدت پنج ساعت ، يا قسمت اول مدت كار روزانه را به اصطلاح علم
اقتصاد " زمان كار لازم " مینامند . پس ارزشی كه در نيمه دوم مدت كار
روزانه به توسط كار اين كارگر ايجاد میگردد ، برای كارفرما سود خالص
است . اين ارزش را كه كارگر علاوه بر نيروی كار خود ايجاد مینمايد "
ارزش اضافی " و نيمه دوم مدت كار روزانه را " زمان اضافی كار "
مینامند " .
ايرادی كه اينجا هست اين است كه چرا قانون رقابت در خريد ، نسبت به
اين كالای ممتاز ، يعنی نيروی كار ، حكمفرما نيست ؟ و بالاخره چرا قانون
عرضه و تقاضا ، نسبت به اين كالا لنگ است ؟ مسلما وقتی كه چنين نيروی
صرفهداری باشد مشتری زياد پيدا خواهد كرد ، يعنی كارفرما زياد خواهد شد و
تقاضای زياد ، بها را
پاورقی : . 1 عجبا ! آيا علت اين كه نيروی كارگر قادر است بيش از مقدار كاری كه صرف توليد و ايجاد آن شده است كار ايجاد كند جز اين است كه طبيعت زنده است و طبيعت زنده مطلقا ولو در زراعت يا حيوان ، اين توانايی در او هست ؟ ! . |