زيادی از مردان از تشكيل عائله و داشتن همسر محروم ميمانند و عدد زنان
مجرد افزايش مييابد و زمينه برای حرمسرا سازی فراهم ميگردد .
اگر عدالت اجتماعی برقرار و وسيله تشكيل عائله و انتخاب همسر برای
همه فراهم باشد قهرا هر زنی به مرد معينی اختصاص پيدا ميكند و زمينه
عياشی و هوسرانی و حرمسراسازی منتفی ميگردد .
مگر عده زنان چه قدر از مردان زيادتر است كه با وجود اينكه همه مردان
بالغ از داشتن همسر برخوردار باشند باز هم برای هر مردی و لااقل برای هر
مرد متمكن و پولداری امكان تشكيل حرمسرا باقی بماند ؟
عادت تاريخ اينست كه سرگذشت حرمسراهای دربارهای خلفا و سلاطين را
نشان دهد ، عيشها و عشرتهای آنها را مو بمو شرح دهد اما از توضيح و تشريح
محروميتها و ناكاميها و حسرتها و آرزو و بگور رفتنهای آنانكه در پای قصر
آنها جان دادهاند و شرائط اجتماعی به آنها اجازه انتخاب همسر نميداده
است سكوت نمايند . دهها و صدها زنانيكه در حرمسراها بسر ميبردهاند در
واقع حق طبيعی يك عده محروم و بيچاره بودهاند كه تا آخر عمر مجرد
زيستهاند .
مسلما اگر اين دو عامل معدوم گردد ، يعنی عفاف و تقوا برای زن امر لازم
شمرده شود و كاميابی جنسی جز در كادر ازدواج ( اعم از دائم يا موقت )
ناممكن گردد و از طرف ديگر ناهمواريهای اقتصادی ، اجتماعی از ميان برود
و برای همه افراد بالغ امكان استفاده از طبيعیترين حق بشری يعنی حق تاهل
فراهم گردد تشكيل حرمسرا امری محال و ممتنع خواهد بود .
يك نگاه مختصر به تاريخ نشان ميدهد كه قانون ازدواج موقت كوچكترين
تأثيری در تشكيل حرمسرا نداشته است . خلفاء
|