مجله زن روز خواهش ميكنم هر طور هست يك نسخه از قانون مدنی تهيه و در
قسمتهای ذيل دقت كنند .
در قانون مدنی ، فصل ششم از كتاب نكاح ، مخصوص نكاح منقطع است و سه
جمله ساده هم بيش نيست . اول اينكه نكاح وقتی منقطع است كه برای مدت
معينی واقع شده باشد .
دوم اينكه مدت نكاح منقطع بايد كاملا معين شود ، سوم اينكه احكام مربوط
به مهر و ارث در نكاح منقطع همان است كه در فصلهای مربوط به مهر و ارث
گفته شده است .
نويسنده محترم چهل پيشنهاد خيال كرده است كه آنچه از اول كتاب نكاح
در پنج فصل گفته شده است همه مربوط به نكاح دائم است و تنها اين سه
ماده به نكاح منقطع مربوط است . غافل از اينكه تمام مواد آن پنج فصل جز
آنجا كه تصريح شده است مانند ماده 1069 و يا آنچه مربوط بطلاق است ،
مشترك است ميان نكاح دائم و منقطع مثلا ماده 1062 كه ميگويد : " نكاح
واقع ميشود بايجاب و قبول بالفاظيكه صريحا دلالت بر قصد ازدواج نمايد "
مخصوص نكاح دائم نيست ، بهر دو نكاح مربوط است . شرائطی كه برای عاقد
يا عقد يا زوجين ذكر كرده است نيز مربوط بهر دو نكاح است . اگر قانون
مدنی نكاح منقطع را تعريف نكرده است برای اينست كه نيازی به تعريف
نداشته است . همچنانكه نكاح دائم را نيز تعريف نكرده است و مستغنی از
تعريف دانسته است . قانون مدنی هر لفظ صريحی كه دلالت بر ازدواج و وقوع
زوجيت بكند برای عقد كافی دانسته است خواه در نكاح دائم ، خواه در نكاح
منقطع . ولی اگر لفظی مفهوم ديگری غير از زوجيت داشته باشد از قبيل
معاوضه و داد و ستد و اجاره و كرايه برای صحت عقد نكاح چه دائم و چه
منقطع كافی نيست .
|