مايل نيستم وارد نزاع اسلام برانداز شيعه و سنی بشوم . در اينجا فقط اشاره‏
مختصری به تاريخچه اين مسئله ميكنم .
مسلمانان اتفاق و اجماع دارند كه در صدر اسلام ازدواج موقت مجاز بوده‏
است و رسول اكرم در برخی از سفرها كه بانها اجازه ازدواج موقت ميداده‏
است . و همچنين مورد اتفاق مسلمانان از همسران خود دور ميافتادند و در
ناراحتی بسر ميبردند به آنها اجازه ازدواج موقت ميداده است . و همچنين‏
مورد اتفاق مسلمانان است كه خليفه دوم در زمان خلافت خود نكاح منقطع را
تحريم كرد . خليفه دوم در عبارت معروف و مشهور خود چنين گفت : " دو
چيز در زمان پيغمبر روا بود من امروز آنها را ممنوع اعلام ميكنم و مرتكب‏
آنها را مجازات مينمايم : متعه زنها و متعه حج " .
گروهی از اهل تسنن عقيده دارند كه نكاح منقطع را پيغمبر اكرم خودش در
اواخر عمر ممنوع كرده بود و منع خليفه در واقع اعلام ممنوعيت آن از طرف‏
پيغمبر اكرم بوده است . ولی چنانكه ميدانيم عبارتی كه از خود خليفه‏
رسيده است خلاف اين مطلب را بيان ميكند .
توجيه صحيح اين مطلب همان است كه علامه كاشف الغطاء بيان كرده‏اند .
خليفه از آنجهت بخود حق داد اين موضوع را قدغن كند كه تصور ميكرد اين‏
مسئله داخل در حوزه اختيارات ولی امر مسلمين است هر حاكم و ولی امری‏
ميتواند از اختيارات خود بحسب مقتضای عصر و زمان در اين گونه امور
استفاده كند .
بعبارت ديگر نهی خليفه نهی سياسی بود نه نهی شرعی و قانونی ، طبق آنچه‏
از تاريخ استفاده ميشود ، خليفه در دوره زعامت ، نگرانی خود را از
پراكنده شدن صحابه در اقطار كشور تازه وسعت يافته اسلامی و اختلاط با ملل‏
تازه مسلمان پنهان نميكرد ، تا زنده بود مانع پراكنده شدن آنها از مدينه‏
بود ، بطريق اولی از امتزاج خونی آنها با تازه مسلمانان قبل از آنكه‏
تربيت