نگاهی به تاريخ حقوق زن در اروپا
در اروپا از قرن 17 به بعد بنام حقوق بشر زمزمههائی آغاز شد . نويسندگان و متفكران قرن 17 و 18 افكار خود را درباره حقوق طبيعی و فطری و غير قابل سلب بشر با پشتكار عجيبی در ميان مردم پخش كردند . ژان ژاك روسو و ولتر و منتسكيو از ايندسته از متفكران و نويسندگانند . اولين نتيجه عملی كه از نشر افكار طرفداران حقوق طبيعی بشر حاصل شد اين بود كه در انگلستان يك كشمكش طولانی ميان هيئت حاكمه و ملت بوجود آمد . ملت موفق شد در سال 1688 ميلادی پارهای از حقوق اجتماعی و سياسی خود را طبق يك اعلام نامه حقوق پيشنهاد كنند و مسترد دارند ( ترجمه تاريخ البرماله جلد 4 صفحه 366 ) . نتيجه علمی بارز ديگر شيوع اين افكار در جنگهای استقلال امريكا عليه انگلستان ظاهر شد . سيزده مستعمره انگلستان در امريكای شمالی در اثر فشار و تحميلات زيادی كه بر آنها وارد میشد سر به طغيان و عصيان بلند كردند و بالاخره استدلال خويش را بدست آوردند . در سال 1776 ميلادی كنگرهای در فيلادلفيا تشكيل شد كه استقلال عمومی را اعلان و اعلاميهای در اين زمينه منتشر كرد و در مقدمه آن چنين نوشت : " جميع افراد بشر در خلقت يكسانند و خالق بهر فردی حقوق ثابت و لا يتغيری تفويض فرموده است . مثل حق حيات و حق آزادی ، و علت غائی تشكيل حكومتها حفظ