ارث پسر خوانده

اعراب جاهليت گاهی كسی را پسر خوانده قرار ميدادند و در نتيجه ، آن‏
پسر خوانده مانند يك پسر حقيقی و ارث ميت شمرده ميشد . رسم پسر
خواندگی در ميان ملتهای ديگر و از آن جمله ايران و رم قديم موجود بوده‏
است . طبق اين رسم ، يك پسر خوانده به دليل اينكه پسر است از مزايائی‏
برخوردار بود كه دختران نسلی برخوردار نبودند . از جمله مزايای پسر
خوانده ارث بردن بود ، همچنان ممنوعيت ازدواج شخص با زن پسر خوانده‏
يكی ديگر از اين مزايا و آثار بود . قرآن كريم اين رسم را نيز منسوخ كرد
.

ارث هم پيمان

اعراب رسم ديگری نيز در ارث داشتند كه آنرا نيز قرآن كريم منسوخ كرد
و آن رسم " هم پيمانی " بود ، دو نفر بيگانه با يكديگر پيمان می‏بستند
كه " خون من خون تو و تعرض بمن تعرض به تو ، و من از تو ارث ببرم و
تو از من ارث ببری " به موجب اين پيمان اين دو نفر بيگانه در زمان‏
حيات از يكديگر دفاع ميكردند و هر كدام زودتر ميميرد ديگری مال او را به‏
ارث ميبرد .

زن ، جزء سهم الارث

اعراب گاهی زن ميت را جزء اموال و دارائی او بحساب می‏آوردند و به‏
صورت سهم الارث او را تصاحب می‏كردند ، اگر ميت پسری از زن ديگر
ميداشت آن پسر ميتوانست بعلامت