زنان پست‏ترين پايه را داشت و او را " خودسرای زن " يعنی زن خود سر
می‏گفتند و از پدر و مادر خود ارث نمی‏برد . مگر پس از آنكه پسرش بسن‏
بلوغ برسد و او را به عنوان " اوگ زن " به عقد درآورد " .
در قوانين اسلام هيچيك از ناهمواريهای گذشته در مورد ارث وجود ندارد .
چيزی كه در قوانين اسلامی مورد اعتراض مدعيان تساوی حقوق است ، اينستكه‏
سهم الارث زن در اسلام معادل نصف سهم الارث مرد است . از نظر اسلام پسر
دو برابر دختر ، و برادر دو برادر خواهر ، و شوهر دو برابر زن ارث ميبرد
، تنها در مورد پدر و مادر است كه اگر ميت فرزندانی داشته باشد و پدر و
مادرش نيز زنده باشد ، هر يك از پدر و مادر يك ششم از مال ميت را به‏
ارث ميبرند .
علت اينكه اسلام سهم الارث زن را نصف سهم الارث مرد قرارداد وضع خاصی‏
است كه زن از لحاظ مهر و نفقه و سربازی و برخی قوانين جزائی دارد . يعنی‏
وضع خاص ارثی زن معلول وضع خاصی است كه زن از لحاظ مهر و نفقه و غيره‏
دارد .
اسلام بموجب دلائلی كه در مقالات پيش گفتيم مهر و نفقه را اموری لازم و
مؤثر در استحكام زناشوئی و تأمين آسايش خانوادگی و ايجاد وحدت ميان زن‏
و شوهر می‏شناسد . از نظر اسلام الغاء مهر و نفقه و خصوصا نفقه موجب تزلزل‏
اساس خانوادگی و كشيده شدن زن بسوی فحشاء است ، و چون مهر و نفقه را
لازم ميداند و باين سبب قهرا از بودجه زندگی زن كاسته شده است و تحميلی‏
از اين نظر بر مرد شده است ، اسلام ميخواهد اين تحميل از طريق ارث جبران‏
بشود ، لهذا برای مرد دو برابر زن سهم الارث