وحی ( 2 )

معلوم شد كه از آيات كريمه قرآن استفاده می‏شود كه وحی كه به انبياء
نازل می‏شود يك حقيقت و واقعيتی است كه كم و بيش در همه اشياء وجود
دارد ، حتی در جمادات ، تا چه رسد به نباتات و حيوانات و انسانهای غير
نبی ، و آنچه از قرآن استفاده می‏شود از موارد استعمال وحی ، اين است كه‏
به نوعی از هدايت تعبير می‏شود " « و اوحی فی كل سماء امرها »" ( 1 )
يا درباب حيوانات كه تعبير وحی دارد ، و درباب نباتات هم كلمه وحی‏
نيست ولی كلمات ديگر نزديك به اين هست ) ، اين حالت خاص راهيابی كه‏
در اشياء هست كه آثار هم نشان می‏دهد كه يك نور معنوی كأنه همراه همه‏
اينها هست و اينها را در مسير خودشان هدايت می‏كند ، نامش وحی است ،
ولی البته درجات و مراتب دارد ، وحی جمادات با وحی نباتات در يك‏
درجه نيست ، شايد اگر بتوانيم تشبيه بكنيم بايد به نورهای ضعيف و قوی و
قويتر تشبيه بكنيم ، همچنانكه آن هدايتی كه در نباتات هست ، با هدايتی‏
كه در حيوانات هست يكسان نيست يعنی در يك درجه نيست ، و آنچه كه در
حيوان است با آنچه در انسانها ، و آنچه در انسانهای عادی است با آنچه‏
كه در نبی وجود دارد ، كه اين ديگر حد اعلای از وحی و هدايت و ارشادی‏
است كه يك

پاورقی :
. 1 فصلت / . 12