و اگر میخواهد با قرآن آشنا شود بايد با زبان قرآن آشنا شود و اين زبان
قرآن را برويد ياد بگيريد ، به خاطر قرآن برويد ياد بگيريد نه به خاطر
چيز ديگر . به قول او ما به عرب و عجم چه كار داريم ؟ امام حسين هم به
زبان عربی صحبت میكرده ، شمر ذی الجوشن هم به زبان عربی صحبت میكرده ،
زبان عربی برای ما از آن نظر كه چه كسانی به آن تكلم میكنند يا تكلم
نمیكنند احترامی ندارد . زبان عربی تنها از آن جهت كه زبان قرآن است
برای ما احترام دارد ، و من بايد الان در حضور شما اعتراف كنم كه خود ما
، همين تيپ ما در اثر انحرافاتی كه در طول تاريخ در تعليمات ما وجود
داشته به گونهای هستيم كه در اين حوزههای علمی و دينی از اول غرق در يك
سلسله مسائل میشويم و در اين مجرا قرار نمیگيريم كه قرآن را بشناسيم .
زبان عربی را هم درست ياد نمیگيريم ، آن مقداری هم كه ياد میگيريم به
درد قرآن فهمی و قرآن شناسی نمیخورد . اگر يك طلبه از همان اوايل
تحصيلش همين كتابهايی را كه درباب اعجاز قرآن نوشته شده است از قديم و
جديد بخواند از جديد مثل همين كتاب صادق رافعی ، و از قديم مثل همان
كتاب عبدالقاهر جرجانی و ابوبكر باقلانی اگر يك طلبه از اول با اين
موضوع آشنا شود و بعد با توجه به جنبههای اعجازآميز قرآن وارد شود و بعد
وادارش كنند به حفظ و ضبط قرآن ، او اعجاز قرآن را خيلی بهتر میتواند
درك كند از كسی كه مثل ما اينطور نيست . و من میتوانم بگويم ( البته
اين را نمیخواهم به عنوان تزكيه نفس و خودستايی گفته باشم ، ولی به
عنوان يك شكر نعمت پروردگار عرض میكنم ) من خودم حدود هشت سال است
كه واقعا از شنيدن قرآن لذت میبرم و واقعا از خواندن قرآن لذت میبرم و
اصلا در قلب خودم يك معنیای در قرآن احساس میكنم كه در غير قرآن احساس
نمیكنم . گاهی با خودم فكر میكنم كه شايد اين در اثر آن است كه تربيت
ما عملا تربيت اسلامی و دينی بوده [ و ] اين خودش نوعی تعصب است ، بعد
میبينم كه اگر تعصب بود بايد هر چيزی كه نام اسلام داشته باشد برای من
علیالسويه باشد ، اينهمه اخبار و احاديثی هم كه ما داريم بايد اينها در
من [ همان احساس را ايجاد كند ] در صورتی كه من میبينم نسبت به بسياری
از آثاری كه در قديم آثار اسلامی میدانستم و درباره آنها فكر میكردم ،
مرتب دارم از آنها دورتر میشوم ولی نسبت به خود قرآن میبينم كه اين اصلا
يك چيز ديگری است . حتی همين زيبايی قرآن را من سابقا با اينكه كتاب
مطول و غيره را خوانده بوديم ولی چون آنها برای ما كافی نبود ، چيزی درك
نمیكردم ولی حالا واقعا
|