مقرراتی را قبول كردهايم . در اين صورت مانعی ندارد . ولی حق هم دارد .
اين گمركها به نظر من اشكالی ندارد .
س : در مورد بيمه مسئوليت در ابتدای بحث فرموديد كسانی كه ارث
میبرند ، همانها به ترتيب ضامن هستند . در قاعده من اتلف هم فرموديد
خود شخص ضامن است . اينها با هم تناقض پيدا میكند چرا كه فرضا كسی
ضرری به ديگری میزند و ديهای برای او واجب میشود كه وراثش بايد آن را
بپردازند و ديگری خودش ضامن میشود !
ج : قاعده من اتلف در ضمانت مالی است و در حالی كه آن مسئله در
ضمانت جزائی و جنائی است . اين قاعده مربوط به تلف كردن مال كسی است
، ولی آن مسئله در ديههائی است كه بر جان كسی وارد میآيد .
س : در مورد مكره كه فرموديد در مسئله دماء ، خودش مسئول است و در
مسئله ضرر مالی اكراه كننده ضامن است ، حالا اگر كسی را مجبور كردهاند كه
برود يكی را بزند ، او هم رفته زده و ضرر بدنی وارد كرده مثلا دستش يا
سرش را شكسته . اينجا چه بايد كرد ؟
ج : اگر كسی كه مجبور شده ، به اشد از آن كار اجبار شده ، باز هم آن
اجبار كننده ( مكره ) ضامن است نه اكراه شونده ( مكره ) .
س : در مورد مثالی كه زديد : فرضا فردی در خانهای را باز بگذارد . . .
، اگر خود اين آدم با آن دزد شريك باشد چطور ؟
ج : خوب مسلما خود او هم دزد به حساب میآيد و هر دو مشتركا ضامن
خواهند بود .
|