جود كرده باشد . اين يك كار بيهوده نيست . يا وقتی انسان جنس خودش را
به طرف می‏فروشد ، در مقابل پول می‏گيرد . يا انسان پول می‏دهد ، در مقابل‏
از معلم درس می‏گيرد . باز پول بيهوده گردش نكرده . ولی در مورد قمار و
امور شبه قمار ، پول از دست طرف بيرون می‏رود بدون اينكه چيزی كسب كرده‏
باشد . از نظر شارع اين پول بيهوده بيرون رفته است .
ولی در مورد بيمه اينطور نيست . بيمه يك هدف عقلايی دارد . انسان‏
تأمين می‏گيرد و در مواردی اگر خسارتی يا حادثه‏ای پيش آيد غير از تأمين ،
پول هم می‏گيرد و بنابراين پولی كه بيمه گزار می‏دهد هرگز مصداق « لا تأكلوا
اموالكم بينكم بالباطل »نيست . ولی يك مورد بيمه هست كه در آن آنچه‏
كه اصالت پيدا می‏كند ربا است ، و آن ، جايی است كه در بيمه عمر ،
شركت بيمه تمام پول را يكجا می‏گيرد و هدف اصلی بيمه اين است كه‏
سرمايه‏ای جمع می‏كند و از آن استفاده‏های ربوی بكند و بيمه تقريبا جنبه‏
فرعی پيدا می‏كند كه اين ، مسئله عليحده‏ای است و درباره آن بايد جداگانه‏
بحث كرد .