اعانت به اثم
اشكال اين نيست كه اين جايزه را از كجا میگيرند .
میدهد . عبارت اين است : « كل شیء لك حلال حتی تعرف انه حرام بعينه »
. مثل باب طهارت و نجاست است . در برخی مسائل خود شارع بنايش را بر
تسهيل گذاشته . شارع از احكام طهارت و نجاست خود دست برنداشته ولی در
مرحله تحقيق و اثبات هم نهايت سهولت را قائل شده . میگويد تا صد در صد
يقين نداری كه چيزی نجس است بگو پاك است : « كل شیء لك طاهر حتی
تعلم انه قدر » . تا رويش به اصطلاح نتوانی قسم بخوری ، بايد بگويی پاك
است . اين يك حكم تسهيلی است كه شارع قائل شده . اينجا هم همين طور
است . شما ممكن است درصد احتمال ، نود و نه احتمال بدهيد كه اين جايزه
از همان عين ربا است ولی اگر يك احتمال هم بدهيد كه از غير ربا است ،
شارع میگويد همان يك احتمال را بگير و آن نود و نه احتمال را نديده بگير
. هر كس كه يقين دارد نگيرد .
- من ثابت میكنم كه از مورد ربا است .
برای هر كس كه ثابت كرديد او هم نبايد بگيرد . ولی هر كس تا مادامی
كه برای او ثابت نشده میتواند بگيرد . ما داريم مسئله را میگوئيم . اگر
برای كسی ثابت است ولی آن را نديده میگيرد البته برای او حرام است .
مثل قصه آن طلبهای كه سگ آمده بود در اطاقش ، چشمانش را بسته بود و
میگفت پيش پيش برو گر به . صحبت اين است كه اگر برای كسی ثابت
نيست ، برای او حلال است .
اعانت به اثم اشكال اين نيست كه اين جايزه را از كجا میگيرند . |