بيمه يك معامله مستقل است
در باب ضمان اين مسائل از قديم طرح شده بوده است اما صد در صد به عنوان ضمان كه آيا ادله ضمان شامل اينها میشود يا نه ؟ مورد ترديد بوده . ولی بيمه به عنوان يك معامله مستقل هيچ اشكالی ندارد . اساسا ضرورتی ندارد كه اسمش را ضمان بگذاريم . ضمان شرعی همان ضمان دين است و بس . ما تابع اسم نيستيم كه آن را ضمان عهده يا ضمان درك بناميم . خودش يك معامله مستقل است و همان چيزی است كه امروز به آن بيمه میگويند و شامل همه اقسام بيمه هم میشود و جامع مشترك همه آنها برای اينكه اين معامله يك معامله عقلائی باشد تأمين بودن آن است . من لغت فرنگی بيمه را نمیدانم ولی در رساله آقای دكتر جباری آمده است كه كلمه بيمه كه يك لغت فارسی است ، مفهوم اصلی فرنگی اين لفظ را درست نمیرساند ولی كلمه عربی آن يعنی تأمين ، اين مفهوم را به خوبی میرساند . تأمين يعنی امنيت دادن . شايد در فارسی هم كه بيمه گفتهاند به اعتبار اينست كه نفی بيم میكند و بيمه يعنی رفع كننده بيم . به هر حال ما كاری به لفظ نداريم ، مفهوم تأمين ، بر ماهيت اين معامله صدق میكند . يعنی گاهی انسان درباره مال يا جان يا آينده يا از كار افتادگی هنگام بيماريش را و . . . احتمال خطر میدهد و نگرانی دارد ، دلش میخواهد كاری بكند و مثلا پولی بدهد تا وسيلهای فراهم شود كه اين اضطراب و نگرانیاش از بين برود . كار اساسی بيمهگر كه در مقابل آن حق بيمه میگيرد ، همان تأمين است و در واقع با تعهدی كه میكند ، يك امر معنوی و غير مادی به