ج : اگر اين مأمور اجرای حكم ، حكم دهنده را حاكم شرعی بداند آنوقت‏
می‏تواند بنا را بر صحت بگذارد ولی اگر او را حاكم شرعی نمی‏داند اينجا
ديگر جای اصالة الصحة نيست . اينجا كسی نمی‏تواند بگويد : ان شاء الله‏
صحيح است ! نخير ، اينجا جای اين حرفها نيست .
س : سؤال اول اين است كه مقدار خسارت چگونه تعيين می‏شود ؟ سؤال دوم‏
اينكه مسئله ضمانت در مورد عاريه چه حكمی دارد ؟ و سؤال سوم در مورد
همين كارهای طبی است . مثلا يك عمل جراحی است كه قصد جراح صحيح است‏
ولی منجر به قطع پا يا عفونت می‏شود . مسئله در اينجا به چه صورت است ؟
ج : مقدار خسارت در اموال ، مقدار طبيعی است يعنی قيمت آن شی‏ء را
بايد بپردازد و اگر مثلی است مثلش را بايد بپردازد . يعنی اگر انسان‏
مال كسی را تلف كرد ، اين مال به طور كلی بر دو قسم می‏تواند باشد . بعضی‏
از اموال مثلی هستند يعنی اشياء مشابه دارند . مثل اينكه كسی نوعأ خاصی‏
از گندم يا برنج را تلف كرده است ، خوب بايد از همان نوع خاص بپردازد
. يا اشياء ماشينی را می‏گويند در حكم اشياء مثلی هستند . مثلا اگر يك‏
استكان از نوع خاصی را كه مال فلان كارخانه است تلف كرديد ، استكان نظير
آن را می‏دهيد . اما اگر شی‏ء از نوعی باشد كه امثال آن خيلی به آن شبيه‏
نباشند ، اينجاست كه به تشخيص عرف هر قدر قيمت داشته باشد بايد تمام‏
آن را بپردازد . بنابراين در ضمانتهای مالی و حقوقی هيچ اشكالی نيست .
در ضمانتهای جزائی هم مقدار آن در اسلام برای هر شی‏ء معين شده است . يعنی‏
اگر شما خسارتی به چشم