پاورقی : 1 - اختصاص به حنطه و شعير ندارد ، در مطلق جنسهای ربوی در صورت وحدت جنس همين طور است .
مسلمين جايز است ولی برای افراد جايز نيست زيرا آنچه را كه حكومت
مسلمين میگير د عائد به همه مسلمين است و از قبيل استنقاذ است . و اين
معنی بالظاهر دو روايت كاملا سازگار است .
6 - « علی بن جعفر ( ع ) عن اخيه ( ع ) : سألته عن رجل اعطی رجلا مائة
درهم يعمل بها علی أن يعطيه خمسة دراهم او اقل او اكثر ، هل يحل ذلك ؟
قال : لا ، هذا الربا محضا » . ( باب 7 روايت 7 )
اين روايت در مورد قرض توليدی است ، و تصريح است به حرمت ربا در
آن . جزء ادله تعميم حرمت ربا قرار داده میشود .
7 - « قال اميرالمؤمنين ( ع ) : لا تبع الحنطة بالشعير الا يدا بيد ، و لا
تبع قفيزا من حنطة بقفيزين من شعير » . ( باب 8 روايت 8 )
منع نسيئه در معاوضه حنطه به شعير ( 1 ) ، اشكالی را كه در اتحاد حنطه
و شعير است سهل میكند زيرا يك قسمت از اشكال در اين است كه حكم به
اتحاد حنطه و شعير راهی برای ربا باز میكند زيرا ممكن است كه رباگيرنده
شعير بدهد و حنطه بگيرد ( به طور نسيئه ) ولی در نقد اين معاوضه فقط وقتی
رخ میدهد كه صاحب حنطه راغب در شعير باشد . و منع از تفاضل در اين
صورت دو فائده دارد يكی اينكه از تشابه به ربا تحرز شده است ( زيرا
حنطه و شعير هر دو طعام است ) و ديگر اينكه صاحب شعير كه معمولا فقير
است به طعام افضل نائل میشود .
8 - « عن ابی عبدالله ( ع ) قال : ما كان من طعام مختلف او »
پاورقی : 1 - اختصاص به حنطه و شعير ندارد ، در مطلق جنسهای ربوی در صورت وحدت جنس همين طور است . |