است . مسلم دو تا است .
سؤال : يك استدلال عقلی درباره حرمت ربا فرموديد كه من درست متوجه
نشدم . اصولا پولی كه شما نزد كسی میگذاريد ، آن پول مطرح نيست ، اجازه
مصرف پول و اعتبار مطرح است ، اجازه خودش سرمايه است . اين اسكناسها
نيستند كه مصرف میشو ند بلكه ارزش اين اسكناسها است كه مصرف میشود .
و چه بسا كه آن پول به صورت چك باشد . مثلا قيمت زمين اجازه احداث
ساختمان يا اجازه كاشت و بهره برداری از زمين است . زمين يك چيز عينی
نيست . به همين دليل است كه وقتی شهرداری میگويد در فلان منطقه اجازه
ساختمان نمیدهيم ، قيمت زمين آن منطقه نزديك صفر میشود ، و وقتی كه
میگويد اجازه میدهيم در اينجا ساختمان دوازده طبقه ساخته شود ، قيمت آن
بسيار بالا میرود . پول از نوع اجازه است پس عينی نيست . اگر دولت
بگويد سكهها باطل است ، ديگر ارزشی ندارند . پول غير از جنس است .
بنابراين پول ارزش اعتباری دارد و كسی كه پول خود را قرض میدهد ، در
واقع اعتبارش را قرض میدهد و اين كار ارزش دارد و میتواند سود داشته
باشد . به عبارت ديگر پول سرمايه است و هنگامی كه به قرض داده میشود
میتواند مثل اجاره سود داشته باشد .
جواب : شما اولا خلط كرديد ميان مسئله ارزش اسكناس و بحثی كه ما
كرديم راجع به اموری كه ارزش واقعی دارند . فرض كنيد كه در زمان ما
اسكناس نيست . طلا كه ارزش دارد ، به اعتبار اينكه يك فلز گرانبها
است . آيا در آنجا كه انسان طلا يا اشرفی خود را به كسی قرض میدهد ، فرق
نيست بين اينكه اين طلا يا اشرفی
|