د - از حديث علی بن جعفر كه در جلد دوم عروه صفحة 49 در باب فروختن
مبيع به ثمن اولی نقل میكند و از جمله نهج البلاغة : « سيفتنون باموالهم »
. . . و از حديث كافی در باب آداب التجاره از حضرت امير ( ع ) كه
فرمود : « ان الربا فی هذه الامة اخفی من دبيب النمل علی الصفا » ، و از
حديث نبوی كه در وسائل هست كه حضرت رسول فرموده در آخر الزمان همه
مردم گرفتار ربا میشوند و لا اقل غبار ربا به آنها میرسد ، و از آنچه در
قرآن در قصه اصحاب سبت آمده ( قصه ايوب و زنش نافذ نيست ) و از بعضی
ادله نقلی ديگر میتوان استفاده كرد كه اين حيلهها مرغوب عنه شارع است .
ه - حيله اگر به شكل خروج از موضوعی به موضوعی ديگر باشد مانعی ندارد ،
اما اگر به شكل زمين زدن غرض قطعی مولی باشد قطعا اشكال دارد . حفظ غرض
احتمالی لازم نيست ولی حفظ غرض قطعی به حكم كل ما حكم به العقل حكم به
الشرع و اينكه الواجبات الشرعية الطاف فی الواجبات العقلية لازم است .
اصوليين تفويت قدرت را اشكال میكنند .
22 - مسائل لازمی كه بعدا بايد بحث كنيم :
الف - اسلام چه چيزی به جای ربا گذاشته است ؟ رجوع شود به نمره 7.
ب - آيا تحريم مطلق ربا حتی ربای انتاجی مستلزم اين است كه نظام
اقتصادی اسلامی يك نظام سوسياليستی باشد ؟ رجوع شود به نمره 8.
ج - آيا از اينكه قرآن مطلق ربا را در مقابل صدقه گذاشته است میتوان
استنباط كرد كه در جای همه رباها میخواهد تعاون و
|