بيمه يك معامله مستقل است

در باب ضمان اين مسائل از قديم طرح شده بوده است اما صد در صد به‏
عنوان ضمان كه آيا ادله ضمان شامل اينها می‏شود يا نه ؟ مورد ترديد بوده .
ولی بيمه به عنوان يك معامله مستقل هيچ اشكالی ندارد . اساسا ضرورتی‏
ندارد كه اسمش را ضمان بگذاريم . ضمان شرعی همان ضمان دين است و بس .
ما تابع اسم نيستيم كه آن را ضمان عهده يا ضمان درك بناميم . خودش يك‏
معامله مستقل است و همان چيزی است كه امروز به آن بيمه می‏گويند و شامل‏
همه اقسام بيمه هم می‏شود و جامع مشترك همه آنها برای اينكه اين معامله‏
يك معامله عقلائی باشد تأمين بودن آن است . من لغت فرنگی بيمه را
نمی‏دانم ولی در رساله آقای دكتر جباری آمده است كه كلمه بيمه كه يك‏
لغت فارسی است ، مفهوم اصلی فرنگی اين لفظ را درست نمی‏رساند ولی كلمه‏
عربی آن يعنی تأمين ، اين مفهوم را به خوبی می‏رساند . تأمين يعنی امنيت‏
دادن . شايد در فارسی هم كه بيمه گفته‏اند به اعتبار اينست كه نفی بيم‏
می‏كند و بيمه يعنی رفع كننده بيم .
به هر حال ما كاری به لفظ نداريم ، مفهوم تأمين ، بر ماهيت اين معامله‏
صدق می‏كند . يعنی گاهی انسان درباره مال يا جان يا آينده يا از كار
افتادگی هنگام بيماريش را و . . . احتمال خطر می‏دهد و نگرانی دارد ،
دلش می‏خواهد كاری بكند و مثلا پولی بدهد تا وسيله‏ای فراهم شود كه اين‏
اضطراب و نگرانی‏اش از بين برود . كار اساسی بيمه‏گر كه در مقابل آن حق‏
بيمه می‏گيرد ، همان تأمين است و در واقع با تعهدی كه می‏كند ، يك امر
معنوی و غير مادی به