پشت سر . حتی حق نداری سرت را به اين طرف يا آن طرف كج و راست بكنی‏
، در يك حالت خبر دار بايد بايستی . خنده و گريه چطور ؟ ابدا . خوردن و
آشاميدن چطور ؟ ابدا . می‏گويد هيچيك از اينها با روح عبادت منافات‏
ندارد ، بياد خدا هستم در ضمنخنده ام می‏گيرد ، می‏خواهم بخندم ، گريه‏ام‏
می‏گيرد ، می‏خواهم بگريم يا در بين نماز چيزی بخورم . خير ، تو در همين‏
مدت كم بايد تمرين بكنی ، تا بر شكمت مسلط بشوی ، بر خنده‏ات مسلط بشوی‏
، بر گريه‏ات مسلط بشوی ، بر بی انضباطی خودت مسلط بشوی . اينها يك‏
سلسله مسائل اجتماعی است ولی عبادت است ، چون عبادت در اسلام جزء
برنامه تربيتی است . عبادت بدون رعايت اين اصول پذيرفته نيست .
طمأنينه چطور ؟ اين هم واقعا عجيب است . بنده در حال نماز وقتی حمد و
سوره را می‏خوانم ، همه آن شرايط را رعايت می‏كنم اما خودم را تكان می‏دهم‏
، يك پايم را بر می‏دارم ، يك پای ديگر را می‏گذارم خودم را بطرف راست‏
و چپ حركت می‏دهم . می‏گويد اين نماز تو باطل است . در ركوع يا سجود هی‏
خودم را حركت می‏دهم ، پاهايم يا دستم را حركت می‏دهم . اين نماز تو باطل‏
است ، بايد با آرامش ، باطمأنينه نماز بخوانی يعنی وقتی می‏ايستی و
می‏خواهی بگوی ( الله اكبر ) تا بدنت قرار نگرفته است نبايد بگوئی (
الله اكبر ) ، اگر در حال حركت بگوئی ( الله اكبر ) باطل است . بايد
آرام بگيری بعد بگويی ( الله اكبر ) بعد اگر خواستی خودت را تكان بدهی‏
تكان بده اما حرفی نزن ، ذكری نگو . اگر فرضا پايت درد می‏كند يا عضو
ديگری از تو ناراحت است ، سكوت كن ، راحت بگير ، استقرار كه پيدا
كردی بگو « بسم الله الرحمن »