مجاهد . او خانه و شهر و ديار خودش را رها كرده و پشت سر گذاشته است
همچنان كه موسی بن عمران مهاجر بود . موسی بن عمران هم شهر و ديارش را
كه مصر بود پشت سر گذاشت تا به مدين رسيد ولی او فقط مهاجر بود نه
مجاهد . ابراهيم مهاجر بود انی ذاهب الی ربی شهر و ديار و وطن خودش
بابل را رها كرد و رفت . حسين بن علی امتيازی كه دارد اينست كه هم
مهاجر است و هم مجاهد . مهاجرين صدر اسلام در ابتدا كه مهاجر بودند هنوز
مجاهد نبودند و دستور جهاد برای آنها نرسيده بود . آنها فقط مهاجر بودند
. بعدها كه دستور جهاد رسيد اين مهاجرين تبديل به مجاهدين هم شدند . اما
كسی كه از روز اول هم مهاجر بود و هم مجاهد وجود مقدس حسين بن علی ( ع )
بود . فقد وقع اجره علی الله پيغمبر اكرم در عالم رؤيا به او فرموده بود
حسينم ! مرتبه و درجهای هست كه تو به آن مرحله و درجه نخواهی رسيد مگر
از پلكان شهادت بالا بروی ، مهاجرا الی الله و رسوله . در حدود بيست و
سه چهار روز عملا حسين بن علی در حال مهاجرت بود . از آن روزی كه از مكه
حركت كرد ، روز هشتم ماه ذی الحجه تا روزی كه به سرزمين كربلا رسيد و
آنجا بار اندازش بود و خرگاه خودش را در آنجا فرود آورد . آن روزی كه
از مكه حركت كرد وآن خطبه معروفی را كه نقل كردهاند خواند ، هجرت
وجهادش راتوأم با يكديگر ذكر كرد : « خط الموت علی ولد آدم مخط القلادش
علی جيد الفتاش و ما اولهنی الی اسلافی اشتياق يعقوب الی يوسف » ايها
الناس ! مرگ برای فرزند آدم زينت قرار داده شده است آنچنانكه يك
گردنبند برای يك زن جوان زينت است . مرگ ترسی ندارد ، مرگ بيمی
ندارد . شهادت در راه خدا و در راه
|