پاورقی : 1 - سوره شمس ، آيه . 8
يا نه ؟ آيا چنين شرافتی در انسان وجود دارد يا نه ؟ ما میگوئيم وجود
دارد : « فالهمها فجورها و تقويها »( 1 ) به حكم همان كه انسان خليفة
الله ، مظهر جود و كرم الهی است ، مظهر احسان است . يعنی انسان در عين
اينكه خود خواه است و وظيفه دارد برای حفظ بقاء و حيات خودش برای
خودش فعاليت كند ، ولی تمام هستیاش خودخواهی نيست ، خير خواهی هم
هست ، جهانسازی هم هست ، دنياسازی هم هست ، بشريت هم هست ، وجدان
اخلاقی هم هست . همين چندی پيش كه من در شيراز بودم ، مؤسسهای بنام
مؤسسه خوشحالان را به من معرفی كردند . افرادی فقط بواسطه حس درونی و
ايمان شخصی خودشان يك مؤسسه تشكيل دادهاند و در آن عدهای از كرولالها را
جمع كردهاند . رفتم از يكی از كلاسهای آن بازديد كردم . واقعا برای ما كه
افراد باصطلاح نازك نارنجی هستيم حتی يك ساعت سر آن كلاس رفتن و ديدن
آنها طاقت فرساست . آدم نگاه میكند به بچهها كه وقتی میخواهند يك كلمه
به اشاره حرف بزنند دهانشان را كجا میكنند . آقائی را ديدم كه سيد هم
بود و اتفاقا اسمش امامزاده بود . میديدم كه اين آدم با چه دلسوزیای ،
با چه عشق و علاقهای ( با اينكه همان جا اطلاع پيدا كردم كه حقوقی كه
میگيرد شايد از حقوق يك آموزگار هم كمتر باشد ، چون آن مؤسسه بودجهای
ندارد ) سر به سربچههای كرولال مردم میگذارد تا نوشتن را به آنها ياد بدهد
و ضمنا معنی حرف را با چه زحمتی به آنها بفهماند . مثلا وقتی میخواست
بگويد " اينجا " دهانش را جوری كج و راست میكرد كه وقتی آنها به دهان
او نگاه میكنند ،
پاورقی : 1 - سوره شمس ، آيه . 8 |