اين موضوع به چشم ميخورد :
در دعاهای شبهای ماه مبارك رمضان ميخوانيم : " « اللهم برحمتك فی‏
الصالحين فادخلنا ، و فی عليين فارفعنا » " و بعد ميرسيم : " « و قتلا
فی سبيلك مع و ليك فوفق لنا » " خدايا ! به ما توفيق بده كه در راه تو
و بهمراه ولی تو كشته بشويم و به فيض شهادت نائل گرديم .
اين نشاط را در جوانشان می‏بينيم ، در پيرشان می‏بينيم ، در سياهشان‏
می‏بينيم ، در سفيدشان می‏بينيم ، در همه شان می‏بينيم . گاهی می‏آمدند حضور
رسول اكرم و می‏گفتند : يا رسول الله خيلی دلمان می‏خواهد كه در راه خدا
شهيد بشويم دعا كن خدا شهادت را در راه خودش را نصيب ما كند .
در سفية البحار ، داستانی از مردی به نام " خيثمه " و يا " خثيمة "
نقل می‏كند كه چگونه پدر و پسری برای نوبت گرفتن در شهادت با يكديگر
منازعه داشتند . می‏نويسد كه هنگامی كه جنگ بدر ( 1 ) پيش آمد ، اين پسر
و پدر با همديگر مباحثه و مشاجره داشتند : پسر می‏گفت ، من ميروم به جهاد
و تو در خانواده بمان و پدر می‏گفت : خير ، تو بمان من می‏روم بجهاد . پسر
می‏گفت من می‏خواهم بروم كشته بشوم ! پدر می‏گفت من می‏خواهم بروم كشته‏
بشوم ! آخرش قرعه كشی كردند ، و قرعه به نام

پاورقی :
1 - احتمالا جنگ ديگری غير از جنگ بدر بوده است .