جزای عمل
يكی از مسائلی كه در بحث عدل الهی بايد مطرح گردد ، مسأله مجازات اعمال در آخرت است . معاد و رسيدگی به اعمال نيك و زشت ، و پاداش و كيفر دادن به نيكوكاران و بدكاران ، خود از مظاهر عدل الهی است . معمولا يكی از دلائلی كه برای اثبات معاد اقامه میشود اين است كه چون خدا عادل و حكيم است ، اعمال بشر را بیمحاسبه و پاداش و كيفر نمیگذارد . اميرالمؤمنين ( عليهالسلام ) میفرمايد : " « و لئن امهل الله الظالم فلن يفوت اخذه و هو له بالمرصاد علی مجاز طريقه ، و بموضع الشجی من مساغ ريقه » " ( 1 ) . " ممكن است خدا ستمگر را مهلت دهد ولی هرگز او را بی كيفر رها نمیكند ، وی بر سر راه ستمگر كمين كرده و همچون استخوانی كه در گلو گير كند راه را بر او میبندد " . بحث ما در اين بخش ، درباره اثبات معاد از طريق عادل بودن خدا نيست .پاورقی : . 1 نهج البلاغة ، خطبه . 96