مشفوع عنده ، شفيع را برانگيخته است برای شفاعت ، و چون خدا خواسته و
رضايت داده است شفيع شفاعت می‏كند ، بر خلاف شفاعت باطل كه توجه اصلی‏
به شفيع است برای اينكه اثر بر روی مشفوع عنده بگذارد ، لهذا مجرم در
اين وقت همه توجهش به شفيع است كه برود و با قدرت و نفوذی كه در
مشفوع عنده دارد او را راضی گرداند . پس اگر توجه اصيل به شفيع باشد و
از ناحيه توجه به خدا پيدا نشده باشد شرك در عبادت خواهد بود .
فعل خدا ، دارای نظام است . اگر كسی بخواهد اعتناء به نظام آفرينش‏
نداشته باشد گمراه است . به همين جهت است كه خدای متعال گناهكاران را
ارشاد فرموده است كه در خانه رسول اكرم ( صلی الله عليه و آله و سلم )
بروند و علاوه بر اين كه خود طلب مغفرت می‏كنند ، از آن بزرگوار بخواهند
كه برای ايشان طلب مغفرت كند .
قرآن كريم می‏فرمايد :
« و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤوك فاستغفروا الله و استغفر لهم‏
الرسول لوجدوا الله توابا رحيما »( 1 ) .
" و اگر ايشان هنگامی كه ( با ارتكاب گناه ) به خود ستم كردند ، نزد
تو می‏آمدند و از خدا آمرزش می‏خواستند و پيامبر هم برای ايشان طلب‏
مغفرت می‏كرد ، خدا را توبه پذير مهربان می‏يافتند " .
آری ، به عمل صالح و تقوای فقط نمی‏توان تكيه كرد ، همانطوری كه رسول‏
اكرم ( ص ) در آخرين روزهای زندگی پاكشان فرمودند : " نجات دهنده‏ای‏
نيست جز عمل و ديگر رحمت خدا " .

پاسخ ايرادها

با تفسيری كه از شفاعت مغفرت كرديم پاسخ ايرادهای شفاعت به اين‏
ترتيب به دست می‏آيد :
. 1 شفاعت نه با توحيد عبادتی منافات دارد و نه با توحيد ذاتی ، زيرا
رحمت شفيع چيزی جز پرتوی از رحمت خدا نيست و انبعاث شفاعت و رحمت‏
هم از ناحيه پروردگار است . ( جواب اشكال اول و دوم ) .

پاورقی :
. 1 نساء / . 64