پاورقی : . 1 نفس المهموم ، ص . 393
غير از آنچه كه ياد شد آفتهای ديگری نيز برای اعمال وجود دارد . شايد
يكی از آن آفتها بی تفاوتی و بی حسی در دفاع از حق و حقيقت است . انسان
نه تنها بايد در مقابل حقيقت جحود و استنكار نداشته باشد ، بی طرف هم
نمیتواند باشد ، بايد از حق دفاع كند . مردم كوفه میدانستند كه حق با
حسين بن علی ( ع ) است و اين معنی را اعتراف هم كرده بودند ولی در
حمايت از حق و دفاع از آن كوتاهی كردند ، ثبات قدم نشان ندادند و
استقامت نورزيدند . در حقيقت ، حمايت نكردن از حق ، جحود عملی آن است
.
حضرت زينب ( سلام الله عليها ) در خطبه معروف خويش برای كوفيان ،
آنها را به كوتاهی در حمايت از حق و به ظلم و جنايت بر آن نكوهش میكند
. فرمود :
« يا اهل الكوفة ، يا اهل الختل و الغدر و الخدل ، ا تبكون ؟ الا فلا
رقأت العبرش ، و لا هدأت الزفرش ، انما مثلكم كمثل التی نقضت غزلها من
بعد قوش انكاثا » ( 1 ) .
" ای اهل كوفه ، ای دغلبازان فريبكار بی وفا ، آيا گريه میكنيد ؟ !
پس اشك شما نخشكد و ناله تان خاموش نگردد . مثل شما همچون آن زن احمق
است كه پنبههايی را میرشت و نخ میساخت ، دوباره آنچه را كه رشته بود
پنبه میكرد و آنچه را كه بافته بود باز میكرد " .
عجب و به خود باليدن نيز يكی ديگر از آفات عمل است .
ريای پس از عمل نيز مانند حسادت و عجب و جحود ، تباه سازنده عمل
است . در حديث آمده است :
" گاهی شخصی عملی صالح و نورانی انجام میدهد و عملش در عليين قرار
میگيرد ، ولی بعدها در ملا عام عمل خود را بازگو میكند و به رخ مردم میكشد
. اين ، سبب میشود كه عملش تنزل كند . بار ديگر آن را بازگو میكند ،
تنزل و سقوط ديگری پيدا میكند . وقتی بار سوم آن را بازگو كند بكلی نابود
میگردد و احيانا تبديل به عمل شر میشود " .
امام باقر ( عليهالسلام ) فرمود :
« الابقاء علی العمل اشد من العمل . قال ( الراوی ) : و ما الابقاء علی
العمل ؟ قال »
پاورقی : . 1 نفس المهموم ، ص . 393 |