محمد بن عبدالكريم شهرستانی ، منهاج السنه ابن تيميه ، والبداية و
النهايه ابن كثير و چند كتاب از كتب متأخرين ، از قبيل تاريخ الامم
الاسلاميه شيخ محمد خضری ، فجر الاسلام احمد امين ، الجولة فی ربوع الشرق
الادنی محمد ثابت مصری ، الصراع بين الاسلام و الوثنيه قصيمی ، و الوشيعه
موسی جار الله میگويند :
" هدف ما از نقل و انتقاد اين كتب ، اين است كه به امت اسلام اعلام
خطر كنيم و آنان را بيدار نماييم كه اين كتابها بزرگترين خطر را برای
جامعه اسلامی به وجود میآورد ، زيرا وحدت اسلامی را متزلزل میكند ، صفوف
مسلمين را میپراكند ، هيچ عاملی بيش از اين كتب صفوف مسلمين را از هم
نمیپاشد و وحدتشان را از بين نمیبرد و رشته اخوت اسلامی را پاره نمیكند
" .
علامه امينی در مقدمه جلد پنجم ، تحت عنوان " نظرية كريمة " به
مناسبت يكی از تقدير نامههايی كه از مصر ، درباره الغدير رسيده است ،
نظر خود را در اين موضوع كاملا روشن میكنند و جای هيچ ترديدی باقی
نمیگذارند ، میگويند :
" عقايد و آراء درباره مذاهب آزاد است و هرگز رشته اخوت اسلامی را
كه قرآن كريم با جمله « انما المؤمنون اخوش »بدان تصريح كرده پاره
نمیكند ، هر چند كار مباحثه علمی و مجادله كلامی و مذهبی به اوج خود برسد
، سيره سلف و در رأس آنها صحابه و تابعين همين بوده است .
" ما مؤلفان و نويسندگان در اقطار و اكناف جهان اسلام ، با همه اختلافی
كه در اصول و فروع با يكديگر داريم ، يك جامع مشترك داريم و آن ايمان
به خدا و پيامبر خداست . در كالبد همه ما يك روح و يك عاطفه
حكمفرماست و آن روح اسلام و كلمه اخلاص است " .
|