حال اين اصل آيا يك اصل مطلق است يا يك اصل نسبی ؟ آيا اسلام اين اصل
را در يك زمان خاص معتبر میداند يا در همه زمانها ؟ در همه زمانها .
مادام كه دشمن وجود دارد اصل قدرت هم هست . ولی يك اصل ديگر داريم به
نام اصل اعمال قدرت . اعمال قدرت غير از خود قدرت و توانايی ، و به
معنی اعمال زور است . آيا اسلام اعمال زور را جايز میداند و روا میدارد
يا نه ؟ پيغمبر اكرم در سيره خودش اعمال زور هم میكرده است يا نمیكرده
؟ میكرده ، ولی به طور نسبی . يعنی در يك مواردی اعمال زور را اجازه
میداد ، آنجايی كه هيچ راه ديگری باقی نمانده بود . به تعبير معروف ،
میگويند : آخر الدواء الكی . به عنوان آخر الدوا اجازه میداد . حال
تعبيری از اميرالمؤمنين علی عليه السلام :
علی جملهای دارد درباره پيغمبر اكرم كه در نهج البلاغه است و سيره
پيغمبر را در يك قسمت بيان میكند . میفرمايد : طبيب پيغمبر پزشكی بود
برای مردم . البته معلوم است كه مقصود پزشك بدن نيست كه مثلا برای مردم
نسخه گل گاوزبان میداد ، بلكه مقصود پزشك روان و پزشك اجتماع است .
²طبيب دوار بطبه» در اولين تشبيه كه او را به طبيب تشبيه میكند میخواهد
بگويد روش پيغمبر روش يك طبيب معالج بود با بيماران خودش . يك
طبيب معالج با بيمار چگونه رفتار میكند ؟ از جمله خصوصيات طبيب معالج
نسبت به بيمار ، ترحم به حال بيمار است . كما اينكه خود علی ( ع ) در
نهج البلاغه میفرمايد :
« و انما ينبغی لاهل العصمة و المصنوع اليهم فی السلامة ان »
|