معنا و حقيقت تقوا

از آنچه در اطراف لغت " تقوا " گفته شد تا اندازه‏ای می‏توان معنا و
حقيقت تقوا را از نظر اسلام دانست ولی لازم است به موارد استعمال اين‏
كلمه در آثار دينی و اسلامی بيشتر توجه شود تا روشن گردد كه تقوا يعنی چه‏
. مقدمه‏ای ذكر می‏كنم .
انسان اگر بخواهد در زندگی اصولی داشته باشد و از آن اصول پيروی كند ،
خواه آنكه آن اصول از دين و مذهب گرفته شده باشد و يا از منبع ديگری ،
ناچار بايد يك خط مشی معينی داشته باشد ، هرج و مرج بر كارهايش حكمفرما
نباشد . لازمه خط مشی معين داشتن و اهل مسلك و مرام و عقيده بودن اين‏
است كه به سوی يك هدف و يك جهت ، حركت كند و از اموری كه با هوا و
هوسهای آنی او موافق است اما با هدف او و اصولی كه اتخاذ كرده منافات‏
دارد خود را " نگهداری " كند .
بنابراين تقوا به معنای عام كلمه لازمه زندگی هر فردی است كه می‏خواهد
انسان باشد و تحت فرمان عقل زندگی كند و از اصول معينی پيروی نمايد .
تقوای دينی و الهی يعنی اينكه انسان خود را از آنچه از نظر دين و اصولی‏
كه دين در زندگی معين كرده ، خطا و گناه و پليدی و زشتی شناخته شده ، حفظ
و صيانت كند و مرتكب آنها نشود . چيزی كه هست حفظ و صيانت خود از
گناه كه نامش تقوا است و به دو شكل و دو صورت ممكن است صورت بگيرد ،
و به تعبير ديگر ما دو نوع تقوا می‏توانيم داشته باشيم : تقوائی كه ضعف‏
است و تقوائی كه قوت است .