حال اجتماعی ( نه انفرادی ) و در عين حال منطقی و مبتنی بر اصول علمی علم‏
النفسی و اجتماعی . در اين وقت است كه صد در صد اميد موفقيت هست .
اين نكته را هم بگويم در خاتمه عرايضم : غالبا وقتی كه اسم امر به‏
معروف و نهی از منكر برده می‏شود گفته می‏شود : ای آقا ! مگر می‏گذارند ؟ !
مگر می‏شود امر به معروف و نهی از منكر كرد ؟ ! موانع زيادی هست .
من بر عكس معتقدم كه يگانه چيزی كه در هيچ زمانی ممكن نيست به طور
كلی جلو آن را گرفت و هيچ قدرتی نمی‏تواند به كلی از او جلوگيری كند همين‏
امر به معروف و نهی از منكر است . البته اگر مقصود از امر به معروف و
نهی از منكر تنها گفتن و جنجال كردن و بعد هم اعمال زور و فشار باشد ممكن‏
است موانعی پيش بيايد ، ولی عرض كردم اساس امر به معروف و نهی از
منكر نيكوكاری است . مگر ممكن است كسی بخواهد از خود گذشتگی كند و خود
را در خدمت خلق خدا قرار دهد ، بخواهد خودش خوب باشد و به مردم خوبی‏
كند و آنگاه قدرتی بتواند جلو خوبی خود او يا خوبی كردن او را بگيرد ؟ !
مگر می‏شود به مردم گفت خوب نباشيد و به مردم خوبی نكنيد ؟ !
به هر حال اينست اصل مقدس امر به معروف و نهی از منكر ، و آن بود و
هست طرز مواجهه ما با اين اصل مقدس كه كار به اينجا كشيده كه نه تنها
در جامعه ما متروك شده ، در افكار ما نيز مسخ شده و تغيير شكل داده است‏
.
راستی هيچ تاكنون در اطراف اين مسئله فكر كرده‏ايد كه چرا ما در