روحانيين بزرگ ما بايد به اين نكته توجه كنند كه بقاء و دوام روحانيت‏
و موجوديت اسلام به اينست كه زعماء دين ابتكار اصلاحات عميقی كه امروز
ضروری تشخيص داده می‏شود در دست بگيرند . امروز آنها در مقابل ملتی نيمه‏
بيدار قرار گرفته‏اند كه روز به روز بيدارتر می‏شود . انتظاراتی كه نسل‏
امروز از روحانيت و اسلام دارد غير از انتظاراتی است كه نسلهای گذشته‏
داشته‏اند . بگذريم از انتظارات خام و نابخردانه‏ای كه بعضی دارند ،
اكثريت آن انتظارات مشروع و بجاست . اگر روحانيت ما هر چه زودتر
نجنبد و گريبان خود را از چنگال عوام خلاص و قوای خود را جمع و جور نكند
و روشن بينانه گام برندارد خطر بزرگی از ناحيه اصلاح طلبان بی‏علاقه به‏
ديانت متوجهش خواهد شد .
امروز اين ملت تشنه اصلاحات نابسامانيها است و فردا تشنه‏تر خواهد شد
، ملتی است كه نسبت به ساير ملل احساس عقب افتادگی می‏كند و عجله دارد
به آنها برسد . از طرفی مدعيان اصلاح‏طلبی كه بسياری از آنها علاقه‏ای به‏
ديانت ندارند زيادند و در كمين احساسات نو و بلند نسل امروزند . اگر
اسلام و روحانيت به حاجتها و خواسته‏ها و احساسات بلند اين ملت پاسخ‏
مثبت ندهند به سوی آن قبله‏های نوظهور متوجه خواهند شد . فكر كنيد آيا
اگر سنگر اصلاحات را اين افراد اشغال كنند موجوديت اسلام و روحانيت به‏
خطر نخواهد افتاد ؟
اما اينكه اگر بنا شود به حول و قوه الهی سر و سامانی به روحانيت ما
داده شود روی چه اساس و با چه برنامه‏ای بايد صورت بگيرد بايد مفكرين‏
قوم بنشينند و ترتيب كار را از جنبه برنامه‏های تحصيلی و از جنبه روش و
طرز اداره و قسمتهای ديگر بدهند . اينجانب يادداشتهائی در اين