باشد . مثل آنچه در مسأله ولايت حاكم و متفرعات آن فتوا داده‏اند . حالا
اگر به اهميت موضوع پی نبرده بودند آن فتوا پيدا نشده بود . تا اين حد
كه به اهميت موضوع پی برده‏اند فتوا هم داده‏اند . موارد ديگر نظير اين‏
مورد می‏توان پيدا كرد كه علت فتوا ندادن توجه نداشتن به لزوم و اهميت‏
موضوع است .

يك پيشنهاد مهم

در اينجا من پيشنهادی دارم كه برای پيشرفت و ترقی فقه ما بسيار مفيد
است . اين را قبلا مرحوم آية الله حاج شيخ عبدالكريم يزدی اعلی الله‏
مقامه فرموده‏اند و من پيشنهاد ايشان را عرض می‏كنم .
ايشان گفته بودند چه لزومی دارد كه مردم در همه مسائل از يك نفر تقليد
كنند . بهتر اينست كه قسمتهای تخصصی در فقه قرار دهند ، يعنی هر دسته‏ای‏
بعد از آنكه يك دوره فقه عمومی را ديدند و اطلاع پيدا كردند تخصص خود را
در يك قسمت معين قرار دهند و مردم هم در همان قسمت تخصصی از آنها
تقليد كنند ، مثلا بعضی رشته تخصصی خود را عبادات قرار دهند و بعضی‏
معاملات و بعضی سياسات و بعضی احكام ( احكام به اصطلاح فقه ) ، همانطوری‏
كه در طب اين كار شده و رشته‏های تخصصی پيش آمده ، هر دسته‏ای متخصص يك‏
رشته از رشته‏های پزشكی هستند ، بعضی متخصص قلب می‏باشند ، بعضی متخصص‏
چشم ، بعضی متخصص گوش و حلق و بينی و بعضی متخصص چيز ديگر . اگر اين‏
كار بشود هر كسی بهتر می‏تواند تحقيق كند در قسمت خودش . گمان می‏كنم در
كتاب " الكلام يجر الكلام " تأليف آقای سيد احمد زنجانی سلمه الله اين‏
مطلب از قول ايشان چاپ شده .
اين پيشنهاد بسيار پيشنهاد خوبی است ، و من اضافه می‏كنم كه احتياج‏