علاقه و مسؤوليت
كسانی كه آرزوی اعتلاء آئين مبين اسلام را در سر دارند و درباره علل ترقی و انحطاط مسلمين در گذشته دور و نزديك میانديشند ، نمیتوانند و درباره دستگاه رهبری آن يعنی سازمان مقدس روحانيت نينديشند و آرزوی ترقی و اعتلاء آن را در سر نداشته باشند و از مشكلات و نابسامانيهای آن رنج نبرند . زيرا قدر مسلم اينست كه هرگونه صلاح و اصلاحی در كار مسلمين رخ دهد يا بايد مستقيما به وسيله اين سازمان كه سمت رسمی رهبری دينی مسلمين را دارد صورت بگيرد ، يا لااقل اين سازمان با آن هماهنگی داشته باشد . اگر به فرض ، حركتی اصلاحی و دينی ، از ناحيه فرد يا افرادی آغاز گردد و سازمان روحانيت آمادگی و هماهنگی نداشته باشد ، گمان