چرخ بدهد حرام است ، زيرا لباس شهرت میشود و لباس شهرت حرام است .
در اينجا جمود اخباريگری حكم میكند كه بگوئيم در متن اين حديث دستور
تحت الحنك انداختن رسيده و ديگر فضولی است كه ما در اطراف آن حرف
بزنيم و نظر بدهيم و اجتهاد كنيم . ولی فكر اجتهادی میگويد ما دو دستور
داريم : يكی دستور احتراز از اشعار مشركين كه روح مضمون اين حديث است ،
و يكی دستور ترك لباس شهرت . در ايامی كه آن شعار در دنيا موجود بوده
و مسلمانها از آن شعار احتراز میكردهاند ، بر همه واجب بوده كه تحت
الحنك بيندازند ، ولی امروز كه آن موضوع از بين رفته و از شعار بودن
خارج شده و در عمل هيچكس تحت الحنك نمیاندازد ، اگر كسی اين كار را
بكند مصداق لباس شهرت است و حرام است . اين يك نمونه بود كه خواستم
عرض كنم . امثال اين زياد است .
از وحيد بهبهانی نقل شده كه فرمود يك وقت هلال ماه شوال به تواتر
ثابت شد . اينقدر افرادی آمدند و گفتند ما ماه را ديديم كه برای من يقين
حاصل شد . من حكم كردم كه امروز عيد فطر است . يكی از اخباريين به من
اعتراض كرد كه تو خودت نديدهای و اشخاص مسلم العدالة هم شهادت
ندادهاند ، چرا حكم كردی ؟ گفتم متواتر است و از تواتر برای من يقين
پيدا شد . گفت در كدام حديث وارد شده كه تواتر حجت است ؟ !
ايضا وحيد میگويد : جمود اخباريها به اين حد است كه اگر فرضا مريضی
رفته باشد پيش يكی از ائمه و آن امام به او فرموده باشد آب سرد بخور ،
اخباريها به همه مريضهای دنيا خواهند گفت هر وقت مريض شديد
|