كنيم و اين فريضه را به دست خودمان عملی كنيم . البته واضح است كه راه
دوم صحيح است .
باز در همان كتاب نوشته بود كه در اندونزی كه يكی از كشورهای اسلامی
است و بزرگترين كشور اسلامی است ، تعليمات عمومی به صورت يك " جهاد
مقدس " در آمده و مردم مانند يك فريضه مذهبی آن را عمل میكنند . در
آنجا هر كس كه " چيزی میداند " از هر صنفی و دارای هر شغلی كه هست
فريضه ذمه خود میداند كه در مدارس برود و تعليم دهد ، زيرا معلمين رسمی
فرهنگ ، كافی نيستند برای همه مدارس .
اين همان دستور اسلام است كه تعليم را بر همه كس واجب كرده . آن
دستور شكل اجرائی امروزيش همين است كه به نقل آن كتاب در اندونزی عمل
میشود .
مسابقه در خدمت و خير
در يكی از آيات سوره مائده بعد از آنكه ذكری از قرآن و ذكری از
كتابهای آسمانی گذشته به ميان میآيد و اشارهای پيرامون اديان گذشته میشود
میفرمايد : « لكل جعلنا منكم شرعة و منهاجا و لو شاء الله لجعلكم امة
واحده و لكن ليبلوكم فيما آتيكم فاستبقوا الخيرات »( 1 ) . يعنی برای
هر كدام از امم ، راه و طريقهای قرار داديم و اگر خداوند میخواست ، همه
را يك امت و يك ملت قرار میداد ، ولی يك امت و ملت قرار نداد تا
شما را با آنچه در اختيار شما قرار داده در بوته آزمايش بگذارد كه هنر
خود را نمايش
پاورقی :
1 - سوره مائده ، آيه . 48