لسان الذاكرين يا از صدر الواعظين . مقصودشان اين است كه در كتابی نديده‏
، از زبان اين و آن شنيده است . داستانها در اين زمينه هست و اگر طول‏
نمی‏كشيد بعضی از آنها را امشب برای شما نقل می‏كردم كه چگونه يك دروغ كه‏
يك نفر در يك جا جعل كرده به سرعت رواج گرفته و از اين به آن رسيده و
كم كم از شهری به شهری و از منطقه‏ای به منطقه‏ای رفته است . قضايای‏
تاريخی را بايد از كتب معتبر تاريخ و از قول مورخين معتبر نقل كرد .
همين " آيتی " يك مورخی است نسبت به تاريخ صدر اسلام . من به جرأت‏
می‏توانم بگويم در همه تهران و شايد همه كشور كسی نداريم كه به تاريخ صد
ساله اول اسلام مثل آيتی احاطه داشته باشد . كسی مثل او نيست كه به‏
جزئيات اين قسمت از تاريخ احاطه و اطلاع داشته باشد . اين مرد بر تمام‏
متون تاريخی اين قسمت مسلط است و جزئياتش را می‏داند . اگر مثلا از جنگ‏
بدر بپرسيد يك يك آدمهايش را می‏شناسد . حتی گاهی می‏گويد پدرش كيست‏
مادرش كيست خويش و تبارش كيستند . حرفی كه اين مرد بگويد سند است .
شما مردم تهران عادت نكرده‏ايد كه حرف تحقيقی بشنويد ، چه بايد كرد ؟ !
ايشان آخرين اثری كه تأليف كرده‏اند و دانشگاه چاپ كرده است كتابی است‏
در تاريخ اندلس به نام " تاريخ اندلس " . كتاب بسيار خوبی است و
درباره حادثه اسلامی بزرگی است كه ما مسلمانان و بالاخص ايرانيها در
موضوع اين حادثه خيلی تقصير كرده‏ايم .
اين تاريخ را بگيريد و بخوانيد .
به هر حال بايد فلسفه قيام حسينی مكرر در منابر گفته شود ، فلسفه‏
عزاداريها گفته شود ، همان اثر و منظور حاصل شود كه امام زين‏العابدين و