مزايای حوزههای علوم دينی ما
محيط حوزههای علوم دينيه ما امتيازات و مشخصات مخصوص به خود دارد كه در ساير محيطها نظير آن را نمیتوان يافت . محيط حوزههای علوم دينی ، محيط صفا و صميميت و اخلاص و معنويت است ، يعنی آن روح عمومی كه بر اين حوزههای حكومت میكند همين روح است ، افراد فاقد اين خصوصيات افراد استثنائی و مخالف روح اين حوزهها شمرده میشوند . امتيازی كه طلاب برای يكديگر میشناسند ، جز امتياز علمی و تقوائی نيست . تقدم و احترام واقعی يك طلبه نسبت به ديگران جز بر مبنای تحصيلات و قدس و تقوا نمیتواند باشد . در ميان طلاب ، فقير و غنی ، دهاتی و شهری ، بچه عمله و تاجر زاده و آقازاده هست ، در قديم از طبقات اشراف و شاهزادگان هم بودند ، اما همه چيز ارزش خود را از دست میدهد و تنها امتيازات تحصيلی و معنوی است كه احترام طلاب را نسبت به يك فرد بخصوص جلب میكند و ارزش او