لسان الذاكرين يا از صدر الواعظين . مقصودشان اين است كه در كتابی نديده
، از زبان اين و آن شنيده است . داستانها در اين زمينه هست و اگر طول
نمیكشيد بعضی از آنها را امشب برای شما نقل میكردم كه چگونه يك دروغ كه
يك نفر در يك جا جعل كرده به سرعت رواج گرفته و از اين به آن رسيده و
كم كم از شهری به شهری و از منطقهای به منطقهای رفته است . قضايای
تاريخی را بايد از كتب معتبر تاريخ و از قول مورخين معتبر نقل كرد .
همين " آيتی " يك مورخی است نسبت به تاريخ صدر اسلام . من به جرأت
میتوانم بگويم در همه تهران و شايد همه كشور كسی نداريم كه به تاريخ صد
ساله اول اسلام مثل آيتی احاطه داشته باشد . كسی مثل او نيست كه به
جزئيات اين قسمت از تاريخ احاطه و اطلاع داشته باشد . اين مرد بر تمام
متون تاريخی اين قسمت مسلط است و جزئياتش را میداند . اگر مثلا از جنگ
بدر بپرسيد يك يك آدمهايش را میشناسد . حتی گاهی میگويد پدرش كيست
مادرش كيست خويش و تبارش كيستند . حرفی كه اين مرد بگويد سند است .
شما مردم تهران عادت نكردهايد كه حرف تحقيقی بشنويد ، چه بايد كرد ؟ !
ايشان آخرين اثری كه تأليف كردهاند و دانشگاه چاپ كرده است كتابی است
در تاريخ اندلس به نام " تاريخ اندلس " . كتاب بسيار خوبی است و
درباره حادثه اسلامی بزرگی است كه ما مسلمانان و بالاخص ايرانيها در
موضوع اين حادثه خيلی تقصير كردهايم .
اين تاريخ را بگيريد و بخوانيد .
به هر حال بايد فلسفه قيام حسينی مكرر در منابر گفته شود ، فلسفه
عزاداريها گفته شود ، همان اثر و منظور حاصل شود كه امام زينالعابدين و
|