گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه البته به جائی نرسد فرياد
است
اين شعر برای ما در همه زمانها صادق بوده و هست . فكر نمی‏كنم كه ما
اشتباه می‏كنيم ، ما بيش از اندازه از اين گوش و زبان بيچاره انتظار
داريم ، گاهی هم - بلكه بيشتر اوقات - بايد از راه عمل و چشم استفاده‏
كنيم ، ما با دست خود و عمل خود خوب رفتار كنيم تا آنها با چشم خودشان‏
ببينند . يك مقداری هم به اين گوش و زبان بيچاره استراحت بدهيم .

عمل جمعی و گروهی

مطلب ديگر اينكه گذشته از اينكه ما در اجراء امر به معروف و نهی از
منكر بايد عمل را دخالت دهيم ، به اين نكته توجه داشته باشيم كه عمل هم‏
اگر فردی باشد چندان مفيد فايده‏ای نيست خصوصا در دنيای امروز . اين هم‏
خود يك مشكلی است در زندگی اجتماعی ما كه آنهايی هم كه اهل عمل می‏باشند
توجهی به عمل اجتماعی ندارند و به اصطلاح تك‏رو می‏باشند . از عمل فردی‏
كاری ساخته نيست ، از فكر فرد كاری ساخته نيست ، از تصميم فرد كاری‏
ساخته نيست ، همكاری و همفكری و مشاركت لازم است .
در تفسير " الميزان " در ذيل آيه كريمه قرآن : « يا ايها الذين آمنوا
اصبروا و صابروا و رابطوا »( 1 ) بحثی دارد راجع به اينكه دستور اسلام‏
اينست كه تفكر ، تفكر اجتماعی باشد .

پاورقی :
1 - سوره آل عمران ، آيه . 200