چنگ نمیآيد . معالاسف ما در حالی هستيم كه روزبروز فرصتها را از دست
میدهيم .
مادی مسلكها در كشور ما ، يا آن دسته گمراهی كه نام مذهب روی مسلك
خودشان گذاشتهاند چقدر هوشيارند كه پستها و سنگرهای اجتماعی را از دست
ما میگيرند و مرتبا اينجا و آنجا را از دست ما میگيرند ، مراكز حساس را
میگيرند و به هدف خودشان میرسند و ما نشستهايم و دلخوشيم دائما بگوئيم
اين كار را نكن ، آن كار را نكن ، هی ترمز ، ترمز ، ترمز .
اين جمله : « و توقيفهم علی ما اراد من مصلحة دينهم و دنياهم » كه
منظور اين است : مردم را به مصالح دين و دنيای آنها آگاه كنيم همانطوری
كه عرض كردم دو شرط دارد : علم و اخلاص . علم و اطلاع هم در دو قسمت ،
هم درباره خود دين كه واقعا اسلام شناس باشد و هم درباره اوضاع دنيا و
جريانهای اجتماعی و سير و تحولی كه طبعا در عالم هست .
اخلاص
اما اخلاص : حاجی نوری عليه الرحمه كتابی نوشتهاند به نام " لؤ لؤ و
مرجان " كه من اسم اين كتاب را شنيده بودم و تا امسال نخوانده بودم .
اين كتاب راجع به مرثيه خوانها و مرثيه خوانی است ، مربوط به وعظ و
واعظ و خطبه و خطيب نيست . ايشان در آن كتاب دو موضوع را شرط اول
مرثيه خوانی ذكر میكنند : يكی اخلاص نيت ، ديگری صدق و راستگوئی ، و در
اطراف هر دو مطلب بسيار عالی بحث میكنند . انصاف