چه درجه است ، آن در چه درجه پيغمبر فرمود : " « اذا اجتمعت الحرمتان‏
طرحت الصغری للكبری » " وقتی كه دو امر محترم - به صورت واجب باشد يا
به صورت حرام - در يك جا جمع شد ، كوچكتر را به خاطر بزرگتر بايد رها
كرد در مواردی كه حرمتها با يكديگر می‏جنگند ، تزاحم پيدا می‏كنند ، يعنی‏
امر داير است ميان دو حكمی كه اسلام دارد و ما عملا بايد يكی از آن دو حكم‏
را رها كنيم تا حكم ديگر را حفظ كنيم ، اينجا وظيفه مجتهد است كه تشخيص‏
صحيح داشته باشد تا مهمتر را بگيرد و مهم را رها كند اسمش را می‏گذارند
" اهم و مهم " ، ميان مهم و اهم ، اهم را بگيرد و مهم را رها كند .
خطر اجتهادهای سوء هم در همين جا پيدا می‏شود چه بسا مجتهدی كه مهم را
از اهم تشخيص نمی‏دهد ، اهم را رها كند ، مهم را بگيرد ، گاهی واجب را
رها كند ، مستحب را بگيرد ، و گاهی حرامی را رها كند و مكروهی را بگيرد
يكی از انحرافات بزرگی كه در جامعه مسلمين رخ می‏دهد و رخ داده همين است‏
شعری از قديم هست كه می‏گفتند : . . .
از جانب شير خدا آورده‏ايم
ترك واجب كرده‏ايم سنت بجا آورده‏ايم
گاهی در جامعه - وقتی كه تربيتش غلط باشد - حساسيتهايی برای بعضی‏
مستحبها به وجود می‏آيد كه مردم واجبهايشان را ترك می‏كنند ، به سنت‏
می‏چسبند ، و گاه حساسيتهايی نسبت به برخی مكروهها پيدا می‏شود كه مردم‏
صدها حرام را فدای يك مكروه می‏كنند آنهايی كه متصدی تربيت صحيح جامعه‏
هستند بايد مراقب اين امور باشند .