محمد پدر هيچيك از مردان شما نيست ، همانا او فرستاده خدا و پايان‏
دهنده پيامبران است ( 1 ) .
اين آيه رسما حضرت محمد ( صلی الله عليه و آله ) را با عنوان " خاتم‏
النبيين " ياد كرده است .
كلمه " خاتم " به حسب ساختمان لغوی خود در زبان عربی ، به معنی چيزی‏
است كه به وسيله آن به چيزی پايان دهند . مهری كه پس از بسته شدن نامه‏
بر روی آن می‏زدند به همين جهت " خاتم " ناميده می‏شد ، و چون معمولا بر
روی نگين انگشتری ، نام يا شعار مخصوص خود را نقش می‏كردند و همان را بر
روی نامه‏ها می‏زدند ، انگشتری را " خاتم " می‏ناميدند .
در قرآن هر جا و به هر صورت ماده " ختم " استعمال شده است مفهوم‏
پايان دادن يا بستن را می‏دهد . مثلا در سوره يس آيه 65 چنين می‏خوانيم :
« اليوم نختم علی افواههم و تكلمنا ايديهم و تشهد ارجلهم بما كانوا
يكسبون ».

پاورقی :
. 1 يكی از عادات عرب و بعضی از ملل ديگر " پسر خواندگی " بود و
اسلام آن را منسوخ كرد . " پسر خوانده " در ارث و روابط خانوادگی‏
همانند پسر واقعی به شمار می‏رفت .
رسول اكرم آزاد شده‏ای داشت به نام زيدبن حارثه كه پسر خوانده آن حضرت‏
نيز به شمار می‏رفت . مردم طبق معمول انتظار داشتند كه رسول اكرم با پسر
خوانده خويش مانند پسر واقعی رفتار كند ، همچنانكه خود آنها می‏كردند .
مفاد اين آيه اين است : محمد را پدر هيچ يك از مردان خود ( زيد بن‏
حارثه يا شخص ديگر ) نخوانيد ، او را فقط به عنوان فرستاده خدا و پايان‏
دهنده پيامبران بشناسيد و بخوانيد .