داريم اما هيچكدام اختصاص به علماء ندارد ، اگر يك لباس با كيفيت
بالخصوصی مستحب باشد همينطوری كه برای عالم مستحب است برای غير عالم
هم مستحب است ، و اگر مكروه باشد همان جوری كه برای علما مكروه است
برای غير علماء هم مكروه است .
باز از جمله كارهايی كه اسلام درباره علماء دين نكرده است اينست كه در
قانون خودش امتياز و استثناء برای عالم دينی قائل نشده است ، مثلا نگفته
جاهلان چهار ركعت نماز بخوانند و علماء دو ركعت ، شما اگر ثروتمند شديد
زكات بدهيد و علماء ندهند ، شما اگر مالی داشتيد كه خمس به آن تعلق
میگيرد خمس بدهيد و علماء ندهند ، در اديان ديگر بوده است ، مثلا در دين
برهمائی و زردشتی ، برهمن و موبد از ماليات دادن معاف بودهاند ، ولی
اسلام هيچ فرقی ميان عالم و غير عالم نه در مقررات عمومی و نه در
مجازاتها قرار نداده است ، نگفته است كه اگر فلان گناه را عالم بكند
مجازات او از غير عالم كمتر است ، حتی در مجازات اخروی مجازات عالم
را بيشتر نيز دانسته است ، ولی در دنيا فرقی ندارد . حق فهم و تفسير و
تخصص منحصر به طبقه معينی نيست ، بلكه شرط آن را علم و صلاحيت فنی
دانسته است . در بسياری از اديان ، شما تشريفاتی را میبينيد برای مولود
يا مرده يا ذبيحه يا معبد و يا عروسی كه اين تشريفات اختصاص به
روحانيون دارد . فرضا آنكه بايد به گوش بچه نوزاد دعا بخواند منحصرا
بايد مثع كاهن باشد ، روحانی باشد ، يا آنكه نامگذاری میكند روحانی باشد
، آنكه مثلا برای مرده دعا میكند يا نماز ميت میخواند روحانی باشد . اسلام
میگويد نماز ميت را هر كس میتواند بخواند ، دعای مستحبی را به گوش بچه
هر كس میتواند بخواند ، ذبح حيوانات همينطور . مثلا يهوديها میگويند
حتما خاخام بايد باشد تا اين مرغ يا حيوان ديگر را بكشد . اسلام هيچوقت
برای
|