اگر فاسق باشند پانصد سال . اين ابوالفضل گلپايگانی كه از آن شيادهای
درجه اول است ، بعد میگويد اين حديث پيغمبر راست است ، چرا ؟ برای
اينكه اين امت كه فاسق شد ، صالح بود و هزار سال هم بيشتر عمر نكرد زيرا
تا سنه 260 كه سال رحلت حضرت امام حسن عسكری است ، دوره نزول وحی است
چون ائمه هم همان وحی را بيان میكردند . اين دوره ، به اصطلاح همان دوره
انبساط اسلام است . از زمان وفات امام حسن عسكری بايد گفت كه عمر امت
شروع میشود ، همان سال ، سال تولد امت است . از زمان وفات امام حسن
عسكری كه آغاز عمر امت است ، از 260 كه هزار سال بگذرد چقدر میشود ؟
میشود 1260 سال ظهور " باب " . پس پيغمبر فرمود كه اگر امت من صالح
باشد هزار سال عمر میكند يعنی بعد از هزار سال كس ديگری دينی آورده دين
مرا منسوخ میكند ، و اگر فاسق باشد 500 سال .
برای اينكه اين حديث را پيدا كنم اول خودم " بحار " را گشتم ، پيدا
نكردم . ديدم آقا ميرزا ابوطالب دو سه ورق درباره اين حديث توجيه میكند
و میخواهد به گلپايگانی جواب بدهد . باور كرده كه چنين حديثی وجود دارد
. چون در كتاب گلپايگانی ديده ، باور نكرده كه اين را گلپايگانی از
خودش جعل كرده باشد . من هر چه گشتم ديدم چنين چيزی پيدا نمیشود . يك
چيزی ديدم در " بحار " از كعب الاحبار نه از پيغمبر ، آنهم به يك
عبارت ديگر كه در زمان مهدی ( ع ) ، در زمان رجعت ، افراد مردم اگر
آدمهای خوبی باشند هر كدام هزار سال عمر میكنند و اگر آدمهای بدی باشند
پانصد سال . اين حديث را كعب الاحبار گفته و درباره آدمها هم
|