اگر فاسق باشند پانصد سال . اين ابوالفضل گلپايگانی كه از آن شيادهای‏
درجه اول است ، بعد می‏گويد اين حديث پيغمبر راست است ، چرا ؟ برای‏
اينكه اين امت كه فاسق شد ، صالح بود و هزار سال هم بيشتر عمر نكرد زيرا
تا سنه 260 كه سال رحلت حضرت امام حسن عسكری است ، دوره نزول وحی است‏
چون ائمه هم همان وحی را بيان می‏كردند . اين دوره ، به اصطلاح همان دوره‏
انبساط اسلام است . از زمان وفات امام حسن عسكری بايد گفت كه عمر امت‏
شروع می‏شود ، همان سال ، سال تولد امت است . از زمان وفات امام حسن‏
عسكری كه آغاز عمر امت است ، از 260 كه هزار سال بگذرد چقدر می‏شود ؟
می‏شود 1260 سال ظهور " باب " . پس پيغمبر فرمود كه اگر امت من صالح‏
باشد هزار سال عمر می‏كند يعنی بعد از هزار سال كس ديگری دينی آورده دين‏
مرا منسوخ می‏كند ، و اگر فاسق باشد 500 سال .
برای اينكه اين حديث را پيدا كنم اول خودم " بحار " را گشتم ، پيدا
نكردم . ديدم آقا ميرزا ابوطالب دو سه ورق درباره اين حديث توجيه می‏كند
و می‏خواهد به گلپايگانی جواب بدهد . باور كرده كه چنين حديثی وجود دارد
. چون در كتاب گلپايگانی ديده ، باور نكرده كه اين را گلپايگانی از
خودش جعل كرده باشد . من هر چه گشتم ديدم چنين چيزی پيدا نمی‏شود . يك‏
چيزی ديدم در " بحار " از كعب الاحبار نه از پيغمبر ، آنهم به يك‏
عبارت ديگر كه در زمان مهدی ( ع ) ، در زمان رجعت ، افراد مردم اگر
آدمهای خوبی باشند هر كدام هزار سال عمر می‏كنند و اگر آدمهای بدی باشند
پانصد سال . اين حديث را كعب الاحبار گفته و درباره آدمها هم