پاورقی : 1 - نهج البلاغه ، نامه . 45
شرائط شكل ديگری پيدا میكند . البته من حالات استثنائيش را عرض كردم .
من اينها را شاهد میآورم كه در بشر چه نيروهائی ذخيره است و بشر چقدر
تغيير ناپذير است .
اگر به سراغ حضرت علی ( ع ) برويد میبينيد درنامهای كه به عثمان بن
حنيف نوشته است میفرمايد : « الا و ان امامكم قد اكتفی من دنياه بطمريه
و من طعمه بقرصيه » يعنی : و اما پيشوای شما از دنيای خودش به دو جامه و
به دو قرص نان اكتفا كرد . بعد میگويد : من میدانم مردم باور نمیكنند .
« و كانی بقائلكم يقول اذا كان هذا قوت ابن ابیطالب فقد قعد به الضعف
عن قتال الاقران و مناضله الشجعان » گويا دارم میشنوم از زبان ديگران كه
اگر علی غذايش اينست او بايد از ضعف نتواند از جايش بلند بشود و
نتواند درميدانهای جنگ با شجاعان درجه اول نبردكند و آنها را به خاك
هلاكت بياندازد . علی به اين اعتراض فرضی جواب عجيبی میدهد ، میفرمايد
: اشتباه میكنند كه قانون طبيعی اينست . چيزی كه ديگران دارند خلاف
قانون طبيعی است . « الا و ان الشجره البريه اصلب عودا و الرواتع الخضره
ارق جلودا والنباتات البدويه اقوی وقودا و ابطا خمودا » ( 1 ) . درختان
صحرائی چوبشان محكمتر است و سبزههای خوش آب و رنگ نازكتر وضعيفترند .
گياهان وحشی آتششان زود گيرندهتر و دير خاموشتر است . موجود زنده اعم
از گياه و حيوان و انسان هر چه بيشتر به او برسند نازك نارنجیتر و
ضعيفتر و ناتوانتر میشود . هر چه كمتر به
پاورقی : 1 - نهج البلاغه ، نامه . 45 |