ميان ملت خودش باشد زير بارش نمیرود . اين ، نشانه رشد اين ملت است
. غرضم حرف " ادوارد براون " بود راجع به قرآن .
علی بن ابیطالب از آن شخصيتهائی است كه مخصوص به زمان معينی نيست ،
مربوط به تمام زمانها است . علی شخصيتی دارد ، حالتی دارد ، جنبهای دارد
، كلامی دارد كه هر چه زمان بگذرد نمیتواند آن را كهنه بكند . پس معلوم
میشود شخصيتها بر دوگونهاند : شخصيتهای ابدی پابرجا و شخصيتهای متغير و
مرد روز . جبران خليل جبران يك عرب مسيحی و اهل لبنان است . در دوازده
سالگی به آمريكا رفته است ، به دو زبان عربی و انگليسی كتابهائی نوشته
كه شاهكار است . اين مرد با اينكه مسيحی است جزء شيفتگان مولای متقيان
است . من در آثارش ديدهام كه او به هر تناسبی كه باشد ، وقتی میخواهد
از شخصيتهای بزرگ دنيا نام ببرد ، نام عيسای مسيح و علی بن ابی طالب را
میبرد . از جمله سخنان او درباره حضرت امير اين است كه : من از اين راز
دنيا سر در نمیآورم كه چرا بعضی از افراد از زمان خودشان اينقدر جلو
هستند . میگويد به عقيده من علی بن ابی طالب مال آن زمان نبود به اين
معنی كه آن زمان مال علی بن ابی طالب نبود . يعنی آن زمان ارزش علی را
نداشت ، علی قبل از زمان خودش متولد شده بود . میگويد : " وفی عقيدتی
ان علی بن ابی طالب اول عربی جاور الروح الكليه وسامرها " به عقيده من
علی بن ابی طالب اول شخصی است از عنصر عرب كه هميشه در كنار روح كلی
عالم است يعنی همسايه خدا است و او مردی بود كه شبها با روح كلی عالم
بسر میبرد . علی خودش درباره افرادی میفرمايد : « اللهم بلی لا تخلو
الارض »
|