شب ضربت خوردن مولا علی عليه السلام بيايد و بحثی كه انسان می‏كند هيچگونه‏
ارتباطی با مولای متقيان نداشته باشد .
بحثی كه امشب می‏كنيم تا اندازه‏ای مربوط به مطالب گذشته است و هم‏
مربوط به امشب و صاحب امشب است . همانطور كه قوانين دنيا ، قوانين‏
زندگی بشر بر دو قسم است : ثابت و متغير ، شخصيتهای انسانی هم‏
همينطورند . يعنی بعضی از افراد ، بعضی از شخصيتها شخصيت همه زمانها
هستند ، مرد همه زمانها هستند ، چهره‏هائی هستند كه در تمام زمانها
درخشانند ، هيچ زمانی نمی‏تواند آنها را كهنه و منسوخ بكند ، ولی بعضی از
چهره‏ها مربوط به يك زمان و دوره خاصی است . تا آن دوره هست ، چهره هم‏
درخشندگی دارد ، افراد را به دنبال خود می‏كشاند ، در دوره خودش از آن‏
كار ساخته است ، ولی وقتی كه اوضاع عوض شد به كلی آن شخصيت از آنچه كه‏
هست سقوط می‏كند ، مردم نسبت به او يك برودت و سردی نشان می‏دهند . در
اينجا نمی‏خواهم مثالی ذكر بكنم ولی خودتان می‏توانيد اين را تشخيص بدهيد
. شما يك وقت می‏بينيد شخصيتی طلوع می‏كند ، در يك رشته‏ای بروز می‏كند به‏
حدی كه تمام مردم از او حرف می‏زنند ، از او تعريف می‏كنند ، يكمرتبه نام‏
او همه جا را پر می‏كند ، ولی همين شخصيت ممكن است دوره‏اش مثلا ده سال ،
بيست سال ، پنجاه سال باشد ، بالاخره غروب كردنی است ، كهنه و مندرس‏
می‏شود . در شخصيتهای سياسی اين جريان هست . می‏بينيد هر كس چهار صباحی‏
مرد ميدان است . در شخصيتهای علمی هم همينطور است . تاريخ سراغ می‏دهد
شخصيتهای علمی‏ای را كه مردم آنها را