عواملی بود كه شرايط را برای قيام امام حسين ( ع ) مساعد می‏كرد . گذشته‏
از اين ، وضع يزيد با وضع معاويه فرق می‏كرد . معاويه در لباس نفاق كار
می‏كرد ، يزيد در لباس كفر ، معاويه لااقل روی كارهايش سرپوش می‏گذاشت ،
علنا شراب نمی‏خورد ، علنا سگ بازی نمی‏كرد ، صورت ظاهر را حفظ می‏كرد ،
ولی يزيد جوانی بود ديوانه و پرده در كه حساب موقعيت خودش را نمی‏كرد
كه هر چه هست بالاخره مردم او را خليفه پيغمبر می‏دانند . اينقدر شراب‏
می‏خورد تا مست می‏شد و در حضور جمعيت به پيغمبر ناسزا می‏گفت . واقعا
اگر قضايای كربلا نبود و امام حسين قيام نمی‏كرد و سبب نمی‏شد كه يزيد از
بين برود و او همان بيست سالی را كه معاويه خليفه بود خلافت می‏كرد ، اصلا
حوزه اسلام منقرض می‏شد . پس شرايط زمان خيلی فرق می‏كند . بنابراين امام‏
حسن همان برنامه را اجرا كرد كه امام حسين اجرا كرد و امام حسين همان‏
برنامه را اجرا كرد كه امام حسن اجرا كرد ، فقط شكل كارشان با هم فرق‏
داشت ، ولی روح هر دو يكی بود . اين بود دو مثالی كه خواستم در اين‏
زمينه عرض كرده باشم .