پاورقی : 1 - سوره دهر ، آيات 1 تا . 3
« هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا »( 1 ) . آيا برانسان گذشته است
زمانی كه هيچ نبوده است ؟ يك چيزی كه نام برده بشود نبوده است ؟ ما
انسان را از يك نطفه و مادهای آفريدهايم كه در آن ماده استعدادهای
گوناگون وجود دارد و به موجب همان استعدادها ما انسان را مورد آزمايش
قرار میدهيم و آزادش میگذاريم .
آزمايش يعنی چه ؟ آزمايش به چه وسيله ؟ آزمايش به وسيله تكليف و
مسؤوليت . يعنی تكليف و مسؤوليت به عهده او قرار میدهيم و آزادش
میگذاريم و میگوئيم خودت میدانی ، اين راه است و اين چاه ، اگر راه را
رفتی به سعادت میرسی و اگر به طرف چاه رفتی منحرف شدهای و سقوط خواهی
كرد . « و جعلناه سميعا بصيرا »ما انسان را شنوا و بينا قرار داديم ،
سميع و بصير قرار داديم يعنی برای انسان چشم بينا و گوش شنوا قرار داديم
. بعد میفرمايد : « انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا »راه را به
او نشان داديم، از اينجا ديگر با خود انسان است ، يا شاكر است يا كفور.
انسان تنها موجودی است كه يك همچو خلقت عجيبی دارد ، يك همچو سرشت
مركبی دارد . به موجب همين سرشت مركب است كه گاهی پيش میرود ، گاهی
عقب . به عبارت ديگر انسان زمان خود را میسازد ، گاهی زمان خود را خوب
میكند و گاهی بد ، برخلاف حيوان كه ساخته شده زمان و محكوم زمان است .
انسان تا حدودی خالق زمان خويش است و حيوان صددرصد مخلوق زمان خويش
است .
پاورقی : 1 - سوره دهر ، آيات 1 تا . 3 |