" بررسی نظريه نسبيت اخلاق "

« ان الله يأمر بالعدل و الاحسان و ايتاء ذی القربی و ينهی عن الفحشاء و
المنكر و البغی »( 1 ) .
بحثهای دو سه شب پيش ما راجع به عدالت بود و خلاصه حرف اين شد كه‏
عدالت بر پايه حق و استحقاق بنا شده است و عموم استحقاقهای انسان هميشه‏
ثابت و يكنواخت و مطلق است ، پس عدالت هم امری مطلق است و نسبی‏
نيست . امشب می‏خواهم راجع به " نسبيت اخلاق " كه چند شب قبل اشاره‏ای‏
به آن شد بحث كنم و بحث نسبيت در اخلاق و عدالت را خاتمه بدهم .
عرض شد كه بعضی معتقدند كه اخلاق نسبی است ، بدين معنی كه چيزی را
نمی‏توان گفت كه برای همه وقت و برای همه جا اخلاق خوب است و نيز چيزی‏
را نمی‏شود در همه وقت و همه جا اخلاق بد دانست . هر خلقی در يك جا خوب‏
است ، در جای ديگر بد ، در يك زمان خوب است و در زمان ديگر بد . پس‏
اخلاق امری نسبی است و چون نسبی است ، نمی‏تواند يك دستورالعمل‏

پاورقی :
1 - سوره نحل ، آيه . 90