راه كه سادهتر و كم خرجتر باشد به هدف خودش برسد . در جايی كه احتياج
انسان به وسيله عوض میشود يعنی وسيلهای كه امروز مورد احتياج است فردا
كه تكميل شد ديگر مورد احتياج واقع نمیشود ، بايد تقاضای زمان تغيير كند
. اينجور چيزها واقعا تقاضای زمان است . اين تقاضا است كه صرف پديده و
پسند زمان نيست ، احتياج واقعی حكم میكند . هيچ احتياج واقعیای نيست كه
اسلام جلو آن را گرفته باشد . اسلام جلوی هوس را گرفته است . در وقتی كه
تراكتور پيدا شده اگر كسی بگويد من با گاو آهن شخم میزنم ، اين ، محكوم
است ، ولی اگر مد بالای زانو بيايد بايد از آن جلوگيری كرد . اين فيلمهای
مهيج و خانمان برانداز را نمیشود به عنوان پديده قبول كرد . اگر وسيلهای
پيدا شود ، آن وسيله را میتوان برای هدفهای مشروع و نامشروع استخدام كرد
، وسيله كه بيچاره زبان ندارد ، مانند بلندگو كه كارش اينست كه صوت را
قوی میكند . آن بيچاره میگويد اگر ذكر خدا را بگوئی من قويتر میكنم ، اگر
كفر هم بگوئی من قويتر میكنم . راديو فی حد ذاته ابزاری است كه هر چه در
پشت آن دستگاه گفته شود با برد زيادی تحويل میدهد اما زبان بسته هيچ
میگويد كه اينجا فلان تصنيف را بخوانيد يا آيه قرآن را بخوانيد ؟
تلويزيون هم از همين قبيل است .
اگر كسی در مورد وسائلی كه انسان را به هدفهای صحيحش نزديك میكند
بگويد نه ، من نمیخواهم از اين وسائل استفاده كنم و آنوقت كسی كه دنبال
هدفهای نامشروع میرود از همين وسائل استفاده كند ، و اين كه دنبال هدفهای
مشروع میرود
|