می‏كند . باز همين را مولوی به شعر در آورده است :
حديث راست آرام دل است
راستيها دانه دام دل است
هر يك از اين شعرها مافوق قيمت است . اينقدر حكمتهای عميق و پرارزشی‏
در شعر و ادبيات فارسی ما هست كه يك شعرش اينقدر ارزش دارد ! در
ادبيات دنيا نمی توانيد پيدا كنيد كه در شش هفت قرن قبل مردی پيدا شده‏
باشد كه جمله‏ای به اين پاكيزگی گفته باشد . اما اينها ادبيات را از كجا
گرفته‏اند ؟ از پيغمبر گرفته‏اند . ادبيات ما پر است از اينها وليكن‏
می‏گويند ادبيات فارسی . راست است ، خيلی هم ارزش دارد اما بزرگانی‏
مانند سعدی ، حافظ ، مولوی ، سنائی و . . . كه دنيا را پر از حكمت‏
كرده‏اند ، اين قابليت را داشته‏اند كه شيفته اسلام بوده‏اند و اينها را از
اسلام گرفته و به قالب شيرين فارسی در آورده‏اند .
حديثی است كه در كتب حديث ما هست ، شيخ انصاری در رسائلش ذكر كرده‏
و ظاهرا حديث نبوی است . می‏فرمايد : « ان علی كل حق حقيقه و علی كل‏
صواب نور » ( 1 ) يعنی حق و باطل مثل هم نيستند ، هر حقی يك حقيقتی‏
دارد ، يك باطنی دارد و بر روی هر حرف راستی يك نوری است ، البته‏
نوری كه دل انسان آن را كشف می‏كند .
پس وجدان در وجود انسان حقيقتی است ، واقعيتی است . اما مسأله اين‏
است كه می‏گويند وجدان تغيير می‏كند . آيا اين سخن درست است ؟

پاورقی :
1 - كافی ، ج 2 ، ص . 54