میشود ، فقط آنكه استعداد دارد میپذيرد و آنكه استعداد ندارد نمیپذيرد .
میتوانيد مثال بزنيد به پيغمبری ، به امانت ، به علم و به هر چه كه
بخواهيد . آيا اين موهبت كه نامش رسالت است از طرف خداوند به بعضی
از انسانها عرضه میشود و از بعضی ديگر مضايقه میشود ؟ يعنی پيغمبری را به
پيغمبر عرضه كردند پذيرفت ، به من عرضه نكردند ، اگر به من هم عرضه
میكردند میپذيرفتم ؟ يا نه ، آن حقيقتی كه نامش وحی است ، رسالت است
، نبوت است ، يك حقيقتی است كه از ناحيه خداوند هيچگونه مضايقهای [
در عرضه آن ] نيست ، آن حقيقت بر همه مخلوقات عرضه میشود ، به سنگ هم
اگر بتواند بپذيرد میدهند ولی سنگ نمیتواند بپذيرد ، حيوان نمیتواند
بپذيرد ، انسانها هم نمیتوانند بپذيرند مگر افراد بخصوصی .
آن امانت هم كه خدا میفرمايد عرضه داشتيم ، بر تمام مخلوقات عرضه
كردند و هيچكدام از مخلوقات نتوانستند آن را بپذيرند مگر انسان .
پس تا اينجا میفهميم كه در انسان يك استعدادی وجود دارد كه در
موجودات ديگر آن استعداد وجود ندارد . انسان چون استعداد آن را داشت به
او داده شد .
حالا آن امانت چيست ؟ ما از خود همين كلمه « يحملنها » میتوانيم
بفهميم چيست . معلوم میشود يك امری است كه به دوش گرفتنی است .
البته جسمانی و مادی نيست ولی تحمل كردنی است . وقتی به اخبار و
روايات مراجعه میكنيم میبينيم آن چيزی كه تفسير میكردهاند با همين معنی
جور در میآيد . آن امانت
|