ميگذاشتی تا حملهاش را بكند بعد تو حمله بكن !
قرآن در همين آيات سوره برائت كه شديدترين آيات قرآن است در موضوع
جهاد ميگويد : « كيف و ان يظهروا عليكم لا يرقبوا فيكم الا و لا ذمه
يرضونكم بافواههم و تابی قلوبهم »( توبه - 8 ) .
ميگويد اينها اگر فرصت پيدا كنند ، بهيچ پيمانی و بهيچ تعهدی وفادار
نيستند هر چه كه ميگويند بزبان ميگويند و دلشان برخلاف است بنابر اين ،
اين آيات چنان هم مطلق نيست كه شما گمان كرديد در واقع ميگويد در اين
زمينه كه شما احساس خطر از ناحيه دشمن ميكنيد ديگر در اينجا دست روی
دست گذاشتن و تأخير انداختن كار غلط است پس بنابر اين اين آيات بر ضد
آن آيات نيست تا ما اين را ناسخ بدانيم . اين يك مطلب و يك دليل بر
اينكه اين آيات ناسخ نيست .
اصل ما من عام الا و قد خص
دليل دوم مطلبی است كه آن را علمای اصول گفتهاند كه اگر بتوانم
برايتان توضيح بدهم ميتوانم مطلب خود را درباره اين آيه گفته باشم .
ميگويند : ما من عام الا و قد خص . يعنی هيچ قانونی نيست مگر اينكه
يك نوع استثنا برميدارد ، راست هم هست ، بما ميگويند روزه بگيريد و
ميگويند مسافر شدی روزه نگير ، مريض شدی روزه نگير ، در نماز همينجور ،
در غير نماز همين جور ، ميگويند هيچ عامی نيست مگر اينكه استثنا دارد ،
به خود همين قاعده هم ، كه هيچ عامی نيست مگر اينكه استثنا خورده ،
استثنا خورده ، يعنی بعضی از عامها است كه واقعا استثنا نخورده و استثنا
نميپذيرد .
مقصود اين است كه بعضی از امور است كه ابا دارد از