نميدارد ، نميشود گفت مگر پيغمبرانش ، نه پيغمبرانش هم نميشود ، اگر
پيغمبران هم العياذ بالله معصيت بكنند خدا آنها را هم دوست نميدارد .
فرق پيغمبر و غير پيغمبر در اين است كه او معصيت نميكند و ديگری معصيت
میكند نه آنكه او معصيت میكند و خدا در عين اينكه او معصيت ميكند باز
هم دوستش دارد . اين را ميگوئيم عامی كه تخصيص و استثنا نمیپذيرد . از
نظر زمان هم همين جور است . آيا ميشود گفت كه اين يك قانونی است كه
مخصوص يك زمان است در يك زمان معين خدا متجاوزان را دوست ندارد ولی
ده سالی كه بگذرد خدا اين حكم را لغو ميكند ميگويد ما از اين ببعد
متجاوزان را دوست ميداريم ؟ اين آهنگ آهنگی نيست كه نسخ بپذيرد .
ما در آيات جهاد میبينيم قرآن با چنين آهنگی وارد شده است : « و
قاتلوا فی سبيل الله الذين يقاتلونكم و لا تعتدوا ان الله لايحب المعتدين
( بقره - 190 ) . با آنانكه با شما میجنگند ، با آنانكه بنوعی تجاوز
دست زدهاند بجنگيد ، ولی شما متجاوز نباشيد ، با متجاوز جنگيدن تجاوز
نيست ، ولی با غير متجاوز جنگيدن تجاوز است و جايز نيست ، با متجاوز
بجنگيد تا تجاوز بوجود نيايد اما اگر با غير متجاوز بجنگيد خودتان
متجاوزيد . اين ديگر امری نيست كه نسخ پذير باشد . مثلا ميشود در يك
|