اين آيه چنين بيان می‏كند كه پيامبران خود را عموما با شواهد و دلايل روشن‏
فرستاديم و همراه آنان كتاب و معيار ( مقصود قانون است يا چيز ديگر )
فرستاديم ، برای اينكه مردم به عدالت قيام كنند و امر عدالت در ميان‏
مردم رايج شود و پا بگيرد . طبق اين حساب هدف و آرمان پيغمبران و بعثت‏
آنان كه كاری از كارهای خدا است و هدف می‏خواهد و بی‏هدف نمی‏تواند باشد
، چيست ؟ در اين آيه قرآن می‏گويد اين بعثت برای برقراری عدالت در ميان‏
مردم است . پس همه پيغمبران برای برقرار كردن عدالت آمده‏اند . اينجا
فلسفه عوض شده است .

آيا هدف اصلی خلقت و بعثت انبياء شناخت خداست يا عدالت اجتماعی؟

در اينجا دو فرض می‏توان كرد . يكی اينكه هدف اصلی برقراری عدالت در
ميان مردم است ولی همچنانكه امثال بوعلی سينا استدلال كرده‏اند ، عدالت‏
واقعی در ميان مردم برقرار نمی‏شود مگر اينكه قانون عادلانه‏ای در ميان آنها
باشد ، و قانون عادلانه به دو جهت از طرف بشر قابل معرفی نيست ( و خدای‏
بشر بايد اين قانون عادلانه را معرفی كند ) . يكی بدين جهت كه بشر قادر
نيست حقيقت را تشخيص دهد [ زيرا نمی‏تواند ] خود را از اغراض تخليه‏
كند ، و ديگر اينكه قانون ساخته بشر ضامن اجرا ندارد ، چون طبع بشر بر
مقدم داشتن خود

پاورقی :
> فرستاديم و با ايشان كتاب و مقياس حق نازل كرديم برای اينكه مردم‏
به عدالت قيام كنند و آهن را نازل كرديم كه در آن صلابت شديد و منفعتها
برای مردم هست ) .