پاورقی : > اكرم " رقی " را منع و بعضی تجويز كرده است ، و خود مدعی میشود كه احاديث منع، ناظر است به تعويذ به غير نام خدا و به اينكه انسان توكلش را از خدا بر گيرد و به اين تعويذها اعتماد كند ، و احاديث تجويز ناظر به اين است كه كسی متوسل به اسماء الهی شود و از خداوند اثر بخواهد . ابن اثير در ماده " نمل " میگويد : آنچه به نام " رقية النملة " معروف است ، در واقع از نوع " رقی " نبوده است ، جملههايی بوده معروف و همه میدانستند نفع و ضرری نمیرساند . رسول خدا به صورت شوخی و ضمنا نوعی كنايه به همسرش حفصه آن سخن را به شفاء فرمود . جملهها اين بوده است : " العروس تحتفل ، و تختضب ، و تكتحل ، و كل شیء تفتعل غير أن لا تعصی الرجل " يعنی عروس در ميان جمع مینشستند ، رنگ میبندد ، سرمه میكشد ، عروس همه كار میكند جز اينكه شوهرش را نافرمانی نمیكند . اين جملهها را " رقية النملة " میناميدند و ظاهرا در اين نامگذاری نيز نوعی شوخی و طنز به كار رفته است . ابن اثير میگويد : رسول اكرم از روی شوخی و طنز به شفاء فرمود همان طوری كه نوشتن را به حفصه ياد دادی خوب بود " رقية النملة " را نيز ياد میدادی . اشاره به اينكه اين خانم فرمان مرا اطاعت نكرد و رازی كه به او گفته بودم ( در تاريخ معروف است و آيه اول سوره تحريم ناظر به آن است ) را افشا نمود.