نساء آيه 153 چنين میفرمايد :
« يسلك اهل الكتاب أن تنزل عليهم كتابا من السماء ».
پيروان كتاب آسمانی ، از تو میخواهند كه از آسمان نامهای بر آنها فرود
آوری .
در اين آيه اين كلمه دو نوبت ذكر شده است : يك نوبت با كلمه اهل و
يك نوبت تنها . آنجا كه كلمه اهل به اين كلمه اضافه شده است مقصود
كتاب آسمانی است ، و آنجا كه تنها ذكر شده يك نامه ساده است .
بعلاوه ، جمله " « و لا تخطه بيمينك »" خود قرينه است كه مقصود اين
است : " تو نه میخواندی و نه مینوشتی ، و اگر خواندن و نوشتن میدانستی
تو را متهم میكردند كه از جای ديگر گرفته و نوشتهای اما چون تو نه خواندن
میدانستی و نه نوشتن ، پس جايی برای اين تهمت نيست " .
اما اگر مقصود اين باشد كه تو كتابهای مقدس را چون به زبان ديگر است
نخواندهای ، معنی آيه اين خواهد بود : " تو قبلا به زبانهای ديگر
نمیخواندی و به آن زبانها نمینوشتی " و البته معنی درستی نيست ، زيرا
تنها خواندن آن كتابها با آن زبانها كافی بود برای تهمت . لازم نبود كه
حتما با آن زبانها بتواند بنويسد ، همين قدر كه با آن زبانها میخواند ،
ولو با زبان خودش مینوشت ، كافی بود كه مورد تهمت قرار گيرد .
آری ، در اينجا نكتهای هست كه ممكن است مؤيد نظر آقای دكتر سيد
عبداللطيف باشد ، هر چند خود وی متذكر اين نكته نشده است ، هيچيك از
مفسران نيز به آن توجه نكردهاند .
|