در سوره اعراف آيه 128 نيز چنين آمده است :
« قال موسی لقومه استعينوا بالله و اصبروا ان الأرض لله يورثها من
يشاء من عباده و العاقبة للمتقين ».
موسی به مردم خود گفت : از خداوند استعانت بجوييد و شكيبا باشيد ،
همانا زمين ملك خداست ، به هر كس از بندگان خود بخواهد وراثت آن را
واگذار میكند و ( اما ) عاقبت و پايان از آن متقيان است .
يعنی سنت الهی اين است كه در نهايت امر ، متقيان وارث زمين خواهند
بود .
در سوره انبياء آيه 105 میفرمايد :
« و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر أن الأرض يرثها عبادی الصالحون
غ .
در زبور ، پس از آنكه يك بار ديگر ( در كتابی ديگر ) يادآوری كرده
بوديم نوشتيم كه وراثت زمين به بندگان شايسته كار من خواهد رسيد .
در اين زمينه آيات ديگر نيز هست .
اكنون چه بكنيم ؟ مفاد آيه استضعاف را بگيريم و يا مفاد آيه استخلاف و
چند آيه ديگر را ؟ آيا میتوانيم بگوييم اين دو تيپ آيات گرچه بر حسب
ظاهر دو مفاد دارند ولی يك حقيقت را میگويند به اين بيان كه مستضعفان
همان مؤمنان و صالحان و متقياناند و بر عكس ، استضعاف عنوان اجتماعی و
طبقاتی آنهاست و ايمان و عمل و صلاح و تقوا عنوان ايدئولوژيكی آنهاست ؟
البته نه ،
|