انسان و سرنوشت
هراس انگيز
سرنوشت ! قضا و قدر ! كلمهای رعب آورتر و هراس انگيزتر از اين دو كلمه ، پرد ه گوش بشر را به حركت نياورده است . هيچ چيز به اندازه اينكه انسان آزادی خود را از دست رفته و خويشتن را مقهور و محكوم نيرومندتر از خود مشاهده كند و تسلط مطلق و بیچون و چرای او را بر خود احساس كند ، روح او را فشرده و افسرده نمیسازد . میگويند بالاترين نعمتها آزادی است و تلخترين دردها و ناكاميها احساس مقهوريت است ، يعنی اينكه انسان ، شخصيت خود را لگدكوب شده و آزادی خود را به تاراج رفته ببيند و خود را در برابر ديگری مانند گوسفند در اختيار چوپان مشاهده كند و خواب و