پاورقی : . 1 آل عمران / 173 و . 174
« الذين قال لهم الناس ان الناس قد جمعوا لكم فاخشوهم فزادهم ايمانا
و قالوا حسبنا الله و نعم الوكيل 0 فانقلبوا بنعمة من الله و فضل لم
يمسسهم سوء و اتبعوا رضوان الله و الله ذو فضل عظيم »( 1 ) .
آنان كه مردم به آنها گفتند جمعيتی انبوه برای نابودی شما گرد آمدهاند
، پس بترسيد از آنها ، اما اين تهديد جز بر ايمان آنها نيفزود و گفتند
حمايت خدا ما را بس است و او خوب كارگزاری است ، پس بازگشتند با
نعمتی از خداوند و تفضلی از جانب او در حالی كه هيچ گونه بدی به آنها
نرسيده بود و تنها خشنودی خدا را در نظر گرفتند و پیجويی كردند . خداوند
صاحب تفضلی بزرگ است .
با اين بيان امتياز كامل اعتقاد به قضا و قدر الهی طبق تعليمات قرآن
مجيد از اعتقاد به سرنوشت و قضا و قدر مادی كه يك نفر ماترياليست طبق
نظام علت و معلول مادی دارای آن است ، كاملا روشن است .
يك نفر مادی هر اندازه به مسلك و روش و آيين خود مؤمن و معتقد باشد
، بيش از اين عقيده ندارد كه به هر اندازه سعی و كوشش و مجاهدت در راه
تحقق بخشيدن به آرمان خود به خرج دهد ، نتيجه میگيرد . اما يك نفر
مسلمان مؤمن و معتقد به قضا و قدر الهی عقيده دارد كه جهان طوری ساخته
شده است كه اگر او در راه عقيده و ايمان خود فداكاری كند و كوشش به خرج
دهد ، دستگاه علی و معلولی جهان به حمايت او برمیخيزد و او را از
پشتيبانی خود بهرهمند
پاورقی : . 1 آل عمران / 173 و . 174 |