پاورقی : . 1 البته نمیگويد آن شخص خودم هستم . . 2 غرر و درر آمدی ، حكمت شماره . 6266
خلوت ، بيشتر در ذكر خدا فرو رود توجهش به خدا بيشتر میشود و آن وقت
است كه نفس خودش را بهتر میشناسد .
بعضی از افرادی كه انسانهای بسيار بزرگی بودهاند ، از همين راهها به
خودآگاهی ع رفانی رسيده اند . در حدود پنجاه سال پيش مرد بزرگی زندگی
میكرده است كه از مجتهدين بزرگ و از تحصيل كردههای نجف و شاگرد مرحوم
حسينقلی همدانی ، عارف بسيار بسيار بزرگ متشرع نيم قرن پيش بوده است
. اين مرد مرحوم ميرزا جواد آقای ملكی تبريزی است كه در قم مقيم بوده و
در حدود پنجاه سال پيش از دنيا رفته است و كتابهائی از ايشان در دست
است . ايشان وقتی مسأله " خودآگاهی " خودش را با مقدماتی شرح میدهد ،
به آن مرحله خودآگاهی عرفانی كه نفس خود را درك میكند و میشناسد میرسد
، میگويد من كسی را میشناسم ( 1 ) كه اولينبار در عالم رؤيا اين خودآگاهی
برايش پيدا شد و در بيداری برای او ادامه پيدا كرد . بعد با يك وضعی در
كتاب خودش اين مطلب را شرح میدهد . اين " آگاهی به خود " به معنی
واقعی فرع بر " خداآگاهی " است و جز از راه عبادت واقعی پيدا نمیشود
، يك روانشناسی اگر هزار سال هم روانشناسی كند ، به خود آگاهی واقعی
نمیرسد .
علی ( ع ) جملهای دارد كه خيلی عجيب است . میفرمايد : « عجبت لمن
ينشد ضالته و قد اضل نفسه فلا يطلبها » ( 2 ) تعجب میكنم از انسانی
پاورقی : . 1 البته نمیگويد آن شخص خودم هستم . . 2 غرر و درر آمدی ، حكمت شماره . 6266 |