اما اگر در اين بين يك لاشه مردار پيدا شود ، همينهائی كه اينطور
خوابيدهاند و مثل گوسفند سرها را روی دستها گذاشتهاند يكمرتبه از جا
حركت میكنند و چشمهاشان از قالب بيرون میزند و صدای خورخور از حلق
اينها بيرون میآيد و هر كدام از موهايشان ، مثل يك دندان میشود .
حرصهای رفته اندركتم غيب
|
تاختن آورد و سربر زد زجيب
|
موبه موی هر سگی دندان شده
|
از برای حيله دم جنبان شده
|
تا اينجا مثل است ، بعد میگويد :
صد چنين سگ اندر اين تن خفتهاند
|
چون شكاری نيستشان بنهفتهاند
|
چه حقيقت بزرگی و چه نكته دقيق و باريكی است !
جهاد با نفس در قرآن و حديث
تا اينجا مطالب صد درصد درست و بسيار عميق و دقيق است و شواهد قرآنی
و حديثی بسياری ، اين مطالب را تأييد میكند كه اگر بخواهم آنها را
برايتان ذكر كنم خيلی مفصل میشود . به طور اجمال عرض میكنم كه هيچ شكی
در اين مطلب نيست كه انسان ، گذشته از آن خود ابتدائی حيوانی خود محوری
كه فقط در فكر خودش است و از جنبه مثبت يا منفی در فكر ديگران نيست
كه اين يك حالت عادی است حالت آز و حرص دارد كه يك بيماری عجيب
است و همچنين دچار بيماريهای مخفی و عقدههای روحی و روانی میشود . اينها
همه در جای خود درست است ، حال نتيجه چيست ؟ نتيجه اين است كه نفس
را ، آنجا كه به صورت آز درمیآيد و آنجا كه به صورت