علی ( ع ) روز و شبش اينگونه است .
اين تعبير " جامع الاضداد بودن " كه ما درباره انسان كامل می‏گوئيم ،
صفتی است كه از هزار سال پيش علی ( ع ) با آن شناخته شده است . حتی‏
خود سيد رضی در مقدمه نهج‏البلاغه می‏گويد : مطلبی كه هميشه با دوستانم در
ميان می‏گذارم و اعجاب آنها را برمی‏انگيزم ، اين موضوع است كه جنبه‏های‏
گوناگون سخنان علی ( ع ) [ به گونه‏ای است ] كه انسان ، در هر قسمتی از
سخنان كه وارد می‏شود ، می‏بيند به يك دنيايی رفته است ، گاهی در دنيای‏
عباد است و گاهی در دنيای رهاد ، گاهی در دنيای فلاسفه است و گاهی در
دنيای عرفا ، گاهی در دنيای سربازان و افسران است و گاهی در دنيای حكام‏
عادل ، گاهی در دنيای قضات است و گاهی در دنيای مفتی‏ها ، علی ( ع ) در
همه دنياها وجود دارد و از هيچ دنيايی از دنياهای بشريت ، غائب نيست .
صفی الدين حلی - كه در قرن هشتم هجری می‏زيسته است - می‏گويد :
جمعت فی صفاتك الاضداد
فلهذا عزت لك الانداد
اضداد در تو يك جا جمع شده‏اند ، بعد می‏گويد :
زاهد حاكم حليم شجاع
ناسك فاتك فقير جواد
( 1 )

پاورقی :
. 1 [ استاد ، پنج بيت از اين شعر را در كتاب سيری در نهج‏البلاغه ،
صفحه‏29 آورده‏اند . تمام شعر 15 بيت است كه طالبان می‏توانند به ديوان‏
صفی‏الدين حلی صفحات 88 و 89 مراجعه كنند ] .