تعبير " انسان كامل "
تعبير " انسان كامل " در ادبيات اسلامی تا قرن هفتم هجری وجود نداشته است . امروز در اروپا هم اين تعبير خيلی زياد مطرح است ولی برای اولين بار در دنيای اسلام اين تعبير در مورد انسان به كار برده شده است . اولين كسی كه در مورد انسان ، تعبير " انسان كامل " را مطرح كرد ، عارف معروف ، محیالدين عربی اندلسی طائی است . محی الدين عربی پدر عرفان اسلامی است ، يعنی تمام عرفائی كه شما از قرن هفتم به بعد در ميان تمام ملل اسلامی سراغ داريد و از جمله عرفای ايرانی فارسی زبان ، از شاگردان مكتب محیالدين هستند . مولوی يكی از شاگردان مكتب محیالدين است . او با اين همه عظمت ، در مقابل محیالدين از نظر عرفانی چيزی نيست . محیالدين ، مردی عربی نژاد از اولاد حاتم طائی ، و اهل اندلس ( 1 ) بود . همه مسافرتهای او در كشورهای اسلامی بود و در شام از دنيا رفت . قبر محیالدين اندلسی شامی كه به اعتبار مدفنش به او " شامی " میگويند در دمشق است . او شاگردی به نام صدرالدينپاورقی : . 1 اسپانيای امروز ، آنوقت به نام اندلس و يك كشور اسلامی بود .