است . در " كافی " كه معتبرترين كتاب حديث شيعه می‏باشد ، اين حديث‏
هست . عمده اينست كه اين حديث در كتابهای اهل تسنن هم هست . آنها در
روايتی به اين عبارت نقل كرده‏اند : « من مات بغير امام مات ميتة
جاهلية » ( 1 ) هر كس بدون امام بميرد مانند اينست كه در جاهليت مرده‏
است . عبارت ديگری كه نقل كرده‏اند اينست : « من مات و ليس فی عنقه‏
بيعة مات ميتة جاهلية » . آنكه بميرد و در گردن او بيعت يك امام‏
نباشد ، مردنش از نوع مردن جاهليت است . به عبارتی هم كه شيعه نقل‏
می‏كند ، سنيها زياد نقل كرده‏اند . عبارت ديگر : « من مات و لا امام له‏
مات ميتة جاهلية » . اين عبارتها خيلی زياد است و نشاندهنده اهتمام‏
زياد پيغمبر اكرم به مسئله امامت است .
كسانی كه امامت را تنها به معنی رهبری اجتماعی می‏دانند ، می‏گويند
ببينيد پيغمبر اكرم به مسئله رهبری تا كجا اهميت داده كه معتقد شده است‏
اگر امت رهبر و پيشوا نداشته باشد ، اصلا مردنش مردن جاهلی است برای‏
اينكه صحيح تفسير كردن و صحيح اجرا كردن دستورات اسلامی بستگی دارد به‏
اينكه رهبری ، رهبری درستی باشد و مردم پيوندشان را با رهبر محكم كرده‏
باشند . اسلام يك دين فردی نيست كه كسی بگويد من به خدا و پيغمبر اعتقاد
دارم و بنابراين به هيچكس كاری ندارم . خير ، غير از خدا و پيغمبر ، تو
حتما بايد بفهمی و بشناسی كه در اين زمان رهبر كيست و قهرا در سايه‏
رهبری او فعاليت كنی . آنها كه امامت را به مفهوم مرجعيت دينی معنی‏
می‏كنند ، [ در معنی اين حديث ] می‏گويند كسی كه می‏خواهد دين داشته باشد ،
بايد مرجع دينی

پاورقی :
1 - مسند احمد .