ولی مثلا اين آيهای كه جناب آقای مطهری در جلسه اول و در اين جلسه روی
آن تكيه كردند كه میگويد افرادی كه نماز میخوانند و زكات میدهند در حالی
كه ركوع میكنند ، و بعد استدلال كردند كه اين جز درباره حضرت علی و آن
حالتی كه اتفاق افتاد كه در حال ركوع انگشترش را داد نيست ، به نظر من
زياد منطقی و معقول به نظر نمیرسد زيرا اولا ما در شرح حال حضرت علی
شنيده و خواندهايم كه ايشان در حال نماز اينقدر توجهش به خدا بود كه
افراد را [ نمیشناخت ] و گفتهاند حتی در حال وضو گرفتن نيز افرادی را كه
از جلويش عبور میكردند نمیشناخت . چطور میشود كه چنين شخصی در حال نماز
باشد و آنقدر حواسش به ديگران باشد كه آن فقير از در وارد میشود و گدايی
میكند و كسی به او چيزی نمیدهد و حضرت انگشترش را بيرون میآورد و به او
میدهد . و تازه اين كار خوبی نيست كه به گدا پول بدهيم . به گدا پول
دادن آنچنان اهميت ندارد كه انسان نمازش را اقلا به لحاظ روانی ناقص
كند يا بدان لطمه برساند . به علاوه زكات به انگشتر تعلق نمیگيرد و مطابق
فتوای فقهای شيعه جزء چيزهايی نيست كه به آنها زكات تعلق میگيرد .
گذشته از اين ، عدهای كه خيلی در اين مورد تعصب دارند برای اينكه اين
موضوع را بزرگتر جلوه دهند گفتهاند كه اين انگشتر هم خيلی گرانقيمت بوده
در حالی كه حضرت امير انگشتر گرانقيمت دستش نمیكرده است .
جواب : مسئلهای كه ايشان گفتند يك افرادی هم باشند كه در جهت مخالف
صحبت كنند ، البته برای همه جلسات يك امر مفيدی است . جواب اين را
من نبايد بدهم . من همين قدر اقرار میكنم كه كار خوب و مفيدی است .
|