به غير او نياموخت . علی ( ع ) در نهج البلاغه ( در جاهای ديگر هم نظير
اين عبارت زياد است ) می‏فرمايد من با پيغمبر در حرا بودم ( بچه بوده‏اند
) صدای ناله دردناكی را شنيدم . گفتم يا رسول الله ! من صدای ناله شيطان‏
را در وقتی كه وحی بر تو نازل شد شنيدم . به من فرمود : « يا علی ! انك‏
تسمع ما اسمع و تری ما اری و لكنك لست بنبی » ( 1 ) . اگر در همانجا
كنار علی ( ع ) فرد ديگری هم بود ، آن صدا را نمی‏شنيد چون آن شنيدن ،
شنيدن صدايی نبوده كه در فضا پخش شود كه بگوئيم هر كس گوش می‏داشت‏
می‏شنيد . آن ، سمع و حس و بينش ديگری است .

حديث ثقلين و مسئله عصمت ائمه عليهم السلام

اساس مسئله در باب امامت آن جنبه معنوی است . امامان يعنی‏
انسانهايی معنوی مادون پيغمبر كه از طريقی معنوی اسلام را می‏دانند و
می‏شناسند و مانند پيغمبر ، معصوم از خطا و لغزش و گناهند . امام ، مرجع‏
قاطعی است كه اگر جمله‏ای از او بشنويد نه احتمال خطا در آن می‏دهيد و نه‏
احتمال انحراف عمدی كه اسمش می‏شود عصمت . آنوقت شيعه می‏گويد اينكه‏
پيغمبر ( ص ) فرمود : « انی تاريك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتی »
( 2 ) من بعد از خود دو شی‏ء وزين باقی می‏گذارم ، قرآن و عترت خودم ، نص‏
در چنين مطلبی است .
اما آيا پيغمبر چنين چيزی گفته يا نگفته ؟ قابل انكار نيست . اين‏
حديث ، حديثی نيست كه فقط شيعه روايت كرده باشد بلكه حديثی است كه‏
حتی اهل تسنن از شيعه بيشتر روايت

پاورقی :
1 - نهج البلاغه ، خطبه . 192
2 - صحيح مسلم ، جزء هفتم صفحه . 122