اين است كه كار علی عليه‏السلام در مبارزاتش صد درجه از كار پيغمبر
مشكلتر است ، چون علی می‏خواهد با كفری مبارزه كند كه لباس اسلام به تن‏
كرده است و پيغمبر با كفری مبارزه می‏كند كه لباس كفر به تن كرده است ،
علی با كفری مبارزه می‏كند در زير شعارهای ايمان و اسلام ، و پيغمبر با
كفری مبارزه می‏كند در زير شعارهای كفر . اين است كه كار خيلی مشكلتر و
دشوارتر است .
بنابراين علی كه مبارزه می‏كرد همان مبارزه‏ای بود كه پيغمبر می‏كرد . "
« يا ايها النبی » " اختصاص به پيغمبر و زمان خود پيغمبر كه ندارد .
پيغمبر كه رحلت فرمود دستورهای قرآن منسوخ نشد . اينجا اگر مخاطب‏
پيغمبر است ، به اعتبار اين است كه پيغمبر ولی امر مسلمين است ، فردا
كه ولی امر مسلمين شخص ديگر است ، همين دستوری كه خطاب به پيغمبر است‏
او بايد اجرا كند . اگر قرآن هميشه می‏گفت : « جاهد الكفار »، برای آن‏
كسی كه بعد از پيغمبر می‏آيد مجوزی برای جهاد با منافقين نبود ، چون‏
منافقين كافر شمرده نمی‏شوند و به ظاهر مسلمان هستند . ولی وقتی كه‏
می‏فرمايد : « جاهد الكفار و المنافقين »، مشكل برای هميشه حل می‏شود .
" « و اغلظ عليهم »" و بر آنها سخت بگير ، با آنها مدارا نكن ، كه‏
خطر اينها خطر عظيم است . اين موضوع ، هم در مورد كفار است و هم در
مورد منافقين .

افرادی كه امر بر آنها مشتبه شده است

بعد می‏فرمايد : " « و ماويهم جهنم و بئس المصير »" جايگاهشان جهنم‏
است ، و جهنم بد گرديدن‏گاهی است . اشاره به يك نكته علاوه‏ای است‏