نيست ، خيلی در ته دلش ممنون است كه خدا او را واسطه قرار داده است ،
حالتش حالت كسی است كه يك نفر ديگر [ صدقه را ] به دست او داده
میگويد : آقا اين را تو بده . اين ديگر برای خودش شخصيتی قائل نيست ،
فقط اين امتنان را دارد كه من وسيله قرار گرفتم . خدا را شكر میكند كه
وسيله چنين كاری قرار گرفته است . چرا صدقه سر و مخفی اجرش بيشتر است
از صدقه علنی ؟ برای اينكه صدقه سر از نظر كيفيت بالاتر است ، يعنی
انسان به اصطلاح معروف يك دستش میدهد دست ديگرش آگاه نمیشود ، و حتی
خود طرف متوجه نمیشود كه چه كسی به او داده است . ما در اخبار ائمه
اطهار داريم كه افرادی بودند از خاندان خودشان بنیهاشم كه ائمه اگر
مستقيم میخواستند به آنها كمك كنند بسا بود احساس حقارت میكردند ،
ائمه به افراد ديگری [ مساعده ] میدادند و به آنها میسپردند كه تو از
طرف خودت بده و اسم ما را نبر ، نفهمند از طرف ماست . گاهی اتفاق
میافتاد كه آنها گله میكردند ، میگفتند : شما بيگانهها به ما میرسيد ،
ولی اين پسرعموهای ما به ما رسيدگی نمیكنند . اينها همه به كيفيت عمل ،
به جنبه " اصوب عملا " و به جنبه " « احسن عملا » " برمیگردد .
اين مسالهای كه عرض كردم مساله منت است . ما در دعای " مكارمالاخلاق
" میخوانيم كه : « " و اجر للناس علی يدی الخير و لا تمحقه بالمن " »
خدايا برای مردم به دست من خير را جاری كن ، اما اثر آن را با منت
گذاشتن من از بين نبر ، يعنی خيری كه به دست من جاری بشود ولی توام با
يك منت گذاشتن باشد از بين رفته است .
|