كيفيت اعمال اين مسووليت :

. 1 از راه ارشاد و گفتن

حال كيفيت چگونه است ؟ دو راه دارد . يك راه ارشاد و راهنمايی است‏
، گفتن ، تعليم و ياد دادن . اگر خود انسان می‏داند ، خودش اين كار را
بكند ، اگر نمی‏داند لااقل افرادی را كه می‏دانند در داخل خانه بر آنها
بگمارد كه به آنها تعليم كنند ، يا آنها را ببرد در جايی كه چنين‏
تعليماتی وجود دارد . ولی به هر حال بايد امر و نهی‏های الهی ، معارف‏
الهی به وسيله پدر و مادر به گوش فرزندان برسد ، مامور ابلاغ و وسيله‏
ابلاغ ، آنها هستند . اگر بچه‏ای بزرگ بشود و به گوشش نرسد ، مسوول پدر و
مادرند .

. 2 از راه عمل

از اين بالاتر ، عمل خود پدر و مادر است و مخصوصا پدر ، يعنی پدر در
منزل اگر عملش به گونه‏ای باشد كه پسر ، دختر و همسر هميشه در وجود او
حقيقت را ببينند ، [ خاندان او اهل حقيقت خواهد شد ، ] در وجود او نه‏
فقط نماز خواندن را ببينند ، احترام به نماز را ببينند ، ببينند اصلا نماز
برای او يك حقيقت محترمی است . بچه‏ای می‏بيند پدرش نماز می‏خواند ، اما
می‏بيند اين نماز برای پدرش كوچكترين كارهاست . سر ظهر كه به خانه می‏آيد
، از همه كارهايش فارغ شده می‏خواهد ناهار بخورد ، می‏گويد چقدر فاصله تا
ناهار هست ؟ پنج دقيقه . پس ما نمازمان را بخوانيم تا خيالمان راحت‏
شود . نماز در دل بچه به صورت يك امر غيرمهم وارد می‏شود ، برخلاف آن‏
بچه‏ای كه پدر را می‏بيند برای او نماز مهمترين كارها و اصلهاست ، حتی‏
برنامه‏اش را طوری