قسم دروغ ، گناه اندر گناه
ولی در دستورهای اسلام رسيده است كه قسم دروغ گناه اندر گناه است . چون دروغ گناه كبيره است ، آنوقت اين گناه كبيره را انسان توام با قسم كند ، اين ديگر گناه اندر گناه است ، يعنی يك امر مقدسی را به دروغ آلوده كند . برای اينكه يك دروغی را میخواهد به كرسی بنشاند ، يك امر مقدسی را گرو قرار میدهد . وقتی كه شما میگوييد والله و بالله كه اين جنس را من اينقدر خريدهام ، يعنی من خدا را در گرو اين حرف قرار میدهم [ و اگر دروغ باشد ] يعنی خدا را در گرو اين دروغ قرار میدهم . اين شوخی نيست . دروغ گفتن يك مطلب است ، خدا را به گرو دروغ قرار دادن مطلب ديگری است . البته قسم شرعی ، يعنی آن قسمی كه احكام شرعی بر آن بار میشود و تخلفش كفاره دارد ، فقط قسم به اسم خداست . اين قسمهای ديگری كه ما میخوريم قسم شرعی كفارهدار و اينطور چيزها نيست ، ولی به هر حال بیاحترامی هست . انسان به پيامبر قسم بخورد ، به امام قسم بخورد ، به هر كس كه انسان قسم بخورد ، گو اينكه آن معنا قسم