بسپار ، و يك وقت میگوييد كه آقا جلوی سقوط فرزندت را بگير ، فرزندت
را از سقوط حفظ كن . هر دو يك معنا میدهد و هر دو يك منظور است .
مقصود اين نيست كه لحظهای كه میخواهد سقوط كند دستش را بگير كه سقوط
نكند ، مقصود اين است كه كاری بكن كه منجر به سقوط او نشود . و اين
تعبير دوم ابلغ و رساتر است ، چون دو مطلب به جای يك مطلب گفته شده
است . معمولا در فصاحت و بلاغت اينطور است كه انسان يك جمله میگويد به
جای دو يا سه جمله ، يعنی از آن يك جمله دو يا سه جمله فهميده میشود .
يك وقت انسان به اين تعبير میگويد كه آقا خاندانت را تربيت كن برای
اينكه جلوی سقوط آنها را در آينده بگيری ( اين دو جمله است ) و يك وقت
میگويد كه جلوی سقوط آنها را بگير . با اينكه گفته جلوی سقوط آنها را
بگير ، ضمنا گفته است پس آنها را تعليم و تربيت كن ، تاديبشان كن تا
مانع سقوطشان بشوی .
قرآن كريم در اينجا چنين تعبيری را دارد . ولی در اين تعبير آن نهايت
را در نظر گرفته است كه منجر به سعادت ابدی يا شقاوت ابدی میشود . به
اين تعبير میفرمايد كه " « يا ايها الذين امنوا »" ای اهل ايمان (
مخاطب همه مردم مومن و مسلماناند ) ، ای مردمی كه به گفته اين پيغمبر
ايمان داريد ، ای مردمی كه كلام او را كلام خدا و پيام او را پيام خدا
میدانيد ، خودتان را و خاندانتان را از آن آتشی كه زبانهاش ( يا
آتشگيرهاش ) مردم و سنگها هستند نگه داريد . در دنيا ما به شما میگوييم
خودتان را از چيزی كه در آخرت صورت میگيرد نگه داريد . ممكن است كسی
بگويد چيزی كه در آخرت صورت میگيرد ، در آخرت بايد [ خود را از آن ]
نگه داشت . جوابش اين است كه خير ، آنجا
|