كه بايد بگيرد ( چون بچه او را دارد شير می‏دهد و نگه می‏دارد ) در حد
معمولی و متعارف دريافت كند ، يعنی اگر يك زن بيگانه بخواهد دايه باشد
و شير بدهد و نگه دارد ، چقدر حق دارد مزد بگيرد ، اينجا هم مادر حق دارد
آن مقدار مزد بگيرد ، و تا مادر هست به ديگری نمی‏رسد ، حق حضانت با
مادر است ، مگر اينكه مادر بگويد : اصلا من نمی‏خواهم ، بچه‏ات مال خودت‏
، يا مادر دست بالا را بگيرد ، از حد متعارف بيشتر [ مطالبه كند ، ]
يعنی اجرت‏المثل اين مقدار است ، او بالاتر از آن را می‏گويد ، كه اينجا
مادر می‏خواهد ضرری به پدر برساند . اگر مادر اضافه از حق خودش بخواهد ،
بچه را از مادر می‏گيرند و به فرد ديگر می‏دهند . " « فان ارضعن لكم » "
اگر اينها به سود شما شير بدهند ( اين كلمه " « ارضعن لكم »" عجيب‏
است ، نمی‏فرمايد : " ان ارضعن اولادهن " اگر بچه‏هايشان را شير بدهند .
معلوم است ، مقصود اين است كه بچه‏ها را شير بدهند ، ولی می‏فرمايد اگر
شير بدهند به سود شما ، يعنی وظيفه توست ، تو بايد غذای اين بچه و
موجبات نگهداری‏اش را فراهم كنی ) " « فاتوهن اجورهن »" مزد و اجرت‏
آنها را بايد بدهيد . . . ( 1 )

پاورقی :
. 1 [ چند جمله‏ای از پايان اين جلسه روی نوار ضبط نشده است . ]