عمل را از خلوص می‏اندازد و شرك را وارد آن می‏كند .

معنی آيه

بنابراين با اين بيانی كه در باب اخلاص عرض كرديم، معنای "« ليبلوكم‏
ايكم احسن عملا »" اين است: برای اينكه در آزمون "توحيد در عمل" قرار
بگيريد ، در آزمون " توحيد در عبادت " قرار بگيريد ، چون انسان اگر
دوست داشته باشد عملش را كسان ديگر بفهمند و برای اين كار خوشحال بشود،
به يك معنا دارد آنها را پرستش می‏كند . پس معنی آيه برمی‏گردد به اين‏
مطلب : برای اينكه از شرك خالص بشويد و به توحيد واقعی در عمل و در
عبادت واقع بشويد .
از اينجا رابطه اين آيه با آيه قبلش روشن می‏شود : " « تبارك الذی‏
بيده الملك »" ( اگر شعار باشد معنی زنده‏باد را می‏دهد . البته تعبير
" زنده‏باد " غلط است ) فزون باد خير و بركت آن خدايی كه همه اقتدارها
در دست اوست ( توحيد در فاعليت ) " « ليبلوكم ايكم احسن عملا »" (
توحيد در عبادت و توحيد در عمل ) ، يعنی بدانيد كه اگر انسان به توحيد
در فاعليت ايمان واقعی داشته باشد ، اگر ايمان داشته باشد كه واقعا زمام‏
همه كارها در دست اوست ، آن وقت از اسباب چشم می‏پوشد و توجهش به‏
مسبب الاسباب است . قهرا ديگر چنين كسی در عمل خودش هم خلوص نيت‏
دارد . وقتی كه انسان كاری را برای غير خدا می‏كند او درواقع از نظر توحيد
در فاعليت لنگی دارد ، يعنی از باب اين است كه برای غيرخدا در مقابل‏
خدا شخصيت و استقلالی قائل است ، خيال می‏كند اين مقدار خير به دست اين‏
است و به دست خدا نيست . ولی آدمی كه می‏داند همه خيرها به دست خداست‏
، هرگز غير خدا را