نمیبينند : نعمت چيست ؟ مگر جز سلامتی و پول ، نعمتی هم در دنيا وجود
دارد ؟ پول نعمت مطلق ، سلامتی نعمت مطلق ، اولاد و فرزندان و عشيره
نعمت مطلق ، هر كسی كه خدا اينها را به او داد ، اينها نعمت مطلق است
و نعمت مطلق هم دليل بر تقرب در نزد خداست . مسلم اگر چيزی نعمت
علیالاطلاق باشد دليل بر قرب انسان به خداست . بلايا چيست ؟ مگر جز فقر
بلايی وجود دارد ؟ مگر جز بيماری بلايی وجود دارد ؟ مگر جز تنهايی و بیكسی
بلايی در دنيا وجود دارد ؟ پس هر كس اينطور بود خدا زده است : فلانكس
يك آدم خدا زده است . ما خدا زده هستيم ، اگر خدا زده نبوديم كه اينهمه
فقير نبوديم ، اگر خدا زده نبوديم كه تن ما سالم میبود . درصورتی كه
مطلب اينطور نيست . عكسش هم نيست كه مال و ثروت بلاست ، فقر نعمت
است . هيچكدام از اينها نيست . مال و ثروت با نوع عكسالعملی كه انسان
با داشتن مال و ثروت نشان بدهد مشخص میشود كه بلاست يا نعمت . مال ،
ثروت ، سلامت ، فرزندان برای يك انسانی كه اينها را نعمت خدا میبيند و
میداند و مغرور نمیشود و شكر اين نعمتها را بجا میآورد ، يعنی اين نعمتها
را آنچنان استفاده میكند كه رضای الهی در آنهاست ، میشود نعمت . همينها
به علاوه غرور و اسراف در نعمتهای خدا و خرجكردن در راه نامشروع يا
درآوردن از راه نامشروع ، نقمتهای الهی است . فقر هم همينطور است . ای
بسا مردمی كه با داشتن فقر جهنمی هستند ، برای اينكه عكسالعملی كه در
اين زمينه نشان میدهند عكسالعمل ناسپاسی ، نارضايی ، ناشكری ، كفرگويی و
امثال اينهاست .
پس افرادی ممكن است كه متنعم به نعمتهای ظاهری باشند و هيچ اشكالی در
كارشان پيش نيايد ، بيشتر بايد از اين وحشت كنند كه نكند ما
|