مؤمن بما هو مؤمن هم هستند . اگر شما را از ايمان عاری كنند با شما
دوستند ، تا شما در لباس ايمان هستيد و اين جامه را به تن كردهای دشمن
شما هستند . پس در واقع اين هشدار درباره دشمنهای خودتان هم هست .
دشمنان مرا و دشمنان خود را دوستان و نزديكان خود قرار ندهيد .
در يك آيه ديگر در سوره آلعمران میفرمايد : " « لا تتخذوا بطانة من
دونكم »" ( 1 ) . آنجا تعبير ديگری است . " بطانه " يعنی آستر .
لباسی كه انسان میپوشد يك رويه دارد ( و يك آستر ) . شعر نصاب میگويد:
" الظهاره ابره دان و البطانة آستر "
|
. عرب رويه پارجه لباس را " ظهاره " میگويد و آستر را " بطانه " .
اين تشبيهی است كه قرآن میكند . میفرمايد در جامعه از غير خود بطانه
نگيريد ، خيلی تعبير عجيبی است ! يعنی در جامعه مسلمان ، غير مسلمان هم
شركت داشته باشد مانعی ندارد ولی يك وقت هست به صورت ظهاره شركت
دارد ، پارچه رو ، يعنی پارجه شناخته شده ، آن كه ديده میشود ، ( و يك
وقت به صورت بطانه و آستر ) ، يعنی تشكيلات جامعه اسلامی يك كارهای
علنی دارد ، يك كارهای سری و مخفی مثل آن كارهايی كه به سياست اجتماع
مربوط است ، غير مسلمان بخواهد كارهايی در جامعه اسلامی داشته باشد كه
روست ، مثلا تجارت يا زراعت داشته باشد ، مانعی ندارد ، اما غير مسلمان
را در اسرار جامعه مسلمان ، در كارهای اساسی و پنهانی و نهانی و كارهايی
كه در زير و باطن اجتماع است ( شركت دادن ، جايز نيست ) .
" « لا تتخذوا عدوی و عدوكم اولياء تلقون اليهم بالمودش »" شما القاء
دوستی ميان خود و آنها برقرار میكنيد . القاء مودت يعنی در دل مودتی
نسبت به
پاورقی :
. 1 آلعمران / . 118