ديگری در اين دنيا وجوددارد كه آن كم و كسريها را اصلاح می‏كند ، نظير
همانچه ما در بدن خودمان می‏بينيم . اگر جايی از بدن ما زخم شود پشت سرش‏
اين دستگاه شروع می‏كند به كار كردن و آن نسجهايی را كه از بين رفته از نو
می‏سازد ، و الا اگر چنين نبود ، كسی در دنيا نمی‏توانست زندگی كند ، يعنی‏
اگر يك زخم كوچك در يك جای بدن انسان پيدا می‏شد تا آخر عمر او همراه‏
وی بود ، مثل بعضی افراد كه برخی بيماريها پيدا می‏كند و تا آخر عمر
همراهشان است . مثلا بيماری قند اگر شديد باشد دير التيام پيدا می‏كند .
حال انسان حساب كند كه اگر خدا بدن رااين طور نساخته بود كه فورا جبران‏
كند ، چنانچه دستش به اندازه سر سوزن زخم می‏شد ، تار آخر عمر همان زخم‏
به همان حال بود و باز بود و خون می‏آمد .
خدای متعال جبار است به معنی اينكه جبران كننده است و اين حالت‏
جبرانی كنندگی - حال اگر انسان را در نظر بگيريم - در جميع شؤون زندگی‏
انسان هست . خود قبول توبه مظهر جباريت خداوند است . گناه به منزله‏
شكستگی در روح انسان است ، به منزله قطعه قطعه شدن و پاره شدن روح انسان‏
است . اگر بنا بود يك چيز همين قدر كه شكست برای هميشه شكسته باقی‏
بماند ، خيلی كارها زار بود . ولی همين قدر كه انسان به درگاه الهی برود
و توبه و استغفار كند خدای متعال به آن لطف خودش ، به آن جباريتی كه‏
دارد اصلاحش می‏كند ، از نو رفويش می‏كند مثل فرشی كه سوراخ شده باشد ،
بعد رفوگر ماهر بيايد آن را دقيق رفو كند بشود " التائبمن اللذنب كمن لا
ذنب له " ( 1 ) .
معنای ديگر " جباريت " همان قهاريت است ، يعنی قدرت محض ،

پاورقی :
. 1 اصول كافی جلد 4 ، باب توبه ، حديث . 10