پاورقی : . 1 انفال / . 41
قرآن - نه به خاطر احساسات و كينهتوزی ، بلكه در مواردی كه رسيدن به
هدف انسانی و مشروع و الهی متوقف بر آن است - نه تنها كشتن كافر را
اجازه میدهد ، كشتن انسان مسلمان را هم اجازه میدهد تا چه رسد به خراب
كردن يك بارو و چه رسد به كندن چند درخت . پس اين دو مسأله نبايد با
يكديگر اشتباه شود . از اين آيه میگذريم .
" « و ما افاء الله علی رسوله منهم »" ، در اسلام از نظر مالی يك "
فیء " داريم و يك " غنيمت " ، يعنی مالهايی كه از چنگال دشمن بيرون
آورده میشود بعضی نام " غنيمت " دارد و يك حكم دارد و بعضی نام "
فیء " دارد و حكم ديگری دارد . غنيمت عبارت است از آنچه كه در ميدان
جنگ به دست سربازان میافتد و به وسيله جنگ گرفته میشود . هر چيزی كه
به وسيله جنگ و به تعبير قرآن با يورش با اسب و شتر - يعنی آنجا كه
رسما حمله ، حمله جنگی است - و با زور شمشير گرفته میشود آن را " غنيت
" میگويند، غنائم جنگی از نظر اسلام به پنح قسمت شركت داشتهاند - تقسيم
میشود ، چهار قسمت ميان سربازها - همانهايی كه در جنگ شركت داشتهاند -
تقسيم میشود و يك قسمت اختصاص به پيغمبر پيدا میكند كه خمس است و
مصرفش همان مصرف خمسی است كه ما میدانيم ( « و اعلموا انما غنمتم من
شیء فان لله خمسه و للرسول و لذی القربی ») (1).
و اما فیء . فیء عبارت است از اموالی كه از كافر حربی به دست میآيد
ولی بدون آنكه زور شمشير در كار باشد ، يعنی دشمن به شكل ديگری ، مثلا به
واسطه رعب و ترسش ، از آنجا رفته است . اين را اصطلاحا " فیء "
میگويند . در فیء ، سربازان شركت ندارند و در واقع به تعبيری كه بعد
عرض میكنيم كه خود قرآن تا آخر سوره اين موضوع
پاورقی : . 1 انفال / . 41 |