پاورقی : . 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه . 177
در اينجا به اين ( مطلب ) پرداختهاند كه مقصود چيست . عنقريب به شما
خواهيم پرداخت . تعبير يك تعبيری است كه گويا يعنی از كارهای ديگر
خودمان فارغ میشويم و به شما خواهيم پرداخت . اينجا سؤال به وجود میآيد
كه ( آيا ) در مورد خدا اين مطلب میتواند صادق باشد ؟ مثل اين است كه
( میگويد ) الان دست ما به كارهای ديگر بند است، نوبت شما میرسد بعد ما
به شما خواهيم پرداخت . بعلاوه مطلب در جای ديگر بيان شده است كه "
« لا يشغله شأن عن شأن »" هرگز كاری خدا را از كار ديگر باز نمیدارد، او
شاغل نسبت به كار ديگر نمیشود .
معمولا انسان صفات تنزيهی خداوند را از مقايسه خلق كشف میكند . اين
نقص را كه در خلق میبيند میفهمد كه ذات واجب الوجود دارای اين نقص
نيست ، دارای كمال آن است . حضرت رضا عليه السلام فرمود : " « لا يفهم
ما هناك الا بما هيهنا » " يعنی چيزهايی كه آنجا هست با آنچه در اينجا
هست فهميده میشود . اين را در صفات سلبيه خوب میشود فهميد ، با خودمان
انسانها مقايسه میكنيم . ما اگر به يك كار بپردازيم ، در همان حال
نمیتوانيم به يك كار ديگر ، دو كار ديگر ، ده كار ديگر هم به طور كامل
بپردازيم . حتی نگاه ما اگر بخواهد در يك نقطه متمركز شود ، در
پاورقی : . 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه . 177 |