محافظه كارانه است می‏گويند " دست راستی‏ها " به كمونيستها كه روششان‏
روش انقلابی است می‏گويند " دست چپی‏ها " .
ولی عرض كرديم اصطلاح قرآن هزار و دويست سال قبل از اين پيدا شده .
قرآن اصحاب اليمين را اهل سعادت می‏داند و اصحاب الشمال را اهل شقاوت‏
و گروه ديگری را اختصاصا ذكر می‏كند كه آنهار را " سابقون " ( پيشی‏
گيرندگان ) می‏نامد و آنها هم اهل سعادتند و مقامشان از اصحاب اليمين هم‏
خيلی بالاتر است . در عين حال قرآن برای همه اينها عظمت قائل است يعنی‏
اگر سابقين بر اصحاب ميمنه تقدم دارند خيال نكيند خود اصحاب الميمنه‏
وضعشان وضع كوچكی است . اول به يك صورت تعظيم و تبجيل دارد : "
« فاصحاب الميمنة »" يك دسته اصحاب الميمنه هستند " « ما اصحاب‏
الميمنة »" چی هست " « اصحاب الميمنة ؟ »" يعنی جه می‏دانی چی هست‏
؟ البته بعد خود قرآن مقداری از سعادتهای آنها را تشريح می‏كند ولی مقدمتا
می‏گويد « اصحاب الميمنة »و چيست اصحاب ميمنه « و اصحاب المشئمة ما
اصحاب المشئمة ».
گفتيم كه " ميمنه " به دو معنی است . يكی به معنی راست است در
مقابل چپ . يكی هم به معنای همين ميمنتی كه امروز می‏گوييم يعنی يمن و
بركت و خير ، كه ( اصحاب ميمنه ) در واقع می‏شود اصحاب خير و يمن ، و
اصحاب مشئمه بر عكس ، يعنی اصحاب شوم ، اصحاب شئامت ، شومها ، در
واقع اين جور می‏شود : اصحاب ميمنت : ميمونها ، باستعادتها ، اصحاب‏
مشئمه : شومها ، بدبختها ، " و اصحاب مشئمه و چيست اصحاب مشئمه ؟ "
يعنی كار اينها هم خيلی بزرگ و عظيم است . درباره اين دو گروه فرمود :
" اصحاب ميمنه ، چيست اصحاب ميمنه ؟ اصحاب مشئمه ، چيست اصحاب‏
مشمئه ؟ " ، به " سابقون " كه می‏رسد حتی كلمه " چيست " را هم بر
می‏دارد : " « و السابقون السابقون »" اما