تفاوتی كه در راهها هست از نظر اصل راه نيست ، از نظر خصوصيات ديگر
است ، كه آن را بايد در فرصت ديگری عرض كنيم و گاهی هم به اين مطلب‏
اشاره كرده‏ايم . اين مطلب البته در آيات زيادی از قرآن آمده است و
قرآن همه اينها را هم " اسلام " می‏نامد در تعبير قرآن اسلام منحصر ( به‏
دين اسلام ) نيست آن طور كه در اصطلاح ماست . ما می‏گوييم " اديان "
داريم ، يك دين مثلا نوح از جانب خدا آورده بود ، دين ديگری ابراهيم‏
آورده بود ، دين ديگری موسی آورده بود ، دين ديگری عيسی آورده بود و دين‏
ديگر حضرت رسول آورده است. هرگز در قران " دين " جمع بسته نشده است.
دين يكی بيشتر نيست و آن همان اسلام است ( « ان الدين عند الله الاسلام
) ( 1 ) . دينی كه نوح آورد غير از همان يك چيز نبود ، همان است كه‏
" اسلام " ناميده می‏شود . بعد مردم منحرف می‏شوند ، چيزهايی می‏سازند كه‏
آنها دين خدا و اسلام نيست . ابراهيم می‏آيد ، ابراهيم همان راهی را می‏رود
كه نوح رفته . باز آنچه كه ابراهيم آورده - كه حقيقت است - نامش "
دين " و " اسلام " می‏گوييم كه می‏خواهيم بگوييم دين حقيقی و آن دينی كه‏
همان حقيقت دين است و تكامل يافته همان حقيقت است و بقيه همه‏
انحرافات است اين دين است . ما دين خودمان را از اين جهت " اسلام "
می‏گوييم كه می‏خواهيم بگوييم ادامه حقيقی همان دين حقيقی‏ای است كه از او
تا آخر عالم بوده است ( « ما كان »

پاورقی :
. 1 آل عمران / . 19