نفر مسلمان با غير مسلمان بايد داشته باشد . اين آيهای كه الان میخوانيم
اگر چه موضوع ديگری است ولی دقت كه میكنيم میبينيم باهمان موضوع هم
ارتباط دارد . آن موضوع مسأله زن و شوهرهايی است كه زن ، مسلمان میشود و
شوهر كافر میماند و يا بر عكس مرد مسلمان میشود و زن كافر میماند . در
صدر اسلام بيشتر قضيه به اين شكل بود يعنی به شكل ابقاء بود . چون مردم
همه مشرك بودند ، اغلب اين جور بود كه خانوادهها با يكديگر مسلمان
میشدند و اشكالی پيش نمیآمد . ولی بسيار اتفاق میافتاد كه مرد ، مسلمان
میشد و زن به كفر خودش باقی میماند و يا بر عكس زن مسلمان میشد و مرد
به كفر خودش باقی میماند . اين دستور برای اين مطلب است و البته از
دستوراتی است كه در مدينه بعد از صلح حديبيه نازل شده است .
مسأله ديگر اصلا خود مسأله ازدواج ابتدايی مسلم با كافر ( غير مسلم )
است كه اين مسأله جداگانهای است ولی میدانيم كه با اين مسأله مربوط
است . ابتدا اين مسأله را عرض میكنيم بعد وارد آنچه كه در آيه است
میشويم . آيا جايز است يك مرد مسلمان با يك زن غير مسلمان ازدواج كند
؟ اگر آن غير مسلمان غير مسلمانی باشد كه اهل كتاب هم نباشد - مثلا مشرك
باشد يا ملحد باشد به شكل ديگری ، و لو مشرك به معنای بت پرست نباشد
ولی يك آدم به اصطلاح ماترياليست ، مادی و منكر خدا باشد - آيا چنين
ازدواجی جايز است يا نه ؟ مورد اتفاق همه مسلمين اعم از شيعه و سنی است
كه ازدواج با كافر مشرك ( يعنی با كسی كه از ابتدا منكر خداست ، به
مبدأ و معاد و به خدا اعتقاد ندارد ) جايز نيست . مرد مسلمان نمیتواند
با چنين زنی ازدواج كند و به طريق اولی زن مسلمان هم نمیتواند با چنين
مردی ازدواج كند . ولی اگر يك طرف اهل كتاب باشد چطور ؟ مثلا زن ،
مسلمان است و مرد اهل كتاب
|