پاورقی : . 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 184 ( خطبه همام ) .
مقام پروردگار خودش را بترسد يعنی هيبت مقام پروردگار او را بگيرد ، و
تعبير " مقام " آمده است ، " مقام " يعنی مرتبه ، عظمت : خدا را در
مقام الوهيت بشناسد ، عظمت الهی را در مقام خود درك كند . آن وقت آن
خوف ، خوف از عقاب خدا نيست ، عظمت الهی است ، كه اميرالمؤمنين
فرمود : " « عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعينهم » " ( 1 )
عظمت الهی در چشمشان جلوه كرده است ، ديگر ماسوای حق هر چه هست ، شامل
دنيا و آخرت ، همه در نظرشان كوچك است . تمام دنيا و تمام بهشت و
جهنم در نظرشان چيزی نيست ، يعنی آن كسی كه مقام پروردگار را به عظمت
الهی درك كرد ديگر امكان ندارد چيز ديگری در نظرش بزرگ بيايد .
بطور كلی انسان چنين ساختمانی دارد كه بزرگی و كوچكی برايش نسبی است
يعنی يك چيز بزرگ است در مقايسه با يك كوچكتر از خودش . همين قدر كه
آن را با يك شیء بزرگتر مقايسه كند حتی در چشمش كوچك میشود . مثلا ای
ضبط صوت وقتی كه در كنار ضبط صوت كوچكتری هست به نظرتان بزرگ است ،
در مقابل يك بزگتر از
پاورقی : . 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 184 ( خطبه همام ) . |