پاورقی : . 1 ق / . 22
بعضی ديگر از مفسرين به همان ظاهرش گرفتهاند و آن به نظر ما درستتر
است . كاذبة يعنی تكذيب كننده ، كسی كه بتواند درباره آن دروغی بگويد .
مقصود اين است كه در ظرف قيامت و در محله قيامت ديگر تكذيب و دروغ
گفتنی يعنی دروغگويی وجود ندارد چون در آن وقت حقايق هم مكشوف است (
« فكشفنا عنك غطائك فبصرك اليوم حديد ») (1) . تكذيب مربوط به مرحله
دنيا و ظرف دنياست . در آنجا حتی كافرترين كافرها هم ديگر نمیتواند
تكذيب كند چون واقع شده. آنجا هر كسی به رأی العين شهود میكند و میبيند.
" « خافضة رافعة »" پايين برنده است و بالابرنده ، پست كننده است
و بلند كننده . يك مصداق واضح از پست كردن و بلند كردن اين است كه
خيلی از بلندهای در دنيا ، آنهايی كه در دنيا در مقامات رفيع قرار
گرفتهاند آنجا پستند و خليی افرادی كه در دنيا پست و حقير و كوچك شمرده
میشوند آنجا بالا هستند . در آنجا بالاهای دنيا پس خواهند شد و پستهای
دنيا بالا خواهند شد . نه مقصود اين است كه هر بلايی پست میشود و هر پستی
بالا ، بالاهايی از بالا به پايين خواهند آمد و پايينهايی از پايين به بالا
خواهند رفت . البته بدون شك اين يك مصداقش است ، ولی همان طور كه
بسياری يا همه مفسرين گفتهاند مقصود اين است كه تمام شؤون دنيا در آنجا
زير رو میشود يعنی اصلا عالم زير و رو میشود ، باطنهايی ظاهر میشود و
ظاهرهايی باطن . البته آن تعبير اميرالمؤمنين در مقام امتحانهاست ولی در
آنجا هم صادق است : مثل ديگی كه وقتی به جوش میآيد آن چيزهايی كه در
زير است رو و
پاورقی : . 1 ق / . 22 |