در اينجا به اين ( مطلب ) پرداخته‏اند كه مقصود چيست . عنقريب به شما
خواهيم پرداخت . تعبير يك تعبيری است كه گويا يعنی از كارهای ديگر
خودمان فارغ می‏شويم و به شما خواهيم پرداخت . اينجا سؤال به وجود می‏آيد
كه ( آيا ) در مورد خدا اين مطلب می‏تواند صادق باشد ؟ مثل اين است كه‏
( می‏گويد ) الان دست ما به كارهای ديگر بند است، نوبت شما می‏رسد بعد ما
به شما خواهيم پرداخت . بعلاوه مطلب در جای ديگر بيان شده است كه "
« لا يشغله شأن عن شأن »" هرگز كاری خدا را از كار ديگر باز نمی‏دارد، او
شاغل نسبت به كار ديگر نمی‏شود .
معمولا انسان صفات تنزيهی خداوند را از مقايسه خلق كشف می‏كند . اين‏
نقص را كه در خلق می‏بيند می‏فهمد كه ذات واجب الوجود دارای اين نقص‏
نيست ، دارای كمال آن است . حضرت رضا عليه السلام فرمود : " « لا يفهم‏
ما هناك الا بما هيهنا » " يعنی چيزهايی كه آنجا هست با آنچه در اينجا
هست فهميده می‏شود . اين را در صفات سلبيه خوب می‏شود فهميد ، با خودمان‏
انسانها مقايسه می‏كنيم . ما اگر به يك كار بپردازيم ، در همان حال‏
نمی‏توانيم به يك كار ديگر ، دو كار ديگر ، ده كار ديگر هم به طور كامل‏
بپردازيم . حتی نگاه ما اگر بخواهد در يك نقطه متمركز شود ، در

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه . 177