طاعتی بكند ، بعد از ايمان قلبی ، اول دستور تقوا و طهارت و پاكی را
می‏دهد ، بعد امر می‏فرمايد به ايمان طاعتی ، يعنی طاعت رسول را به كار
ببريد .
" « يؤتكم كفلين من رحمته »" ايمان بعد از ايمان موجب می‏شود كه شما
دارای دو حظ و دو بهره از رحمت الهی بشويد . ايمان اول يك حظ و بهره‏
مخصوص به خود به شما می‏رساند و ايمان دوم حظ و بهره جداگانه‏ای . "
« و يجعل لكم نورا تمشون به »" ( اين همان اثری است كه گفتيم عمل روی‏
ايمان می‏گذارد ، روی قلب می‏گذارد كه يك اصل مسلم در قرآن مجيد است )
تا خدای متعال برای شما و در قلب شما نوری قرار بدهد ، به شما روشنايی‏ای‏
بدهد كه در پرتو آن روشنايی راه برويد ، البته مقصود راه در خيابان نيست‏
، يعنی روش شما . اين مثل اين است كه ما می‏گوييم " راه و روشی كه فلانی‏
در زندگی دارد " ، مقصود آن قدم زدن در خيابان نيست كه آيا قدمهايش را
تند برمی‏دارد يا كند ، يا خودش راكج می‏كند يا نمی‏كند ، مقصود آن رفتاری‏
است كه در ميان مردم و به طور كلی در زندگی دارد . يعنی طاعت حق و
طاعت و پيامبر حق به انسان يك روشنايی می‏دهد كه رفتارش در زندگی در
پرتو آن روشنايی باشد ، كه به اين مضمون باز ما در قران داريم : " « أو
من كان ميتا فاحييناه و جعلنا له نورا يمشی به فی الناس كمن مصله فی‏
الظلمات ليس بخارج منها »" ( 1 ) آيا آن كه مرده بود و ما او را زنده‏
گردانيديم و برای او نوری قرار داديم كه در ميان مردم با آن نوره راه‏
می‏رود ( مثل او مانند كسی است كه در تاريكيها قرار دارد و راهی به خارج‏
ندارد ؟ ) . " آن مرده‏ای كه زنده كرديم " مقصود مرده قبرستان نيست .
سخن از مرده قبرستان نيست كه مرده‏ای از قبرستان زنده شده ،

پاورقی :
. 1 انعام / . 122