است ، غير از اين حرفهاست ، ان گاهی ممكن است به صورت فقر برای انسان‏
نازل شود ، اين ديگر بستگی دارد به حال بنده . خدای متعال گاهی بنده‏ای را
كه لياقت اينكه عنايت خاص الهی به او برسد و او را دستگيری كند دارد و
راهش منحصر است به اينكه او را در يك سختی و رنح قرار بدهد ، رنجی از
نوع فقر ، رنجی از نوع مصيبت ، رنجی از نوع فراق ، رنجی از نوع ديگر
برای او نازل‏م كند ( رحمت رحيميه آن است كه در نهايت امر برای انسان‏
سعادت است ) و بر عكس گاهی بنده‏ای را به دليل اينكه مستحق رحمت‏
رحيميه نيست و مستحق نقمت است يعنی اعمالش او را مستحق كرده كه در
همين دنيا معاقب شود ( به صورت فراهم كردن نعمتها برای او ، عقاب‏
می‏كند ) . عقابها فرق می‏كند . بدترين عقابها اين است كه خدا او را از
اينكه به طرف خودش بيايد طرد كند ، يعنی موجبات غفلت را به او بدهد .
در مواردی - كليت ندارد خدا می‏خواهد به بنده‏ای بگويد برو گم شو ، ديگر
اينجا نيا ، همه چيز را برايش فراهم می‏كند يعنی برو گم شو . آن " برو
گم شو " است .
پس رحمت رحمانيه يك مطلب است و رحمت رحيميه مطلب ديگر . رحمت‏
رحيميه آن است كه در نهايت امر انسان را به سعادت نزديك كند ، حال‏
می‏خواهد به حسب صورت و ظاهر و با مقياسهای كوچك خير و نيكی شمرده نشود
.
اين حديث را مكرر خوانده‏ايم كه پيغمبر اكرم به خانه مردی رفتند . از
طاقچه اتاق او يك تخم مرغ افتاد و نشكست . اين امر باعث تعجب حضرت‏
شد . او گفت يا رسول‏الله تعجب نفرماييد ، در خانه ما از اين قضايا زياد
است ، اصلا در خانه ما را ضرر و مصيبت و اين