" « خيرات حسان »" يعنی زنانی كه هم از نظر روحی و معنوی خيرند و هم
از نظر زيبايی ، پس ميشود نيكو سيرت و نيكو صورت ، هر دو وجود دارد .
بعضی مفسرين گفتهاند كه اينجا اشاره به زنان دنياست نه حورالعينها ،
زنانی از نوع انسان كه اهل بهشت و اهل سعادت هستند .
علاوه بر اينها باز " « حور مقصورات فی الخيام »" حورالعينهايی كه
منحصرا در خيمههايی هستند . همان مفهوم " « قاصرات الطرف لم يطمثهن
انس قبلهم و لا جان »" را با تعبير ديگر گفته است ، يعنی " نه هر
جايی " . اين " « حور مقصورات فی الخيام »" باز مفهوم " نه هر
جاييی " را میدهد . همان كلمه " « لم يطمثهن انس قبلهم و لا جان » "
تكرار شده . معلوم است كه قرآن به جنبه طهارت و عفاف و پاكی خيلی
عنايت دارد يعنی اين را برای بشر يك ارزش اصيل میداند .
" « متكئين علی رفرف خضر و عبقری حسان »" . درباره آنها هم داشتيم:
" « متكئين علی فرش بطائنها من استبرق و جنا الجنتين دان »" . درباره
اينها داريم : " « متكئين »" تكيه زنها هستند " « علی رفرف خضر »"
برمتكاهای سبز و بر بساطهای بسيار قيمتی و بسيار نيك "« فبای الاء ربكما
تكذبان »" پس چه نعمتی را شما میتوانيد تكذيب كنيد ؟
در آخر دو مرتبه میفرمايد : " « تبارك اسم ربك ذی الجلال و الاكرام
" مبارك است و پر بركت است نان پروردگارت آن نام پر جلال و صاحب
جلالت و صاحب اكرام ، كه میگويند اشاره به همان نام " الرحمن " است
كه سوره با آن شروع شده است . سوره با كلمه " الرحمن " شروع شد و با
توصيف " الرحمن " با جمله " « تبارك اسم ربك ذی الجلال و الاكرام
" خاتمه پيدا میكند اشاره به اينكه آنچه كه در عالم به وجود آمده است
از اول عالم تا آخر عالم ، دنيا و آخرت ، تمام اينها به اسم " رحمن "
به وجود آمده است . میگويند : " ظهر الوجود ببسم الله الرحمن الرحيم "
. اصلا " رحمن "
|