بوده است كه همه انبياء در همه زمانها گرفتار آن بوده‏اند و قهرا همه اهل‏
حق و حقيقت به فراخور حالشان گرفتار اينها بوده‏اند ، يكی مسأله افك ،
دروغ بستن ، تهمت بستن ، و ديگر مسأله مسخره كردن . اينها هم دو چيزی‏
است كه منطق بر نمی‏دارد ، يعنی دروغ حدی ندارد ، كسی اگر بخواهد دروغ‏
بگويد همه جور دروغی ( می‏تواند بگويد ) . راست است كه محدود است .
انسان اگر بخواهد راست بگويد قهرا مقيد و محدود می‏شود ، يعنی چون حقيقت‏
و واقعيتی هست و بايد خودش را با آن تطبيق بدهد نمی‏تواند از آن تجاوز
كند ، ولی دروغ گفتن ديگر