درك میكنند آن را مجسم و بيان كنند .
پس در آن آيه داشتيم كه فكری پاك و عقيدهای پاك ، كه در آنجا مسلم
اساسش عقيده توحيد است ، مثلش مثل درخت پاك پاكيزهای است كه ريشهای
محكم در زمين داشته باشد كه از جای خودش تكان نمیخورد ، هيچ بادی او را
نمیلرزاند ، و شاخه به آسمان كشيده است ، چنين برگ و ميوه میدهد ، و در
اين زمينه ما اخبار و احاديث زياد داريم كه مثلا آن تنه درخت كيست ،
شاخه درخت كيست ، ميوه درخت كيست ، برگ درخت كيست ، كه اينها
بيشتر تشبيه ( است ) ، يعنی همه آنها نشان میدهد كه مقصود امور معنوی
است ، توحيد است ، نبوت است ، امامت است ، اخلاق است .
از طرف ديگر گفتيم كه ما داريم كه بهشت طوبی دارد و در روايات به
طور قطع گفتهاند طوبی درخت است و بعد اين طور بيان كردهاند كه طوبی
درختی است كه تنهاش در خانه علی بن ابیطالب است و شاخهاش در خانه
همه مؤمنين در هر جای دنيا تا روز قيامت . معلوم است كه ما در خانه
اميرالمؤمنين كه الان جزء مسجد حضرت رسول است يك درخت جسمانی
نداشتهايم ، آنهم درختی كه شاخههای آن تا همه جای دنيا كشيده شده باشد
الی الابد . معلوم است كه مقصود اين روايات هم اين است كه آن درخت
بهشتی ريشهاش از اينجا آب میخورد و شاخههايش در خانههای مردم است .
باز مقصود همان عقايد پاك و اخلاق پاك و اعمال است كه اعمال انسان برای
اخلاق و افكار انسان حكم ميوهها را دارد .
كارهای انسان ، آنچه از انسان بروز میكند ، چه تلخ و چه شيرين ، ناشی
از طرز تفكر و خلق و خوی انسان است . آن كسی كه فكرش پاك است ،
اخلاقش پاك است ، فكرش شيرين است ، اخلاقش شيرين است ،
|