درك می‏كنند آن را مجسم و بيان كنند .
پس در آن آيه داشتيم كه فكری پاك و عقيده‏ای پاك ، كه در آنجا مسلم‏
اساسش عقيده توحيد است ، مثلش مثل درخت پاك پاكيزه‏ای است كه ريشه‏ای‏
محكم در زمين داشته باشد كه از جای خودش تكان نمی‏خورد ، هيچ بادی او را
نمی‏لرزاند ، و شاخه به آسمان كشيده است ، چنين برگ و ميوه می‏دهد ، و در
اين زمينه ما اخبار و احاديث زياد داريم كه مثلا آن تنه درخت كيست ،
شاخه درخت كيست ، ميوه درخت كيست ، برگ درخت كيست ، كه اينها
بيشتر تشبيه ( است ) ، يعنی همه آنها نشان می‏دهد كه مقصود امور معنوی‏
است ، توحيد است ، نبوت است ، امامت است ، اخلاق است .
از طرف ديگر گفتيم كه ما داريم كه بهشت طوبی دارد و در روايات به‏
طور قطع گفته‏اند طوبی درخت است و بعد اين طور بيان كرده‏اند كه طوبی‏
درختی است كه تنه‏اش در خانه علی بن ابی‏طالب است و شاخه‏اش در خانه‏
همه مؤمنين در هر جای دنيا تا روز قيامت . معلوم است كه ما در خانه‏
اميرالمؤمنين كه الان جزء مسجد حضرت رسول است يك درخت جسمانی‏
نداشته‏ايم ، آنهم درختی كه شاخه‏های آن تا همه جای دنيا كشيده شده باشد
الی الابد . معلوم است كه مقصود اين روايات هم اين است كه آن درخت‏
بهشتی ريشه‏اش از اينجا آب می‏خورد و شاخه‏هايش در خانه‏های مردم است .
باز مقصود همان عقايد پاك و اخلاق پاك و اعمال است كه اعمال انسان برای‏
اخلاق و افكار انسان حكم ميوه‏ها را دارد .
كارهای انسان ، آنچه از انسان بروز می‏كند ، چه تلخ و چه شيرين ، ناشی‏
از طرز تفكر و خلق و خوی انسان است . آن كسی كه فكرش پاك است ،
اخلاقش پاك است ، فكرش شيرين است ، اخلاقش شيرين است ،