آيات مثبت شفاعت است ، از آياتی است كه شفاعت را تأييد و اثبات‏
كرده است . ابتدا ترجمه آيه را عرض می‏كنيم بعد وارد اصل مطلب می‏شويم .
آيه اين جور می‏فرمايد كه " « و لا يملك الذين يدعون من دونه الشفاعة
" آن غير خداها كه اينها آنها را می‏خوانند اختيار شفاعت را ندارند . "
« و لا يملك »" يعنی مالك شفاعت نيستند چون اختياردار شفاعت نيستند
" « الا من شهد بالحق و هم يعلمون »" مگر ( يك گروه ) . ( بديهی است‏
اين " مگر " استثناست ، حال يا استثنای متصل يا منقطع ) . يك دسته‏ای‏
مالك شفاعت هستند يعنی دسته‏ای كه به حق گواه باشند و معترف ، كه‏
گفته‏اند و همين طور هم هست مقصود از " حق " توحيد است ، و اين خودش‏
تعبير عجيبی است كه قرآن از توحيد به كلمه حق مطلق تعبير می‏كند : مگر
آنها كه خود معترف به حق هستند يعنی جز موجودی كه خود او موحد باشد .
پس قهرا كار بت و امثال آن نيست ، يعنی خود شفاعت از شؤون توحيد است‏
: آنهايی كه خودشان موحد هستند ، و بلكه شايد كلمه " شهد بالحق " يعنی‏
شهود می‏كنند حق را ، شهود می‏كنند توحيد را . " « و هم يعلمون »" . اين‏
( عبارت ) را دو جور تفسير كرده‏اند ، يكی اينكه " شهد " را شهادت‏
زبانی بگيريم : آنهايی كه به زبانشان به حق يعنی به توحيد اعتراف می‏كنند
" « و هم يعلمون » " اما فقط اعتراف زبانی نيست ، از روی دانايی و
آگاهی به توحيد اعتراف می‏كنند . ولی تفسير ديگر كه شايد بهتر باشد اين‏
است : در خود كلمه " شهد " مفهوم " يعلمون " آمده ، چون " شهد "
فقط لفظ نيست : آنهايی كه شهادت می‏دهند به حق ، يعنی حق را و توحيد را
شهودا درك می‏كنند ، و آگاه به كار خودشان هستند " « و هم يعلمون » "
يعنی می‏دانند كه درباره چه كسی شفاعت كنند و درباره چه كسی شفاعت نكنند
، نه " آگاهند به اعتراف خودشان و از روی آگاهی اعتراف می‏كنند " ،
آگاهند كه در شفاعت چه