بيتهاست . بعد خود او منصفانه اقرار كرد و گفت : يا بن رسول الله !
تصديق می‏كنم كه مقصود از آن " بيوت " كه در قرآن آمده است ، خانه‏های‏
سنگی و گلی نيست ، " خانه‏های انسانی " است .
از اينجا يك نكته‏ای در باب توحيد استفاده می‏شود و آن اين است : اعم‏
از اينكه اين خانه‏ها را خانه‏های گلی بگيريم يا خانه‏های انسانی كه البته‏
مقصود خانه‏های انسانی است قرآن می‏گويد اين ، خانه‏هايی است كه خدا اجازه‏
داده است آن خانه‏ها ، شأنشان بالا باشد ، تعظيم شوند ، مورد احترام واقع‏
شوند . اگر مقصود خانه‏های گلی هم باشند ، ما می‏دانيم كه به طور كلی در
دين مقدس اسلام تعظيم و احترام مسجد بر همه واجب است و بی احترامی به‏
مسجد حرام است ، تنجيس مسجد حرام است و اگر مسجدی تنجيس شد واجب‏
كفايی است بر همه كسان ديگر كه زود آنجا را تطهير كنند . اگر كسی به ما
بگويد اين برخلاف اصل توحيد است ، مسجد گل است و خاك و آجر و سنگ ،
خود كعبه هم همين طور ، چهار تا سنگ روی همديگر گذاشته‏اند و چيز ديگری‏
نيست ، مگر سنگ هم می‏تواند احترام داشته باشد كه بشر به سنگ احترام‏
بگزارد ؟ می‏گوييم نه ، سنگ هرگز احترام ندارد ، خدا و عبادت خدا احترام‏
دارد . معبد از آن جهت كه معبد است احترام دارد . معبود به ما اجازه‏
داده است كه معبد را احترام كنيم . احترام معبد به اجازه معبود ، احترام‏
معبود است ، [ نه تنها ] شرك نيست ، [ بلكه ] عين توحيد است . حال‏
آيا اختصاص به معبد دارد ؟ نه . آيا اگر معبود به ما اجازه تعظيم و
احترام عابد را از آن جهت كه عابد است بدهد و ما عابد را از آن جهت كه‏
عابد است تعظيم و تجليل و تكريم كنيم ، اين شرك است ؟ نه ، اين هم عين‏
توحيد است . بنابراين آيا تعظيم و احترام پيغمبر اكرم يا ائمه اطهار و