پاورقی : . . 1 حجرات ، . 12
برادران و خواهران مسلمان خود شنيدند ، مادامی كه به سرحد يقين قطعی نه
ظن و گمان نرسيدهاند كه جای شك و شبهه نباشد ، و يا بينه شرعی اقامه
نشده است ، آنچه میشنوند ، به اصطلاح معروف " از اين گوش بشنوند و از
گوش ديگر بيرون كنند " و به تعبير ديگر همانجا كه میشنوند دفن كنند ، و
حتی به صورت اينكه " من شنيدم " هم نقل نكنند ، نه تنها به صورت يك
امر قطعی نقل نكنند ، حتی اينطور هم نگويند كه " من چنين چيزی شنيدهام
" . همين گفتن " شنيدم " هم " پخش " است و اسلام از پخش اين نوع
خبرهای كثيف و ناپاك و آلوده ناراضی است . مخصوصا يك جمله در ذيل
دارد كه میفرمايد : " « و الله يعلم و انتم لا تعلمون »" میخواهد
بفرمايد كه شما نمیدانيد اين جنايت ، چقدر جنايت بزرگی است . و طبعا
هم نمیدانيد كه عقوبت اين جنايت چقدر بزرگ است . اسلام میخواهد كه
محيط و جو جامعه اسلامی بر اساس اعتماد متقابل و حسن ظن و ظن خير و بر
اساس خوب گويی باشد نه براساس بی اعتمادی و بدگمانی و بدگويی ، و لهذا
اسلام غيبت را آنچنان حرام بزرگی دانسته است كه تعبير قرآن اين است :
" « و لا يغتب بعضكم بعضا أيحب احدكم ان يأكل لحم اخيه ميتا »" ( 1 )
كه خلاصهاش اين است : آنكه از كس ديگر غيبت میكند در واقع دارد گوشت
او را میخورد در حالی كه او مرده است .
روی همين اساس است كه قرآن با بيانات گوناگون ، اين مطلب را تأكيد
و تكرار میكند . از آن جمله اين آيه است :
پاورقی : . . 1 حجرات ، . 12 |