« سمعتموه ظن المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خيرا و قالوا هذا افك مبين
" آن وقتی كه شنيديد ، چرا مؤمنين گمان خوب درباره خودشان نبردند ؟ چرا
همان جا كه شنيدند نگفتند اين يك دروغ بزرگ است ؟ پيغمبر اكرم يك ماه‏
يا بيشتر سكوت كرد . مسلمانان غافل به جای اينكه روز اول بگويند " ²
هذا افك مبين »" اين واقعه دروغ است ، واقعه جعل شده را بازگو كردند
، نشستند و گفتند " شنيديم " و آن را نقل مجالسشان كردند . قرآن می‏گويد
: شما روز اول بايد می‏گفتيد " « هذا افك مبين » " . پس بعد از اين‏
آگاه باشيد اين افكها كه در ميان شما جعل می‏شود ، فورا بگوييد " « هذا
افك مبين »" .
« لولا جاؤا عليه باربعه شهداء فاذ لم يأتوا بالشهداء فاولئك عند الله‏
هم الكاذبون »" . شما در كارتان قانون و حساب داريد . اسلام برای شما
وظيفه معين كرده ، شرعا وظيفه داريد كه هر تهمتی نسبت به يك مسلمان‏
شنيديد مادامی كه بينه شرعی اقامه نشده است ، بگوييد دروغ است ، در نزد
خدا دروغ است . مقصود از جمله " در نزد خدا دروغ است " اين است كه‏
در قانون الهی دروغ است .
تكليف بسيار روشنی است . بعد از اين ما بايد بدانيم اگر فردی درباره‏
فردی يا درباره مؤسسه‏ای حرفی زد ما چه وظيفه‏ای داريم . آيا وظيفه داريم‏
سكوت كنيم ؟ آيا وظيفه داريم حتی بگوييم " ما كه نمی‏دانيم ، خدا عالم‏
است " ؟ ، " من چه می‏دانم ، شايد باشد شايد نباشد " ؟ ، آيا وظيفه‏
داريم در مجالس نقل كنيم ، بگوييم " چنين چيزی می‏گويند " ؟ وظيفه مان‏
چيست ؟ مادامی كه بينه شرعی اقامه نشده است و مادامی كه شرعا بر ما
ثابت نشده ، بايد بگوييم دروغ است . فقط وقتی كه شرعا ثابت شد و يقين‏
پيدا كرديم