است و آن اين است : " « و من يقترف حسنه نزد له فيها حسنا »" ( اين‏
خيلی عجيب است ! ) اگر كسی كار نيك و زيبا بكند ما به زيبايی كارش‏
می‏افزاييم ، يعنی ما گريم و پرداختش می‏كنيم . وقتی كار در مسير خلقت و
رضای الهی قرار بگيرد اينچنين است . شما كاری را در مسير رضای الهی‏
انجام بدهيد ، بسا هست اين كار شما معايب و نواقصی دارد ، اما خدا به‏
فضل و لطف خودش آن معايب و نواقص را برطرف می‏كند و زشتی‏های عمل شما
را از بين می‏برد و تبديل به زيبايی می‏كند . خدا نسبت به كار نيك مشاطه‏
گری می‏كند ، بديهايش را می‏پوشاند و به جايش خوبی می‏آورد .
پس اين دو مطلب است : يكی اينكه يك كار خوب كه انسان می‏كند خدا آن‏
را ده تا كار خوب حساب می‏كند . اين ، جنبه كميت كار است ، يعنی لطف‏
الهی بر كميتش می‏افزايد . يكی هم جنبه كيفيت كار است كه انسان يك كار
نيمه زيبا انجام می‏دهد ، بعد می‏بيند خدا تمام زيبا به او تحويل می‏دهد .
اينها همه فرع بر اين است كه انسان به آن نور هدايتی كه سراسر عالم را
گرفته است روشن باشد ، كور و تيره و گمراه نباشد . اين معجزه‏ها همه از
همان روشنی ايمان و روشن بودن به مقصد اصلی خلقت پيدا می‏شود "
²ليجزيهم الله احسن ما عملوا غ" كه خدا پاداش بدهد به آنها به نيكوترين‏
وجهی كه عمل كرده‏اند . مقصود اين است كه آن عملی كه انجام داده‏اند ، به‏
حد احسنی كه می‏شد آن را انجام دهند ، آن طور به آنها پاداش می‏دهد . اين‏
آن عملی است كه انجام داده و خواسته‏اند " « و يزيدهم من فضله »" و به‏
فضل خودش باز [ برپاداش ] اضافه می‏كند . " « و الله غ

پاورقی :
. 1 شوری / . 23