فكر میكنند اگر ممنوع است ، فقط مردها از نگاه كردن يا نگاه كردن با
تلذذ و ريبه ممنوعند و ديگر زن چنين ممنوعيتی نسبت به مرد ندارد و حال
آنكه هيچ فرق نمیكند ، اگر جايز نيست برای هر دو جايز نيست و اگر جايز
است برای هر دو جايز است ، يعنی در همان حد كه مرد ممنوع است زن هم در
همان حد ممنوع است . ولی معمولا خيال میكنند كه نه ، فقط مرد است كه
نبايد چشمش به زن بيفتد يا از روی تلذذ نبايد نگاه كند ولی زن اگر چشمش
به مرد افتاد يا هر جور ورانداز كرد اشكالی ندارد زيرا او زن است كه به
مرد نگاه میكند !
اينطور نيست ، قرآن هيچ فرقی در مسأله نگاه ميان زن و مرد قائل نيست
. البته بعضی از خانمها به اين مسأله توجه دارند ولی شايد خيلی از آنان
به آن بیتوجهند .
مطلب دوم كه اين را البته بيشتر توجه دارند و شايد قليلی توجه نداشته
باشند اين است كه خيال میكنند زن به زن مطلقا محرم است يعنی حتی به
عورت زن هم محرم است ، فقط مرد است كه نسبت به عورت مرد ديگر نا
محرم است ولی زن نسبت به تمام بدن هر زن حتی نسبت به عورت او ، محرم
است . البته اين را همانطور كه عرض كردم غالبا میدانند كه چنين نيست
ولی يك اقليتی خيال میكنند كه زن به زن مطلقا محرم است . اينطور نيست
، در مورد عورت ، زن هم به زن محرم نيست ، حتی مادر هم به دختر خودش
محرم نيست ، دختر هم به مادر محرم نيست، خواهر هم به خواهر محرم نيست.
راجع به اين دو مطلب ، قرآن دستوری كه به مرد میدهد مشابه آن را به زن
هم میدهد و دستوری كه به زن میدهد مشابهش را به مرد هم میدهد ، ولی برای
زنان يك وظيفه ديگری قائل شده است كه
|