فكر می‏كنند اگر ممنوع است ، فقط مردها از نگاه كردن يا نگاه كردن با
تلذذ و ريبه ممنوعند و ديگر زن چنين ممنوعيتی نسبت به مرد ندارد و حال‏
آنكه هيچ فرق نمی‏كند ، اگر جايز نيست برای هر دو جايز نيست و اگر جايز
است برای هر دو جايز است ، يعنی در همان حد كه مرد ممنوع است زن هم در
همان حد ممنوع است . ولی معمولا خيال می‏كنند كه نه ، فقط مرد است كه‏
نبايد چشمش به زن بيفتد يا از روی تلذذ نبايد نگاه كند ولی زن اگر چشمش‏
به مرد افتاد يا هر جور ورانداز كرد اشكالی ندارد زيرا او زن است كه به‏
مرد نگاه می‏كند !
اينطور نيست ، قرآن هيچ فرقی در مسأله نگاه ميان زن و مرد قائل نيست‏
. البته بعضی از خانمها به اين مسأله توجه دارند ولی شايد خيلی از آنان‏
به آن بی‏توجهند .
مطلب دوم كه اين را البته بيشتر توجه دارند و شايد قليلی توجه نداشته‏
باشند اين است كه خيال می‏كنند زن به زن مطلقا محرم است يعنی حتی به‏
عورت زن هم محرم است ، فقط مرد است كه نسبت به عورت مرد ديگر نا
محرم است ولی زن نسبت به تمام بدن هر زن حتی نسبت به عورت او ، محرم‏
است . البته اين را همانطور كه عرض كردم غالبا می‏دانند كه چنين نيست‏
ولی يك اقليتی خيال می‏كنند كه زن به زن مطلقا محرم است . اينطور نيست‏
، در مورد عورت ، زن هم به زن محرم نيست ، حتی مادر هم به دختر خودش‏
محرم نيست ، دختر هم به مادر محرم نيست، خواهر هم به خواهر محرم نيست.
راجع به اين دو مطلب ، قرآن دستوری كه به مرد می‏دهد مشابه آن را به زن‏
هم می‏دهد و دستوری كه به زن می‏دهد مشابهش را به مرد هم می‏دهد ، ولی برای‏
زنان يك وظيفه ديگری قائل شده است كه