جزءها را رويها سوی كل است ( 1 )
بلبلان را عشق با روی گل است
صبغه الله نام آن رنگ لطيف
لعنه الله بوی آن رنگ كثيف
آنچه از دريا ، به دريا می‏رود ( 2 )
از همان جا كامد آنجا می‏رود (3)
از سر كه سيلهای تيز رو
وز تن ما جان عشق آميز رو
"« لله ملك السموات و الارض »" از آن اوست "« و الی الله المصير
" و به سوی اوست . به همان دليل كه از اوست به سوی اوست .
اگر چه نوبت آيه بعد است كه راجع به كيفيت نزول باران تشكيل ابرها و
ريزش باران و تگرگ و خصوصيت اينها بحث كرده است كه اين آيه هم شايد
بتوانيم ان‏شاء الله جلسه آينده توضيح بدهيم از معجزات قرآن است ، ولی‏
من اكنون وارد اين آيه نمی‏شوم ، جلسه بعد ان شاء الله درباره آن صحبت‏
می‏كنم ، حال كه بحث تسبيح موجودات و بحث بازگشت همه موجودات به سوی‏
پروردگار به ميان آمد و شبهای ما هم شبهای ماه مبارك رمضان است مطلبی‏
را برايتان توضيح می‏دهم .
دين يك رسالتی دارد كه اين رسالت از غير دين ساخته نيست ، يعنی از
عقل و علم و فكر بشر اين رسالت ساخته نيست و اگر در حدود علم و عقل بشر
می‏بود به همان عقل و علم بشر واگذار می‏شد

پاورقی :
. 1 البته تعبير " جزء " و " كل " اندكی [ نارساست ] ، شعر است‏
ديگر . هر جزئی رويش به كل خودش است .
. 2 می‏گويد اين بارانها را شما می‏بينيد چگونه از دريا برمی‏خيزد ، آخر
هم بر می‏گردد به همان جا كه بوده است . چون از درياست ، به دريا هم‏
برمی‏گردد .
. 3 از همان جا كه آمده به اصل خودش باز می‏گردد .