« سمعتموه ظن المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خيرا و قالوا هذا افك مبين
" آن وقتی كه شنيديد ، چرا مؤمنين گمان خوب درباره خودشان نبردند ؟ چرا
همان جا كه شنيدند نگفتند اين يك دروغ بزرگ است ؟ پيغمبر اكرم يك ماه
يا بيشتر سكوت كرد . مسلمانان غافل به جای اينكه روز اول بگويند " ²
هذا افك مبين »" اين واقعه دروغ است ، واقعه جعل شده را بازگو كردند
، نشستند و گفتند " شنيديم " و آن را نقل مجالسشان كردند . قرآن میگويد
: شما روز اول بايد میگفتيد " « هذا افك مبين » " . پس بعد از اين
آگاه باشيد اين افكها كه در ميان شما جعل میشود ، فورا بگوييد " « هذا
افك مبين »" .
« لولا جاؤا عليه باربعه شهداء فاذ لم يأتوا بالشهداء فاولئك عند الله
هم الكاذبون »" . شما در كارتان قانون و حساب داريد . اسلام برای شما
وظيفه معين كرده ، شرعا وظيفه داريد كه هر تهمتی نسبت به يك مسلمان
شنيديد مادامی كه بينه شرعی اقامه نشده است ، بگوييد دروغ است ، در نزد
خدا دروغ است . مقصود از جمله " در نزد خدا دروغ است " اين است كه
در قانون الهی دروغ است .
تكليف بسيار روشنی است . بعد از اين ما بايد بدانيم اگر فردی درباره
فردی يا درباره مؤسسهای حرفی زد ما چه وظيفهای داريم . آيا وظيفه داريم
سكوت كنيم ؟ آيا وظيفه داريم حتی بگوييم " ما كه نمیدانيم ، خدا عالم
است " ؟ ، " من چه میدانم ، شايد باشد شايد نباشد " ؟ ، آيا وظيفه
داريم در مجالس نقل كنيم ، بگوييم " چنين چيزی میگويند " ؟ وظيفه مان
چيست ؟ مادامی كه بينه شرعی اقامه نشده است و مادامی كه شرعا بر ما
ثابت نشده ، بايد بگوييم دروغ است . فقط وقتی كه شرعا ثابت شد و يقين
پيدا كرديم
|