در دنيا پيدا نكردی كه آيات ما را ببينی ، آيات ما جلوی چشمت بود و
نمی‏ديدی ، كور بودی ، بديهی است كه اينجا هم كوری ، هر كه در دنيا چشم‏
باطن داشته باشد اينجا هم چشم دارد ، چشم ظاهر كه ملاك نيست .
در آيه‏ای از سوره مباركه حديد ( 1 ) نيز صحنه‏ای از قيامت را بيان‏
می‏كند : " « يوم يقول المنافقون و المنافقات للذين امنوا انظرونا
نقتبس من نوركم »" منافقها ، مردان و زنان منافق ، در قيامت اهل‏
ايمان را می‏بينند كه با چراغ و نورانی وارد می‏شوند [ در حالی كه ] خودشان‏
تاريك‏اند و بی چراغ . اين روسياهان به مؤمنين می‏گويند التفاتی به ما
بكنيد كه ما از نور شما استفاده كنيم . جواب می‏دهند : متأسفانه اين نور
برای غير ، قابل استفاده نيست : " « قيل ارجعوا وراءكم فالتمسوا نورا
" اين نور را در دنيا بايد به دست آورد ، برگرديد به دنيا ، از آنجا
نور را بايد به دست آوريد ، اين چراغی است كه آنجا بايد به دست آوريد
: " « فضرب بينهم بسور له باب باطنه فيه الرحمه و ظاهره من قبله‏
العذاب »" ( 2 ) دو نفر در قيامت ممكن است دوش به دوش يكديگر راه‏
بروند در حالی كه برای يكی جهان روشن روشن باشد ، همه جا روشن باشد ، و
آن ديگری همه جا را تاريك می‏بيند ، برای اينكه آن چراغ ، چراغ باطن است‏
، هر كسی كه در باطنش آن چراغ روشن باشد ، به نور آسمان و زمين روشن‏
باشد ، به نور خدا روشن باشد همه چيز برای او روشن است ، و آنكه چراغ‏
قلبش خاموش

پاورقی :
. 1 آن آيه هم عجيب است ، اصلا قرآن همه‏اش عجيب است ، واقعا قرآن‏
سراسرش معارف منظم و مرتب است ، درست نشان می‏دهد كه قرآن از عالم‏
جان آمده و كتاب جان است .
. 2 حديد / . 13