پاورقی : . 1 طه / 124 - . 126
اين كار را كردند ، يعنی وقتی او وارد شد حضرت آن احترامی را كه شايسته
او بود بجا نياوردند به واسطه اينكه سرگرم هدايت ديگران آن بودند ، بعضی
گفتهاند نه ، منظور عثمان است و او تكبر كرد ، به هر حال آيه قرآن نازل
شد : " « عبس و تولی ان جاءه الاعمی »" آن شخص ( يا رسول اكرم و يا
كس ديگر ) [ چهره خود را ] عبوس كرد ، رويش را ترش كرد و پشت كرد كه
كوری وارد شد ، چرا ؟ ! كوری ظاهر كه عيبی شمرده نمیشود .
پس قرآن كه میگويد " هر كه در اين جهان كور باشد در آن جهان كورتر
است " خودش میخواهد برساند كه ای مسلمان ! تو تنها همين چشم سر نيستی
، كوشش كن چشم دلت باز شود .
در آيهای ديگر قرآن كريم میفرمايد : " « و من اعرض عن ذكری فان له
معيشه ضنكا و نحشره يوم القيامه اعمی » " آنكه از ياد من اعراض كند ،
آنكه خدا را آن نور آسمان و زمين را فراموش كند ، آنكه در خانه دل خودش
را بر اين نور ببندد و خانه دل خودش را تاريك نگه دارد ، اثرش در اين
دنيا اين است كه هميشه در زندگی احساس فشار میكند ، ثروت دنيا و
سلطنت دنيا را هم كه به او بدهند باز هم در فشار است ، و اما در آخرت
ما او را كور محشور میكنيم ، و او در آخرت به ما اعتراض میكند ، میگويد
" « رب لم حشرتنی اعمی و قد كنت بصيرا »" پروردگارا من كه در دنيا
چشم داشتم ، چرا مرا كور به اين دنيا آوردی ؟ میدانيد به او چه جواب
میدهند ؟ جواب میدهند كه بينايی آن دنيا به درد اين دنيا نمیخورد ،
اينجا يك بينايی ديگری لازم دارد كه بايد در آنجا به دست میآوردی : "
²قال كذلك اتتك آياتنا فنسيتها و كذلك اليوم تنسی غ" ( 1 ) تو آن چشم
بينا را
پاورقی : . 1 طه / 124 - . 126 |