پاكدامن را هدف قرار میدهند و حرفی میزنند كه نسبت ناپاكدامنی به
آنهاست و چهار شاهد هم نمیآورند [ بايد حد بخورند ] .
اسلام البته هيچ مدعايی را بدون دليل نمیپذيرد . ولی بعضی از مدعاهاست
كه با گفتن حرف يك نفر هم قبول میشود حتی اگر آن يك نفر زن باشد ، مثل
مسائل زنانهای كه يك زن از طرف خودش بگويد . وقتی كسی میخواهد زنش را
طلاق دهد ، چون طلاق در حال عادت جايز نيست ، از زن میپرسند تو پاكی يا
در حال عادتی ؟ اگر گفت پاكم ، كافی است و اگر گفت در حال عادتم ،
حرفش [ قبول ] است . ديگر نمیگويند دو نفر شاهد اقامه كن ، حرف خودش
معتبر است . در بعضی موارد حتما بايد دو شاهد مرد باشد مثل دعاوی مالی .
ولی درد عاوی ناموسی آنجا كه پای حرمت ناموس است ، پای لكه دار شدن
عفاف است ، اسلام میگويد حتی دو شاهد عادل هم كافی نيست . اگر دو شاهد
عادل عادل كه مردم پشت سر آنها نماز میخوانند و حتی از آنها تقليد
میكنند بيايند و شهادت دهند كه به چشم خودمان ديديم كه فلان زن زنا كرد
اسلام میگويد كافی نيست ، شما دو نفريد . سه نفر شاهد عادل هم اگر باشد
میگويد كافی نيست . اگر چهار نفر شاهد عادل بيايند شهادت بدهند ،
آنوقت اسلام حاضر است كه آن زن را متهم بشناسد و دليل را كافی بداند .
ممكن است بگوييد اگر چنين چيزی باشد چندان اتفاق نمیافتد . چهار شاهد
عادل از كجا پيدا شوند تا شهادت دهند زنی زنا كرده است ؟ میگوييم مگر
اسلام در مسأله زنا بنايش بر تجسس و تحقيق و تفتيش است ؟ اسلام كه
میگويد چهار شاهد ، هدفش اين نيست كه بخواهد تجسس و
|