پاورقی : . 1 ذاريات / . 41 . 2 جامع الصغير ، ج / 2 ص . 111
" « الله الذی يرسل الرياح فتثير سحابا فيبسطه فی السماء كيف يشاء و
يجعله كسفا و تری الودق يخرج من خلاله » " . حال من هر دو آيه را يك
ترجمه ظاهری میكنم .
آيه سوره روم میگويد : خداست ، ذات حق است آنكه بادها را میفرستد .
اولا يكی از نكاتی كه گفتهاند اين است كه قرآن در بعضی موارد تعبير میكند
به ريح ( باد ) و در بعضی موارد تعبير میكند به رياح ( بادها ) . به حسب
استقصايی كه كردهاند هر جا كه [ اين ] كلمه ، مفرد آمده است آنجا
بادهايی ذكر شده كه آن بادها منشأ خرابی و هلاكت و عذاب بوده است ، مثل
" « ارسلنا عليهم الريح العقيم »" ( 1 ) و هر جا كه قرآن باد را به
عنوان يك مبشر رحمت بيان كرده است ، به صورت جمع ذكر كرده : " رياح
" ( بادها ) ، و علم امروز ثابت كرده است كه بادهايی كه منشأ بارانها
میشوند يك جبهه نيست ، جبهههای مختلفی است كه به شكل خاصی دست به
دست يكديگر میدهند و فقط در آن وقت است [ كه منشأ باران میشوند . ] و
عجيبتر اين است كه اين نكتهای كه از خود قرآن استفاده میشود در حديث
تصريح شده است ، در يكی از دعاها وارد شده است كه " « اللهم اجعله لنا
رياحا و لا تجعله لنا ريحا » " ( 2 ) خدايا باد را برای ما " رياح "
قرار بده نه " ريح " ، يعنی وقتی كه میوزد ، به آن شكلش باشد چون تنها
به آن شكل رحمت است . و حتی از ائمه سؤال كردهاند كه مگر چه فرق است
ميان " ريح " و " رياح " ؟ عين همين جواب را دادهاند ، گفتهاند كه
هر وقت باد يك جناحی باشد عذاب
پاورقی : . 1 ذاريات / . 41 . 2 جامع الصغير ، ج / 2 ص . 111 |