پاورقی : . 1 بعضی مفسرين " الم تر " را " الم تعلم " معنی كردهاند . و خواستهاند آن را به غير پيغمبر تعميم بدهند ، ولی بعضی ديگر میگويند " الم تر " همان " الم تر " است و مخاطب هم همان شخص پيغمبر است .
نظيرش در قرآن هست . در اينجا مخاطب شخص پيغمبر اكرم است ، میفرمايد
: " « الم تر ان الله يسبح له من فی السموات و الارض »" آيا نديدی (
1 ) ؟ " هر كه در زمين است " را هم اختصاص به مؤمنين نمیدهد : ای
پيغمبر ! آيا تسبيح مرغان را در حالی كه در اوج آسمان صف كشيدهاند نديدی
؟ بالاتر اينكه بعد میگويد : " « كل قد علم صلاته و تسبيحه »" هر كدام
از اينها كوهها ، درختها ، مرغها ، انسانها و هر موجودی كه تسبيح میكند
به تسبيح خود آگاه است ، به نماز خود آگاه است . عجيب اين است كه اين
امر را تعبير به " نماز " میكند . گفتيم يك جا تعبير به " تسبيح " و
" حمد " میكند و يك جا تعبير به " سجود " میكند ، اينجا اصلا تعبير
به " صلاه " كرده است ، گو اينكه بعضی مفسرين گفتهاند مقصود از " صلاه
" دعاست ولی همان نماز است ، روح نماز هم دعاست . خود قرآن تعبير به
" صلاه " كرده است : اينها نماز دارند و به نماز خودشان آگاهند و خدای
آنها هم به كار آنها آگاه است .
بنابراين ما چنين آياتی در قرآن داريم و نبايد اول برويم ببينيم كه آيا
میتوانيم معنی بكنيم كه مقصود از مثلا تسبيح چيست . نه ، قرآن چنين مطلبی
میگويد كه تمام ذرات عالم هستی خدا را تسبيح میكنند و حمد میكنند ، و به
ما هم میگويد : ولی شما ای مردم فهم نمیكنيد اما چنين چيزی وجود دارد .
البته خدا هم كه اين مطلب را بيان كرده نخواسته يك معمايی را كه هيچ
وقت بشر به هيچ
پاورقی : . 1 بعضی مفسرين " الم تر " را " الم تعلم " معنی كردهاند . و خواستهاند آن را به غير پيغمبر تعميم بدهند ، ولی بعضی ديگر میگويند " الم تر " همان " الم تر " است و مخاطب هم همان شخص پيغمبر است . |