انسان می‏رود ، آن هم انسانی كه با حقيقت مخالفت می‏كند ، بلكه سراغ همه‏
ذرات عالم می‏رود كه همه ذرات عالم به نور الهی روشن هستند و هر موجودی‏
در عالم خودش خدای خودش را می‏شناسد و تسبيح گوی خدای خودش است ، و
اين قرآن بود كه برای اولين بار گفت كه اگر گوش شنوا و قلب بينا و
آگاه داشته باشيد ، می‏بينيد كه در سراسر هستی [ همهمه ] خداشناسی و ذكر
خدا و تسبيح خدا وجود دارد . تفسيرش را ان شاء الله جلسه آينده عرض‏
می‏كنم . و صلی الله علی محمد و اله الطاهرين .