اين وظيفه ، ديگر برای مرد نيست و آن اينكه زن را مكلف كرده است كه‏
بايد خودش را بپوشاند ولی مرد را مكلف نكرده است ، يعنی اين تكليف‏
متوجه زن است نه متوجه مرد . تعبير قرآن اين است : " زنان زينت‏
خودشان را نبايد آشكار كنند " . البته زينت ولو جدا هم باشد مثل يك‏
النگو كه در كناری افتاده مقصود نيست بلكه زينت در حالی كه در بدن است‏
مقصود است چون [ آشكار كردن آن ] مساوی است با ديدن خود زن . زنان‏
نبايد زينت خودشان را ظاهر كنند ، اعم از اينكه از نوع زينتی باشد كه‏
بشود از بدن جدا كرد مثل النگو و يا انگشتر ، يا زينتی كه چسبيده به بدن‏
است مثل چيزهايی كه به بدن می‏مالند مانند " گل گونه " به اصطلاح قديم .
زن زينت خود را نبايد ظاهر كند مگر [ در دو مورد ] . دو استثنا در
اينجا وجود دارد : يك استثنا در مورد خود زينت است ، يعنی مگر بعضی از
زينتها و به تعبير قرآن زينت ظاهر ( 1 ) ، و استثنای دوم در مورد افراد
است : و مگر برای بعضی از طبقات كه در برابر آن طبقات كه غير شوهر او
هستند ( در مورد شوهر كه محرز است ) زن می‏تواند حتی زينت غير ظاهر را
آشكار كند ، و آنها پدران ، پسران ، برادر زادگان ، خواهر زادگان ،
فرزندان شوهر [ و چند طبقه ديگر هستند ] كه استثناها را بعد عرض می‏كنيم.
قبل از اينكه من اين آيه را تفسير كنم دو مطلب را بايد توضيح دهم تا
مطلب درست روشن بشود . يك مطلب اين است كه چرا زن مكلف شده است كه‏
خود را بپوشاند و مرد مكلف نشده است ؟ پوشش به عنوان وظيفه زن ذكر شده‏
است نه به عنوان وظيفه مرد ؟

پاورقی :
. . 1 حال اينكه مقصود از " زينت ظاهر " چيست بعد عرض می‏كنيم .