علم و عالم

علم حقيقى آن است كه چراغ هدايت ملكوت، و صراط مستقيم تقرب حق و دار كرامت او باشد. آن علمى كه شروع بشود به اسم رب، نور هدايت دارد. سنگر علم هم يك سنگر دفاعى است، دفاع از همه فرهنگ اسلام. زندگى زير چتر علم و آگاهى آنقدر شيرين، و انس با كتاب و قلم و اندوخته‏ها آنقدر خاطره‏آفرين و پايدار است، كه همه تلخيها و ناكاميهاى ديگر را از ياد مى‏برد.

اگر كشور ما علم را بياموزد، ادب را بياموزد، جهتيابى علم و عمل را بياموزد، هيچ قدرتى نمى‏تواند بر او حكومت كند. انسان تا آخر عمرش هم به علم احتياج دارد و هم به آموزش و پرورش، هيچ انسانى نيست كه مستغنى از علم باشد، و مستغنى از پرورش و تربيت. از علم در لسان قرآن بسيار تمجيد شده است، لكن در كنارش تقوا. ميزان ارزش، اين دو خاصه است، علم و تقوا تواما. علم و عمل، علم و تعهد، به منزله دو بال هستند كه با هم مى‏توانند به مراتب ترقى و تعالى برسند.

علم و تقوا اگر در كسى جمع شد در دنيا و آخرت سعادتمند است. علم تنها اگر ضرر نداشته باشد فايده ندارد. اگر شما يا ما گمان كنيم كه علم منشا سعادت است ولو هر چه باشد، اين‏اشتباه است. اگر چنانچه علم در يك قلب فاسد وارد شد، در يك مغز فاسد - از جهت اخلاق - وارد شد، ضررش بيشتر از نادانى است. واى به حال طالب علمى كه علوم در قلب او كدورت و ظلمت آورد. شما بدانيد كه اگر چنانچه عالم - هر عالمى باشد - تهذيب اسلامى پيدا نكرده باشد و اخلاق اسلامى پيدا نكند، براى اسلام مضر است كه نافع نيست.

اگر چنانچه عالم مهذب نباشد، ولو اين كه عالم به احكام اسلام باشد، ولو اين كه عالم به توحيد باشد، اگر مهذب نباشد، براى خودش و براى كشورش و براى ملتش و براى اسلام ضرر دارد كه نفع ندارد. اگر چنانچه وعاظ‏السلاطين بگذارند و اتحاد ما را به هم نزنند، - ان شاء الله - پيروز خواهيم شد، و دول اسلامى و ممالك اسلامى پيروز خواهند شد. شر عالم فاسد براى اسلام از همه شرور خطرناكتر و بيشتر است.

اگر چنانچه عالم فاسد بشود عالم فاسد مى‏شود. بسيار اشخاص هستند كه دانشمندند، خيلى هم دانشمندند! لكن چون تربيت اسلامى ندارند، وجودشان گاهى ضرر مى‏زند به كشور و ضرر مى‏زند به اسلام. دانشمندهاى ما نترسند از غرب، اساتيد دانشگاه ما نترسند از غرب، و جوانان ما نترسند و اراده كنند كه در مقابل غرب قيام كنند. بشر تا در سايه مسلسل و توپ و تانك مى‏خواهد ادامه حيات بدهد، نمى‏تواند انسان باشد، نمى‏تواند به مقاصد انسانى برسد. آن وقتى مردم به مقاصد اسلامى و انسانى مى‏رسند، و به كمال دانش و علم مى‏رسند كه قلمها بر مسلسلها غلبه كند ، و دانشها در بين بشر به آن جا برسد كه مسلسلها را كنار بگذارد و ميدان، ميدان قلم باشد، ميدان علم باشد.  

 

 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved