عشق دلدار

چشم بيمــــــار تو اى مى زده، بيمارم كرد           حلقــــــــــــه گيسويت اى يار، گرفتارم كرد

سرو بستاـــــــــنِ نكويى، گل گلــزار جمال           غمــــــــزه ناكرده، ز خوبان همه بيزارم كرد

همه مى‏زدگــــــان هوش خود از كف دادند            ساغر از دست روانبخش تو، هشيارم كرد

چه كنم؟ شيفتـه‏ام، سوختــــه‏ام، غمزده‏ام           عشــــــــوه ات، واله آن لعل گهر بارم كرد

عشق دلـــــدار چنان كـــــرد كه منصورمنش          از ديـــــــــــــارم به در آورد و سر دارم كرد

عشقت از مـــــــدرسه و حلقه صوفى راندم           بنده حلقــــــــــــه به گوش در خمّارم كرد

بــــــــــــاده از ساغرِ لبريز تو، جاويدم ساخت          بوســـــه از خاك درت، محرم اسرارم كرد