بيانات رهبر معظم
انقلاب اسلامى در ديدار اعضاى مجلس خبرگان
19/ 06/
1382
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
از بيانات آقايان استفاده كرديم . اولا عيد ميلاد مسعود
اميرالمؤ منين و سيدالمتقين (عليه سلام اللّه ) و همچنين ميلاد حضرت
جوادالائمه و حضرت هادى و حضرت باقر (عليهم السّلام ) را كه از اول رجب تا
امروز، اين ايام متبرك به اين ميلادهاست به همه ى برادران عزيز و آقايان
محترم كه تشريف داريد، تبريك عرض مى كنم .
البته تجليل از اميرالمؤ منين و ذكر آن برجستگى هاى بى نظير در تاريخ اسلام
، بلكه تاريخ بشريت ، آسان است ؛ ليكن مقتضاى اين تجليل و انتساب به اين
بزرگوار، چيزهايى است كه از عمل و وضع و امكانات و اقتضائات خاصِ دوران ما
بسيار به دور است . اگرچه به پيروى از اميرالمؤ منين مفتخريم ، ليكن خجليم
از اين كه با اين انتساب ، نمى توانيم مايه ى آبرو و عزتى براى آن بزرگوار
باشيم . خيلى فاصله است بين ما و عملكرد و رفتارهاى ما با درسى كه اميرالمؤ
منين به ما داد؛ چه در دوران حكومت كوتاه و چه در همه ى دوران عمر آن
بزرگوار. اين كه ما در دنيا به پيروى از اين بزرگواران معروفيم "والمعروفين
بتصديقنا ايّاكم " تكليف بزرگى را بر گردن ما مى گذارد. از خداوند مى
خواهيم به ما كمك كند. از ارواح طيبه ى اين بزرگواران هم استمداد مى كنيم
تا بتوانيم در اين راه حركت كنيم و ان شاءاللّه به سمت اين قله هاى كمال
پيش برويم .
آنچه به اقتضاى مسائل و حوادث كنونى دنيا به نظر مى رسد عرض كنيم ، اين است
كه نظام اسلامى از آغاز پيدايش ، با چالش عظيم جهانى مواجه شد. علت هم اين
بود كه در دنيا صاحبان زر و زور كه به فكر منافع خودشان بودند و هستند،
قدرت جديدى را در دنيا برنمى تابيدند كه عليه منافع نامشروع آنها به وجود
بيايد و توسعه پيدا كند. اين قدرت ، با پيروزى انقلاب اسلامى و تشكيل نظام
اسلامى در ايران به وجود آمد. نه فقط نفس اين حكومت و نظام اسلامى ، بلكه
شايد براى استكبار مهمتر و خطرناك تر، گسترش بيدارى اسلامى در دنياى اسلام
بود؛ خطرى كه امروز هم استكبار را تهديد مى كند و دشمنيهاى او را به سمت
دنياى اسلام و بخصوص به سمت كانونِ محورىِ دنياى اسلام يعنى نظام اسلامى
متوجه مى كند؛ اين اجتناب ناپذير بود. از روز اول هم اين دشمنى با اشكال
مختلف وجود داشته است . اين كه در بعضى از تعبيرات انسان بشنود كه امروز
دشمنيها از سوى استكبار و جبهه هاى مسلط و مسلح دنيا دنياى كفر و استكبار
عليه ايران چنين و چنان است ، كه گويى امروز خصوصيتى دارد، درست نيست ؛ از
اول انقلاب تهديدها به اشكال مختلف عليه نظام اسلامى و كشور اسلامى ايران
وجود داشته است ؛ حتّى گاهى بروز نمونه ها و تاءثيرات اين دشمنيها در كشور
ما، از الان سخت تر و محسوس تر هم بوده است . دوران جنگ تحميلى و تهديدهاى
استكبار و تنها ماندن نظام جمهورى اسلامى در مقابل دنياى استكبار و تحميل
چنان جنگى بر ما، و قبل از آن و بعد از آن تا امروز را فراموش نكنيم ؛
امروز هم ادامه ى همان تهديدهاست . البته اين تفاوت به سود ما وجود دارد كه
امروز ما تجربه و آگاهيهاى بيشتر و نيروهاى فراوان تر و ذهنهاى آماده ترى
در سرتاسر كشور داريم و خداى متعال با مجاهدت مردم و نيت صلاح و خيرى كه در
ملت و امت ما وجود دارد، تاكنون با ما رفتار كرده است و ان شاءاللّه بعد از
اين هم همان طور خواهد بود.
آنچه بنده در وضع كنونى براى خودم احساس تكليف كرده ام و مى كنم و به مسؤ
ولان كشور هم توصيه مى كنم ، اين است كه ما ميدان مجاهدت را رها نكنيم ؛
مجاهدت در صحنه هايى كه طبق تشخيص و فهم درست مسائل ، بر ما تكليف است .
اين مجاهدت ، مهمترين راه برون رفت از مشكلات است . بايد مجاهدت و تلاش
كرد؛ همچنان كه تداوم مجاهدت و مبارزه در دوران اختناق رژيم طاغوت ، توانست
ما را از مشكلات عظيمى كه آن روز بر كشور ما حاكم بود و ما را احاطه كرده
بود، خارج كند؛ همچنان كه مجاهدت دايم در دوران جنگ ، توانست تهديد عظيمى
را كه به كشور ما متوجه بود، از كشور برطرف كند؛ همچنان كه در تمام طول
بيست وپنج ساله ى پُر ماجراى عمر انقلاب ، تداوم مبارزه و ايستادگى در
مقابل مشكلات گوناگون ، تنها راه علاج و برون رفت از مشكلات بوده است .
خداوند فرموده است : "والّذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سبلنا"، "و من جاهد
فانّما يجاهد لنفسه ". اين مجاهدت ، تنها راهى است كه ما در پيش داريم و
بحمداللّه ملت ، مسؤ ولان ، طبقه ى جوان و عناصر مؤ منِ بى شمارى كه در
جامعه ى ما هستند، آماده ى اين مجاهدتند؛ فقط ما بايد نگذاريم در عزم
خودمان فتورى به وجود بيايد.
اين مجاهدت ، در ميدانهاى گوناگونى است كه اهم آنها يكى مجاهدت در راه حفظ
استقلال كشور و عزت ملى در برابر سياست توسعه طلبى و انحصارطلبى يى است كه
امريكا در نگاه چند ساله ى اخير خود به دنيا دارد. اين انحصارطلبى و
تجاوزگرى ، به كشورهاى دنياى اسلام يا كشورهاى شرق يا محيط خاورميانه
اختصاص پيدا نمى كند؛ ناظر به همه ى دنياست . امروز حتّى اروپايى ها هم
احساس مى كنند كه از سوى امريكا مورد تعرض و تجاوز اقتصادى ، فرهنگى و
سياسى قرار گرفته اند؛ و اين يك واقعيت است . بخشى از اين سياست توسعه طلبى
و تجاوزطلبى متوجه به منطقه ى ما و كشور ماست . در اين ميدان بايد
هوشيارانه مجاهدت و مقاومت كرد و نگذاشت استقلال كشور آسيب ببيند و عزت ملى
پايمال شود. عزتى كه امروز به بركت اسلام و با مجاهدت مردم براى كشور به
وجود آمده است ، بايد با همه ى وجود آن را حفظ كرد؛ اين يكى از ميدانهاى
مجاهدت است .
ميدان دوم ، نشر فرهنگ اسلام ناب و تفكر دينى و ترويج تفكرى است كه به
بيدارى دنياى اسلام انجاميد. نام اسلام و حقيقت اسلام ، به شكل فردى در
سراسر دنياى اسلام بود؛ در بين بعضى غليظ، در بين بعضى رقيق تر؛ اما نگاه
اسلام به دنيا، به ملت و به امت اسلامى به عنوان يك موجود عظيم و داراى
استعداد فراوان و قادر به حركت و بيدار شدن ، نگاهى است كه در ايران اسلامى
ريشه گرفت و ظاهر شد و به همه ى دنيا اشعاع كرد. نگاه به اسلام از اين ديد
و ترويج اين تفكر در دنياى اسلام تفكرى كه حكومتى به وجود آورده است كه
توانسته آزادى ، مردم سالارى و حكومتِ متكى به آراء مردم را از درون مفاهيم
و تعاليم اسلام بيرون بياورد چيزى است كه در هيچ نقطه يى از دنياى اسلام در
زمان ما و لااقل قرنهاى پيش از زمان ما سابقه نداشته است . آنچه از حكومت
اسلامىِ دوران خلفاى عثمانى و خلفاى قبل از آن عباسى و اميه در ذهن مردم
وجود داشت ، مفهوم ديگرى بود كه با مفهومى كه امروز دنياى اسلام از حكومت
با ديد ايران اسلامى درك مى كند، بكلى متفاوت است . اين فرهنگ دينىِ
برخاسته ى از نظام اسلامى كه خود منشاء نظام اسلامى هم بوده است و حركت به
سمت وحدت اسلامى كه در همين تفكر، يكى از چيزهايى كه وجود دارد، وحدت امت
اسلامى است ؛ يعنى نگاه اسلام به امت به عنوان يك مجموعه ى واحد و همچنين
پرهيز از اختلافات قومى و طايفه يى در دنياى اسلام و در جوامع اسلامى ،
چيزى است كه پيام آور آن انقلاب اسلامى بود؛ از اينها نبايد غفلت كرد و
اينها را نبايد فراموش كرد.
ما بايد به آزادى ، مردم سالارى و عدالت طلبى كه انقلاب اسلامى شعار آنها
را داد و اسلام را با اين نگاه ها و شعارها و نقطه نظرها به دنيا معرفى كرد
توجه داشته باشيم . امروز هم در دنيا و در سطوح مختلف ، با همه ى مفاهيمى
كه در مجموعه ى تفكرات نظام اسلامى برخاسته ى از اسلام است ، دارد مقابله و
مبارزه مى شود. با حاكميت دين ، با تكفل دين نسبت به امور زندگى مردم ، با
سازگارى مردم سالارى با دين ، هم در ميدان نظر و هم در ميدان عمل ، دارد
مقابله و مبارزه مى شود؛ همچنان كه با وحدت امت اسلامى هم بشدت مبارزه مى
شود، كه اين از تجربه هاى قديمى استعمار است .
امروز ما مى بينيم در نقاط مختلف دنيا دشمنان دارند مساءله ى جنگ طايفه يى
و عقيدتى را بين مسلمانان بجد تعقيب مى كنند. همين الان در عراق به بخشى از
دنياى اسلام اين طور تفهيم مى كنند كه حكومت آينده ى عراق دست شيعه خواهد
افتاد؛ و اين براى آنها خطر است . به شيعه هم اين گونه تفهيم مى كنند كه
دشمنان شما سنى ها هستند. آنها سياستهاى خود را اين طور پيش مى برند تا
بين شيعه و سنى و بين طوايف مختلف اسلامى اختلاف بيندازند؛ اين از سياستهاى
كهنه و قديمى استعمار است ، كه انگليسى ها هم در اين سياست جزو كهنه كارها
هستند و خوب بلدند؛ در داخل كشور ما هم تلاشهايى در اين زمينه مى كنند.
شعار اسلام ناب و اسلامى كه نظام اسلامى بر پايه ى آن به وجود آمد، اين است
كه مسلمانان با وجود اختلافشان در عقايد و در مبانى مذهبى خود، بايد اتحاد
كلمه داشته باشند؛ روى مواردِ اتفاقى تكيه كنند و از جريحه دار كردن
احساسات يكديگر خوددارى نمايند. اين فرهنگ دينى با اين معنا و با اين نگاه
كه در آن ، آزادى و عدالت و مردم سالارى و بسط وحدت در دنياى اسلام و ميان
امت اسلامى وجود دارد، يكى از ميدانهاى مجاهدت ماست كه بايد در آن تلاش
كنيم .
ميدان ديگر، ميدان مجاهدت براى گسترش آبادانى و توسعه ى زندگى مردم در داخل
كشور است ؛ كه اين از جمله ى واجب ترينِ مجاهدتهاى ماست . وقتى مى گوييم
توسعه ى زندگى ، اين معنا شامل معيشت ، امنيت ، بهداشت ، فرهنگ ، اخلاق و
معنويات مردم مى شود. البته بار عمده ى اين مجاهدت بر دوش دستگاههاى اجرايى
كشور است ؛ اما همه بايد در اين زمينه مجاهدت كنند و ما هم اين ميدان را
يكى از ميدانهاى بسيار مهم مجاهدت مى دانيم و به قدر وسع و ظرفيت خود تلاش
مى كنيم .
ميدان مهمتر و دشوارتر از همه ى اينها، ميدان بسط عدالت ، رفع تبعيض و
جلوگيرى از تطاول به بيت المال است . طبق تجربه ى تاريخى و تجربه يى كه خود
ما در داخل كشور در طول اين مدت كسب كرده ايم ، يكى از دشوارترين ميدانهاى
مجاهدت ، ميدان مجاهدت براى بسط عدالت است . هركس كه با نوعى تخلف چه
تخلفهاى محسوس ، چه تخلفهاى نامحسوس دستى در بيرون از مرز قانونىِ مجاز
براى خود دارد، با اين مبارزه مخالفت و معارضه مى كند. اين كه ما گفتيم
براى عدالت طلبى بايد مبارزه كرد، براى مبارزه ى با فساد بايد همه دست به
دست هم بدهند و فساد اقتصادى بخصوص در بين مسؤ ولان و كسانى كه دستى در
امور بيت المال دارند بايد جدى گرفته شود، به خاطر همين است كه اين كار جزو
مشكل ترين ها و در عين حال اگر به نتيجه برسد، جزو پُربركت ترين هاست . تا
وقتى در جامعه عدالت باشد، تبعيض نباشد، نگاه متفاوت به اشخاص و قشرها
نباشد و امتيازطلبى هاى زيادى و نابحق و نابجا در جامعه وجود نداشته باشد،
مردم بر خيلى از ناكامى ها صبر مى كنند.
مهمترين ميدانهاى مجاهدت و مبارزه ى ما بايد اين چهار ميدان باشد. به قدر
توان و عزم ناچيز خود، تلاش ما متوجه به اين كارهاست . به مسؤ ولان عزيز
كشور هم توصيه مى كنيم و به آنها كمك هم مى كنيم تا بتوانند در اين زمينه
ها تلاش كنند. اگر وحدت شعارها و وحدت جهتگيرى ها در ميان نخبگان جامعه و
مسؤ ولان امور گوناگون كشور رعايت شود، ما مى توانيم در همه ى اين مجاهدتها
به پيروزى برسيم .
توصيه ى مهمى كه هم قرآن به ما يادآور شده است ، هم تاريخ با عبرت هاى خود
به ما توصيه مى كند، هم امام بزرگوار بارها و بارها به ما گفتند، اين است
كه بايد نگذاريم صداى ما و دعوت ما و شعارهاى ما در تعارض و تضاد با يكديگر
قرار بگيرد. در مقابل دشمنهاى متجاوز و در ميدانهاى مختلف ، بايد جهتگيرى
متحد را حفظ كنيم ؛ اين وظيفه ى امروز ماست . اختلاف سليقه ، اختلاف عقيده
در بسيارى از جزييات ، و شايد اختلاف مبانى در برخى از مسائل غير دخيل در
اساس نظام ، وجود دارد و غيرمنتظره هم نيست ؛ بودن چنين اختلاف سلايق و
نظراتى اشكالى هم ندارد؛ اما چيزى كه اشكال دارد، اين است كه اختلافهايى
حتّى در سطوح كوچك تر و پايين تر از اين ، به اين جا بينجامد كه كسانى در
مقابل چشم دشمن ، درباره ى مسائل كوچك يا بزرگ ، در مقابل هم قرار بگيرند و
دشمن را فراموش كنند و احيانا بعضى در خلال دعواهاى خانگى و داخلى ، به
دشمن چشمكى هم بزنند و به طور آشكار يا پنهان ، به دشمن اظهار محبتى هم
بكنند؛ اين بد است . چيزى كه ما همه ى جناحهاى كشور را بشدت از آن برحذر مى
داريم ، اين است ؛ والاّ اختلافات وجود دارد، گفتگوها وجود دارد؛ هميشه هم
بوده ، اجتناب ناپذير هم هست ؛ خطر مهمى هم براى نظام ندارد. وقتى مسؤ ولان
بخش هاى مختلف مشغول تلاشند و دارند كار مى كنند، اهميتى ندارد كه اين
اختلافها هم وجود داشته باشد؛ به شرطى كه مانع كارها نشود. آنچه مهم است و
بايد از آن پرهيز كرد، اختلاف در موضعگيرى و نشان دادن چهره هاى متناقض و
متضاد به يكديگر و در مقابل چشم دشمن است .
در ماههاى آينده انتخابات مجلس شوراى اسلامى برگزار مى شود، كه ان شاءاللّه
صحنه يى خواهد بود براى قدرت نمايى نظام اسلامى و بسيج توده هاى مردم ما در
صحنه ، تا على رغم تبليغات دشمن ، معلوم شود اين نظام وابسته ى به يك فرد و
دو فرد و زيد و عمرو نيست ؛ اين نظام وابسته ى به آراء، احساسات ، عواطف و
اراده و عزم و حضور مردم مؤ من در صحنه است . مطمئنا با توجه به اين
جهتگيرى ها، دشمن نخواهد توانست هيچ آسيبى به اين انقلاب و به اين كشور
برساند؛ "و لا يحيق المكر السيّئ الاّ باءهله ". ما بايد ميدان و جايگاه و
مسؤ وليت خود را بشناسيم و با دقت به آن عمل كنيم . نه در رفتار خودمان و
نه در رفتار ديگران ، اغماضى در اين زمينه از ما سر نزند. وظايفمان را
بشناسيم و رعايت اين وظايف و تكاليف سنگين را بكنيم . اگر اين طور عمل
كرديم ، موفق خواهيم بود و به فضل الهى همين طور هم خواهد بود. همان طور كه
حضرت آقاى مشكينى اشاره فرمودند، ما نبايد از مكر الهى غافل باشيم ؛ "و لا
ياءمن مكراللّه الاّ القوم الخاسرون ". بايد بدانيم خداى متعال با ما
خويشاوندى ندارد؛ همچنان كه با يهود و نصارى خويشاوندى نداشت . آنچه ما را
بر پا مى دارد، مورد الطاف الهى قرار مى دهد و رحمت الهى را به سمت ما جلب
مى كند، عمل و مجاهدت و تلاش و اخلاص ماست ، كه اميدواريم ان شاءاللّه خداى
متعال روزبه روز اين را در ميان مردم و مسؤ ولان ما بيشتر كند.
از خداوند متعال توفيقات آقايان محترم و همه ى مسؤ ولان را مساءلت مى كنيم
و اميدواريم ان شاءاللّه توجهات حضرت بقية اللّه (ارواحنافداه ) شامل حال
اين نظام و اين كشور و اين ملت و اين مسؤ ولان باشد.
والسلام عليكم و رحمه الله وبركاته