نقد سخنان آقای رائفی پور، مبنی بر این که خداوند متعال فقط و فقط مورد خلقت انسان به خودش تبریک گفته است (فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ).

الف – این گفتار سراسر غلط است. ایشان تصور نموده که خدا چیزی را آفریده و سپس به مفهوم رایج بین ما، به خودش «بارک الله» گفته است که چنین تعبیری در مورد خداوند عالمیان، هیچ معنا و مفهومی ندارد. خداوند متعال از آفریده‌ی خودش به تعجب نمی‌آید که بفرماید «عجب چیزی آفریدم» و سپس (العیاذ بالله) از آفرینش خودش ذوق زده شود و به خودش تبریک بگوید.

مبارک، اسم خداوند متعال است و برکت به معنای «خیر پایدار» می‌باشد. لذا تمامی خلقت خداوند علیم و حکیم، با برکت است، چرا که تجلی اسم «مبارک» اوست. از این رو در قرآن کریم، نه تنها در مورد خلقت انسان، بلکه در موارد بسیاری که تمامی خلقت را در بر می‌گیرد، به این برکت و تبریک (به معنا و مفهوم صحیح آن) تصریح شده است. به عنوان مثال:

تبارک در اسم خدا:

«‌تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ‌» (الرحمن، 78)

ترجمه: پرخير و مبارك است نام پروردگار تو كه شكوهمند و با كرامت است.

تبارک، به آفرینش همه چیز در عالَم خلق و عالَمِ امر:

«‌إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ‌» (الأعراف، 54)

ترجمه: همانا پروردگار شما خدايى است كه آسمان‏ها و زمين را در شش روز آفريد (در مدتى مساوى با شش روز يا شش شبانه روز، يا شش دوران)، آن گاه بر تخت (تدبير جهان هستى) سلطه و استيلا يافت. شب را (پرده‏وار) بر روز مى‏پوشاند به گونه‏اى كه شب پيوسته روز را مى‏طلبد و روز هم همواره شب را مى‏جويد و خورشيد و ماه و ستارگان را در حالى كه مسخّر و رام فرمان او هستند بيافريد. آگاه باش كه آفرينش و فرمان (نافذ در همه آفريده‏ها) از آن اوست ثابت و دائم و پربركت است خداوند كه پروردگار جهانيان است.

تبارک، در نزول قرآن کریم:

«تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (الفرقان، 1)

ترجمه: پرخير و پاينده است آن [خدايى‏] كه بر بنده‏ى خود [كتاب‏] جدا كننده‏ى حق و باطل را نازل كرد تا براى جهانيان هشدار دهنده باشد.

تبارک در خلقت زمین و آسمان و ماهیت انسان:

«‌اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ» (غافر، 64)

ترجمه: خداست آن که زمين را آرامگاه شما قرار داد و آسمان را (کاخي رفيع) برافراشت و شما را به نيکوترين صورت‌ها بيافريد و از غذاهای لذيذ خوش به شما روزی داد، اين خدا پروردگار شماست، زهی برتر و پر خیر و برکت است خدای يکتا پروردگار عالميان.

تبارک در قدرت:

«تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (الملک، 1)

ترجمه: مقدس و والا و پرخير و بركت است آن (خدايى) كه مُلكيت حقيقى و حاكميت بر جهان هستى در دست (قدرت) اوست.

نتیجه:

پس همان‌طور که ملاحظه می‌فرمایید:

اولاً: مبارک اسم خداست و معنای مبارک، برکت و فتبارک نیز تبریک گفتن به خود نمی‌باشد.

ثانیاً: این مبارک، تبارک یا فتبارک، فقط و فقط به انسان اختصاص نیافته است؛ بلکه حق تعالی این اسم را در مورد کل خلقتش، از خلقت عالَمِ خلق گرفته تا عالَمِ امر – از زمین و آسمان گرفته تا نزول قرآن کریم، از خلق ماهیت و صورت انسان گرفته تا روح او و ...، به کار برده است.

منبع: سایت ایکس شبهه