سیاست های تشویقی کشور های مختلف برای افزایش جمعیت

پس از پایان جنگ جهانی دوم و بر اساس سیاست های جهانی سازی و استفاده از نیروی کار ارزان زنان برای توسعه اقتصادی کشورهای غربی، نرخ رشد جمعیت به طرز قابل ملاحظه ای کاهش یافت.
از سوی جامعه شناسان دلایل متنوعی برای این سیر نزولی جمعیت ذکر شده است که مهمترین آنها، تمرکز بر فرد گرایی و لذت جویی، آزادی های جنسی و فروپاشی خانواده همچنین تاکید بر توسعه اقتصادی در اروپا بوده است. به دنبال کاهش جمعیت نیاز به نیروی کار در این کشورها به طور جدی نمود پیدا کرد. سیاستمداران غربی به زودی متوجه شدند که ورود انبوه مهاجرین برای آنها مخاطرات جدی فرهنکی، سیاسی و امنیتی خواهد داشت و منافعشان را تامین نمی کند لذا تلاش نمودند تا با تغییر رویکرد و ارائه مشوق های فرزندآوری جمعیت بومی و اصیل خود را افزایش دهند.
به گزیده و خلاصه ای از این سیاست های تشویقی افزایش جمعیت در کشورهای توسعه یافته که تقریبا از چهار دهه قبل آغاز شده و ادامه دارد اشاره می شود:

فرانسه:
دولت فرانسه 83 میلیارد یورو، یعنی حدود پنج درصد تولید ناخالص ملی کشور را صرف حمایت از فرزند آوری می کند. این میزان هزینه به نوبه خود بالاترین رقم در سطح اروپاست.
زنان فرانسوی، 16 هفته مرخصی زایمان دارند که از شش هفته پیش از تولد کودکانشان آغاز می شود. پس از این دوره، والدین حق سه سال مرخصی بدون حقوق دارند. جالب این است که سیستم فرانسه، داشتن فرزند بیشتر را با افزایش قابل  ملاحضه مزایا برای فرزند سوم به بعد تشویق می کند.

آلمان:
"آنگلا مرکل" صدر اعظم آلمان چند سال قبل که میانگین تعداد بچه های خانواده این کشور 3.1 بچه تخمین زده شد، حقوق قابل ملاحظه ای را برای مادرانی که خود مراقبت از فرزندشان در منزل را بر عهده می گیرند پیشنهاد نمود.
بر اساس گزارش یورونیوز «کریستیا شرودر» وزیر امور خانواده ی آلمان، به دنبال ارائه طرحی است که به پدربزرگ ها و مادربزرگ ها اجازه می دهد که برای نگه داری از نوه هایشان مرخصی بدون حقوق بگیرند.

از دیگر اقدامات دولت آلمان، کمک مالی به پدران و مادران شاغلی است که به دلیل تولد فرزند، برای مدتی دستمزد دریافت نکردند؛ همچنین دولت تضمین می نماید که هر یک از والدین بعد از مرخصی تا چهارده ماه به شغل قبلی خود باز گردند.

یکی دیگر از مشوق های آلمان برای افزایش نسل، تصویب قانون برای کمک به مهاجرانی است که چندین سال در این کشور زندگی کرده و فرزندانشان تا 17 سالگی در کشور آلمان تحصیل نموده اند به گونه ای که دولت این کشور موظف به پرداخت کمک هزینه تحصیل به افراد می باشد و در سنین کودکی نیز با سبدهای حمایتی به این افراد کمک مالی می کند.

کانادا:
جمعیت کانادا در مقایسه با 50 سال گذشته دو برابر شده است. جمعیت این کشور در سال 2012 به سی و سه میلیون نفر رسید که در فاصله ی سال های 2006 تا 2011، پنج میلیون و نهصد هزار نفر افزایش داشته است. مهاجرت اولین عامل رشد جمعیت کاناداست.

از سال 2000، با حمایت دولت کانادا شاهد افزایش چشمگیر مرخصی زایمان از 10 هفته به 35 هفته بود. این مرخصی می تواند با توافق پدر و مادر بین آنها تقسیم شود. این برنامه برای این است که زوج ها بدون نگرانی از قطع حقوق یا احتمال از دست دادن شغلشان بتوانند به بچه دار شدن فکر کنند.

در ایالات کِبِک کانادا افرادی که صاحب فرزند سوم می شوند، از هدایای بالایی بر خوردار می شوند. این هدایا برای فرزند اول 500 دلار، فرزند دوم 1000 دلار و برای فرزند سوم یکباره 7500 دلار افزایش پیدا می کند. این موارد نمونه هایی از سیاست های تشویقی دولت برای حمایت از فرزند آوری خانواده های کانادایی است که البته تنها شامل تشویق های مالی نبوده، بلکه شامل تسهیلات آموزشی و رفاهی کودکان هم می شوند.

انگلیس:
دولت انگلیس به عنوان مزیت و تشویقی برای بچه دار شدن تلاش کرده است که حقوقی را به صورت هفتگی برای پدر و مادرها در نظر بگیرد. این حقوق از سال 2010، برای بچه اول به صورت هفتگی به خانواده ها پرداخت می شود و دولت به ازای هر فرزند جدید حدود 60 درصد به مبلغ اضافه می نماید.

روسیه:
در روسیه به مادری که صاحب فرزند می شود کمک هزینه فرزند به صورت هدیه تعلق می گیرد. سال 2008 میلادی از سوی آقای پوتین به عنوان سال خانواده نام گرفت و تمام دستگاههای دولتی موظف شدند برنامه های تشویقی خود را برای افزایش جمعیت و جلوگیری از بحران کاهش جمعیت ارائه کنند.

بنابراین ابلاغ دولت روسیه، خانواده هایی که دارای فرزند می شوند از پرداخت مالیات تا سقف تعیین شده معاف می شوند و حمایت های دیگری برای تربیت و رشد فرزندان نیز  توسط سبد کالای حمایتی و همچنین به صورت نقدی به خانواده ها پرداخت می گردد. حتی در جراید عنوان شده است که دولت روسیه پس از تولد فرزند سوم مسکن خانواده را تامین خواهد کرد.

ژاپن:
بر اساس قانون "کودوموتیت" که در سال 2010 به وسیله حزب دموکراتیک کشور ژاپن تصویب شد، خانواده هایی که فرزند تا سن 15 سال دارند، ماهیانه تا 13000 ین کمک مالی دریافت می کنند. از سوی دیگر پدر یا مادر هر یک می توانند در صورت اخذ مرخصی با دریافت نصف حقوق خود برای نگهداری کودک در منزل بماند و پس از پایان سقف مرخصی به شغل قبلی خود بازگردند.

 چین:
دولت چین از سال 1979 تصمیم به اجرای سیاست تک فرزندی در کشور گرفت. اما اکنون پس از گذشت نزدیک به سه دهه با مشکلاتی مواجه شده است وانگ زو، مدیر کمیسیون موسسه علم و فن آوری، می گوید: توزیع آماری جمعیت چین، به علت سیاست های مربوط به خانواده در دهه های گذشته، تغییر یافته است و دولت باید سیاست های خود را با این تغییرات هماهنگ سازد.
مشاور سیاسی رئیس جمهور چین گفته است: از آنجایی که جمعیت چین، به موجب سیاست قبلی تک فرزندی، تا سال 2030 رو به کاهش خواهد گذاشت، سیاست دو فرزندی باید زودتر به اجرا در می آمد. ایشان با بیان اهمیت توجه به موضوع جمعیت تاکید می کند که لغو سیاست تک فرزندی باید زودتر از این انجام می گرفت.