مسئله 1118-
امام لازم نيست نيّت جماعت كند ولى مأموم بايد نيّت جماعت كند امّا
دانستن اسم امام جماعت لازم نيست، مثلاً اگر نيّت كند اقتدا مىكنم به
امام حاضر كفايت مىكند.
مسئله 1119-
مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند، ولى اگر
ركعت اوّل يا دوّم او ركعت سوّم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره
را بخواند.
مسئله 1120-
اگر مأموم در ركعت اوّل و دوّم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره
امام را بشنود، گرچه كلمات را تشخيص ندهد، نبايد حمد و سوره را بخواند،
و اگر صداى امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را بخواند ولى بايد
آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند اشكال ندارد.
مسئله 1121-
اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، نبايد حمد و سوره
را بخواند.
مسئله 1122-
اگر مأموم سهواً حمد و سوره بخواند، يا خيال كند صدايى را كه مىشنود
صداى امام نيست و حمد و سوره بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش
صحيح است.
مسئله 1123-
مأموم نبايد در ركعت اوّل و دوّم نماز ظهر و عصر حمد و سوره بخواند و
مستحب است به جاى آن ذكر بگويد.
مسئله 1124-
اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرام چيزهاى ديگر نماز حتّى سلام را پيش از
امامبگويد اشكال ندارد، ولى اگر آنها را بشنود مستحب است پيش از امام
نگويد.
مسئله 1125-
مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مىشود كارهاى ديگر آن مانند
ركوع و سجود را با امام يا كمى بعد از امام به جا آورد و اگر عمداً پيش
از امام يا مدّتى بعد از امام انجام دهد معصيت كرده ولى نمازش صحيح
است.
مسئله 1126-
اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع يا سجده بردارد، چنانچه امام در ركوع
يا سجده باشد بايد به ركوع يا سجده برگردد و با امام سر بردارد و در
اين صورت زياد شدن ركن نماز را باطل نمىكند، و نيز اگر به ركوع يا
سجده برگردد و پيش از آنكه به ركوع يا سجده برسد امام سر بردارد نمازش
صحيح است.
مسئله 1127-
اگر سر از ركوع يا سجده بردارد و عمداً به ركوع يا سجده برنگردد نمازش
صحيح است گرچه معصيت كرده است.
مسئله 1128-
اگر سهواً پيش از امام به ركوع يا سجده رود بايد برگردد و با امام به
ركوع يا سجده رود و اگر برنگردد و صبر كند تا امام به او برسد نمازش
صحيح است گرچه معصيت كرده است.
مسئله 1129-
اگر امام در ركعتى كه قنوت ندارد اشتباهاً قنوت بخواند، يا در ركعتى كه
تشهّد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهّد شود مأموم نبايد قنوت و تشهّد
را بخواند ولى پيش از امام نمىتواند به ركوع رود يا بايستد، بلكه بايد
صبر كند تا قنوت و تشهّد امام تمام شود و بقيه نماز را با او بخواند.
مستحبّات و مكروهات نماز جماعت
مسئله 1130-
اگر مأموم يك مرد باشد مستحب است طرف راست امام بايستد، و اگر زن باشد
مستحب است در طرف راست امام طورى بايستد كه جاى سجدهاش مساوى زانو يا
قدم امام باشد، و اگر يك مرد و يك زن يا يك مرد و چند زن باشند مستحب
است مرد طرف راست امام و باقى پشت سر امام بايستند، و اگر چند مرد و
چند زن باشند مستحب است مردها عقب امام و زنها پشت مردها بايستند.
مسئله 1131-
مستحب است امام در وسط صف بايستد و اهل علم و كمال و تقوى در صف اوّل
بايستند.
مسئله 1132-
مستحب است صفهاى جماعت منظّم باشد و بين كسانى كه در يك صف ايستادهاند
فاصله نباشد و شانه آنان در رديف يكديگر باشد.
مسئله 1133-
مستحب است بعد از گفتن قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ مأمومين برخيزند.
مسئله 1134-
مستحب است امام جماعت حال مأمومى را كه از ديگران ضعيفتر است رعايت
كند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند و نيز مستحب است قنوت و
ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانى كه به او اقتدا كردهاند
مايلند.
مسئله 1135-
مستحب است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهايى كه بلند مىخواند صداى
خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى بايد بيش از اندازه صدا
را بلند نكند.
مسئله 1136-
اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مىخواهد اقتدا كند مستحب است
ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد برخيزد، گرچه بفهمد كس ديگرى هم
براى اقتدا وارد شده است.
مسئله 1137-
اگر در صفهاى جماعت جا باشد مكروه است انسان تنها بايستد.
مسئله 1138-
مكروهاستمأموم ذكرهاىنماز را طورىبگويد كه امام يا ديگرانبشنوند.
نماز آيات
مسئله 1139-
نماز آيات در هنگام چهار اتفاق واجب مىشود:
اوّل: گرفتن خورشيد.
دوّم: گرفتن ماه گرچه مقدار كمى از آنها گرفته
شود.
سوّم: زلزله.
چهارم: حوادث خوفناك مثل رعد و برق و شكافتن و فرو
رفتن زمين در صورتى كه بيشتر مردم بترسند.
مسئله 1140-
اگر از چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است بيشتر از يكى اتفاق
بيفتد، انسان بايد براى هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند.
مسئله 1141-
چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، در هر شهرى اتفاق بيفتد فقط
مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست.
مسئله 1142-
از وقتى كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مىكند انسان بايد نماز آيات
را بخواند و تا وقت باز شدن تمام آن بايد نيّت ادا كند ولى بعد از باز
شدن بايد نيّت قضا نمايد.
مسئله 1143-
موقعى كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتّفاق مىافتد، انسان بايد
فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او
واجب است و هر وقت بخواند اداست.
مسئله 1144-
اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد
قضاى نماز آيات را بخواند ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده، قضا
بر او واجب نيست.
مسئله 1145-
گفته اشخاصى كه از گرفتن خورشيد يا ماه و زلزله و مانند اينها اطلاع
دارندحجّت است و بايدطبقگفته آنها عمل شود گرچه اطمينان هم حاصل نشود.
مسئله 1146-
اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنانچه براى هر
دو نماز وقت دارد هر كدام را اوّل بخواند اشكال ندارد، و اگر وقت يكى
از آن دو تنگ باشد بايد اوّل آن را بخواند، و اگر وقت هر دو تنگ باشد
بايد اوّل نماز يوميه را بخواند.
مسئله 1147-
اگر در حال حيض يا نفاس زن يكى از موجبات نماز آيات پيش آيد بعد از پاك
شدن از حيض يا نفاس، نماز آيات بر او واجب نيست و همچنين اگر مجنون و
بىهوش و مانند اينها باشد.
مسئله 1148-
نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد و دستور آن اين است
كه انسان بعد از نيّت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و
به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز
به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده
نمايد و برخيزد و ركعت دوّم نماز را هم مثل ركعت اوّل به جا آورد و
تشهّد بخواند و سلام دهد.
مسئله 1149-
در نماز آيات، انسان مىتواند بعد از نيّت و تكبير و خواندن حمد،
آيههاى يك سوره را پنج قسمت كند و يك آيه يا بيشتر از آن را بخواند و
به ركوع رود و سر بردارد و بدون اينكه حمد بخواند، قسمت دوّم از همان
سوره را بخواند و به ركوع رود و همينطور تا پيش از ركوع پنجم سوره را
تمام نمايد، مثلاً به قصد سوره توحيد بگويد:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ».
و به ركوع رود، بعد بايستد و بگويد:
«قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ».
و دوباره به ركوع رود و بعد از ركوع بايستد و بگويد:
«اللَّهُ الصَّمَدُ».
باز به ركوع رود و بايستد و بگويد:
«لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ».
و برود به ركوع و سر بردارد و بگويد:
«وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ».
و بعد از آن به ركوع پنجم رود و بعد از سر برداشتن، دو سجده كند و ركعت
دوّم را هم مثل ركعت اوّل به جا آورد و بعد از سجده دوّم تشهّد بخواند
و نماز را سلام دهد.
مسئله 1150-
اگر در يك ركعت از نماز آيات، پنج مرتبه حمد و سوره بخواند و در ركعت
ديگر يك حمد بخواند و سوره را پنج قسمت كند مانعى ندارد.
مسئله 1151-
چيزهايى كه در نماز يوميه واجب و مستحب است در نماز آيات هم واجب و
مستحب مىباشد ولى در نماز آيات به جاى اذان و اقامه سه مرتبه به قصد
اميد ثواب بگويد: الصّلاة.
مسئله 1152-
مستحب است بعد از ركوع پنجم و دهم بگويد: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ
حَمِدَهُ» و نيز پيش از هر ركوع و بعد از آن تكبير بگويد حتّى بعد از
ركوع پنجم و دهم تكبير مستحب است.
مسئله 1153-
مستحب است پيش از ركوع دوّم و چهارم و ششم و هشتم و دهم قنوت بخواند و
اگر فقط يك قنوت پيش از ركوع دهم بخواند كافى است.
مسئله 1154-
اگر در نماز آيات شك كند كه چند ركعت خوانده و فكرش به جايى نرسد نماز
باطل است.
مسئله 1155-
اگر شك كند كه در ركوع آخر ركعت اوّل است يا در ركوع اوّل ركعت دوّم و
فكرش به جايى نرسد نماز باطل است، ولى اگر مثلاً شك كند كه چهار ركوع
كرده يا پنج ركوع، چنانچه براى رفتن به سجده خم نشده، بايد ركوعى را كه
شك دارد به جا آورده يا نه، به جا آورد و اگر براى رفتن به سجده خم
شده، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسئله 1156-
هر يك از ركوعهاى نماز آيات ركن است كه اگر عمداً يا اشتباهاً كم يا
زياد شود نماز باطل است.
نماز جمعه
كيفيّت نماز جمعه
مسئله 1157-
نماز جمعه در زمان حضور و در زمان غيبت امامعليه السلام واجب تخييرى
است كه به جاى نماز ظهر خوانده مىشود و آن دو ركعت است مثل نماز صبح و
تمام شرايط عمومى نماز صبح را دارد حتّى حمد و سوره آن بايد بلند
خوانده شود ولى در آن دو قنوت مستحب است يكى قبل از ركوع ركعت اوّل و
ديگرى بعد از ركوع ركعت دوّم و نيز مستحب است در ركعت اوّل سوره جمعه و
در ركعت دوّم سوره منافقين خوانده شود. و ظن و سهو و شك در آن، حكم ظن
و سهو و شك در نماز صبح را دارد.
شرايط نماز جمعه
مسئله 1158-
نماز جمعه علاوه بر شرايط عمومى نماز شش شرط ديگر هم دارد:
اوّل: وقت آن، و آن از اوّل ظهر شرعى است تا وقتى
كه سايه شاخص دوهفتم شاخص شود (تقريباً يك ساعت و نيم بعد از ظهر) و
اگر از اين مقدار گذشت بايد نماز ظهر خوانده شود.
دوّم: خواندن دو خطبه پيش از نماز و آن دو خطبه بايد مشتمل بر حمد و
ثناى خدا و صلوات بر پيامبر و آل پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم و دعوت
مردم به تقوا و پرهيزكارى و يك سوره كامل و استغفار براى مؤمنين باشد و
لازم نيست دو خطبه به عربى خوانده شود بلكه اگر مستمعين اهل زبانهاى
مختلف باشند خوب است به همه آن زبانها خوانده شود چنانكه خوب است حمد و
ثناى خدا و صلوات بر پيامبر و آل پيامبر به عربى و با ذكر نام آنها
باشد و خوب است دعوت به تقوا با لفظ تقوا و استغفار براى مؤمنين با لفظ
استغفار باشد و بايد خطبهها را خود امام و ايستاده بخواند و ميان دو
خطبه به نشستن مختصرى فاصله شود و بايد خطبهها را بلند بخواند و خوب
است به نحوى بلند خوانده شود كه همه حاضرين بشنوند و خوب است خطبهها
بعد از ظهر شرعى خوانده شود و اگر هر دو خطبه قبل از ظهر خوانده شود به
طورى كه بين دو خطبه و نماز فاصله نشود مانعى ندارد و مستحب است امام
جمعه در حال خطبه با طهارت باشد و عمامه بر سر داشته باشد و بر عصا يا
سلاحى تكيه كند و خوب است در خطبهها مسائل اجتماعى و سياسى و مصالح
مسلمين مطرح شود، و مستحب مؤكّد است كه حاضرين مثل حالِ نماز باشند و
خطبهها را گوش دهند و صحبت نكنند حتّى نافله نخوانند و به طرف خطيب
بنشينند و به راست و چپ نگاه نكنند و جابه جا نشوند.
سوّم: به جماعت خوانده شود پس فرادى صحيح نيست.
ولى اگر در ركوع ركعت دوّم نماز جمعه به امام برسد مجزى خواهد بود و
ركعت دوّم را خودش مىخواند بنابراين اگر كسى به ركعت اوّل يا به
خطبهها نرسد گرچه بدون عذر باشد نمازش صحيح است.
چهارم: امام و مأموم حدّاقلّ پنج نفر باشند و حتّى
اگر چهار نفر مأموم غيربالغ يا مسافر و يا زن باشند كفايت مىكند.
پنجم: امام جمعه علاوه بر دارا بودن شرايطى كه
امام جماعت بايد داشته باشد، بايد يا مجتهد جامع الشرايط و يا منصوب از
طرف او باشد و اگر مجتهدى متصدّى شؤون ادارى و سياسى مسلمين است بايد
منصوب از طرف او باشد. و بايد قادر به خواندن خطبه در حال قيام باشد و
شايسته است امام جمعه مردى با ورع، شجاع، قاطع، سخنگو و داراى فصاحت و
بلاغت و با وقار و آشنا به مصالح اسلام باشد.
ششم: بين دو نماز جمعه حدّاقلّ يك فرسخ شرعى
(تقريباً 5/5 كيلومتر) فاصله باشد.
مسئله 1159-
مسافر گرچه قصد ده روز نكرده باشد چنانكه مىتواند در نماز جمعه شركت
كند مىتواند امام جمعه نيز باشد.
مسئله 1160-
اگر شك كند وقت نماز جمعه باقى است يا نه، نماز جمعه صحيح است و نيز
اگر يك ركعت از نماز جمعه در وقت واقع شود نماز جمعه صحيح است.
مسئله 1161-
كسى كه در نماز جمعه شركت نمىكند مىتواند در اوّل وقت و در حين نماز
جمعه نماز ظهر را به جماعت يا فرادى بخواند.
مسئله 1162-
نماز جمعه بر زنها و پيران سالخورده و مريضها و نابينايان و مسافران و
بچهها و كسانى كه بيش از دو فرسخ از محل اقامه نماز جمعه دور هستند و
كسانى كه حضور آنان موجب مشقّت و سختى است مستحب مؤكّد نيست ولى اگر
حاضر شدند نماز جمعه آنان به جاى نماز ظهر محسوب مىشود.
مسئله 1163-
خريد و فروش از اوّل ظهر روز جمعه تا پايان نماز جمعه مكروه است و اگر
هتك به نماز جمعه و جماعت مسلمين و مصالح اسلام باشد حرام است.
مسئله 1164-
هرگاه در بلد انسان نماز جمعه جامع الشرايط برپا مىشود در روز جمعه تا
پايان نماز جمعه مسافرت نمودن مكروه است.
نماز عيد فطر و قربان
مسئله 1165-
نماز عيد فطر و قربان در زمان حضور امامعليه السلام و در زمان غيبت
ايشان از مستحبّات مؤكّد است و مىتوان آن را به جماعت يا فرادى خواند.
مسئله 1166-
وقتنماز عيد فطر و قربان از اوّل آفتاب روز عيد است تا ظهرهمان روز.
مسئله 1167-
نماز عيد فطر و قربان دو ركعت است كه در ركعت اوّل بعد از خواندن حمد و
سوره، بايد پنج تكبير بگويد، و بعد از هر تكبير يك قنوت بخواند و بعد
از قنوت پنجم تكبير ديگرى بگويد و به ركوع رود و دو سجده به جا آورد و
برخيزد و در ركعت دوّم چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبير قنوت بخواند
و تكبير پنجم را بگويد و به ركوع رود و بعد از ركوع دو سجده كند و
تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد.
مسئله 1168-
در قنوت نماز عيد فطر و قربان هر دعا و ذكرى بخوانند كافى است ولى بهتر
است اين دعا را بخوانند:
مسئله 1169-
بايد بعد از نماز عيد فطر و قربان، اگر به جماعت خوانده مىشود، دو
خطبه نظير خطبههاى نماز جمعه خوانده شود.
مسئله 1170-
نماز عيد سوره مخصوصى ندارد ولى بهتر است كه در ركعت اوّل آن سوره شمس
(سوره 91) و در ركعت دوّم سوره غاشيه (سوره 88) را بخوانند يا در ركعت
اوّل سوره اعلى (سوره 87) و در ركعت دوّم سوره شمس را بخوانند.
مسئله 1171-
بعد از نماز مغرب و عشاء شب عيد فطر و بعد از نماز صبح و ظهر و عصر روز
عيد و نيز بعد از نماز عيد فطر مستحب است اين تكبيرها را بگويد:
«اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ
اللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ وَللَّهِ الْحَمْدُ اَللَّهُ
اَكْبَرُ عَلى ما هَدانا».
مسئله 1172-
مستحب است انسان در عيد قربان بعد از ده نماز كه اوّل آنها نماز ظهر
روز عيد و آخر آنها نماز صبح روز دوازدهم است تكبيرهايى را كه در مسئله
پيش گفته شد بگويد و بعد از آن بگويد:
«اَللَّهُ اَكْبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ الْاَنْعامِ
وَالْحَمْدُللَّهِِ عَلى ما اَبْلانا».
ولى اگر عيد قربان را در منى باشد، مستحب است بعد از پانزده نماز كه
اوّل آنها نماز ظهر روز عيد و آخر آنها نماز صبح روز سيزدهم ذىحجّه
است، اين تكبيرها را بگويد.
مسئله 1173-
در نماز عيد فطر و قربان، دوازده مورد مستحب است:
1 - نماز را بعد از بلند شدن آفتاب بخوانند.
2 - پيش از نماز غسل كنند.
3 - عمامه سفيدى بر سر بگذارند.
4 - دعاهايى كه پيش از نماز و بعد از آن در
كتابهاى دعا ذكر شده، بخوانند.
5 - در مكّه، نماز را در مسجد الحرام و در غير
مكّه ،در صحرا بخوانند و اگر صحرا نمىروند، زير آسمان بخوانند.
6 - نماز را روى زمين بدون فرش بخوانند.
7 - پياده و پابرهنه و با وقار به نماز عيد بروند.
8 - از غير آن راهى كه رفتهاند، برگردند.
9 - براى قبولى اعمال برادران و خواهران دينى خود
دعا كنند.
10 - در حال گفتن تكبيرها دستها را بلند كنند.
11 - نماز را بلند بخوانند.
12 - تناول كردن مقدار كمى از تربت حضرت سيّد
الشهداءعليه السلام - كه براى هر دردى شفاست - .
البته در نماز عيد فطر، يك مورد ديگر نيز مستحبّ
است و آن اينكه پيش از نماز، «زكات فطره» را بدهند و افطار كنند و بهتر
است افطار با خرما يا شيرينى ديگرى باشد.
مسئله 1174-
ظن و شك و سهو در نماز عيد فطر و قربان حكم ظن و شك و سهو در نمازهاى
مستحبّى را دارد.
مسئله 1175-
در نماز عيد هم مثل نمازهاى ديگر مأموم بايد غير از حمد و سوره چيزهاى
ديگر نماز را خودش بخواند.
مسئله 1176-
اگر مأموم موقعى برسد كه امام مقدارى از تكبيرها را گفته، بعد از آنكه
امام به ركوع رفت بايد آنچه از تكبيرها و قنوتها را كه با امام نگفته
خودش بگويد، و اگر در هر قنوت يك «سبحاناللَّه» يا يك «الحمدللَّه»
بگويد كافيست.
مسئله 1177-
اگر در نماز عيد موقعى برسد كه امام در ركوع است مىتواند نيّت كند و
تكبير اوّل نماز را بگويد و به ركوع رود.
نماز استيجارى
مسئله 1178-
بعد از مرگ انسان، مىشود براى نماز و عبادتهاى ديگر او كه در حال زنده
بودن به جا نياورده، ديگرى را اجير كرد كه آنها را به جا آورد. و اگر
كسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.
مسئله 1179-
انسان مىتواند براى بعضى از كارهاى مستحبّى مثل زيارت قبر پيغمبر و
امامانعليهم السلام، از طرف زندگان اجير شود و نيز مىتواند كار
مستحبّى را انجام دهد به نيابت زندگان يا مردگان و يا ثواب آن را براى
مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسئله 1180-
اجير بايد عمل را به قصد آنچه كه در ذمّه ميّت است به جا آورد و اگر
ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست.
مسئله 1181-
هرگاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه، يا صحيح انجام داده يا
نه، اگر مورد وثوق باشد و بگويد انجام دادهام يا بگويد صحيح انجام
دادهام كفايت مىكند.
مسئله 1182-
كسى را كه عذرى دارد و نشسته يا با تيمّم يا جبيره نماز مىخواند
نمىشود براى نمازهاى ميّت اجير كرد امّا اگر نقص عضو داشته باشد
مىتوان او را اجير نمود.
مسئله 1183-
مرد براى زن و زن براى مرد مىتواند اجير شود و در احكام نماز، اجير
بايد به تكليف خود عمل كند.
مسئله 1184-
لازم نيست قضاى نمازهاى ميّت به ترتيب خوانده شود، هر چند بدانند كه
ميّت ترتيب نمازهاى خود را مىدانسته است.
مسئله 1185-
اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، اجير بايد
همانطور به جا آورد و اگر طبق شرط عمل نكند ذمّه ميّت برى مىشود امّا
اجير حقّ گرفتن اجرت را ندارد.
مسئله 1186-
اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبّات آن بخواند،
بايد مقدارى از مستحبّات نماز را كه معمول است به جا آورد.
مسئله 1187-
اگر كسى اجير شود كه مثلاً در مدّت يك سال نمازهاى ميّت را بخواند و
پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براى نمازهايى كه مىدانند به جا
نياورده ديگرى را اجير نمايند بلكه براى نمازهايى هم كه احتمال مىدهند
به جا نياورده، بايد اجير بگيرند.
مسئله 1188-
كسى را كه براى انجام عملى مثلاً نمازهاى ميّت اجير كردهاند اگر پيش
از تمام كردن نماز بميرد، اجاره باطل مىشود و بايد به مقدارى كه آن
عمل را انجام نداده است، ورثه از اصل مال اجير به موجر بدهند و اگر مال
نداشته باشد چيزى بر ورثه نيست و همچنين است اگر اجير خودش هم نماز قضا
داشته باشد.
مسئله 1189-
كسى كه اجير شده عملى را انجام دهد، نمىتواند ديگرى را براى انجام آن
عمل اجير كند مگر اين كه از طرف موجر وكالت داشته باشد.
1) خداوندا اى اهل بزرگى و بزرگوارى و اى اهل بخشش و جبروت و اى اهل
چشم پوشى و مهربانى و اى اهل پرهيزگارى و گذشت، از تو سؤال مىكنم به
حقّ اين روز - كه آن را براى مسلمانان عيد قرار دادى و براى محمدصلى
الله عليه وآله وسلم ذخيره و شرف و بزرگوارى و فزونى مقرر داشتى - كه
بر محمد و آل محمد درود فرستى و مرا در هر خيرى - كه آنان را داخل
كردهاى - داخل فرمايى و از هر بدى - كه آنان را خارج نمودهاى - خارج
فرمايى. بار الها به تحقيق از تو سؤال مىكنم بهترين چيزى را كه بندگان
صالح تو در خواست كردند و به تو پناه مىبرم از آنچه كه آنان به تو
پناه بردند.
