بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک
 

احکام وضو

٢٩٩ کسى که در کارهاى وضو و شرايط آن مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شک مى‏کند، بايد به شک خود اعتنا نکند.

٣٠٠ اگر شک کند که وضوى او باطل شده يا نه، بنا مى‏گذارد که وضوى او باقى است. ولى اگر بعد از بول استبراء نکرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبت ازاو بيرون آيد که نداند بول است‏يا چيز ديگر، وضوى او باطل است.

٣٠١ کسى که شک دارد وضو گرفته يا نه، بايد وضو بگيرد.

٣٠٢ کسى که مى‏داند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده مثلا بول کرده، اگر نداند کدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشکند و وضو بگيرد، و اگر بعد از نماز است بايد وضو بگيرد و بايد نمازى را که خوانده دوباره بخواند.

٣٠٣ اگر بعد از نماز شک کند که وضو گرفته يا نه، نماز او صحيح است، ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

٣٠٤ اگر در بين نماز شک کند که وضو گرفته يا نه، نماز او باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را بخواند.

٣٠٥ اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز، نمازى که خوانده صحيح است.

٣٠٦ اگر انسان مرضى دارد که بول او قطره قطره مى ريزد يا نمى‏تواند از بيرون آمدن غائط خوددارى کند، چنانچه يقين دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مى‏کند، بايد نماز را در وقتى که مهلت پيدا مى‏کند بخواند. و اگر مهلت او به مقدار کارهاى واجب نماز است بايد در وقتى که مهلت دارد فقط کارهاى واجب نماز را بجا آورد و کارهاى مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نمايد.

٣٠٧ اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمى‏کند و در بين نماز چند دفعه بول از او خارج مى‏شود، وضوى اول کافى است. ولى چنانچه مرضى دارد که در بين نماز چند مرتبه غائط از او خارج مى‏شود که اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد سخت نيست، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند.

٣٠٨ کسى که غائط او طورى پى در پى از او خارج مى‏شود که وضو گرفتن بعداز هر دفعه براى او سخت است، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند،بايد براى هر نماز يک وضو بگيرد.

٣٠٩ کسى که بول پى در پى از او خارج مى‏شود، اگر در بين دو نماز قطره بولى‏از او خارج نشود، مى‏تواند با يک وضو هر دو نماز را بخواند. و قطره‏هايى که بين نماز.خارج مى‏شود، اشکال ندارد.

٣١٠ کسى که بول يا غائط پى در پى از او خارج مى‏شود، اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مى‏تواند چند نماز را با يک وضو بخواند، مگر اختيارا بول يا غائط کند، يا چيز ديگرى که وضو را باطل مى‏کند پيش آيد.

٣١١ اگر مرضى دارد که نمى‏تواند از خارج شدن باد جلوگيرى کند، بايد به وظيفه کسانى که نمى‏توانند از بيرون آمدن غائط خوددارى کنند، عمل نمايد.

٣١٢ کسى که غائط پى در پى از او خارج مى‏شود، بايد براى هر نمازى وضو بگيرد و و فورا مشغول نماز شود. ولى براى بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتياط که بايد بعد از نماز انجام داد، در صورتى که آنها را بعد از نماز فورا بجا بياورد، وضو گرفتن لازم نيست.

٣١٣ کسى که بول او قطره قطره مى ريزد بايد براى نماز به وسيله کيسه‏اى که‏در آن، پنبه يا چيز ديگرى است که از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مى‏کند، خود را حفظ نمايد. و احتياط واجب آن است که پيش از هر نماز مخرج بول را که نجس شده آب بکشد. و نيز کسى که نمى‏تواند از بيرون آمدن غائط خوددارى کند،چنانچه ممکن باشد، بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاى ديگر جلوگيرى نمايد.و احتياط واجب آن است که اگر مشقت ندارد، براى هر نماز مخرج غائط را آب بکشد.

٣١٤ کسى که نمى‏تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، در صورتى که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد، بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيرى نمايد. و بنابر احتياط واجب اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانى معالجه شود، خود را معالجه نمايد.

٣١٥ کسى که نمى‏تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نيست نمازهايى را که در وقت مرض مطابق وظيفه‏اش خوانده قضا نمايد. ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود، بايد نمازى را که در آن وقت‏خوانده دوباره بخواند.

چيزهايى که بايد براى آنها وضو گرفت

٣١٦ براى شش چيز وضو گرفتن واجب است: اول: براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت. دوم: براى سجده و تشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز حدثى از او سر زده مثلا بول کرده باشد. سوم: براى طواف واجب خانه کعبه. چهارم: اگر نذر يا عهد کرده يا قسم خورده باشد که وضو بگيرد. پنجم: اگر نذر کرده باشد که جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند. ششم: براى آب کشيدن قرآنى که نجس شده يا بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتى که مجبور باشد دست‏يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند. ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد، بايد بدون اين که وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بکشد، و تا ممکن است از دست گذاشتن به خط قرآن خوددارى کند.

٣١٧ مس نمودن خط قرآن يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى کسى که وضو ندارد، حرام است. ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه کند،مس آن اشکال ندارد.

٣١٨ جلوگيرى کردن بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست. ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيرى کنند.

٣١٩ کسى که وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته شده باشد، مس نمايد. و همچنين است بنابر احتياط واجب مس اسم مبارک پيغمبر و امام و حضرت زهرا عليهم السلام.

٣٢٠ اگر پيش از وقت نماز به قصد اينکه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل کند، صحيح است. و نزديک وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد، اشکال ندارد.

٣٢١ کسى که يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.

٣٢٢ مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام وضو بگيرد، و همچنين براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نيز براى مس حاشيه قرآن و براى خوابيدن، وضو گرفتن مستحب است و نيز مستحب است کسى که وضو دارد دوباره وضو بگيرد. و اگر براى يکى از اين کارها وضو بگيرد هر کارى را که بايد با وضو انجام داد، مى‏تواند بجا آورد، مثلا مى‏تواند با آن وضو نماز بخواند.

چيزهايى که وضو را باطل مى‏کند

٣٢٣ هفت چيز وضو را باطل مى‏کند: اول: بول. دوم: غائط. سوم: باد معده و روده که از مخرج غائط خارج شود. چهارم: خوابى که به واسطه آن چشم نبيند و گوش نشنود. ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمى‏شود. پنجم: چيزهايى که عقل را از بين مى‏برد، مانند ديوانگى و مستى و بيهوشى. ششم: استحاضه زنان، که بعدا گفته مى‏شود. هفتم: کارى که براى آن بايد غسل کرد مانند جنابت.

احکام وضوى جبيره

چيزى که با آن زخم و شکسته را مى‏بندند و دوايى که روى زخم و مانند آن مى‏گذارند جبيره ناميده مى‏شود.

٣٢٤ اگر در يکى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شکستگى باشد، چنانچه روى آن باز است و آب براى آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.

٣٢٥ اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد، اگر اطراف آن را بشويد کافى است. ولى چنانچه کشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، بهتر آن است که دست تر بر آن بکشد و بعد پارچه پاکى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه هم بکشد. و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمى‏شود آب کشيد، بايد اطراف زخم را به طورى که‏در وضو گفته شد، از بالا به پايين بشويد و بنابر احتياط مستحب پارچه پاکى روى زخم بگذارد و دست تر روى آن بکشد. و اگر گذاشتن پارچه ممکن نيست‏شستن اطراف زخم کافى است و در هر صورت تيمم لازم نيست.

٣٢٦ اگر زخم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است چنانچه نتواند آن را مسح کند بايد پارچه پاکى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند و بنابر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد، بايد بجاى وضو تيمم کند و بهتر است‏يک وضو بدون مسح هم بگيرد.

٣٢٧ اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد، چنانچه بازکردن آن ممکن است و زحمت و مشقت هم ندارد و آب هم براى آن ضرر ندارد، بايد روى آن را باز کند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوى سر و روى پاها.

٣٢٨ اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت يا دستها باشد و بشود روى آن را باز کرد، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد و کشيدن دست تر ضرر ندارد، واجب است دست تر روى آن بکشد.

٣٢٩ اگر نمى‏شود روى زخم را باز کرد ولى زخم و چيزى که روى آن گذاشته پاک است و رسانيدن آب به زخم ممکن است و ضرر و زحمت و مشقت هم ندارد،بايد آب را به روى زخم برساند، و اگر زخم يا چيزى که روى آن گذاشته نجس است،چنانچه آب کشيدن آن و رساندن آب به روى زخم ممکن باشد بدون زحمت و مشقت،بايد آن را آب بکشد و موقع وضو آب را به زخم برساند، و در صورتى که آب براى زخم ضرر دارد، يا آن که رساندن آب به روى زخم ممکن نيست‏يا زخم نجس است‏و نمى‏شود آن را آب کشيد، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاک است‏روى آن را مسح کند، و اگر جبيره نجس است‏يا نمى‏شود روى آن را دست تر کشيد،مثلا دوايى است که به دست مى‏چسبد، پارچه پاکى را به طورى که جزء جبيره حساب شود، روى آن بگذارد و دست تر روى آن بکشد و اگر اين هم ممکن نيست احتياط واجب آن است که وضو بگيرد و تيمم هم بنمايد.

٣٣٠ اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دستها فرا گرفته باشد باز احکام جبيره جارى و وضوى جبيره‏اى کافى است، ولى اگر معظم اعضاى وضو را گرفته باشد، بنابر احتياط، بايد جمع نمايد بين عمل جبيره و تيمم، اگر چه کفايت تيمم در اين صورت بعيد نيست.

٣٣١ اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد، بايد تيمم بنمايد.

٣٣٢ کسى که در کف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن کشيده است مى‏تواند سر و پا را با همان رطوبت مسح کند يا از جاهاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.

٣٣٣ اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا باز است، بايد جاهايى که باز است روى پا را و جايى که جبيره است روى جبيره را مسح کند.

٣٣٤ اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد. و اگر جبيره‏ها در سر يا روى پاها باشد، بايد بين آنها را مسح کند. و در جاهايى که جبيره است بايد بدستور جبيره عمل نمايد.

٣٣٥ اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نيست، بايد به دستور جبيره عمل کند، و بنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد واگر برداشتن جبيره ممکن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دست است اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح کند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.

٣٣٦ اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نيست، ولى به جهت ديگرى آب براى همه دست و صورت ضرر دارد، بايد تيمم کند و احتياط مستحب آن است که وضوى جبيره‏اى هم بگيرد، ولى اگر براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد چنانچه اطراف آن را بشويد کافى بودن بعيد نيست، ولى احتياط به تيمم ترک نشود.

٣٣٧ اگر جايى از اعضاى وضو را رگ زده است و نمى‏تواند آن را آب بکشد يا آب براى آن ضرر دارد، اگر روى آن بسته است، بايد به دستور جبيره عمل کند. و اگر معمولا باز است‏شستن اطراف آن کافى است.

٣٣٨ اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست، يا به‏قدرى مشقت دارد که نمى‏شود تحمل کرد، بايد به دستور جبيره عمل کند.

٣٣٩ غسل جبيره‏اى مثل وضوى جبيره‏اى است، ولى بنابر احتياط واجب بايدآن را ترتيبى به جا آوردند نه ارتماسى.

٣٤٠ کسى که وظيفه او تيمم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شکستگى باشد، بايد به دستور وضوى جبيره‏اى، تيمم جبيره‏اى نمايد.

٣٤١ کسى که بايد با وضو يا غسل جبيره‏اى نماز بخواند چنانچه بداند که تا آخر وقت عذر او برطرف نمى‏شود، مى‏تواند در اول وقت نماز بخواند. ولى اگر اميد دارد که تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتياط واجب آن است که صبر کند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره‏اى بجا آورد.

٣٤٢ اگر انسان براى مرضى که در چشم اوست موى چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيره‏اى انجام دهد، و احتياط آن است که تيمم هم بنمايد.

٣٤٣ کسى که نمى‏داند وظيفه‏اش تيمم است‏يا وضوى جبيره‏اى بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.

٣٤٤ نمازهايى را که انسان با وضوى جبيره‏اى خوانده، صحيح است و بعداز آن که عذرش برطرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد وضو بگيرد، ولى اگر براى آنکه نمى‏دانسته تکليفش جبيره است‏يا تيمم هر دو را انجام داده باشد، بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

غسلهاى واجب

غسلهاى واجب هفت است: اول: غسل جنابت. دوم: غسل حيض. سوم: غسل نفاس. چهارم: غسل استحاضه. پنجم: غسل مس ميت. ششم: غسل ميت. هفتم: غسلى که به واسطه نذر و قسم و مانند اينها واجب مى‏شود.

احکام جنابت

٣٤٥ به دو چيز انسان جنب مى‏شود: اول: جماع. دوم: بيرون آمدن منى، چه در خواب باشد يا بيدارى، کم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بى‏شهوت، با اختيار باشد يا بى‏اختيار.

٣٤٦ اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است‏يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن بدن سست‏شده،آن رطوبت‏حکم منى دارد، و اگر هيچ يک از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حکم منى ندارد. ولى در زن و مريض، لازم نيست آن آب با جستن بيرون آمده باشد، بلکه اگر با شهوت بيرون آمده باشد، در حکم منى است و لازم نيست بدن او سست‏شود.

٣٤٧ اگر از مردى که مريض نيست، آبى بيرون آيد که يکى از سه نشانه‏اى را که در مساله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‏هاى ديگرى را داشته يا نه،چنانچه پيش از بيرون آمدن آن آب وضو نداشته، بايد وضو بگيرد.

٣٤٨ مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول کند، و اگر بول نکند و بعداز غسل رطوبتى از او بيرون آيد، که نداند منى است‏يا رطوبت ديگر حکم منى دارد.

٣٤٩ اگر انسان جماع کند و به اندازه ختنه‏گاه يا بيشتر داخل شود، در زن باشد يا در مرد، در قبل باشد يا در دبر، بالغ باشند يا نابالغ اگر چه منى بيرون نيايد هر دو جنب مى‏شوند.

٣٥٠ اگر شک کند که به مقدار ختنه‏گاه داخل شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.

٣٥١ اگر نعوذ بالله حيوانى را وطى کند يعنى با او نزديکى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها، کافى است. و اگر منى بيرون نيايد، چنانچه پيش از وطى وضو داشته باز هم غسل تنها کافى است، و اگر وضو نداشته، احتياط واجب آن است که غسل کند، وضو هم بگيرد.

٣٥٢ اگر منى از جاى خود حرکت کند و بيرون نيايد يا انسان شک کند که منى ازاو بيرون آمده يا نه غسل بر او واجب نيست.

٣٥٣ کسى که نمى‏تواند غسل کند ولى تيمم برايش ممکن است، بعد از داخل شدن وقت نماز، بدون جهت با عيال خود نزديکى کند، اشکال دارد. ولى اگر براى لذت بردن يا ترس از براى خودش باشد اشکال ندارد.

٣٥٤ اگر در لباس خود منى ببيند و بداند که از خود او است و براى آن غسل نکرده، بايد غسل کند و نمازهايى را که يقين دارد بعد از بيرون آمدن منى خوانده قضا کند، ولى نمازهايى را که احتمال مى‏دهد بعد از بيرون آمدن آن منى خوانده، لازم نيست قضا نمايد.

چيزهايى که بر جنب حرام است

٣٥٥ پنج چيز بر جنب حرام است: اول: رساندن جايى از بدن به خط قرآن يا به اسم خدا و اسامى مبارکه پيامبران و امامان عليهم‏السلام، به احتياط واجب حکم اسم خدا را دارد. دوم: رفتن در مسجدالحرام و مسجد پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم، اگر چه از يک در داخل و از در ديگر خارج شود. سوم: توقف شود، يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. و احتياط واجب آن است که در حرم امامان هم توقف نکند. چهارم: گذاشتن چيزى در مسجد. پنجم: خواندن سوره‏اى که سجده واجب دارد و آن چهار سوره است: اول: سوره سى و دوم قرآن (الم تنزيل) دوم: سوره چهل و يکم (حم سجده) سوم: سوره پنجاه و سوم (و النجم) چهارم: سوره نود و ششم (اقرا) و اگر يک حرف را به قصد يکى از اين چهار سوره هم بخواند حرام است.

چيزهاى که بر جنب مکروه است

٣٥٦ نه چيز بر جنب مکروه است: اول و دوم: خوردن و آشاميدن، ولى اگر وضو بگيرد مکروه نيست. سوم: خواندن بيشتر از هفت آيه از سوره‏هايى که سجده واجب ندارد. چهارم: رساندن جايى از بدن به جلد و حاشيه و بين خطهاى قرآن. پنجم: همراه داشتن قرآن. ششم: خوابيدن، ولى اگر وضو بگيرد يا به واسطه نداشتن آب، بدل از غسل تيمم کند، مکروه نيست. هفتم: خضاب کردن به حنا و مانند آن. هشتم: ماليدن روغن به بدن. نهم: جماع کردن بعد از آن که محتلم شده،يعنى در خواب منى از او بيرون آمده است.

غسل جنابت

٣٥٧ غسل جنابت به خودى خود مستحب است، و براى خواندن نماز واجب و مانند آن واجب مى‏شود. ولى براى نماز ميت و سجده شکر و سجده‏هاى واجب قرآن غسل جنابت لازم نيست.

٣٥٨ لازم نيست در وقت غسل نيت کند که غسل واجب يا مستحب مى‏کنم و اگر فقط به قصد قربت‏يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم غسل کند، کافى است.

٣٥٩ اگر يقين کند وقت نماز شده و نيت غسل واجب کند بعد معلوم شود که پيش از وقت غسل کرده، غسل او صحيح است.

٣٦٠ غسل را چه واجب باشد و چه مستحب، به دو قسم مى‏شود انجام داد ترتيبى و ارتماسى.

غسل ترتيبى

٣٦١ در غسل ترتيبى بايد به نيت غسل، اول سر و گردن، بعد طرف راست،بعد طرف چپ بدن را بشويد. و اگر عمدا يا از روى فراموشى يا به واسطه ندانستن مساله به اين ترتيب عمل نکند، غسل او باطل است.

٣٦٢ نصف ناف و نصف عورت را بايد با طرف راست بدن و نصف ديگر را بايد با طرف چپ بشويد، بلکه بهتر است تمام ناف و عورت با هر دو طرف شسته شود.

٣٦٣ براى آنکه يقين کند هر سه قسمت، يعنى سر و گردن و طرف راست و طرف چپ را کاملا غسل داده، بايد هر قسمتى را که مى‏شويد مقدارى از قسمتهاى ديگر را هم با آن قسمت بشويد. بلکه احتياط مستحب آن است که تمام طرف راست گردن را با طرف راست بدن، و تمام طرف چپ گردن را با طرف چپ بدن بشويد.

٣٦٤ اگر بعد از غسل بفهمد جايى از بدن را نشسته و نداند کجاى بدن است، بايد دوباره غسل کند.

٣٦٥ اگر بعد از غسل بفهمد مقدارى از بدن را نشسته، چنانچه از طرف چپ باشد شستن همان مقدار کافى است، و اگر از طرف راست باشد، بايد بعد از شستن آن مقدار، دوباره طرف چپ را بشويد. و اگر از سر و گردن باشد، بايد بعد از شستن آن مقدار، دوباره طرف راست و بعد طرف چپ را بشويد.

٣٦٦ اگر پيش از تمام شدن غسل، در شستن مقدارى از طرف چپ شک کند،شستن همان مقدار کافى است. ولى اگر بعد از اشتغال به شستن طرف چپ در شستن طرف راست‏يا مقدارى از آن شک کند يا بعد از اشتغال به شستن طرف راست در شستن سر و گردن يا مقدارى از آن شک نمايد، نبايد اعتنا کند.

غسل ارتماسى

٣٦٧ در غسل ارتماسى اگر به نيت غسل ارتماسى به تدريج در آب فرو رود تا تمام بدن زير آب رود غسل او صحيح است، و احتياط آن است که يک دفعه زير آب رود.

٣٦٨ در غسل ارتماسى اگر همه بدن زير آب باشد و بعد از نيت غسل، بدن را حرکت دهد، غسل او صحيح است.

٣٦٩ اگر بعد از غسل ارتماسى بفهمد به مقدارى از بدن آب نرسيده، چه جاى آن را بداند يا نداند، بايد دوباره غسل کند.

٣٧٠ اگر براى غسل ترتيبى وقت ندارد و براى ارتماسى وقت دارد بايد غسل ارتماسى کند.

٣٧١ کسى که روزه واجب گرفته يا براى حج‏يا عمره احرام بسته، نمى‏تواند غسل ارتماسى کند. ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسى کند، صحيح است.

احکام غسل کردن

٣٧٢ در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاک باشد، ولى در غسل ترتيبى پاک بودن تمام بدن لازم نيست. و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتى را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد، کافى است.

٣٧٣ عرق جنب از حرام نجس نيست و کسى که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند، صحيح است.

٣٧٤ اگر در غسل به اندازه سر مويى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است،ولى شستن جاهايى از بدن که ديده نمى‏شود، مثل توى گوش و بينى، واجب نيست.

٣٧٥ جايى را که شک دارد از ظاهر بدن است‏يا از باطن آن، شستن آن لازم نيست، ولى احتياط در شستن است.

٣٧٦ اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد که داخل آن ديده شود، بايد آن را شست و اگر ديده نشود شستن داخل آن لازم نيست.

٣٧٧ چيزى را که مانع رسيدن آب به بدن است، بايد برطرف کند. و اگر پيش از آن که يقين کند برطرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است.

٣٧٨ اگر موقع غسل شک کند، چيزى که مانع از رسيدن آب باشد، در بدن او هست‏يا نه، چنانچه شکش منشا عقلايى داشته باشد، بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست.

٣٧٩ در غسل بايد موهاى کوتاهى را که جزو بدن حساب مى‏شود، بشويد و بنابر احتياط شستن موهاى بلند هم لازم مى‏باشد.

٣٨٠ تمام شرطهايى که براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى، لازم نيست بعد از شستن هر قسمت فورا قسمت ديگر را بشويد، بلکه اگر بعد از شستن سر و گردن مقدارى صبر کند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدتى طرف چپ را بشويد، اشکال ندارد. ولى کسى که نمى‏تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، اگر به اندازه‏اى که غسل کند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمى‏آيد، چنانچه وقت تنگ باشد، بايدهر قسمت را فورا بعد از قسمت ديگر غسل دهد و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند. و همچنين است‏حکم زن مستحاضه که بعدا گفته مى‏شود.

٣٨١ کسى که قصد دارد پول حمامى را ندهد يا بدون اينکه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى کند، غسل او باطل است.

٣٨٢ اگر حمامى راضى باشد که پول حمام نسيه بماند ولى کسى که غسل مى‏کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد، غسل او صحيح است.

٣٨٣ اگر بخواهد پول حرام يا پولى که خمس آن را نداده به حمامى بدهد، غسل او باطل است.

٣٨٤ اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير کند و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کرده حمامى به غسل کردن او راضى است‏يا نه، غسل او باطل است،مگر اينکه پيش از غسل حمامى را راضى کند.

٣٨٥ اگر شک کند که غسل کرده يا نه، بايد غسل کند. ولى اگر بعد از غسل شک کند که غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.

٣٨٦ اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند مثلا بول کند، غسل باطل نمى‏شود.

٣٨٧ هرگاه به خيال اين که به اندازه غسل و نماز وقت دارد براى نماز غسل کند، اگر چه بعد از غسل بفهمد که به اندازه غسل وقت نداشته، غسل او صحيح است.

٣٨٨ کسى که جنب شده اگر شک کند غسل کرده يا نه، نمازهايى را که خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند.

٣٨٩ کسى که چند غسل بر او واجب است مى‏تواند به نيت همه آنها يک غسل به جا آورد، يا آنها را جدا جدا انجام دهد.

٣٩٠ کسى که جنب است، اگر بر جايى از بدن او آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، حرام است دست به آن نوشته بگذارد. و اگر بخواهد غسل کند بايد آب را طورى به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد.

٣٩١ کسى که غسل جنابت کرده، نبايد براى نماز وضو بگيرد، ولى با غسلهاى ديگر نمى‏شود نماز خواند و بايد وضو هم گرفت.

استحاضه

يکى از خونهايى که از زن خارج مى‏شود، خون استحاضه است. و زن را در موقع ديدن خون استحاضه، مستحاضه مى‏گويند.

٣٩٢ خون استحاضه در بيشتر اوقات زرد رنگ و سرد است و بدون فشار و سوزش بيرون ميايد و غليظ هم نيست، ولى ممکن است گاهى سياه يا سرخ و گرم و غليظ باشد و با فشار و سوزش بيرون آيد.

٣٩٣ استحاضه سه قسم است: قليله و متوسطه و کثيره. استحاضه قليله آن است که خون، پنبه‏اى را که زن داخل فرج مى‏نمايد سوراخ نکند و از طرف ديگر ظاهر نشود. استحاضه متوسطه آن است که خون در پنبه فرو رود و از طرف ديگر ظاهر شود، ولى به دستمالى که معمولا زنها براى جلوگيرى از خون مى‏بندند، جارى نشود. استحاضه کثيره آن است که خون از پنبه به دستمال جارى شود.

احکام استحاضه

٣٩٤ در استحاضه قليله بايد زن براى هر نماز يک وضو بگيرد و ظاهر فرج را هم اگر خون به آن رسيده، آب بکشد و بنابر احتياط واجب پنبه را عوض کند يا آب بکشد.

٣٩٥ اگر پيش از نماز يا در بين نماز، خون استحاضه متوسطه ببيند، بايد براى آن نماز غسل کند.

٣٩٦ در استحاضه کثيره علاوه بر کارهاى استحاضه متوسطه که در مساله پيش گفته شد، بايد براى هر نماز دستمال را عوض کند، يا آب بکشد و يک غسل براى نماز ظهر و عصر و يکى براى نماز مغرب و عشا به جا آورد، و بين نماز ظهر و عصر فاصله نيندازد. و اگر فاصله بيندازد بايد براى نماز عصر دوباره غسل کند. و نيز اگر بين نماز مغرب و عشا فاصله بيندازد، بايد براى نماز عشا دوباره غسل نمايد.

٣٩٧ اگر خون استحاضه، پيش از وقت نماز هم بيايد، اگر چه زن براى آن خون، وضو و غسل را انجام داده باشد، بنابر احتياط واجب بايد در موقع نماز وضو و غسل را بجا آورد.

٣٩٨ مستحاضه متوسطه و کثيره که بايد وضو بگيرد و غسل کند، هر کدام را اول بجا آورد، صحيح است. ولى بهتر آن است که اول وضو بگيرد.

٣٩٩ اگر استحاضه قليله زن، بعد از نماز صبح متوسطه شود، بايد براى نماز ظهر و عصر غسل کند. و اگر بعد از نماز ظهر و عصر متوسطه شود، بايد براى نماز مغرب و عشا غسل نمايد.

٤٠٠ اگر استحاضه قليله يا متوسطه زن بعد از نماز صبح کثيره شود، بايد براى نماز ظهر و عصر يک غسل، و براى نماز مغرب و عشا غسل ديگرى بجا آورد. و اگربعد از نماز ظهر و عصر کثيره شود، بايد براى نماز مغرب و عشا غسل نمايد.

٤٠١ مستحاضه کثيره يا متوسطه اگر پيش از داخل شدن وقت نماز براى نماز غسل کند، غسل او باطل است. بلکه اگر نزديک اذان صبح براى نماز شب غسل کند و نماز شب را بخواند، احتياط واجب آن است که بعد از داخل شدن صبح، دوباره غسل و وضو را بجا آورد.

٤٠٢ زن مستحاضه، براى هر نمازى چه واجب باشد و چه مستحب، بايد وضو بگيرد. و نيز اگر بخواهد نمازى را که خوانده احتياطا دوباره بخواند، يا بخواهد نمازى را که تنها خوانده است دوباره با جماعت بخواند، بايد تمام کارهايى را که براى استحاضه گفته شد انجام دهد. ولى براى خواندن نماز احتياط و سجده فراموش شده و تشهد فراموش شده و سجده سهو، اگر آنها را بعد از نماز فورا بجا آورد، لازم نيست کارهاى استحاضه را انجام دهد.

٤٠٣ زن مستحاضه بعد از آن که خونش قطع شد، فقط براى نماز اولى که مى‏خواند،بايد کارهاى استحاضه را انجام دهد و براى نمازهاى بعد لازم نيست

٤٠٤ اگر زن نداند استحاضه او چه قسم است، موقعى که مى‏خواهد نماز بخواند، بنابر احتياط واجب مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و کمى صبر کند و بيرون آورد و بعد از آن که فهميد استحاضه او کدام يک از آن سه قسم است کارهايى را که براى آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولى اگر بداند تا وقتى که مى‏خواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نمى‏کند، پيش از داخل شدن وقت هم مى‏تواند خود را وارسى نمايد.

٤٠٥ زن مستحاضه اگر پيش از آنکه خود را وارسى کند، مشغول نماز شود، چنانچه قصد قربت داشته و به وظيفه خود عمل کرده مثلا استحاضه‏اش قليله بوده و به وظيفه استحاضه قليله عمل نموده، نماز او صحيح است. و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه‏اش نبوده، مثل آنکه استحاضه او متوسطه بوده و به وظيفه قليله رفتار کرده، نماز او باطل است.

٤٠٦ زن مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد، بايد به آنچه مسلما وظيفه اوست عمل کند، مثلا اگر نمى‏داند استحاضه او قليله است‏يا متوسطه، بايد کارهاى استحاضه قليله را انجام دهد، و اگر نمى‏داند متوسطه است‏يا کثيره، بايد کارهاى استحاضه متوسطه را انجام دهد. ولى اگر بداند سابقا کدام يک از آن سه قسم بوده،بايد به وظيفه همان قسم رفتار نمايد.

٤٠٧ اگر خون استحاضه در باطن باشد و بيرون نيايد، وضو و غسل باطل نمى‏شود.و اگر بيرون بيايد، هر چند کم باشد، وضو و غسل را به تفصيلى که گذشت باطل مى‏کند.

٤٠٨ زن مستحاضه اگر بعد از نماز خود را وارسى کند و خون نبيند اگر چه بداند دوباره خون مى‏آيد، با وضويى که دارد مى‏تواند نماز بخواند.

٤٠٩ زن مستحاضه اگر بداند از وقتى که مشغول وضو يا غسل شده، خونى از او بيرون نيامده و تا بعد از نماز هم خون در داخل فرج نيست و بيرون نمى‏آيد، مى‏تواند خواندن نماز را تاخير بيندازد.

٤١٠ اگر مستحاضه بداند که پيش از گذشتن وقت نماز به کلى پاک مى‏شود يا به‏اندازه خواندن نماز، خون بند مى‏آيد، بايد صبر کند و نماز را در وقتى که پاک است بخواند.

٤١١ اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند که اگر نماز را تاخير بيندازد، به مقدارى که وضو و غسل و نماز را به جا آورد، به کلى پاک مى‏شود، بايد نماز را تاخير بيندازد و موقعى که به کلى پاک شد، دوباره وضو و غسل را بجا آورد و نماز را بخواند. و اگر وقت نماز تنگ شد، لازم نيست وضو و غسل را دوباره به جا آورد، بلکه با وضو و غسلى که دارد، مى‏تواند نماز بخواند.

٤١٢ مستحاضه کثيره و متوسطه وقتى به کلى از خون پاک شد بايد غسل کند.ولى اگر بداند از وقتى که براى نماز پيش، مشغول غسل شده ديگر خون نيامده لازم نيست دوباره غسل نمايد.

٤١٣ مستحاضه قليله بعداز وضو، و مستحاضه کثيره و متوسطه بعد از غسل و وضو بايد فورا مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز اشکال ندارد. و در نماز هم مى‏تواند کارهاى مستحب مثل قنوت و غير آن را بجاآورد.

٤١٤ زن مستحاضه اگر بين غسل و نماز فاصله بيندازد، بايد دوباره غسل کند و بلافاصله مشغول نماز شود. ولى اگر خون در داخل فضاى فرج نيايد، غسل لازم نيست.

٤١٥ اگر خون استحاضه زن جريان داشته باشد و قطع نشود، چنانچه براى او ضرر نداشته باشد، بايد پيش از غسل و بعد از آن به وسيله پنبه از بيرون آمدن خون جلوگيرى کند. ولى اگر هميشه جريان ندارد، فقط بايد بعد از وضو و غسل از بيرون آمدن خون جلوگيرى نمايد. و چنانچه کوتاهى کند و خون بيرون آيد، بايد دوباره کسل کند و وضو هم بگيرد و اگر نماز هم خوانده، بايد دوباره بخواند.

٤١٦ اگر در موقع غسل خون قطع نشود، غسل صحيح است. ولى اگر در بين غسل،استحاضه متوسطه کثيره شود، واجب است چنانچه مشغول غسل ترتيبى يا ارتماسى‏بوده همان را از سر بگيرد.

٤١٧ احتياط واجب آن است که زن مستحاضه در تمام روزى که روزه است، به‏مقدارى که مى‏تواند از بيرون آمدن خون جلوگيرى کند.

٤١٨ روزه زن مستحاضه‏اى که غسل بر او واجب مى‏باشد، در صورتى صحيح است که در روز غسلهايى را که براى نمازهاى روزش واجب است، انجام دهد. و نيز بنابر احتياط واجب بايد غسل نماز مغرب و عشاى شبى که مى‏خواهد فرداى آن را روزه بگيرد بجا آورد. ولى اگر براى نماز مغرب و عشا غسل نکند و براى خواندن نماز شب پيش از اذان صبح غسل نمايد و در روز هم غسلهايى را که براى نمازهاى روزش واجب است بجا آورد، روزه او صحيح است.

٤١٩ اگر بعد از نماز عصر مستحاضه شود و تا غروب غسل نکند، روزه او صحيح است.

٤٢٠ اگر استحاضه قليله زن پيش از نماز متوسطه يا کثيره شود، بايد کارهاى متوسطه يا کثيره را که گفته شد انجام دهد. و اگر استحاضه متوسطه، کثيره شود بايدکارهاى استحاضه کثيره را انجام دهد. و چنانچه براى استحاضه متوسطه غسل کرده باشد، فايده ندارد و بايد دوباره براى کثيره غسل کند.

٤٢١ اگر در بين نماز، استحاضه متوسطه زن کثيره شود، بايد نماز را بشکند و براى استحاضه کثيره غسل کند و وضو بگيرد و کارهاى ديگر آن را انجام دهد و همان نماز را بخواند. و اگر براى هيچ کدام از غسل و وضو وقت ندارد، بايد دو تيمم کند، يکى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو. و اگر براى يکى از آنها وقت ندارد،بايد عوض آن تيمم کند و ديگرى را بجا آورد. ولى اگر براى تيمم هم وقت ندارد،نمى‏تواند نماز را بشکند، و بايد نماز را تمام کند، و بنابر احتياط واجب قضا نمايد. و همچنين است اگر در بين نماز استحاضه قليله او متوسطه يا کثيره شود.

٤٢٢ اگر در بين نماز، خون بند بيايد و مستحاضه نداند که در باطن هم قطع شده يا نه، چنانچه بعد از نماز بفهمد قطع شده بوده، بايد وضو و غسل و نماز را دوباره بجا آورد.

٤٢٣ اگر استحاضه کثيره زن متوسطه شود، بايد براى نماز اول، عمل کثيره و براى نمازهاى بعد، عمل متوسطه را بجا آورد. مثلا اگر پيش از نماز ظهر استحاضه کثيره متوسطه شود، بايد براى نماز ظهر غسل کند و براى نماز عصر و مغرب و عشا فقط وضو بگيرد. ولى اگر براى نماز ظهر غسل نکند و فقط به مقدار نماز عصر وقت داشته باشد، بايد براى نماز عصر غسل نمايد. و اگر براى نماز عصر هم غسل نکند،بايد براى نماز مغرب غسل کند. و اگر براى آن هم غسل نکند و فقط به مقدار نماز عشا وقت داشته باشد، بايد براى عشا غسل نمايد.

٤٢٤ اگر پيش از هر نماز خون مستحاضه کثيره قطع شود و دوباره بيايد، براى‏هر نماز بايد يک غسل بجا آورد. ولى اگر بعد از غسل و پيش از نماز قطع شود، چنانچه وقت تنگ باشد که نتواند غسل کند و نماز را در وقت بخواند، با همان غسل مى‏تواند نماز را بخواند و همين طور است‏حکم وضو.

٤٢٥ اگر استحاضه کثيره قليله شود، بايد براى نماز اول عمل کثيره و براى نمازهاى بعد عمل قليله را انجام دهد. و نيز اگر استحاضه متوسطه قليله شود، بايد براى نماز اول، عمل متوسطه و براى نمازهاى بعد عمل قليله را بجا آورد.

٤٢٦ اگر مستحاضه يکى از کارهايى را که بر او واجب مى‏باشد حتى عوض کردن پنبه را ترک کند، نمازش باطل است.

٤٢٧ مستحاضه قليله اگر بخواهد غير از نماز کارى انجام دهد، که شرط آن وضو داشتن است، مثلا بخواهد جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند، بايد وضو بگيرد، و وضويى که براى نماز گرفته کافى نيست، بنابر احتياط واجب.

٤٢٨ سوره‏اى که سجده واجب دارد براى زن مستحاضه اشکال ندارد، ولى نزديکى شوهر با او بنابر احتياط واجب در صورتى حلال مى‏شود که غسل کند، اگر چه کارهاى ديگرى را که براى نماز واجب است، مثل وضو و عوض کردن پنبه و دستمال انجام نداده باشد.

٤٢٩ اگر زن در استحاضه کثيره يا متوسطه بخواهد پيش از وقت نماز جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند، بايد غسل کند و وضو هم بگيرد.

٤٣٠ نماز آيات بر مستحاضه واجب است. و بايد براى نماز آيات هم کارهايى را که براى نماز يوميه گفته شد، انجام دهد.

٤٣١ هرگاه در وقت نماز يوميه نماز آيات بر مستحاضه واجب شود، اگر چه بخواهد هر دو را پشت‏سر هم به جا آورد، بايد براى نماز آيات هم تمام کارهايى را که براى نماز يوميه او واجب است، انجام دهد. و احتياط واجب آن است که هر دو را با يک غسل و وضو به جا نياورد.

٤٣٢ اگر زن مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند، بايد براى هر نماز کارهايى را که براى نماز ادا بر او واجب است بجا آورد.

٤٣٣ اگر زن بداند خونى که از او خارج مى‏شود خون زخم نيست و شرعا حکم حيض و نفاس را ندارد، بنابر احتياط واجب بايد به دستور استحاضه عمل کند.بلکه اگر شک داشته باشد که خون استحاضه است‏يا خونهاى ديگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد کارهاى استحاضه را انجام دهد.

 

 
 Copyright © 2003-2013 - AVINY.COM - All Rights Reserved